تغییرات ساختاری در مدیریت ورزش کشور قریب الوقوع است. بدون شک با استقرار دولت جدید، روش و تفکر حاکم بر ورزش کشور دچار تحول خواهد شد و همه امیدوارند که مدیریت جهادی جایگزین مدیریت خودکامگی، من درآوردی و باری به هر جهت بودن گردد.

ورزشی‌ها و کسانی که دلشان به حال جوانان و ورزشکاران می‌سوزد، آرزو می‌کنند که با هدایت مدیریت جدید، ورزش در مسیر پیشرفت و دگرگونی حرکت بکند و از همه مهمتر امور اداره آن در کشور به اهلش واگذار گردد.

یکی از بزرگترین معضلات ورزش در سال‌های اخیر، گرفتار شدن مدیران در دام روزمرگی بوده است. بیشتر آن‌هایی که بر اثر اتفاق و یا روابط پشت پرده در ورزش قد علم کرده‌اند ورزش را به عنوان پلی برای رسیدن به مناصب بالاتر قرار داده و آن را سکوی پرتاب دانسته‌اند. این گونه تفکر موجب شده است که روزمرگی را بزرگ و بزرگتر کنند و با پر و بال دادن به درخشش‌های اتفاقی خود را ناجی معرفی نمایند و برای رسیدن به مقام‌های بالاتر هر روز نقشه جدیدی بکشند و اقدامی نو پیاده نمایند.

نظرسنجی از ورزشی‌ها بر نارضایتی از مدیران ورزش در سال‌های اخیر مهر تأیید می‌زند. بی‌اعتمادی به مدیران ورزش در جامعه ریشه دوانیده و این امر در سطح استان‌ها نیز چهره خود را نشان داده است. همه امیدوارند در دولت جدید رفتار و برخورد مسئولان ورزش به ترتیبی باشد که بتواند بی‌اعتمادی را از بین ببرد و راه را برای همکاری و مساعدت استخوان خرد کرده‌ها و صاحبان اصلی ورزش برای پیشبرد اهداف هموار نماید.

متأسفانه رفتار برخی چسبیده‌های ورزش برای ادامه مدیریت و ماندن در قدرت چندش آور است. آن‌هایی که حضورشان در مدیریت و یکه تازی‌شان در مدیریت ورزش از سر صدقه دولت یازدهم و دوازدهم بوده است وقتی احساس خطر کرده و فهمیدند که مردم تمایلی برای ادامه سیاست دولت دوازدهم ندارند به فکر تغییر موضع افتادند و در گام اول سفیرانی را به ستادهای انتخاباتی نامزدهایی که از شانس بالاتری برای انتخاب برخوردار بودند،گسیل داشتند و برنامه‌ریزی کردند تا آن‌ها در ستادها مدام از محاسن، قدرت و کارآیی عزیزانشان سخن بگویند. آن‌ها خواستند به همه بقبولانند که مدیران مورد نظر آن‌ها از همان روز اول تولد هوادار اصولگرا‌ها بوده‌اند و مدیریت‌شان در دولت یازدهم و دوازدهم اتفاقی و نتیجه اصرار و پافشاری مسئولین و فامیل و اقربا بوده است.

این قبیل افراد که می‌توانند زود رنگ عوض بکنند این بار حتما تیرشان به سنگ خواهد خورد چرا که مردم با حضور در پای صندوق‌های رأی “نه” محکمی به وضعیت فعلی گفته‌اند و دست اندرکاران دولت جدید چاره‌ای جز ایجاد تغییرات و خداحافظی با مدیران دچار روزمرگی و بدون پیشینه و کارنامه مدیریتی ندارند.

مطمئن در دولت جدید که رئیس آن پرچمدار مبارزه با فساد، قلدری و قانون شکنی است، جایی برای مدیران نوچه پرور و چماق داران حرمت شکن و مدیران تحمیلی در ورزش نخواهد بود.

بارها گفته شده که یکی از ویژگی‌های مهم یک مدیر جهادی صداقت، راستگویی و جوانمردی است. این خصوصیات برای مدیران ورزش از اصلی‌ترین و اساسی‌ترین پارامترهای مورد نیاز می‌باشد. در دولتی که رئیس آن به صداقت و درستی معروف است، امکان ادامه خدمت به افراد دروغگو و پرحاشیه وجود نخواهد داشت.

مردم به مدیرانی خوش فکر و علاقه‌مند به متن و بی‌تفاوت به حاشیه‌ها نیاز دارند. کسانی که در دو دولت گذشته صاحب جاه و جلال و جبروت بوده و در ورزش کشور و استان‌ها کاری نکرده و اقدام مؤثری ننموده‌اند چرا برای ماندن و ادامه وارد کردن ضربه به ورزش اصرار می‌ورزند؟ ورزش ما بالاتر از هر چیز به مدیرانی صادق، راستگو و پرتلاش نیاز دارد، کاری که امید است دولت جدید در انجام آن موفق عمل نماید. انشااله

طولانی شدن تعیین تکلیف انتخابات شورای شهر اردبیل و تأیید نهایی آن به مطرح‌ترین موضوع در سطح جامعه تبدیل شده است.

