درست به یاد ندارم که در چه تاریخی یک مسابقه‌ی فوتبال را در ورزشگاه تختی اردبیل به تماشا نشسته‌ام. خاطره رقابت‌های شهرداری در لیگ دسته یک، استقبال عالی تماشاگران و فضای مطلوب فوتبال در آن ایام هیچ‌گاه فراموش نخواهد شد. وقتی موقعیت فوتبال اردبیل در لیگ‌های کشوری به خطر افتاد هواداران کم‌تر به حضور در ورزشگاه روی خوش دادند ولی امسال امید برای بازگشت به روزهای خوش افزایش یافته است.

آینده‌سازان در لیگ دو، شهرداری اردبیل و کشت و صنعت پادیاب خلخال در مرحله اول لیگ سه و احتمال برگزاری مسابقات یک تیم دسته اولی به نام خوشه‌طلایی در اردبیل به بارور شدن جوانه‌های امید پیشرفت و تحرک در فوتبال این منطقه کمک می‌کند. آرزوی همه علاقه‌مندان، تحرک در فوتبال، صداقت در رفتار، عدالت در عمل و بی‌طرفی در اجرای قانون و مقررات است. فعالیت گسترده تیم‌های حاضر در سطوح مختلف لیگ، خود عاملی بسیار مهم برای وادار کردن مسئولین جهت رعایت کامل قوانین است .

امیدواریم هم‌چنان‌که امسال انقلابی در حضور تیم‌های استانی در رقابت‌های لیگ به چشم می‌خورد در رفتار مسئولین و حرکت آن‌ها در مسیر قانون و مقررات و مخصوصاً اجرای عدالت و رعایت بی‌طرفی نیز تغییرات مثبت و کلی مشاهده شود.

وقتی تیم شهرداری در لیگ دسته سه مسابقه داشته باشد هوادارش حتماً باید در ورزشگاه حضور پیدا بکند و چنین بود که بعد از مدت‌ها به امید تماشای یک بازی خوب از جوانان جویای نام اردبیل به ورزشگاه تختی رفتم. متأسفانه تیر ما به سنگ خورد، بازی به‌خاطر عدم صدور کارت تیم زنجانی برگزار نشد و تماشاگرانی که برای حمایت از شهرداری در ورزشگاه حضور یافته بودند از عدم برگزاری مسابقه دلگیر ولی از بابت سه امتیاز به‌دست‌آمده خوشحال بودند.

شهرداری با پشت‌سر گذاشتن هفته‌های اول رقابت می‌تواند با به دست آوردن نتایج مطلوب، تماشاگران را با ورزشگاه تختی آشتی بدهد و ازحمایت کامل هواداران خونگرم بهره‌مند بشود. ان‌شاءالله.

هرچند تا روز برگزاری انتخابات زمان قابل‌توجهی مانده است ولی با تحرک کاندیداها و هواداران آن‌ها، شور و شوق انتخاباتی به‌مرور احساس می‌شود. کاندیداها و هواداران آن‌ها به طرق مختلف از جمله اقدامات چهره‌به‌چهره و برپایی جلسات خانگی در تلاشند تا سلایق رأی دهندگان را به سوی خود جذب کنند.

آن‌چه که برای علاقه‌مندان به برگزاری انتخابات سالم و رقابت پرشور کاندیداها مورد تعجب و افسوس می شود شنیدن شعارهای عجیب‌وغریبی است که گاهاً از سوی نامزدهای احتمالی و هواداران آن‌ها داده می‌شود. شعارهایی که هیچ تناسبی با جایگاه مجلس نداشته و آزار و اذیت آشنایان به امور انتخابات و هواداران حاکمیت فضای سالم را موجب می‌شود.

به چه دلیل باید توسل به برخی از کلمات و جملات و وعده‌هایی که تحقق آن‌ها امکان‌پذیر نمی‌باشد در فریب افکار عمومی اقدام کرد؟ اگر شعارها و وعده‌های نابجا به‌طور مکرر ازسوی نامزدها تکرار شود انتظارات مردم از مجلس و کاندیداها را بالا می‌برد و عدم موفقیت درعمل به وعده، عواقب خطرناکی به‌دنبال خواهد داشت که بی‌اعتمادی به مسئولین از مهم‌ترین آن‌ها به‌شمار می‌رود.

