نائب رئیس مجلس شورای اسلامی اختصاص بودجه برای قیر را گامی در راستای ایجاد عدالت اجتماعی بر شمرد.

علی نیکزاد گفت:  با طرح اختصاص بودجه قیر، کارهایی که منتظر قیر بوده و آماده آسفالت است مثل راه روستایی و محوطه روستا، مدارس روستایی و … آسفالت می‌شوند و در مناطق دارای ریزگرد هم با قیرآبه پاشی، ‌مشکل مردم حل می‌شود؛ این نوعی اولویت‌بندی در جهت ایجاد عدالت اجتماعی است.

وی افزود: پس از رفع ایرادات شورای نگهبان به طرح اختصاص بودجه قیر، مبلغ ۴ هزار میلیارد تومان اعتبار در اختیار دستگاه‌ها قرار می‌گیرد و دستگاه‌ها هم فقط باید با این پول قیر بخرند، نه می‌توانند حقوق بدهند و نه جایی دیگری هزینه کنند.

وی در پایان گفت: در طرح اختصاص بودجه قیر اصلا بحث حواله قیر یا قیر رایگان، مطرح نیست، این موضوع دقیقا نظیر آن است که اعتباری به دستگاه دولتی داده می‌شود ‌که مثلا تجهیزات ورزشی برای استان‌ها یا رایانه برای دانش‌آموزان،‌ خریداری کنند؛ این موضوع کاملا شفاف است.

مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان اردبیل گفت: پساب تصفیه‌خانه فاضلاب شهرک صنعتی اردبیل با رعایت شاخص‌های زیست محیطی بهبود می‌یابد.

به گزارش ایرنا، محمد اهلی در بازدید  از این شهرک افزود: رعایت شاخص‌های زیست‌محیطی یکی از دغدغه‌های اصلی شرکت شهرک‌های صنعتی است و  تلاش می شود با اجرای برنامه‌های کوتاه مدت و میان مدت، روند تصفیه پساب خروجی واحدهای صنعتی بهبود یابد.

وی افزود: شهرک صنعتی ۲ اردبیل با مساحت بیش از ۷۰۰ هکتار بزرگترین شهرک صنعتی استان اردبیل است که با توجه به وسعت آن، دارای معضلاب و مشکلاتی است که باید برطرف شود.

اهلی،  تکمیل گنجایش تصفیه خانه شهرک صنعتی اردبیل ۲ را یکی از مشکلات موجود در آن برشمرد و افزود: ظرفیت کنونی تصفیه‌خانه شهرک صنعتی اردبیل۲ به میزان ۲۵۰۰ مترمکعب در روز است که جوابگویی حجم پساب ورودی واحدهای تولیدی را ندارد.

وی از جمله برنامه‌های کوتاه مدت برای حل این معضل را الزام واحدهای تولیدی نسبت به رعایت مسائل زیست محیطی و نصب پیش تصفیه در پساب خروجی دانست و افزود: بر اساس ضوابط و مقررات زیست محیطی حاکم بر شهرک ها و نواحی صنعتی و مطابق با مفاد قراردادها، کلیه واحدهای صنعتی موظف هستند با طراحی و اجرای پیش تصفیه، فاضلاب صنعتی خود را ابتدا تصفیه اولیه نموده و سپس به تصفیه خانه فاضلاب شهرک صنعتی هدایت نمایند.

مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی استان اردبیل از دیگر برنامه‌های کوتاه مدت این شرکت برای بهبود روند تصفیه فاضلاب را پیگیری برای جداسازی پساب خروجی واحد تولیدی سبلان پارچه برشمرد و ادامه داد: شرکت سبلان پارچه دارای بیش از ۱۵۰۰ مترمکعب پساب خروجی است که عملاً بیش از ۶۰ درصد از ظرفیت تصفیه‌خانه شهرک صنعتی اردبیل ۲ اختصاص به پالایش این واحد صنعتی دارد.

وی ادامه داد: مقرر شده شرکت سبلان پارچه نسبت به اجرای خط انتقال اختصاصی و خارج کردن پساب آن از تصفیه‌خانه شهرک صنعتی اردبیل۲ اقدام نماید که تحقق این امر نقش بسزایی بر بهبود عملکرد تصفیه‌خانه خواهد داشت.