انتظار می‌رود کاری که در ارتباط با منافع مردم و جامعه است، صبورانه و در کمترین زمان ممکن مورد توجه قرار بگیرد و به این ترتیب از جّو‌سازی ها و هو و جنجال‌ها و تبلیغات منفی جلوگیری بشود.

مردم استان اردبیل در جریان اتنخابات ریاست جمهوری و شورای اسلامی شهر و روستا با موفقیت آزمون بزرگی را پشت سر گذاشتند و با درصد بالای مشارکت، عشق و علاقه خود به نظام و انقلاب را نشان دادند. وظیفه مسئولین در هر رده و سطحی که هستند حفظ آرای مردم و دور نگاه داشتن آن از برخی احتمالات و فرصت ندادن به جریانات بهره بردار از موقعیت‌ها می‌باشد.  نمی‌توان کتمان کرد که در شرایط موجود و در حالی که در گوشه و کنار شهر از رایزنی برای تعیین سرنوشت هیئت رئیسه شورا و شهردار سخن گفته می‌شود، عدم تعیین تکلیف به موقع و تسریع برای رسیدن به نقطه نهایی می‌تواند معظلاتی را به دنبال داشته باشد.

اگر تصمیم به بازشماری تمامی صندوق‌ها گرفته شده، برنامه‌ریزی برای تعیین تکلیف در حداقل زمان ممکن، نقش مؤثری در ارج نهادن به خواست مردم و در نهایت برچیده شدن بساط اعتراض‌ها، تهمت‌ها، شایعات و هر گونه شائبه می‌باشد.

استفاده از فرصت برای تخریب برخی‌ها و یا اعمال فشار برای بالا آوردن و یا پائین کشیدن نامزدها، کار کسانی است که در این میان منافع خود را در خطر می‌بینند و یا نقشه‌ها و رؤیاهایشان را در آستانه فنا و نابودی مشاهده می‌کنند. به این قبیل افراد که متأسفانه تعدادشان نیز کم نیست، نباید امکان ابراز وجود داده شود.

برخی‌ها نیز از جّو موجود برای مقصر جلوه دادن این یا آن استفاده می‌کنند. قضاوت در مورد عاملین برخی از گلایه‌ها و نابسامانی‌ها، وظیفه مسئولین مربوطه و قوه قضائیه است. مسلما آن‌ها به هیچ عنوان تحت تأثیر فضای مجازی و شعارها و رجزهایی که بیشتر‌شان دلایل مادی و از جمله سفارشی بودن مطالب می‌تواند باشد، قرار نمی‌گیرند. پس اگر دوست داریم حق به حقدار برسد و نتایج انتخابات به همان ترتیبی که مردم خواسته‌اند اعلام بشود، اجازه بدهیم در فضایی جدا از تبلیغات مسموم و مغرضانه و در نهایت با اثبات بی‌طرفی و صیانت از رأی مردم انجام پذیرد و خوشحالی مردم از بابت حضور در انتخابات و دستیابی به نتیجه مطلوب مضاعف بشود.

شجاعت در اجرای برنامه‌های جسورانه یکی از ویژگی‌های مدیران جهادی است. یک مدیر جهادی باید جرئت تصمیم‌گیری حساب شده و جسورانه را داشته باشد و روی این اصل اگر نتایج بازشماری حتی به سمت ابطال انتخابات نیز برود، انتظار می‌رود در اجرای قانون و حاکمیت روح آن لحظه‌ای درنگ نشود.

بدون شک برابر هر تغییری در نتیجه انتخابات ممکن است عده‌ای مقاومت و مخالفت نمایند اما مسئولینی که روحیه جهادی داشته باشند همیشه برای احقاق حق و کنار زدن باطل و بالا بردن ضریب اعتماد در جامعه تا حد توان تلاش خواهند کرد.

جامعه کشتی اردبیل با از دست دادن سلیمان نظیفی یکی از خدمتگزاران این رشته عزادار شد.

مرد دوست داشتنی کشتی اردبیل و زحمتکش خانه کشتی و متعصب‌ترین هوادار این رشته چشم از جهان فرو بست و خانواده بزرگ کشتی و ورزش اردبیل را داغدار کرد.

آن مرحوم صادقانه و بی‌ریاف سال‌ها با کشتی زندگی کرد و برای موفقیت جوانان ورزشکار منطقه از هیچ کوششی دریغ ننمود.

خاطرات و خدمات این مردان بزرگی چون سلیمان عمی، برای همیشه در یاد و اذهان ورزشکاران منطقه باقی خواهد ماند. حرص و جوش‌هایی که آن مرحوم در کنار تشک کشتی و به وقت مبارزه فرزندان اردبیل می‌خورد و فریادهایی که برای موفقیت جوانان از ته دل سر می‌داد او را در سطح شهر به عنوان عاشقی صادق و فداکار معرفی کرده بود.