کاندیدایی که با وظایف مجلس آشنایی نداشته باشد و محور صحبت‌ها و سخنانش را در چارچوب اختیارات انتخاب ننماید شأن قوه مقننه و نمایندگی مجلس را پایین می‌آورد و حتی در صورت ورود به مجلس در انجام وظایف محوله سردرگم می شود.

کاندیدایی که در ایام انتخابات وعده‌های غیرمعقول داده و مجلس رسیده است برای تأمین بخشی از وعده‌ها به هر دری خواهد زد و با این رفتار، ناخواسته وام‌دار فلان وزارت‌خانه و دستگاه اجرایی خواهد شد. اگر چنین اتفاقی صورت پذیرد نماینده قادر به انجام وظیفه نظارتی خود نخواهد شد و در بسیاری از موارد چون استیضاح و سؤال از وزرا خلع‌سلاح شده و بالاجبار در نقش وکیل‌الدوله عمل خواهد کرد.

کاندیدایی که در سایه وعده‌های فریبنده بر سبد رأی خود بیفزاید در صورت حضور در مجلس بیشتر توان خود را برای تحقق وعده‌های انتخاباتی‌اش اختصاص خواهد داد و ممکن است در راه رسیدن به این هدف‌ها به برخی از اصول ارزشی و انقلابی نیز پشت نماید.

برای مواجه نشدن با مشکلاتی از این قبیل در انتخابات پیش‌رو مردم باید برای انتخاب نماینده‌‌های خود بدون توجه به وعده‌های فریبنده و دهان‌پرکن، برنامه‌ها و کارنامه‌ها و سوابق فردی و اجرایی کاندیداها را مورد بررسی قرار بدهند. عمل به این شیوه و انتخاب اصلح در شکل‌گیری یک مجلس قوی نقش تأثیرگذاری خواهد داشت.

تیم ملی گلبال جمهوری اسلامی ایران در رقابت‌های پارآسیایی هانگژو به مدال برنز دست یافت. دو نفر از بازیکنان این تیم پرافتخار از قهرمانان نامی اردبیل بودند، حسن جعفری و مصطفی شهبازی.قهرمانانی که سال‌ها پیراهن پرافتخار تیم ملی گلبال را برتن کرده‌اند،از سکوهای آسیایی بالا رفته‌اند ولی در مجموع، حداقل در استان و شهر خودشان کم‌تر مورد توجه قرار گرفته‌اند.
کم‌لطفی به گلبالیست‌ها موضوع امروز و دیروز نیست. بعداز هر رقابت بین‌المللی و بازگشت موفقیت‌آمیز، آن‌ها چندان مورد استقبال قرار نگرفته و هر بار با بی‌مهری‌های متعدد مواجه شده‌اند و این‌بار داستان همیشگی در بازگشت از هانگژو چهره خود را نشان داد. آن‌ها با مدال برنز برگشتند ولی در اردبیل به سراغ آن‌ها نرفتند، استقبال‌شان نکردند، در منزل‌شان حضور نیافتند و حتی زحمت یک تلفن و گفتن جمله “خسته نباشید” را نیز به خود ندادند.
چرا برای مدال و موفقیت آن‌ها اطلاع‌رسانی انجام ندادند؟ به چه دلیل قهرمانان افتخارآمیز را رنجاندند و از کنار زحمات طاقت‌فرسای آن‌ها بی‌تفاوت گذشتند؟ چرا نمایندگان و دیگر مسئولین برای دیدن آن‌ها مسابقه دو ماراتن و رقابت تهیه عکس و کلیپ نگذاشتند؟ و چرا اداره کل ورزش و جوانان آن‌ها را فراموش کرد؟
تبعیض در ورزش کار پسندیده‌ای نیست. تبعیض را در لغت “بعضی را بر بعضی برتری دادن گفته‌اند”. همه قهرمانان و ورزشکاران عزیز را باید تحت حمایت قرار داد و در تجلیل و تقدیر از آن‌ها بی‌طرفانه اقدام نمود.
در تماس تلفنی، حسن جعفری دل پرخونی داشت. او از مسئولین استان گلایه کرد و از این‌که آن‌ها را جزء افتخارآفرینان پاراآسیایی هانگژو محسوب نکرده‌اند تعجب می‌نمود.
او حرف‌های زیادی زد و از موج‌سواری مسئولین در اتفاقات ورزشی سخن گفت .
او گفت: از هفته آینده باید در اردوی آمادگی انتخابی المپیک حضور یابیم. با روحیه‌ای که دست‌اندرکاران ورزش و دیگر مسئولین استان بعد از بازگشت از هانگژو به ما داده‌اند آماده حضور مقتدرانه در اردو هستیم!! مسئولان خسته نباشند و امیدواریم که با این قبیل حمایت‌ها ورزش اردبیل در مسیر پیشرفت و تعالی قرار بگیرد!!

