مسئولیت جزایی مدیران درورزش
مسئولیت جزایی مدیران درورزش:
مدیریت عبارت ازهماهنگی نیروی انسانی ومادی درجهت رسیدن اهداف ازپیش تعیین شده.آنچه درورزش مورد نظرمی باشدوظیفه حفاظت وتادیب وسازناندهی مدیر است واصطلاح مدیر به معنی عام می باشد وتمامی کسانی که دست انداز کارامورورزشی می باشندراشامل می گردد.مانند:مدیرانورززشگاهها،مدیران هیئت ها،مدیران فنی ورزشهای مختلف،سرپرستان،مربیان،معلمان ورزش وداوران.
مسئولیت جزایی مدیران ورزشی:
مدیریت عبارت است ازهماهنگ کردن نیروی انسانی ومادی برای نیل به هدف در حقیقت می توان مدیریت راهم علم وهم هنر دانست. مدیر درمحیط ورزشی چه درباب نضارت ورهبری برنیروی انسانی وچه ناظر برتاسیسات وامکانات وتجهیزات اگردرانجام وظایف خود قصورکندمجرم شناخته خواهد شد. آنچه درحقوق ورزشی درباب مدیریت بحث خواهدشدبازدهی وکارایی درتولیدوتوانایی دررقابت باسایر سازمانها نمی باشدبلکه وظیفه حراست وتأدیب وسازماندهی درارگانهای ورزشی می باشدکه بعهده مدیران ادارات،مدیران،ورزشگاهاوسرپرستان و…میباشد.
اختیارات قانونی مدیران ورزشی در تنبیه ورزشکاران:
– آیا مدیران و دست اندرکاران ورزش قادر به تنبیه ورزشکاران هستند؟
مکررا ازسوی وزارت و ادارات آموزش وپرورش به منع تنبیه بدنی درمدارس تاکیدشده علی رغم این ممنوعیت قانونا مربیان وسرپرستان اختیارقانونی درتنبیه را دارند.
به موجب بند اول ماده 32قانون مجازات اسلامی اقدامات والدین واولیاء قانونی وسرپرستان صغار ومحجورین که به منظور تأدیب یاحفاظت آنها انجام شود مشروط بر اینکه درحدود متعارف تأدیب ومحافظت باشد.دراین جاسرپرست معنی عام دارد.ومنحصر به شخص نیست بلکه تمام کسانی که وظیفه مراقبت ونگهداری وتربیت ویاهمراه باآموزش را بعده دارندراشامل می گردد.نه فقط سرپرست تیم،سرپرست باشگاه یاسرگرست اردو اعمال واقدامات مورد نطرقانونگدار زمانی جرم محسوب نمی شود که علیه صغیرصورت گیردومنظور از صغیر کسی است که به حدبلوغ شرعی نرسیده باشد مرادازبلوغ شرعی رسیدن پسربه سن پانزده سال قمری ورسین دختر به سن نه سال قمری است بنابراین تنبیه با…….حتی علی رغم جمع سایر شرایط توجیه قانونی ندارد.تنبیه اطفال ورزشکاربایدبه انگیزه تأدیب یاحفاظت باشد.
تأدیب وحفاظت علت ویاانگیزهای است که قانونگذارآنها رادرتوجیه جرم نبودن اقدامات سرپرست به قید …….تعیین نموده است وبه عبارت دیگر هیچ دلیل دیگری را برای تنبیه طفل نمی پذیرد.
الف-تأدیب به معنای ادب نمودن است وچهارچوب مشخصی نداردودرنزدفرهنگ های مختلف متفاوت است. مفهوم تأدیب نزد معلمان ومربیان وورزشکاران متفاوت است
الف-تأدیب به معنای ادب نمودن است وچهارچوب مشخصی نداردودرنزدفرهنگ های مختلف نتفاوت است مفهوم تأدیب نزد معلمان ومربیان وورزشکاران متفاوت است.
ب- حفاظت یا نگهداری ویامراقبت نیزلزدیگر منظورهایی است که ریالانونگذار درتوجیه اقدام علیه اطفال ذکرکرده است.