درگذشت مرحوم سلیمان نظیفی یار و مددکار و حامی و زحمتکش و پشتیبان کشتی اردبیل را به خانواده کشتی و ورزش استان و به خصوص به خانواده آن مرحوم و فرزندان داغدارش تسلیت عرض نموده از درگاه خداوند برای آن مرحوم علو درجات ارزو می‌نماییم.

پروتکل‌های بهداشتی را رعایت بکنیم. کرونا بار دیگر سر بلند کرده و باز می‌خواهد مردم را گرفتار مراکز درمانی و تخت‌های بیمارستانی بکند. در ماه گذشته در شهر اردبیل در سطح گذرگاه‌ها کمتر فرد بدون ماسک مشاهده می‌شد و متأسفانه این روزها افراد بدون ماسک تا دلتان بخواهد، در شهر در حال رفت و آمد هستند.

در آخرین روزهای فعالیت دولت دوازدهم، اوضاع در خیلی از ‌بخش ها چنگی به دل نمی‌زند. از حالا باید برای دولت جدید دعا بکنیم که بتوانند در جمع و جور کردن خرابی‌ها موفق عمل نمایند. برای آن‌ها کوهی ازمشکلات چشمک می‌زنند. چاره‌ای نیست، باید همت بکنند و بی‌تدبیری‌های مدعین تدبیر را در مسیر صحیح قرار بدهند.

بحث سلامت مردم و جامعه و استفاده بهینه از همه امکانات برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی امری ضروری است. رها کردن موضوع مهمی چون این بحث و پائین آوردن فتیله برخی از اقدامات ضروری، نتیجه‌اش بالا رفتن تعداد مبتلایان به ویروس کرونا می‌شود.

این روزها همه می‌پرسند که مگر چه اتفاقی روی داده است که به یکباره خاموشی‌ها گسترده می‌شود، قطع آب رونمایی می‌شود، کرونا و مبتلایان به آن سیر صعودی پیدا می‌کنند، قیمت‌ها همچنان به دنبال یافتن قله های جدید هستند، چرا این جوری شده است؟ مردم تازه می‌خواستند شیرینی و حلاوت انتخابات را مزه بکنند که با رفتار های آزار دهنده مواجه شده اند.

با این تفاسیر، مردم ایران، مردمی مقاوم، نترس و عاشق مملکت و دین و ایمانشان هستند. این روزها می‌گذرند، سختی‌ها و کمبودها سایه‌شان بر سر این ملت مقاوم  باقی نمی مانند.  ملت به دولت جدید امید بسته، هرچند که سخت است ولی پایان دادن به همه نابسامانی‌ها به مرور شدنی است. تحمل می‌کنیم و حرکت‌های ایذایی برخی‌ها را به تماشا می‌نشینیم تا ایامی که امیدواریم سرنوشت خوبی برای ملت مسلمان ایران رقم بزند، از راه برسد.

حال مرم نباید اجازه بدهند که با کاهش شدت حساسیت به رعایت پروتکل‌های بهداشتی، زمینه ابتلای تعداد بیشتری به ویروس منحوس کرونا فراهم شود. تا آغاز فعالیت رسمی دولت جدید یک عزم ملی برای رعایت کامل موارد پیشگیری از ابتلا به بیماری کووید19 مورد نیاز است. اقدامی که می‌تواند عرق شرمندگی بر پیشانی مسئولین کم کار بنشاند و آن‌ها را در نزد وجدان‌شان شرمنده و خجل بکند. والسلام.

ورزش از وجود کسانی که جز دروغ و دروغگویی هنر دیگری ندارند باید پاکسازی شود. اگر این کار صورت بگیرد گره‌های زیادی از مشکلات موجود ورزش باز و برطرف می شود.

در هر مجموعه‌ای که مسئول مستقیم آن عادت به دروغ گفتن داشته باشد و یا دروغ را وسیله‌ای برای ایجاد حاشیه امن و سرپوش گذاشتن بر خیلی از ضعف‌ها قرار بدهد، توقع صداقت و یک رنگی در مجموعه  غیر ممکن است. وقتی مدیری توان و ظرفیت اعمال قدرت نداشته باشد به دنبال بهانه خواهد بود تا بلکه با برچسب زدن به دیگران بتواند راه میدان دادن به دوستان و هم پیمانان و هم راهان را فراهم نماید.

این قبیل اقدامات آفتی بزرگ برای مدیریت و حرکت رو به جلو مجموعه می‌تواند به حساب‌آید. هر مجموعه‌ای به مدیریت افرادی نیاز دارد که فرق مدیریت با خودکامگی و بی‌تعهدی را بداند. مدیر اگر از به کارگیری شعاردهندگان و مشتی بله قربان گو و ثناگو خودداری بکند و به جای حاشیه به متن بپردازد، سهل‌تر می‌تواند بر مشکلات غلبه بکند و برای بهبود امور در مجموعه تحت مدیریت گام بردارد.

