یادی از مرحوم حاج نادر کهنمی و تذکری به جوانان
همین چند ماه پیش بود که ورزش و فوتبال ما با یکی از بزرگان خوشنام و با مرام وداع کرد. مرحوم حاج نادر کهنمی یار دیرین و وفادار فوتبال اردبیل که در عین ناباوری جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و در خانه ابدی‌اش آرام گرفت.
مراسم تشییع، تدفین و ترحیم آن مرحوم به طرز باشکوه و با حضور قابل توجه اهالی ورزش و اقشار مختلف مردم مواجه شد تا اصل مهمی که آن مرحوم در طول دوران حیات رعایت می‌کرد به چشم آید.
مرحوم نادر کهنمی ورزشکاری با اخلاق و فوتبالیستی بامرام بود که مردمداری را سرلوحه کارش قرارداده بود. آنهایی که از نزدیک با وی آشنا بودند همگی از اخلاق نیکو و تلاشش برای حل مشکلات جامعه ورزش و خدمت به فوتبال و جوانان سخن می‌گویند و بر تأثیر مثبت آن مرحوم در رونق بخشیدن به بازار ورزش و دفاع از حقانیت فوتبال منطقه تأکید می‌کنند.
برخورد مناسب جامعه با فقدان مرد بزرگی چون نادر کهنمی برای فعالان عرصه فوتبال و جوانان عاشق این رشته پرطرفدار پیام خاصی داشت. این‌که یک ورزشکار و یک فوتبالیست هر چقدر هم که در جاده پیشرفت قدم بردارد و در جامعه به سمت معروفیت برود و برای خودش اسم و نامی دست‌وپا بکند باید به همان اندازه بر تواضع، اخلاق‌مداری، انسانیت و مردم‌داری‌اش افزوده شود.
یک فوتبالیست و یک فعال عرصه فوتبال موقعی می‌تواند در بین مردم و هواداران از جایگاه مطلوبی برخوردار باشد که هیچ‌وقت خود را از مردم جدا نداند و اسیر هوس، غرور، خودمحوری و تکبر نشود.
یک مربی و یک آگاه دنیای فوتبال زمانی موفق است که خیر و صلاح همه را بداند، رقابت را در معنای اصلی‌اش بپذیرد و برای رسیدن به خواست و هدف در تخریب و هتک حرمت دیگران اقدام ننماید.
برای یک فوتبالی تمام‌عیار، گسترش اخلاق ورزشی و حفظ حریم بزرگان و دوستان در عین یک رقابت سالم برای دست یافتن به پیروزی و موفقیت، همواره باید در دستور کار قرار بگیرد و فارغ از هرگونه مسائل حاشیه‌ای و پایمال کردن حقوق دیگران و به دور از هرگونه مسائل حاشیه‌ای و در تلاش برای رسیدن به موفقیت از تخریب و پایمال کردن حقوق دیگران خودداری نماید.
زندگی مرحوم نادر کهنمی‌ها باید مورد توجه جوانان و مربیان فعال در عرصه فوتبال قرار گیرد تا با تمام وجود از پراکنده شدن تخم نفاق در فضای فوتبال و ایجاد اختلاف و دو دستگی بین آنها ممانعت نمایند. فوتبال اردبیل نیاز به یک‌رنگی، صداقت، تحمل یکدیگر و کوتاه کردن دست تفرقه‌افکنان و خود پندارهای همیشه مدعی و آتش بیاران معرکه دارد.