حضور کمیته کنترل ضد دوپینگ فدراسیون فوتبال عربستان در مقر باشگاه النصر برای بررسی برخی از بازیکنان و ستاره های خارجی این تیم چند روز مانده به آغاز دربی حساس شهر ریاض مقابل الهلال، جنجال گسترده ای را در فوتبال این کشور به وجود آورد.

علی العنزی روزنامه نگار ورزشی نزدیک به باشگاه النصر عربستان تایید کرد که کمیته ضد دوپینگ، کریستیانو رونالدو و هموطنش اوتاویو را احضار کرده است تا قبل از دربی ریاض، آنها را از نظر میزان مصرف استروئید معاینه کند.

البته ساعتی بعد، متعب بن عبدالله، خبرنگار رسانه سعودی 360 و عضو فدراسیون رسانه های ورزشی عربستان مدعی شد که آمار بازیکنان احضار شده النصر بیشتر است و علاوه بر رونالدو و اوتاویو، نفرات دیگری چون سادیو مانه، داوید اوسپینا، عبدالله الخیبری، علی لاجامی، عبدالرحمن غریب و أیمن یحیی نیز احضار شده اند.

فضول‌باشی بدون مقدمه گفت: چشم‌ها روشن، تو هم که عامل نفوذی هستی، خجالت نمی‌کشی که دولت محلی را تضعیف می‌کنی؟
گفتم: حالت خوبه رفیق، به هر نقاب بر چهره که نباید اهمیت داد. نفوذی‌ها کسانی هستند که چهره خودشان را در پشت اسامی جعلی پنهان می‌کنند و تخم نفاق در دل خاک می‌پاشند.
گفت: چه اقدامی کرده‌ای که مهر مخالفت با دولت محلی بر پیشانی‌ات زده‌اند؟
گفتم: مثل برخی‌ها که بعد انتخابات ریاست‌جمهوری در زیر پرچم دیگران برای استانداری سینه می‌زدند نبودم که زود زود رنگ عوض کنم و هرروز دست به سینه به خیلی‌ها عرض ارادت نمایم .
فضول‌باشی نگاهی از سر تمسخر به من انداخت و گفت: روایت است که اکثر آن آقایان پست گرفتند و حکمرانی می‌کنند و طلبکارانه هر کسی را بخواهند می‌کوبند و بر هر کسی که دوست داشته باشند لطف می‌کنند و موجبات پیشرفت‌اش را فراهم می‌نمایند.
گفتم: چند چهره‌گی روش کارعده‌ای است که به‌مرور مشت‌شان در جامعه باز شده‌است ولی تأسف از آن افرادی است که از این هزار رنگ‌ها می‌ترسند و برای حفظ موقعیت‌شان از قلم‌های فرسوده آن‌ها آویزان می‌شوند و به هر دستور و امرشان گردن می‌نهند و به مهره و عروسکی در دست‎شان تبدیل می‌شوند.
حرفم را قطع می‌کند و می‌گوید: مگر این پست‌ و مقام‌ چه ارزشی دارد که انسان برای رسیدن به آن‌، اصول اخلاقی را پایمال می‌کند و به زیرآب زنی قهار تبدیل می‌شود و به زمین‌وزمان رحم نمی‌کند.
گفتم: آن‌قدر در شرح حال ابن‌الوقت‌ها گفته شده که توان شنیدن و تحمل گوش کردن از آدم‌های صالح و درستکار را گرفته است. به‌نظر می‌رسد دور دور خودفروخته‌ها و فرصت‌طلب‌ها می‌باشد. گاهی انسان فکر می‌کند که باید در حلق برخی‌هاکه از شرف، انسانیت و یک‌رنگی حرف می‌زنند سرب داغ ریخته شود.
فضول‌باشی خنده‌ی معنی‌داری می‌کند و می‌افزاید: اوضاع در بخشی از جامعه قمر در عقرب شده‌است. عده‌ای با پناه بردن به هیاهو و جنجال و حاشیه‌سازی و کمک گرفتن از فضای مجازی، اندیشه‌ای جز پر کردن جیب و تهدید حقگویان ندارند. از قدیم گفته‌اند: “جایی که میوه نیست چغندر سلطان مرکباته”، وقتی دلبستگی به صندلی، انسان را خلع سلاح بکند به هر نامردی سر خم می‌کند و اوامر دیکته شده را موبه‌مو اجرا می‌نماید.
گفتم: مدیری که قدرت تصمیم‌گیری و توان مدیریت نداشته باشد نبودنش هزاران هزار مرتبه بهتر از بودنش است. این قبیل مدیران هیچ نفعی به مجموعه تحت مدیریت نمی‌توانند داشته باشند. “عالم ناپرهیز‌کار کور مشعل داره”، وای به حال کسانی که عنوان پر طمطراقی چون مدیر را یدک بکشند ولی دیگران به‌جای آن‌ها تصمیم گیرنده باشند.
فضول‌باشی افزود: مصیبت از آن‌جا شروع شد که در فضای مجازی همه نویسنده شدند و تحلیلگر و کارشناس. مسلماً وقتی چپاولگران و کسانی که حساب بانکی‌شان را خیلی دوست دارند به خواسته‌شان نرسند و یا در مسیر خود موانعی را ببینند، شمشیر از رو می‌بندند و حیا می‌خورند و آبرو قی می‌کنند.
گفتم: فضول باشی اما در جامعه ما هستند افرادی که فرق دوغ و دوشاب را بهتر تشخیص می‌دهند. آن‌هایی که یک عمر با چند چهره‌گی برای خود موقعیت خلق کرده‌اند را بهتر می‌شناسند. کافی‌ا‌ست که مسئولین همتی بکنند و از باج دادن به این افراد خودداری نمایند. مردم فرق خائن و خادم را بهتر و بهتر می‌دانند، می‌گویند که آفتابه و لولهنگ (لولئین) هردو یک کار می‌کنند اما قیمت‌شان موقع گرو گذاشتن معلوم من شود.
گفت: برخی ها فکر می‌کنند که خیلی زرنگ، باهوش و کارآمد تشریف دارند ولی نمی‌دانند که این روزها دیگر به‌راحتی سر جامعه نمی‌توان کلاه گذاشت. رفتار و کردار و نوشته‌ها و گفته‌های همه مدعیان در سال‌های اخیر دردسترس است. تغییر مواضع حتماً با تأمین خواسته‌ها همراه شده‌است اما در همه حال باید آویزه گوشمان باشد که:
فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان
معلوم می‌کنند که نامرد و مرد کیست
گفت: گاهی وقت‌ها از برخی رفتارها سرگیجه گرفتن امر طبیعی است. عده‌ای به‌راحتی می‌توانند خود را با شرایط مختلف تطبیق بدهند. امروز موافق و فردا مخالف و پس‌فردا خنثی. آن‌ها چنین عادت کرده‌اند و ترسی از قربانی کردن افراد و گروه‌ها در راه رسیدن به هدف‌شان احساس نمی‌کنند.
گفتم: فضول باشی بذار حرف آخرم را بزنم. متأسفانه هستند افرادی که اسب ترکمنی‌اند. هم از توبره می‌خورند و هم از آخور و خلاصه برخلاف اهداف آن‌ها فکر کردن و اقدام نمودن می‌تواند تاوان سنگینی به‌دنبال داشته باشد در شرایط فعلی در قبال فرصت‌طلبان با پا راه بری کفش پاره می‌شود و با سر کلاه، ولی باکی نیست.