به کارگیری روش‌های مذموم و ناپسند چون بی‌حرمتی به برخی‌ها و یا با قلدری لمپن مآبانه و بدگویی از زمین و زمان و فقط خود و اطرافیان را قبول داشتن، هیچ دردی را نمی‌تواند درمان بکند. زمانی که گوشی برای شنیدن سخن ناصحان و دلسوزان وجود نداشته باشد اعتراض در برابر حرف حق و اجیر کردن مشتی طالبان سیم و زر و به کارگیری عاشقان قدرت امری طبیعی جلوه می‌کند.

خیلی زشت و ناپسند خواهد بود که مدیران و دست اندرکاران امور در یک جامعه اسلامی و انقلابی به دنبال شایعه پراکنی، برچسب زنی و متهم کردن این و آن باشند. انرژی که برای گل آلود کردن آب و یافتن موارد جدید برای تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی صرف می‌شود اگر در راه صحیح و اصولی‌اش مورد استفاده قرار بگیرد حجم قابل توجهی از نابسامانی‌ها را می‌تواند مرتفع بکند ولی گویا ناف عده‌ای آویزان از پست‌ها و مناصب را در کتمان حقایق و پر و بال دادن به ادعاهای واهی بریده‌اند.

ورزش جدا از‌بخش های دیگر جامعه نبوده و نیست. حضور جریانی طالب قدرت و علاقه‌مند به میز و منصب، همیشه در فکر ماندن و ابقا به هر بها و بهانه‌ای هستند. آن‌ها برای دست یابی به هدف از ایجاد تفرقه و تحریک احساسات گرفته تا حرمت شکنی و کینه و و یا کارهایی از این دست خودداری نمی‌کنند.

بی نظمی

یکی از ویژگی‌های این افراد دامن زدن به بی‌نظمی هاست. تن ندادن به قانون توسط هر شخص و یا گروهی بی‌نظمی ایجاد می‌کند. بی‌نظمی خطرناک‌ترین آفت در اداره امور هر نهاد و هر تشکیلاتی می‌باشد. بی‌نظمی وقتی در درون مجموعه‌ای به اوج می‌رسد که در آن کسانی مغالطه و شعار دروغین و فریبنده، خلاقیت و حتی پیشتازی در جامعه را مطرح و به آن افتخار ‌کنند.

در مجموعه‌هایی که بی‌نظمی حاکم باشد خبری از برنامه‌ریزی نخواهد بود. هر برنامه نیازمند نظم است و مسئولین بی‌برنامه در مجموعه‌های ورزشی، عاملین اصلی بی‌نظمی و دامن زدن به آن می‌باشد.

ادعای برنامه محوری

مکرر مشاهده شده که برخی از دست اندرکاران ورزش، برنامه محوری را از افتخارات خود دانسته و در اطراف آن بارها و بارها اظهار فضل نموده‌اند. این ادعا در حالی صورت گرفته که تاکنون در سطح جامعه از آن برنامه‌ها پرده‌برداری نشده و در اختیار افکار عمومی قرار نگرفته است.

مسئولی که خود و مجموعه تحت مدیریتش را برنامه محور می‌نامد و می‌داند، باید برنامه تنظیمی را منتشر بکند و افکار عمومی را برای پیگیری و توجه به میزان تحقق آن‌ها دعوت بکند. پس زمانی که حرف بزنیم و خبری از اثبات ادعا وجود نداشته باشد یعنی حاکمیت بی‌نظمی در مجموعه و رشد یکی از آفات خطرناک به نام بی‌اعتمادی.

چرب زبانی

ورزش برای موفقیت در سطح کشور و استان‌ها نیاز به مدیریتی مخلص، متعهد، شجاع و بالاخره کاربلد دارد. وضعیت فوتبال کشور در سال‌های اخیر نشان دهنده عدم موفقیت آن به دلیل ضعف در مدیریت هاست. مدیری که در فکر اعمال مدیریت رفاقتی و قومی و قبیله‌ای باشد و مدیری که فاقد ظرفیت لازم برای پذیرش انتقاد باشد و مدیری که حرف و عملش همخوانی نداشته باشد، مجموعه را به حال و روز نامساعدی دچار می‌کند و چون قادر به دل کندن از میز مدیریت و موفقیت بادآورده نیست از ریسمان ظاهرسازی و چرب زبانی آویزان می‌شود و دام فریب می‌گستراند تا شاید بتواند چند روزی بر عمر مدیریت سراسر پرحاشیه‌اش بیفزاید.