هرچه به برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی نزدیک می‌شویم بر تعداد مطالبه‌گران در فضای مجازی افزوده می‌شود.برخی‌ها که بر خلاف انتظارشان، در سال‌های اخیر به نان و نوایی نرسیده‌اند لباس مطالبه‌گری بر تن نموده و از این راه می‌خواهند در سطح جامعه خودی نشان بدهند و به خواسته‌هایشان برسند و مطالبه‌گران واقعی را زیر سؤال ببرند. من هم می‌خواهم که برای یک یا دو ماه هم که شده مطالبه‌گر بشوم. در لباس مطالبه‌گری نقشه‌ها ترسیم بکنم و تا رسیدن به هدف کوتاه نیایم. مگر من چه کم‌تر از دیگران دارم که یک کانال و یا یک صفحه در فضای مجازی نتوانم راه‌اندازی بکنم؟ مگر سوادی در حد خواندن و نوشتن ندارم که از برخی‌ها حالی بپرسم و تلنگری بزنم و به ترسیدن و تسلیم شدن وادارشان نمایم؟ از برخی به‌ظاهر مطالبه‌گران، حرف‌هایی می‌زنند که نگو و نپرس، آن‌ها گویا قصد دارند در دو ماه آینده کسری زندگی خود را با تهمت و تهدید و تخریب و تعریف و تمجید جبران بکنند و در نیمه دوم اسفند به ریش انتخاب شده‌ها و نشده‌ها بخندند. آن‌ها می‌خواهند زمانی‌که مغلوب شده‌ها از درد به خود می‌پیچند آواز بخوانند و از پول‌های بادآورده بهترین لذت‌ها را ببرند.

گفتم: فضول‌باشی تو یکی را که من می‌شناسم، این‌کاره نیستی و نمی‌توانی دروغ بگویی. تو قادر نیستی که هر ساعت به رنگی دربیایی و روزی بر له و روزی دیگر برعلیه یکی حرف بزنی. تو از آن‌هایی نیستی که به‌زور فضای مجازی در حریم خصوصی افراد وارد بشوی و زیر پای آدم‌ها را خالی نمایی. این‌که بخواهی با آبرو و حیثیت افراد بازی بکنی تا شاید چندرغازی به دست آوری و چاله‌چوله‌های زندگی‌ات را پر بکنی، تو نمی‌توانی، مطمئن باش همان روزهای اول لو می روی و مشت‌ات باز می‌شود.

گفت: با همین کارهاست که از پیشرفت و قافله آن عقب مانده‌ایم. پایبند اخلاق شده‌ و برای خروج از صراط مستقیم تن نداده‌ایم و در مقابل، روزگار و زندگی خود را با درد و مصیبت سپری کرده‌ایم. وقتی تازه به دوران رسیده‌های مدعی مطالبه‌گری را می‌بینم که در کم‌ترین زمان از چه امکاناتی برخوردار شده‌اند به خودم لعنت می‌فرستم، باید فکری بکنم و برای خودم سقفی تعریف نمایم و نقش مطالبه‌گر را تا رسیدن به آن بازی کنم.

