شکایت از رسانه‌ها و فعالان فضای مجازی به یک عادت مرسوم تبدیل شده‌است. تعدد کانال‌ها و گسترده شدن فعالیت خبری و بالا رفتن آمار خبرنگار و مدیر و سردبیر و نام‌هایی از این قبیل، رودررویی مسئولان با آنها را افزایش داده‌است.
اگر در پس پرده فعالیت‌های خبری در فضای مجازی، شیطنت‌ها، دودوزه‌بازی ها و منفعت‌طلبی‌ها نباشد در تأمین نیازهای خبری جامعه می‌تواند نقش مطلوبی داشته باشد. برخی رفتارهای نادرست ناشی از اهداف غیرمعقول از یک طرف و کم‌ظرفیتی و عدم توان پذیرش انتقاد از طرف دیگر موجب بالا رفتن آمار پرونده‌های تشکیل‌یافته در این عرصه می‌شود.
با اندک سعه صدر و برخورد منطقی با مسئله، همه سوء‌تفاهمات این بخش را می‌توان به‌موقع و قبل‌از تشکیل پرونده، ختم به خیر کرد اما در برخی موارد از قبیل نگاه از بالا، غرور کاذب ناشی از داشتن عنوان فعال فضای مجازی و در مواردی تلاش برای زراندوزی و کسب درآمد بیشتر، فاصله بین منابع و فعالان عرصه خبر در فضای مجازی را عمیق‌تر می‌کند.
مدیران ترسو، کم‌کار، ناتوان و فاقد قدرت، عامل مهمی در افزایش نابسامانی‌ها و ایجاد حرف و حدیث ها در اطراف کانال‌های فعال فضای مجازی می شوند. امید می‌رود که با همکاری همه کسانی که دل در گروی پیشرفت و توسعه استان دارند این قبیل مشکلات در فضای سیاسی استان دیگر جایگاهی نداشته باشد.
این مقدمه بهانه‌ای است که نگاهی کوتاه به شکایت ورزشی‌ها از منتقدین داشته‌باشیم. ورزش قابل‌مقایسه با دیگر موارد از قبیل سیاست و اقتصاد نیست، ورزش و وابستگان به آن داستان خاص خود را دارند. خبر شکایت عضوی از خانواده کشتی از عضوی دیگر، تعجب‌آور و تاسف‌آور می‌شود.
کسی که خاک تشک خورده باشد، گوش‌اش بشکند، زندگی‌اش با کشتی گره بخورد، تنفس در فضای سالن کشتی را با جان‌ودل بپذیرد، امکان خیانت به کشتی را نداشته و نخواهد داشت. مردم به کشتی و خصوصیات و ویژگی‌های حاکم بر آن نگاه خاصی دارند، به وابستگان این رشته احترام می‌گذارند، با برخی از رفتارها نباید زمینه تأثیر منفی در نگاه علاقه‌مندان فراهم بشود.
علاقه‌مندان به کشتی در هیئت استان و ده‌ها و ده‌ها چهره محبوب و زحمت‌کش خارج از دایره هیئت، همه به پیشرفت، توسعه، سربلندی و سرافرازی کشتی اعتقاد دارند و تنها ممکن است نگاه‌ها، برداشت‌ها، موضع‌گیری‌ها و سطح توقع یکسانی نداشته باشند. دراین‌صورت شایسته نیست که با استفاده از اهرمی به نام قدرت و یا نزدیکی به برخی از مراکز قدرت، دریچه هر گونه اظهار نظر مخالف را تنگ کنیم و سعی در القاء شعاری چون “هر کس با من نیست با کشتی نیست” را داشته‌باشیم.
محمد علیپور‌ها و اقبال‌ها سرمایه‌های ورزش و کشتی استان هستند. با دست‌های خود ضربه به روحیه و توانایی‌های سرمایه‌ها نزنیم و اختلاف‌نظر خانوادگی را به یک مسئله روز تبدیل ننماییم.
نگاه منتقدانه به عملکرد رشته‌های مختلف ورزشی، حق طبیعی هر یک از علاقه‌مندان و فعالان ورزش می‌باشد. سند ورزش و مدیریت هیئت‌های ورزشی به نام هیچ فردی انتقال نیافته‌است و نباید عده‌ای خود را مالک و صاحب ورزش و دیگران را غریبه با آن به حساب آورند.
یک مدیر مطلوب و آشنا به اصول و رموز مدیریت، زود از انتقادها و تحلیل عملکردها برآشفته نمی‌شود. مدیر توانا با سینه‌ای فراخ و آغوشی باز، انتقادات را پذیرا می‌گردد و بحث جذب را همیشه در دستور کار قرار داده و با موردی به نام فراری دادن سرمایه‌ها بیگانه می‌شود.
در ورزش بهترین دلیل و مدرک برای اثبات ادعای موفقیت، نتایجی است که ورزشکاران یک رشته در عرصه‌های مختلف به دست می‌آورند. شکایت چاره درد و پوششی برای ضعف‌ها و کمبودها نیست. اگر ورزشکاران یک هیئت از سکوهای قهرمانی بالا نروند و پیراهن تیم‌های ملی را بر تن نکنند، ادعای موفقیت و پیشرفت و حرکت رو به جلو، چندان مورد قبول افکارعمومی قرار نمی گیرد.
علاقه‌مندان به کشتی از دست‌اندرکاران هیئت انتظار دارند که به‌جای توجه به حاشیه‌ها، عزم خود را جزم کنند تا این رشته را به جایگاه اصلی‌اش برسانند و نامی نیک در تاریخ ورزش این استان به یادگار بگذارند.
درگیر شدن با حاشیه‌ها برای یک مجموعه و دست‌اندرکاران آن آفتی بزرگ و مانعی عظیم در حرکت به سمت موفقیت است. کشتی ورزش اول استان است. دست‌اندرکاران هیئت و جوانان جویای نام و فعال آن، جانشین بزرگان و نام‌آورانی چون یعسوب جوان صالح، کریم اسدی بقال، حاج‌احمد حبیبی، محمود نعمتی‌مقدم، داور جدی، نادر مشروطی و دلاورمردان نامی و مدال‌آوران پرافتخار کشتی فرنگی هستند. حرمت این جایگاه باید حفظ شود و با نگاهی محبت‌آمیز و سعه‌صدر همه فعالان این عرصه تحت پوشش قرار بگیرند تا خدمت بی‌منت در عمل چهره خود را نشان بدهد. مردم کشتی را دوست دارند و روی این اصل است که هیچ وقت، خادمان این رشته را از یاد نبرده و نخواهند برد.