جریان‌سازی کاذب

به چه دلیل عده‌ای برای قدرت نمایی در ورزش علاقه‌مندند و چگونه به هر بهایی می‌خواهند آن چه را که دارند از دست ندهند؟ مدیران راه گم کرده‌ای که سر از ورزش در آورده‌اند چه مزیت‌ها و ویژگی‌هایی دیده‌اند که هرگز به ترک صحنه آن رضایت نمی‌دهند؟

چرا زمانی که احساس خطر می‌کنند و پایه‌های صندلی مدیریت خود را لرزان می‌بینند به جریان‌سازی کاذب روی می‌آورند؟ چرا می‌خواهند با راه انداختن بحث‌های انحرافی، حاشیه‌سازی و درگیری اذهان، مردم و دوستداران ورزش را به موضوعات فرعی و دست چندم و بی‌پایه و از اساس کذب متوجه نمایند؟ یکی از راه‌هایی که می‌تواند در بهبود اوضاع درهم و آشفته فوتبال مؤثر واقع شود، جمع شدن بساط حرف زدن علیه یکدیگر و منتقدان است. آن چه در این عرصه اتفاق می‌افتد به هیچ عنوان شایسته و در خور شأن فوتبال نمی‌تواند باشد.

عیار مرد

ورزش را به دلیل شرایط و روحیه حاکم بر فضای آن، پهلوان پرور می‌دانند. جامعه انتظار دارد که فعالین در این عرصه، جوانمرد، بامرام، راستگو و صادق بوده و با صفات مذمومی چون بدگویی، زیرآب زنی و پرونده‌سازی غریبه باشند. اگر افراد صادق و راستگو جای خود را به آویزان‌های بی‌مرام بدهند بروز و وظهور هر رفتار زشت و ناپسند در آن نمی‌تواند دور از دسترس باشد.

از قدیم گفته‌اند: “عیار مرد را به همت او می‌سنجند نه هیبت او”. دیگر دوران زوربازو، تهدید و زخم چشم گرفتن گذشته است. برای ورزشی‌ها آنهایی عزیز هستند که با همت خود برای ورزش کاری کرده‌اند کارستان. آن‌هایی مورد توجه مردم هستند که کمتر شعار بدهند و بیشتر عمل نمایند و آن‌هایی می‌توانند موفق بشوند که از وابستگی به افراد قلدر مآب بکاهند و با اتکاء به خداوند بزرگ و چشم داشتن به عنایت وی روزگار بگذرانند و مدیریت بکنند.

مرا زور و پیروزی از داور است

نه از پادشاه و نه از لشگر است.

خوش خیال

این نوشته هیچ قصد و غرضی جز کمک به روند اصلاح ساختار ورزش ندارد. مسئولان ورزش در هر سطحی از مسئولیت باید از چسبیدن بیشتر به فرم، اسم و ظاهر خودداری بکنند و به آن دل خوش نشوند و از محتوا و باطن ورزش غافل نگردند. از کارهای صوری و سطحی دوری کنند و به عمق مسائل، متن و ریشه متوجه شوند. می‌خواهیم در ورزش از روابط و نقش آفرینی آن کاسته شود وضوابط در اولویت کارها قرار بگیرد، شایسته سالاری حاکم گردد و از نظریات و ایده‌های پیشکسوتان و جوانان خلاق و با فکر استفاده شود.

در سطح استان‌ها هیئت‌های ورزشی را از قائم به شخص بودن نجات بدهند و برای همیشه بساط مهندسی کردن مجامع انتخاباتی جمع شود و امور مدیریتی آن‌ها به دست افراد دلسوز و علاقه‌مند شپرده شود.

گفتیم که زمین فوتبال زمین اسبدوانی نیست. زمینی برای نمایش اسب‌ها و برگزاری جشنواره اسب‌های اصیل و زیبا نیست. گفتیم در حالی که شهر اردبیل با کمبود زمین فوتبال مواجه است، تعطیل کردن مسابقات برای راه رفتن اسب‌ها در این زمین، منطقی و قابل قبول نمی تواند باشد. می‌گوییم اگر زمین فوتبال ورزشگاه تختی غیر قابل استفاده هم باشد به این بهانه نباید آن را به زمین جشنواره اسب تبدیل بکنیم. زمین مربوط به مسابقات و جشنواره‌های اسب ویژگی‌های خاص خودش را دارد. باور کنیم که فوتبالی‌ها دوست ندارند زمینی که برای آن‌ها یادآور تاریخ فوتبال منطقه است زیر سم اسب‌های گرانقیمت قرار بگیرد.

همه این گفته‌ها از روی عشق به فوتبال و زمین استاندارد تختی است که در دل خود، گنجینه‌ای از تاریخ پرافتخار و حوادث خوب و بد فوتبال را به همراه دارد.

بپذیریم، برازنده نیست که برای رفع مشکل یک هیئت ورزشی، امکانات هیئت و یا رشته دیگر را از حالت اولیه‌اش خارج بکنیم. ورزشگاه تختی و زمین آن مختص فوتبال است. هنر نیست که به خاطر یک رشته، فعالیت یک رشته دیگر را تعطیبل بکنیم و یا آن را مورد بی‌مهری قرار بدهیم. اگر این جشنواره بر اساس ادعای مسئولین در تقویم فدراسیون جهانی جای گرفته، مسئولینی که این قدر حرص و جوش جشنواره را می‌خورند چرا تا به حال به فکر ایجاد امکانات برای آن نیفتاده‌اند؟

در دو یا سه سال گذشته بی‌تفاوت مانده‌ایم و حالا زمین و زمان را به هم می‌دوزیم که اگر برگزار نشود امتیاز از دست می‌دهیم و چون چاره نیست باید شلاق‌ها را بر تن فوتبال استان و زمین ورزشگاه تختی فرود آوریم.