– حدود اختیارت تنبیه اطفال مختلف:
ضابطه وملاک برای تعیین حدود این اقدامات ونظایرمجرمانه آنها که علیه کودکان درمحیط های ورزش بعمل می آیدتشخیص معلم ورزش یامربی است؟ویاقدرت جسمی وروحی طفل؟ویابراساس شدت وضعف تخلف ورزشکار؟
هریک ازضوابط ونظریات مذکورضمن داشتن اختیارات دارای ایراداتی است که امکان استنباد به هریک ازآنها راعملا غیرممکن می سازداماآنچه دربند1ماده 32قید شده مشروط به اینکه درحدود متعارف تادیب ومحافظت باشد.قاضی درشرایط قضاوت تجسم می کند که اگربه جای مربی مذکوریک مربی با عقل،شعوروفهم متعارف یعنی کسی که نماینده ومظهر اخلاق ورسوم اجتماعی است می بود،آیا مرتکب چنین اقدامی می شد یانه؟
اصولی که یک مربی متعارف بایددرهنگام تنبیه رعایت کند:
1-تذکر، توصیه و نصیحت نتیجه نداشته باشد.
2- اقدام متناسب با فرهنگ کودک
3-تنبیه با توان جسمی و روحی کودک نا مناسب نباشد.
4-تنبیه بل تخلف ارتکابی و یا خطراتی که احتمال وقوع آن قابل پیش بینی است مطابقت داشته باشد
اقداماتی که درتنبیه متعار محسوب نمی گردد:
الف-فحاشی وتوهین های ناهنجار
ب-ایرادضرب وجرح برطفل به نحوی که آثار آن بربدن طفل بماند.
ج-محبوس نمودن کودک درفضایی ترسناک وتاریک
از نظر قانون گذار عدم کمک به مصدوم عملی غیرانسانی وغیرمسئولانه می باشدواین بی تفاوتی به مسئولیت انسانی شخص رامجرم میشناسد.
علت مطرح شدن این مسئله در حقوق ورزش :
1-رسالت ورزش وهدف والای آن
2-جدایی ناپذیربودن فعالیت های ورزشی باحوادث وسوانح می باشد.
درقانون داریم که هرکس شخص یا اشخاصی را درمعرض خطرجانی مشاهده کند وبتواندبااقدام فوری خود یا کمک طلبیدن ازدیگران یااعلام فوری به مراجع یا مقامات صلاحیت داراز وقوع خطر یا تشدیدنتیجه آن جلوگیری کندبدون اینکه بااین اقدام خطری جدی متوجه خود اوودیگران شوداین عمل 1تا3سال ویا جزای نقدی خواهد داشت.
که دو حالت دارد:
شخص درمعرض خطرجانی باشدوضعیتی که امکان مرگ قابل پیش بینی است.
حادثهای درشرف وقوع خطر مرگ قابل پیش بینی است وباید ازوقوع آن جلوگیری کرد ونه اینکه به انتظار وقوع حادثه بود. شرایطی که نیازبه کمک به مصدوم وجود ندارد:
1- درصورتی که کمک به مصدوم منجر به آسیب شخص کمک کننده منجر گردد.
2- افرادی که قبلا به مساعدت وکمک شتافتند که تخصص وتجربه کافی دارند.
3- درشرایطی که حضور ما به عنوان کمک به مصدوم موجبات خطرات بیشتربرای او گردد.
قانون گذاربرای دوگروه ازاشخاص که ا کمک به مصدوم ممانعت کردند:
1- کسانی که به اقتضای حرفه خود می توانسته اند کمک موثری بنماید وبدلیل نداشتن سمت ووظیفه ازکمک به مصدوم جلوگیری کردند مانند:مدیران ورزش که دارای تخصص کمک هی اولیه هستند.مانندپژشکی که برای تماشای یک مسابقه حضور داشته ومتوجه عدم حضور پژشک درتیم مقابل می گردد.بااین حال از کمک به مصدوم ممانعت می کند.
2- کلیه کسانی که با داشتن سمت ووظیفه گذراندن دورههای تخصصی مناسب ازکمک به مصدوم خودداری می کنند.
تعریف مسئولیت مدنی و مبنای آن :
به موجب ماده اول این قانون ،هرکس بدون مجوزقانونی عمدا یادرنتیجه بی احتیاطی به جان یا سلامتی یا مال یا آزادی یا حیثیت یا شهرت تجاری یاهر حق دیگر که به موجب قانون برای افراد ایجاد گردیده لطمه ای وارد نماید که موجب ضرر مادی یا معنوی دیگری شود.مسئول جبران خسارت ناشی ازعمل خود خواهد بود.