گفتم: تو برو به زندگی‌ات برس، با کمبودها بساز و از برای سلامتی‌ات شکر گزار باش. پول‌هایی که از دروغ و نامردی به دست آید پایان خوشی نمی‌تواند داشته باشد. تو از آن‌هایی نیستی که چشم در چشم آدم‌ها بکنی و مثل آب خوردن دروغ بگویی، برو دعا کن خداوند کسری زندگیت را از یک راه حلال تأمین بکند.

چوپان دروغ‌گو  مرده بود از او پرسیدند؛ اسمت چیه؟ گفت: دهقان فداکار!!

نیکزاد شایسته‌ترین فرد برای برخورداری از عنوان نمایندگی مردم همیشه‌ در صحنه‌ی شهرستان‌های اردبیل، نیر، نمین و سرعین می‌باشد.

برای‌اینکه فردی خدمت‌گذار مردم تلقی شود لازم است از پارامتر های مختلف برخوردار گردد. شعار دادن، مانورهای مختلف و دهان‌پرکن به راه انداختن و یا در مواقع نیاز برای تبلیغ در صحنه ظاهر شدن و از دسترنج دیگران استفاده نمودن دلیلی بر خدمت‌گزاری و مدرکی بر نوکری مردم نمی‌تواند باشد.

کارنامه نیکزاد از ۳۰ سال حضور در بدنه دولت و کارهای اجرایی و چهار سال نمایندگی مردم روشن و واضح است، تلاش برای مخدوش کردن این کارنامه آب در هاون کوبیدن است و بس.

منشأ برخی از مخالفت‌ها و عنادها و دشمنی‌ها با نیکزاد، حسادت است. حسادت، آرزو کردن زوال نعمت از کسی است که آن را به دست آورده است. نیکزاد در سطح کشور به‌عنوان یک مسئول اجرایی موفق و کارآ شناخته می‌شود. آن‌هایی که ظرفیت پذیرش این امر را ندارند برآشفته می‌شوند و درنهایت دچار حقارت شده و با کمک آن‌هایی که جز نگرش منفی در زندگی به چیز دیگری فکر نمی‌کنند در دام عصبانیت گرفتار می‌شوند و به رؤیا بافی می‌پردازند.

علی نیکزاد همیشه در کنار مردم بوده و خدمت صادقانه را در دستور کار داشته است. بدون شک نیکزاد هم ممکن است کاستی‌هایی داشته باشد ولی یکآدم منصف در قضاوت‌هایش باید با در نظر گرفتن برآیند همه رفتارها و خدمات عمل نماید.

چرا این روزها تخریب  نیکزاد برای برخی‌ها از نان شب واجب‌تر شده‌است؟ به چه دلیل نیکزاد در تیررس حملات عده‌ای قرار گرفته است؟ چرا این تعداد از عزیزان و فعالان فضای مجازی در بین مسئولان فقط نیکزاد را انتخاب کرده و او را مورد نوازش قرار می‌دهند؟ چرا هر حرکت و رفتار نیکزاد مورد انتقاد برخی ها بوده و کپی برداران از نیکزاد در حاشیه امن به سر می‌برند؟ آیا نیکزاد به جرم بودن در کنار مردم و جذب اعتبارات خارج از بودجه مقصر است و باید محاکمه بشود؟ آیا جواب به این قبیل سؤالات می‌تواند برای آن‌هایی که پرچم مخالفت با یک خدمت‌گزار را برافراشته‌اند مناسب و قابل پذیرش باشد؟

مردم فارغ از تسویه‌حساب‌های سیاسی، موضع‌گیری‌های منفعت‌طلبانه، قضاوت‌های احساسی، برخوردهای خصمانه و عقده گشایی‌ها، خدمت‌گزاران خود را می‌شناسند. در صحنه‌های مختلف بصیرت و آگاهی مردم به اثبات رسیده است. تعریف و تمجید و یا حملات تند و تخریبی در فضای مجازی چندان در تصمیم‌گیری‌های لایه‌های اصلی رأی‌دهندگان تأثیرگذار نخواهد بود .