بعد از انتشار مطلب “میدان فوتبال یا میدان اسبدوانی” خوشحالیم که امروز روابط عمومی اداره کل به آن عکس العمل نشان داد و از قول دو معاون اداره کل برگزاری جشنواره، به زیر کشت رفتن زمین تختی در آینده و از همه مهمتر اعلام بی‌ضرر بودن حرکت‌ها و راه رفتن اسب‌ها در روی چمن را اعلام نمود.

معاون پشتیبانی معتقد است که اسب‌ها روی چمن راه می‌روند و این راه رفتن‌ها به چمن آسیبی وارد نمی‌کند!!وی حتما متخصص کشاورزی و چمن‌های فوتبال است که چنین صریح در مورد آن اظهار نظر می‌کند. وی برای این که صحت گفته‌های خود و کذب بودن ادعای ما را اثبات بکند، بهتر است به روابط عمومی دستور بدهد که همین امروز از زمین چمن ورزشگاه تختی فیلمبرداری کنند و پس از پایان جشنواره نیز این کار را انجام بدهند و با مقایسه دو حالت برای منتقدین آب صابون سفارش بدهند.

می‌توان از وی سؤال کرد که دلیل بررسی کفش‌های بازیکنان فوتبال در زمان ورود به زمین توسط داوران چیست؟ وقتی سم اسبان و نعل آن‌ها به چمن آسیب نمی‌زنند استوک‌های کفش بازیکنان حتما نمی توانند ضرری وارد نمایند. نظریه معاون اداره کل ورزش و جوانان استان اردبیل می‌تواند در سطح جهان مورد استفاده قرار بگیرد.

باید اجازه بدهند که از دو معاون اداره کل بپرسیم که آیا اسب‌ها در موقع ورود به زمین از پیست تارتان عبور خواهند کرد یا نه؟ آیا فکر می‌کنند نعل اسب‌ها با تحمل سنگینی وزن آن‌‌ها برای پیست تارتان ایده ال است؟ چرا دویدن روی پیست‌های تارتان فقط با کفش‌های مخصوص مجاز است؟ آیا تازگی‌ها عبور اسب‌ها در پیست‌هایتارتان بلامانع اعلام شده و آسیب‌زا نمی‌باشد؟

ای کاش با توسل به حرف‌ها و بهانه‌های آنچنانی برای سرپوش گذاشتن به واقعیات اقدام نمی‌کردیم. با مردم صادقانه حرف می‌زدیم و با پیش کشیدن بحث‌هایی چون بی‌ضرر بودن راه یافتن اسب برای چمن ورزشگاه یا پیست تارتان مخاطبان ورزش را ناآگاه فرض نمی‌کردیم.

با همه احترامی که به پرورش دهندگان اسب و اعضای هیئت اسبدوانی استان قائل هستیم، ولی برگزاری جشنواره در ورزشگاه تختی را امری اصولی، منطقی و منطبق با واقعیات نمی‌بینیم.

ضمنا مسئولین بهداشت محیط با برگزاری این جشنواره در داخل شهر و در محلی که در مجاورت مراکز درمانی، مناطق مسکونی و ادارات است، موافقت کرده‌اند؟ آیا برای

جشنواره زیبایی اسب در زمین چمن یادگار حضرت امام(ره) تبریز هیچ زمانی برگزار نشده و برای توجیه کارها و اقدامات خود آدرس غلط ندهیم.

رئیس هیئت سوارکاری شهرستان اردبیل در مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفته است: “اخیرا در کشور لندن(حتما منظورشان کشور انگلستان و شهر لندن می‌باشد)، استادیوم آزادی و استادیوم یادگار امام(ره) در تبریز نیز چنین مسابقاتی در زمین‌های چمن ورزشگاه‌ها برگزار شده و هیچ گونه آسیبی به ورزشگاه و خصوصا زمین چمن وارد نشده است”.

باید به اطلاع عزیزانی که دانسته و یا ندانسته از برگزاری جشنواره در زمین چمن یادگار حضرت امام(ره) خبر می‌دهند برسانیم که جشنواره اسب در ورزشگاه یادگار امام نه در زمین چمن طبیعی بلکه در فضای آزاد پیست دوچرخه سواری انجام شده است.

به این معنی که فضای وسط پیست که چمن مصنوعی بوده برای برگزاری جشنواره در نظر گرفته شده و روی چمن پوشانده شده و سپس از ماسه مخصوص استفاده شده است. حتی علیرغم اقدامات بازدارنده از جمله پوشش لازم، متأسفانه چمن مصنوعی فضای پیست دوچرخه سواری نیز آسیب دیده است.