اهلی از برنامه‌های میان مدت این شرکت برای رعایت مسائل زیست محیطی در شهرک صنعتی اردبیل ۲  را اجرای مدول دوم تصفیه‌خانه فاضلاب این شهرک صنعتی برشمرد و افزود: ساختمان ابنیه مدول دوم تصفیه‌خانه با اعتباری بالغ بر ۱۰۰ میلیارد ریال از محل منابع ملی و استانی آغاز شده است که تکمیل آن به ۱۰۰ میلیارد ریال اعتبار دیگر نیاز دارد.

وی یکی از راه‌های رسیدن به توسعه پایدار و کاهش اثرات نامطلوب محیط زیست را بهبود و توسعه روش‌های تصفیه فاضلاب دانست و ابراز امیدواری کرد تا واحدهای صنعتی با رعایت مسائل زیست محیطی و افزایش سطح کیفی تصفیه‌خانه‌های فاضلاب، به توسعه پایدار استان و حفظ محیط زیست کمک بیشتری نمایند.

استان اردبیل دارای ۲۱ شهرک و نواحی صنعتی است.

پس از دور اول سفرهای شهرستانی و روستایی علی نیکزاد و احصاء مشکلات، با پیگیری نماینده مردم اردبیل، نیر، نمین و سرعین در مجلس، بنیاد مسکن کشور در مرحله اول مبلغ ۳ میلیارد تومان برای تهیه و اجرای روستاهای شهرستان‌های اردبیل، نیر، نمین و سرعین اختصاص داد.

لیست روستاهای تخصیص یافته در حوزه اردبیل، نیر، نمین و سرعین به شرح ذیل است:

آق‌بلاغ رستم‌خان (اردبیل)، ابربکوه (اردبیل)، شندرشامی (اردبیل)، کولانکوه (اردبیل)، انیللو (اردبیل)، آتشگاه (سرعین)، سلوط (نمین)، خانقاه (نمین)،اوجغاز (نیر)، کلاش بزرگ (نیر)

این روستاها در دور اول سفرها طرح گردیده و با توجه به بازدیدهای دکتر نیکزاد در آینده نزدیک از سایر روستاها، بررسی لازم انجام و در صورت نیاز از بابت تامین اعتبار عمرانی اقدام خواهد شد.

نائب رئیس مجلس شورای اسلامی از ورود مجلس به پیگیری مشکلات سیب زمینی کاران خبر داد.

علی نیکزاد گفت: پیگیری مشکلات سیب‌زمینی‌کاران از مدت‌ها پیش در دستور کار مجلس قرار دارد و اهمیت دادن به توسعه صادرات سیب‌زمینی در اردبیل برای ارائه خدمات مطلوب به سیب‌زمینی‌کاران اولویت اساسی است.

وی افزود:از تولید بیش از ۸۵۰ هزار تن سیب‌زمینی در اردبیل ۶۰۰ هزار تن قابلیت صادرات دارد و مابقی نیاز داخلی را برطرف می‌کند.

نماینده مردم گفت: با پیگیری‌های انجام شده، مشخص شد کارت بازرگانی تعدادی از صادرکنندگان سیب‌زمینی استان فاقد اعتبار است که برای حل این مشکل نیز مهلتی ۶ ماهه به دارندگان کارت فاقد اعتبار داده شده است.

وی در ادامه گفت: با توجه به اهمیت راه‌اندازی صنایع تبدیلی و تکمیلی سیب‌زمینی، انتظار می‌رود سرمایه‌گذاران در این زمینه ورود پیدا کنند و ما آمادگی خود را برای حمایت از سرمایه‌گذاران برای توسعه اقتصاد و اشتغال منطقه اعلام می‌کنیم.

وی در پایان گفت:  اهمیت به افزایش خرید تضمینی سیب‌زمینی نیز از اهم مواردی است که به دنبال تحقق این مهم هستیم و در این زمینه رایزنی‌های لازم با سایر استان‌ها در حال انجام است.

پخش کلیپی از بازگشت تیم استقلال به تهران بعد از فینال جام حذفی گوشه ای از چالش ها و مشکلات فرهنگی فوتبال پنج ستاره ما را به تصویر کشید و دل طرفداران واقعی فوتبال را به درد آورد.