برای همه کسانی که قادرند در ایجاد شور و نشاط انتخاباتی مؤثر باشند وظیفه اجتماعی و شرعی است که با تمام وجود وارد عرصه بشوند، از توانایی‌های خود برای مقابله با عوامل یأس و ناامیدی استفاده نمایند و از هر گونه ایجاد تفرقه و کاشتن تخم نفاق در بین کاندیداها و هواداران آن‌ها خودداری کنند.

تخریب و تلاش برای ایجاد جو بی‌اعتمادی آب در آسیاب دشمن ریختن است. کاندیدای موردنظر خود را در چارچوب قانون و مقررات تبلیغ بکنیم و همه نیرو و توان را در هر چه باشکوه‌تر برگزار شدن انتخابات به‌کار گیریم.

این روزها فضای مجازی به عرصه‌ای برای انتقاد و تخریب تبدیل شده‌است. نزدیک شدن به ایام انتخابات به فعالیت‌های مجازی رنگ‌وبوی دیگری بخشیده است. اهداف و نیت‌های مختلف، خیلی‌ها را به فعالیت بیشتر در فضای مجازی و مطرح شدن به‌عنوان یک فعال رسانه‌ای مجبور کرده‌است.

نزدیک شدن به روزهای حساس و سرنوشت‌ساز انتخابات مجلس به‌طور چشمگیر بار سیاسی و جنبه‌های احساساتی و پوپولیستی انتقادها را افزایش می‌دهد. اکثراً فضای مجازی را به مناسب‌ترین وسیله برای تبلیغ و یا تخریب انتخاب کرده و در بسیاری از موارد عدالت و انصاف را به‌راحتی قربانی می‌کنند.

انتقادها اگر بر مبنای واقعیت‌ها و با رعایت انصاف و عدل همراه باشد به دل می‌نشیند و میزان تأثیرگذاری‌اش افزایش می‌یابد. نقد باید بر اساس حقایق موجود استوار باشد و نه براساس شنیده ها و تخیلات.

فضای مجازی و فعالان این عرصه در آستانه انتخابات می‌توانند نقش بسیار مهم و اساسی در بالا رفتن میزان مشارکت و افزایش شور و نشاط انتخاباتی داشته باشند. تحقق این امر مستلزم ادای وظیفه به معنی واقعی و اخص خود می‌باشد.

زمانی‌که انتقادها در مسیر جلب رضایت عده‌ای و یا تأمین بخشی از هزینه‌های زندگی و یا تسویه‌حساب‌های سیاسی قرار بگیرد و یا وقتی انتقام‌جویی دلیل اصلی بر راه‌اندازی بساطی به‌نام مطالبه‌گری باشد حاصلی جز دامن زدن به فضای نفرت و تفرقه و ترویج بداخلاقی نخواهد داشت.

وارونه جلوه دادن واقعیت‌ها، اتهام‌زنی‌ها، گل‌آلود کردن آب و برهم زدن آرامش فضای موجود و هیاهو و جنجال مصداق تخریب است.

تخریب نشانه‌ی حسادت و دشمنی است. خدشه‌دار کردن حاصل زحمات و تلاش عده‌ای با سیاه‌نمایی تمام، ظلم در حق جامعه و خدمت‌گزاران واقعی آن محسوب می‌شود.

و در چنین روزهای حساس و سرنوشت‌سازی که جامعه نیاز به آرامش و همدلی و همراهی بیشتری دارد فعالان عرصه رسانه و مدعیان مطالبه‌گری و صاحبان قلم و اندیشه باید برای اصلاح رفتارها و حرکت در مسیر ایده‌آل تلاش کنند و فضای مجازی را از بحثی به‌نام تخریب خلاص نمایند.