پس جشنواره اسب در ورزشگاه یادگار امام در محوطه وسط پیست دوچرخه سواری و نه در زمین چمن برگزار شده است. راستی چه لزومی دارد که به افکار عمومی آدرس غلط بدهیم. کدام عقل سلیمی می‌تواند بپذیرد که اسب در روی چمن طبیعی راه برود آن هم از صبح تا شب، ولی هیچ آسیبی به آن نرساند. این هم گویا از یافته‌های جدید است.

عکس‌های زیر مربوط به جشنواره تبریز است. علاقه مندان به محل جشنواره که پیست دوچرخه سواری است و زمین آن که پوشیده از ماسه است توجه بکنند. حالا ما ادعا بکنیم که در زمین چمن طبیعی ورزشگاه یادگار امام (ره) تبریز برگزار شده و به چمن نیز آسیبی وارد نشده است. باید مواظبت بکنیم که از حول حلیم در دیگ نیفتیم.

عملیات اجرایی مجتمع آرتا فولاد مبین اردبیل، واحد تولید آهن اسفنجی به ظرفیت یک میلیون تن در سال با حضور نماینده ولی فقیه در استان اردبیل، علی نیکزاد نایب رئیس مجلس شورای اسلامی، استاندار اردبیل، مسئولان کشوری، استانی و دیگر فعالان اقتصادی آغاز شد.

در مراسم آغازعملیات اجرایی اشجع مدیر این پروژه گفت:: پروژه آرتا فولاد مبین همزمان با ولادت امام رضا در دفتر دکترعلی نیکزاد  نایب رئیس مجلس شورای اسلامی متولد شد.

وی افزود: مجتمع آرتا فولاد مبین اردبیل، واحد تولیدی آهن اسفنجی به ظرفیت یک میلیون خواهد بود و آب آن از طریق فاضلاب صنعتی و شهری و برق از طریق نیروگاه داخلی خودمان تامین خواهد شد.

وی در امه گفت: پروژه آرتا فولاد مبین با سرمایه‌گذاری ۱۳۰ میلیون یورویی با عملیات اجرایی به مدت ۳۰ ماه به بهره‌برداری خواهد رسید.

دکتر علی نیکزاد نماینده مردم اردبیل، نیر، نمین و سرعین و نائب رئیس مجلس شورای اسلامی نیز گفت:  دغدغه اصلی ما رفع بیکاری و دغدغه‌ی اشتغال ۷۰هزار جوان اردبیلی و ۲/۵ میلیون جوان ایرانی است که راه‌اندازی این مجتمع یکی از گام‌‌های جدی است.

وی افزود: به حمد الهی، پیگیری‌های انجام شده، حمایت ویژه مسئولان ارشد استان و بالاخص انگیزه بالای سرمایه‌گذاران، امور اولیه پروژه به سرعت انجام شده و امروز در مرحله‌ی آغاز عملیات اجرایی قرار دارد.

وی در ادامه گفت: با نگاه ویژه مدیران و مالکان مجموعه و پیگیری‌های صورت گرفته، مجتمع آرتا فولاد مبین در اردبیل راه‌اندازی خواهد شد و این میزان سرمایه‌گذاری، اقدامی غیورانه و جهادی است که در شرایط فعلی نزدیک به معجزه بود.

وی افزود: مردم، حضرت آیت‌الله عاملی و مسئولان پروژه یقین بدانند از هیچ حمایت و تلاشی برای تامین زیرساخت‌ها و رفع موانع احداث این پروژه دریغ نخواهیم کرد.

وی در پایان گفت: باید از ۳ شرکت سرمایه‌گذار در این پروژه (شرکت سرمایه‌گذاری توسعه سرمایه معاون و فلزات، شرکت معدنی و صنعتی چادر ملو، شرکت بین‌المللی مهندسی ایران) نهایت تقدیر را به‌عمل آوریم، چرا که برای حضور در اردبیل غیرت کرده‌اند و از سرعت کاری خوبی برخوردار هستند

دنیای اردبیل؛ یکصدودهمین شماره نشریه دنیای اردبیل و با بررسی مسائل مختلف فرهنگی و ورزشی استان با عناوین،“حیف پول” و منتخبین شورا و سرنوشت شهردار “ و  … منتشر شد.
دانلود نسخه PDF d یکصدو دهمین شماره نشریه دنیای اردبیل
http://donyayeardabil.ir/wp-content/uploads/2021/03/pdfjoiner_18.pdf

مطالب موجود در صفحه دوم  شماره یکصدو دهمین شماره نشریه دنیای اردبیل :

*منخبین شورا و شهردار اردبیل

*سر بی کلاه ورزش اردبیل از شورای ششم

مطالب موجود در صفحه سوم یکصدو دهمین شماره نشریه دنیای اردبیل :

*مربیان با دانش فوتبال اردبیل

مطالب موجود در صفحه چهارم یکصد ودهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

*حیف پول

*سنگ تمام مردم حسینی و ولایتمدار اردبیل

مطالب موجود در صفحه پنجم  یکصدو دهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