آخر این چه فوتبالی است که مشکلات و ناهنجاری های آن تمام شدنی نیست؟

در دخل زمین اعتراض های مکرر و رد و بدل شدن کلمات چندش آور و در خارج زمین هم کتک کاری بازیکنان و هواداران با استفاده از الفاظ رکیک نشان دهنده گوشه ای از واقعیت های فوتبال ما می باشد.

واقعیت هایی که می تواند حاصلی از مدیریت افرادی باشد که در سال های اخیر بر صندلی آن تکیه زدند و به عناوینی چون پنج ستاره دل خوش کرده اند.

وقتی در فوتبال ما همه چیز در خدمت ارائه آمارهای ساختگی قرار می گیرد و زمانی که امکان دست زدن به ترکیب باند حاکم میسر نمی شود، زمانی که اداره فوتبال در برخی از قسمت ها و مناطق به افراد نالایق و ظاهر بین و خود محور سپرده می شود برخوردهایی چون صحنه های فرودگاه مهرآباد دور از انتظار نیست.

اگر روال مدیریت فوتبال  بر اساس سیاست های قبلی استوار باشد، اگر چماقی به نام تعلیق امکان سپردن امور به افراد لایق و کاردان را فراهم نکند و اگر منافع باندی و گروهی بر منافع فوتبال ترجیح داده شود،  اگر اداره امور در انحصار افراد نالایق قرار بگیرد بیش از آن چه در فرودگاه دیده شد از لمپن های بیسواد نمی توان توقعی دیگر  داشت.

فوتبال با این نوع مدیریت و با این حلقه حاکم بر آن تعلیق بشود بهتر است. این چه روشی است که با توسل به این بهانه و با مساعدت دوستان فدراسیون جهانی خود را در عمل مختار بدانند و برای کسی اجازه استفاده از جمله بالای چشم ابروست را ندهند.

تعلیق فوتبال بهتر از عاقبت نافرجام  این رشته ورزشی است. کسی که در یک منطقه، عاملی برای نابودی فوتبال است آن چنان در سایه چماق تعلیق برای ادامه قدرتش امیدوار است که جز خود و فکر و اندیشه دوستان و دیکته کنندگان حرف دیگری را نمی توانند بپذیرند.

باید ریشه آرائی که نتایجش توسعه ناهنجاری و رفتارهای غلط و لمپنیسم است در فوتبال خشکانده شود و پاکسازی کامل در تصمیم سازان در این رشته ورزشی ضروری است.

برای برداشتن هر گامی به سمت پیشرفت و رسیدن به هدف، تحمل تاوان امری طبیعی است. پاکسازی فوتبال از لمپن ها و بیرون راندن نالایق ها، آمارسازان ، دروغگویان و صحنه گردان های دردآور نیازمند مقاومت و پذیرفتن ضرر و زیان و تن ندادن به فشارها و تهدید هاست.

شگرد همیشگی کسانی که حاضر به دل کندن از مدیریت فوتبال و زیبایی های آن نیستند بعد از هر معجزه و شاهکاری برافراشتن پرچم تعلیق است. اگر آقایان به آن چه می گویند اعتقاد قلبی دارند و خود را خدمتگزار واقعی فوتبال ملی می دانند بیایند و صادقانه به بیان حقایق بپردازند و حداقل چگونگی و  چرایی عقد قرارداد با ویموتس و عوامل دخیل در آن را بیان کرده و مردم را محرم تلقی بکنند و از طرف دیگر مردم را در جریان روش مهندسی شدن انتخابات رؤسای استان ها بگذارند و بگویند که با چه ترفندی همیشه در حفظ بافت و ساختار مجامع عمل کرده اند.

اگر واقعا دلسوز فوتبال هستند بسم اله این گوی و این میدان.

در بازدیدها و جلسات و تودیع و معارفه ها دائما قول و وعده می دهند، بساطی دیگر راه می اندازند، حرف های قشنگی بر زبان ها جاری می کنند، این کار را خواهیم کرد، به آن مورد رسیدگی خواهیم نمود ولی وقتی چندی گذشت و آب ها از آسیاب افتاد دیگر نه از وعده ها خبری است و نه از عمل به آن ها، به راحتی همه چیز به فراموشی سپرده می شود .