ارکان مسئولیت مدنی:
الف-وجود ضررازنظر حقوق عبارت است از:
1- صدمه جانی به خود ودیگران خواه به صورت ضرب وجرح خواه بصورت قتل مانند مصدوم نمودن ورزشکار توسط حریف درنتیجه یک خطا ویاسقوط طفل ورزشکارازبارفیکس به دلیل بی احتیاطی مربی
2- تجاوزبه حیثیت دیگران ولطمه زدن به حیثیت شخص
3- تعرض به ناموس دیگران
4- اتلاف وناقص کردن اموال خود ودیگران وتجاوزبه مال
ب-انجام فعل یا خود داری از عمل برخلاف قانون: صرف ضرررساندن موجب مسئول دانستن عامل نمی باشد بلکه این عمل باید برخلاف قانون نیزباشد ودرقانون مجازاتی برای آن تعیین شده باشد
ج-مرتکب بایدمقصرباشد: هرکس بدون مجوزقانونی عمدا یادرنتیجه بی احتیاطی به جان و…بنابراین امکان عمدی یا غیرعمدی بودن آن عمل نیزهست.منظور ازعمدی بودن این است که شخص باسوءنیت اقدام به عملی خاص نموده برعکس درغیر عمد بدلیل مسامحه وبی احتیاطی صورت می گیرد.
عمدی یاغیرعمدی بودن تاثیری ندارد درمجرم بودن وملزم به جبران خسارت خواهد بود.جبران خسلرت زیان دیده به دو صورت انجام می گیرد
1- برگرداندن وضع اوبه صورت قبلی بطوری که انگار اصلا زیانی صورت نگرفته است
2- جبران خسارت ازراه داردمعادل آن به میزان آنچه که ازدست رفته جبران گردد.
مسئولیت بررسی صلاحیت اخلاقی مربی بعهده مقام بالاتراست یکی ازمصالحی که مبنای مسئولیت شخص نسبت به اعمال دیگران قرار می گیردبرای این است که شخص نسبت به رفتارکسانی که با نظارت وهدایت اوبکاری می پردازندیابه حکم قانون به اوسپرده شدهانداحساس مسدولیت کند ودربازرسی کوتاهی کندوقانون دراینجا اورا مسدول می داند.
یکی ازاین موارد عدم بررسی صلاحیت اخلاقی کارکنان می باشد.اگر یک مدیرعلی رغم اطلاعات کافی در موردفاقدصلاحیت بودن کارمندخوداورا به کار می گماردواعمال وی نیزمنجر به حوادثی حیثیتی گرددمجرم خواهد بود.
مسئولیت مدیران در برابر تماشاگران:
حوادث ودا به زبان بهتر فاجعه هایی که درطول زمان های گذشته درورزشگاههی بوجود آمده بدلیل عدم رعایت مسائل ایمنی است.ومدیران اولین کسانی هستند که رعیت توصیه های زیر الزامی است.
1- جایگاه های تماشگران بایدازنظر ساختمانی ایمن وخطر ریزش نداشته باشد.
2- تاسیسات برق باید دورازدسترس تماشاچیان باشد.
3- درمانگاههای مجهزومتناسب باظرفیت مجموعه
4- اطمینان ازصلاحیت اخلاقی کسانی که درورزشگاه اشتغال دارندوباورزشکاران وتماشاچیان درارتباط هستند.
5- بدون حضور مربی ازپذیرش ورزشکارجلوگیری نمایندبعدازاتمام تمرین نیزنبایدازمربی بمانند.
6- جلوگیری ازورودتماشاگرپیش از ظرفیت وهمیشه ده درصدکمترازظرفیت واقعی
7- درحدفاصل جایگاه تماشاگران وزمین موانع فیزیکی باشد.
8- هنگام تخلیه ورزشگاه ازدربهای خروجی استفاده کنند.
9- درمسابقاتی که خطرازدحام جمعیت وجودداردکتباازمذاجع انتظامی درخواست کمک شود.درصورتی که ابعادوسیع تری قابل پیش بینی است بایدازطریق اداره تربیت بدنی درشورای تامین( شهرستان مطرح گردد.اداره مجهزبه کپسول آتش نشانی واطفای حریق باشد.
منبع:
www.asemooni.com/sport/fitness/sports-law