*اراده ملت

*خلخال از مناطق برتر استان اردبیل در اجرای طرح پایش اسمی بیسوادان اردبیل

*شورای جدید و اولویت بندی نیازها

مطالب موجود در صفحه ششم یکصد و دهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

*394 مرکز ایستگاه تحقیقاتی کشاورزی در کشور فعال است

*آب سد احمد بیگلو مشگین شهر رهاسازی می شود

مطالب موجود در صفحه هفتم یکصد و دهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

*لیگ به اصطلح برتر فوتبال استان اردبیل و چند نکته جهت یادآوری

*مطالب موجود در صفحه هشتم یکصد ودهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

*آئین شکرانه حضور و استقبال گسترده مردم اردبیل به روایت تصویر

ورزش اردبیل علیرغم همه ادعاها، فعالیت‌ها، تلاش‌های شبانه روزی و دوندگی‌ها، قادر به تصاحب یک کرسی از 11 کرسی شورای شهر نشد و همانند پنج دوره قبلی از شورای ششم نیز سری بی‌کلاه نصیبش گردید.

به راستی که ورزش و جامعه ورزش اردبیل تا پایان دوره چهارساله شورای ششم، حق هیچ گونه گلایه و انتقاد از عملکرد شورا در قبال ورزش را نخواهند داشت. آشی است که خودمان پخته‌ایم و اگر شور باشد و یا از داغی آن زبانمان بسوزد و یا از زخم زبان‌ها و بی‌تفاوتی ها دلمان آزرده شود، باید بسازیم، چرا که خود کرده را تدبیر نیست.

زمانی که مدعیان دنیای ورزش در ستادهای مخالفان و دشمنان ورزش روز و شب بگذرانند و برای آن‌ها سینه چاک نمایند باید هم ورزش در شورا و شهرداری غریبه‌ای بیش نباشد.

افرادی که به خوبی با عملکرد ورزشی تک تک نفرات در شورای چهارم و پنجم آشنا هستند و می‌دانند که کدام یک از آن‌ها در طول چهارسال دوره مسئولیت در مقابل ظلم به ورزش سکوت کرده اند، چطور خود را برای حضور در ستاد آن‌ها راضی کردند و برای افزیش سبد رأی مخالفان ورزش عرق ریختند؟

با این وضعیت آیا باید باز هم در انتظار معجزه بنشینیم و یا کاسه گدایی در دست به سراغ مخالفان سرسخت ورزش برویم و بی‌توجهی و عناد و یک دندگی آن‌ها در قبال ورزش مواجه بشویم؟ باور کنیم که هر ضربه‌ای که به ورزش اردبیل وارد شده دلیلی جز بی تفاوتی خودمان نسبت به آن نمی‌توانیم پیدا بکنیم

این بار از طرف ورزشی‌ها، کاندیداهایی قدر، توانا و دارای رزومه و کارنامه وارد عرصه رقابت شده بودند. چهره‌هایی چون نادر پیران، حسن پورعلی، بهنام کمالی و … که می‌توانستند در صورت حمایت و کسب رأی لازم، به طور مطلوب از جایگاه ورزش در شورا دفاع نمایند و دیگر اعضا را نسبت به برخورد آحترام آمیز با ورزش مجبور نمایند. ولی نخواستیم و در نهایت نتوانستیم در تاریخ شورای شهر اردبیل سنت شکنی بکنیم و با انتخاب نفرات و افراد ورزشی حق طبیعی جامعه ورزش را از شورا باز ستانیم.

حالا اگر ورزشکاران و یا مسئولین ورزش و تیم‌های ما، ساعت‌ها در پشت درِ منتخبین شورا در انتظار ملاقات به سر برند، نباید ناراحت شوند و دلگیر، این گونه رفتارها حاصلی از عملکرد خودمان خواهد بود، یعنی این که ”از ماست که بر ماست“.

ترکیب شورای ششم و سابقه آن‌ها نشان می‌دهد که ورزش در این شورا نیز نباید به عنایت و نگاهی محبت آمیز امیدوار باشد. ورزش از دست برخی از این‌ها سخت آزرده خاطر شده است. از آن‌هایی که مدعی ورزشی بودن هستند ولی در عمل همچون غریبه‌ها رفتار کرده‌اند، خود نخواستیم و هر گونه اقدام و اظهار نظری نمی‌تواند برای ما نتیجه‌ای داشته باشد چرا که از قدیم گفته‌اند: ”دالدان آتان داش، توپوغا دیر“.

همت و یکپارچگی ورزشی های اردبیل می توانست خیلی از معادلات انتخابات شورای ششم را به هم بزند ولی چاره ای نبود بعضی ها علیرغم همه ادعاهایی که دارند در بحث شورا منافع شخصی و باندی را به منافع ورزش ترجیح دادند و در نتیجه کاری که نباید می شد انجام پذیرفت و ورزشی ها باز هعم از داشتن نماینده در پارلمان محلی محروم شدند.

ورزش اردبیل سال هاست که مورد توجه قرار نمی گیرد، برایش فقط خوب شعار می دهند و با وعده، ورزشی ها را سر کار می گذارند.