اگر بگوییم که فلان مسئول گفت و عمل نکرد و آن یکی وعده های رنگی داد و فراموش کرد ممکن است مورد غضب قرار بگیریم ولی حداقل می توان گفت آن هایی که قبلا در این استان مسئولیت داشتند کلاه خود را قاضی کنند و لحظاتی چند به دوران مسئولیت خود برگردند و وعده های عمل نشده را از نظر بگذرانند و آن گاه برای عملکرد خود نمره بدهند.

باور کنید خیلی خوب است که واقع بین تر باشیم و مشکلات و خطاهای خود را ببینیم و اعتراف کرده و برای جبران، کمر همت ببندیم.

مردم از شنیدن حرف ها خسته شده اند. حوصله نشستن پای صحبت مسئولین و گوش کردن به حرف های تکراری آن ها را ندارند.

چقدر بشنویم که بگویند خواهد شد، می شود، انجام می پذیرد و…. و همه چیز را به آینده حواله بدهند. یاد بگیرید تا بگویید “شد”، چرا باید ما با این فعل شد غریبه باشیم و گوش ها برای شنیدنش لحظه شماری بکنند.

تا زمانی که در برخورد با مردم صادق نباشیم و منافع مادی و جناحی را بر منافع جامعه ترجیح بدهیم در بر روی پاشنه قبلی چرخ خواهد خورد. چه زیبا ایامی خواهد بود که ببینیم مسئولان ما حرف کمتر می زنند و عمل بیشتر می کنند. اگر چنین ایامی را شاهد باشیم آن موقع می توان به پیشرفت منطقه امیدوار شد وگر نه این قبیل آرزوها چیزی جز سراب نخواهد بود.

تا گوشی را برداشتم فضول باشی گفت: ببین داداش، زیاد وقتت را نمی گیرم، خیلی کوتاه راجع به دو موضوع صحبت می کنم و زودتر غزل خداحافظی را می خوانم.

گفت: می گویند مدیر کل ورزش و جوانان همه توان خود را به کار بسته تا بتواند تیمی را روانه لیگ دسته یک والیبال بکند. نفس عمل قابل تقدیر است. همه ورزشکاران و دوستداران ورزش استان علاقه مند به حضور تیم هایی از استان در سطوح مختلف لیگ در رشته های ورزشی هستند و این بار نیز امیدواریم که مدیر کل در این کار خیرش موفق بشود.

اما از قدیم گفته اند: “آتا میمَک بر عایب، آتدان توشمک ایکی عایب

فضول باشی ادامه می دهد: تأمین هزینه های مورد نیاز شرکت در لیگ کار بزرگی است. بابا بی پولی درد عجیبی است. بی پولی در ورزش مشکلات زیادی را ایجاد می کند و گاهی آبروی یک فرد یا یک مسئولی را بر باد می دهد. و اینجاست که مدیر باید حواسش خیلی جمع باشد یعنی تا از حامیان مالی و تأمین کامل هزینه ها مطمئن نباشد آبروی خود را در معرض خطر قرار ندهد. مسلما از اعتبارات هیئت های ورزشی اجازه خرج کردن برای تیم های لیگی وجود ندارد و باید تمامی هزینه های تیمداری در لیگ دسته یک والیبال کشور توسط حامی و بخش خصوصی تأمین شود. حال با توجه به این که تاکنون اسم تیم مشخص نشده و در قرعه کشی با نام نماینده اردبیل در جدول قرار داده شده امیدواریم که اقدامات بر اساسی باشد که بعدها مشکلاتی در روند حضور تیم در مسابقات ایجاد نشود.

فضول باشی چند ثانیه ای نفس تازه می کند و ادامه می دهد: بیماری کووید19 و ویروس کرونا شرایطی فراهم کرده تا بساط رقابت های قهرمانی کشور و مسابقات ریز و درشت جمع شود. ضرری که از این راه به ورزش وارد می شود واقعا غیر قابل جبران است. تعطیلی تمرینات، توقف فعالیت باشگاه های ورزشی، بیکار شدن مربیان مظلوم و بدون حامی ورزش و ده ها مورد دیگر که هر یک از آن ها ضربات کاری بر پیکر ورزش و رزشی ها وارد کرده است ولی در این میان تعطیلی فعالیت های ورزشی مانع از مشخص شدن عیار مدیریتی و توان هماهنگی و قدرت نظارتی مدیر کل ورزش و جوانان شده است.

وی بعد از تعطیلی فعالیت های ورزشی به این سمت منصوب شده است و بنابراین در چند ماه گذشته با مشکلاتی از قبیل اعزام ها و نتایج مواجه نبوده است.

شرایط فعلی فرصت کافی برای برنامه ریزی و ترسیم آینده ای روشن برای ورزش و هیئت های ورزشی را می تواند در اختیار مدیر کل قرار بدهد. حال چقدر از این فرصت ها استفاده خواهد شد مسئله ای است که آینده به آن جواب خواهد داد.

دبیر دفتر فناوری سلامت وزارت بهداشت با اشاره به آخرین وضعیت تولید واکسن آنفلوانزا در ایران گفت: یک شرکت دانش بنیان به زودی این واکسن را وارد بازار می کند.

دکتر حسین وطن پور افزود: با توجه به اینکه در شهریورماه هستیم و فصل سفارش واکسن آنفلوانزا در سطح دنیا در این ماه آغاز می‌شود، سازمان غذا و داروی وزارت بهداشت در حال خرید واکسن و تأمین نیاز کشور است.

وی افزود: عملیات مربوط به سفارش و ذخیره سازی واکسن در حال انجام است که تا آخر شهریورماه توزیع آن آغاز شود. اقشار در معرض آسیب در اولویت دریافت واکسن قرار دارند.

مدیر دفتر فناوری سلامت وزارت بهداشت درباره تولید واکسن آنفلوانزا در کشور گفت: یکی از شرکت‌های دانش بنیان تولید واکسن آنفلوانزا را انجام داده است. دانش تولید واکسن آنفلوانزا را در کشور کسب کرده‌ایم اما نیاز به حمایت مالی دارد تا بتواند ظرفیت تولید خود را افزایش دهد.

وی گفت: در واقع بین میزان تولید واکسن آنفلوانزا توسط شرکت‌های دانش بنیان و نیاز کشور به این واکسن خیلی فاصله است. چند جلسه با این شرکت برگزار شده است تا بتواند ظرفیت تولید خود را افزایش دهد تا بتوانیم به واکسن آنفلوانزا داخلی هم دسترسی پیدا کنیم.

وطن پور اظهار داشت: پیش بینی می‌کنیم که در پاییز از واکسن آنفلوانزای داخلی بتوانیم استفاده کنیم اما ظرفیت تولید آن نسبت به نمونه‌های وارداتی هنوز کم است.

وی درباره همزمانی بیماری کرونا و آنفلوانزا در پاییز و نگرانی متخصصان نسبت به این موضوع گفت: همه نگران این موضوع هستند که در دو جهت برای این موضوع در حال کار هستیم.

مدیر دفتر فناوری سلامت وزارت بهداشت اظهار داشت: محققان در شرکت‌های دانش بنیان در حال کار برای تولید کیت‌های تشخیصی ترکیبی کرونا و آنفلوانزا هستند و کارهای خوبی هم انجام شده است.

وی یادآور شد: این کیت‌های تشخیصی می‌تواند به صورت افتراقی تشخیص دهد که فرد به کرونا یا به آنفلوانزا مبتلا شده است.

وطن پور اضافه کرد: جهت دیگر کار، کار بیشتر روی واکسن آنفولانزا است که به عبارت بهتر چون واکسن آنفلوانزا هم می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند، می‌تواند برای مبارزه با بیماری کرونا مفید باشد.

مدیر دفتر فناوری سلامت وزارت بهداشت درباره کیت‌های تشخیص سریع کرونا خاطرنشان کرد: ما در کشور به دانش تولید کیت‌های تشخیص سریع کرونا دست پیدا کردیم اما واقعیت این است که در دنیا منابع علمی و پزشکی چندان به کیت‌های تشخیص سریع اطمینان ندارند.

وطن پور تاکید کرد: البته ما در حوزه دانش بنیان باید چند پله از نیاز بازار جلوتر حرکت کنیم به هر حال دستیابی به دانش این تولیدات برای ما بسیار اهمیت دارد که بتوانیم در نهایت به صادرات دست پیدا کنیم.

بازدید علی نیکزاد از ورزشگاه علی دایی و طرح بحث قدیمی و تکراری لزوم آماده سازی و تحویل نهایی آن داغ دل دوستداران ورزش منطقه را تازه کرد.

پروژه ای که آبان ماه سال 1371 کلنگ زنی شده و در سال 1387 فاز اول آن شامل زمین چمن و سکوی تماشاگران مورد بهره برداری قرار گرفته با گذشت بیش از 28 سال همچنان در دریایی از مشکلات دست و پا می زند.

از سال  1388 این پروژه به حال خود رها شده و برای تکمیل و تحویل نهایی آن کوچک ترین قدمی برداشته نشده است.

مسئولینی که از سال 1388 تاکنون در استان و ورزش آن مسئولیت داشته اند چرا در قبال آن حساسیت به خرج نداده اند و با کم لطفی تمام، از بین رفتن و استهلاک سرمایه ای عظیم را به نظاره نشسته اند؟

به راستی در سال های یاد شده نمایندگان مردم در مورد این ورزشگاه چه اقداماتی انجام داده اند؟ وقتی حرف از ورزش باشد و پای انتخابات در میان باشد همه طرفدار دوآتشه ورزش می شوند، چنان رفتار می کند که گویا عاشق تر، واله تر و تیفوسی تر از آن ها برای ورزش وجود ندارد، حتی عکس با ورزشکاران را نیز برای خود افتخار قلمداد می کنند ولی وقتی به هدف می رسند همه چیز را فراموش می کنند و شاید در موقع انتخابات هیئت های ورزشی و یا تغییرات مدیریتی به یاد ورزش می افتند و دستی از عنایت و مرحمت بر سر آن می کشند.

به هر حال تاریخ از آن مسئولینی که نزدیک به 10 سال فکری به حال ورزشگاه نکردند به نیکی یاد نخواهد کرد.

هنوز از یادها نرفته است که در آستانه انتخابات مجلس یازدهم برای ورزشگاه دایه های مهربان تر از مادر زیادی ظهور کردند، کسانی که در 10 سال گذشته روزه سکوت گرفته بودند به یکباره طرفدار ورزش و مجموعه ورزشی علی دایی شدند و در موردش حرف ها زدند و مطلب ها نوشتند.

به هر حال امیدواریم که این بار حداقل بازدیدها و وعده ها به نتیجه برسند و تکلیف آن را روشن بکنند.

پیگیری های علی نیکزاد در دو ماه گذشته در ارتباط با ورزشگاه علی دایی امیدواری بری تعیین تکلیف نهایی آن را زیاد می کند.

نیکزاد می تواند گره این پروژه را باز بکند. در ایام انتخابات نیکزاد قول به سامان رساندن مجوعه را داده بود. بازدیدهای میدانی و دعوت از مسئولین مربوطه از وزارت ورزش و جوانان نشانی از اراده نیکزاد برای عمل کردن به یک وعده انتخاباتی دارد.

افرادی که در یک ماه اخیر وارد بازار سرمایه شدند و در آن سرمایه گذاری کردند نقره داغ شدند. همین مساله باعث شده تا حجم خروج پول از بورس شدت بگیرد و بی اعتمادی به تبلیغات دولتمردان در خصوص اعتماد به بورس افزایش پیدا کند.

حسن روحانی پنج شنبه 16 مردادماه در تشویق مردم به سرمایه گذاری در بورس گفته بود: «با شرایطی که بورس نشان می‌دهد اوضاع بهتر خواهد شد؛ مردم باید همه چیز را به بورس بسپارند.» این اظهارات زمانی انجام شد که شاخص کل بورس از دو میلیون واحد گذشته بود. اما فتح کانال دو میلیونی زیاد دوام نیاورد و از 20مرداد تاکنون بازار سرمایه به رنگ قرمز درآمده است.

برخلاف آنچه دولت که با قاطعیت به مردم اطمینان می‌داد که همه زندگی خود را به بورس بسپارند اما ا این روزها مردم از عدم حمایت دولت از بازار گلایه‌مندند. دولت نه تنها بی تفاوت به کاهش پنجاه درصدی سرمایه مردم است که خود یکی از عوامل بی‌ثباتی بازار سرمایه شده است. دولتمردان که ابتدا با اعلام صادر نشدن صندوق‌های مالی دارادوم پالس منفی به بازار دادند اکنون نیز که حقوقی‌های بازار با سرمایه‌های سنگین خود در صف فروش سهام نشسته‌اند نظاره گر این وضعیت هستند.

با وجودی افزایش قابل توجه کدهای بورسی در کشور اما فضای بی‌اعتمادی و سیر نزولی بازار باعث شده تا مردم نسبت به خرید صندوق‌ جدید ETF برخورد سردی از خود نشان دهند.

دکترصمصامی در تحلیل منفی بودن بازار در هفته‌های اخیر به نقش پررنگ حقوقی‌ها در بازار سرمایه اشاره کرده است. وی در مصاحبه با یک برنامه رادیویی گفت: بررسی که در انتهای دهه اول اردیبهشت ماه امسال انجام دادیم معلوم شد حدود ۸۰ درصد ارزش کل بورس در اختیار تنها ۲۵ درصد بنگاه‌ها بوده است، یعنی در قسمت عرضه سهام ۲۵ درصد بنگاه‌ها حدود ۸۰ درصد ارزش کل بورس را در اختیار دارند.

وی افزود: این قصه نشان می‌داد در طرف عرضه یک ساختار ناهمگونی وجود دارد و بعضی از بنگاه‌ها قدرت بسیار بالایی در قیمت‌گذاری سهام دارند به هر حال احتمال هرچیزی در این زمینه ممکن است بروز و ظهور پیدا کند.

صمصامی بیان کرد: در بحث تقاضا هم کمتر از ۱۰ شخصیت حقوقی فعال در بورس هستند که به عنوان تقاضا‌کنندگان اصلی این بازار محسوب می‌شوند.

وی با بیان اینکه عمده تقاضاکنندگان در بازار سهام حقوقی‌ها به رقم عجیب دارایی‌های آنها اشاره کرد و گفت: ارزش دارایی این شخصیت‌ها حقوقی بیش از ۵۰۰ هزار میلیارد تومان است که با این دارایی‌ها معامله می‌کنند. ناگفته نماند ۵۰۰ هزار میلیارد تومان معادل بودجه عمومی کشور است.

وی اظهار کرد: این ساختار انحصاری عرضه و تقاضا نشان می‌دهد گروه‌های خاصی عرضه و گروه‌های خاصی تقاضا می‌کنند و در ضمن جهت می‌دهند.

نگاهی ساده به فروشنده‌های بازار هم نشان می‌دهد که حقوقی‌ها در سنگین کردن صف فروش بازار نقش ویژه‌ای دارند. دولت اما می‌تواند با روش‌هایی مانع از این اقدام حقوقی‌ها و ضررهای کلان مردم شود.

به عنوان نمونه نایب رییس کمیسیون اقتصادی مجلس قبلا برای کنترل بازار بورس پیشنهاد داد شورای ثبات مالی تشکیل شود. احسان خاندوزی در مطلبی در این خصوص نوشه بود: هفته قبل با اظهارنظر وزیر اقتصاد در برابر وزیر دیگر، بورس منفی شد. دیروز هم با یک تصمیم بانک مرکزی منفی تر شد. نوسان و ریسک در ذات بورس است اما نه آن نوسانی که محصول تشتت سیاستگذار و شکست هماهنگی باشد. پیشنهادم برای الاکلنگ بورس و بانک شورای ثبات مالی است بر فراز دو بازار.

خاندوزی همچنین در روزهای اخیر با اشاره به افت شاخص بورس اظهار داشت:‌ نیازمند سپرده‌گذاری درآمدهای بورس در صندوق تثبیت بازار هستیم.

وی نوشت: یک چتر برای تبدیل سقوط آزاد به فرود آرام، که سازمان و شورای بورس اختیار قانونی تصویب آن را دارند این است:80 درصد درآمدهای سازمان بورس از ابتدای سال 1399 در صندوق تثبیت بازار، سپرده‌گذاری شود.

به نظر می‌رسد راهکارهای فراوانی برای کنترل بازار بورس وجود دارد. دولت که تمام توان خود را برای بورسی کردن مردم به کار بسته باید برای ثبات در آن هم راهکارهای عملیاتی را به کار ببندد. تشکیل صندوق تثبیت بازار از منبع حاصل از درآمد سرشار سازمان بورس که از محل سرمایه‌گذاری‌های مردم بوجود آمده می‌تواند نقش مهمی در آینده بازار سرمایه ایفا کند.