هرچقدر هم که بزرگ باشی یا مال و منال داشته باشی، هرچقدر که غرور بر وجودت مستولی گردد و خود را از بزرگان و نظرکرده‌ها به حساب آوری و هرچقدر که برای دو روز حکمرانی تن به ذلت بدهی و برای خود دنیایی از قدرت و حاکمیت ایجاد بکنی روزی باید از همه‌ی آن‌ها دست بکشی و برای همیشه چشم از این جهان ببندی.

خوش به‌ حال آن کسی که نامی نیک از خود به یادگار بگذارد. خوش به حال فردی که نام و یادش در تاریخ ماندگار بشود و درود بر آن‌هایی که مردانگی‌شان ورد زبان‌ها باشد و گذشت سال‌ها نتواند در عظمت اقدامات‌شان خدشه‌ای وارد نماید.

در دنیای ورزش، مدال‌ها، بالا رفتن از سکوهای قهرمانی، مدیریت‌ها، فخر فروشی‌ها و خلاصه دنیایی از امرونهی برای خود و اطرافیان درست کردن‌ها ماندگار نیستند اما آن‌هایی که در زندگی ورزشی‌شان مردانه زیسته‌اند، اخلاق را زیر پا نگذاشته‌اند، به‌درستی بر مولایشان علی(ع) اقتدا کرده‌اند و منافع جامعه و کشور را در پای منافع شخصی و باندی قربانی نکرده‌اند یاد و نام‌شان برای همیشه تاریخ، ستاره‌ای درخشان و قابل افتخار خواهد بود.

در شهر و استان ما “مردان مردی” بوده‌اند که اقدامات‌شان همیشه برای مردم منطقه افتخارآفرینی و سربلندی و سرافرازی به ارمغان آورده است. پهلوانانی که مایه عزت‌اتد و نام‌شان آبرویی برای منطقه. پهلوانی که برخوردار از ویژگی‌هایی چون وفاداری، شجاعت و فداکاری باشد و به ارزش‌های اخلاقی پایبند گردد جوانمردانی باغیرت هستند که با وجدانی بیدار همیشه از حق و حقیقت پشتیبانی می کنند.

در میان آرشیو نوشته‌ها و مجله‌ی کیهان ورزشی مطلبی را دیدم که در سال ۱۳۷۳ چاپ شده‌است. مطلبی کوتاه که به وسعت کل جهان زیبایی دارد. این مطلب در شرح اقدام پهلوانانه‌ی مرحوم جابر عباس‌زاده است. کشتی گیری که با یکرفتار حساب‌شده عملی انجام داده است که با گذشت ۳۰ سال شنیدنش هنوز هم بوی مردانگی و انسانیت و بزرگواری دارد.

اردیبهشت ماه سال‌روز رحلت این قهرمان پرافتخار است. وقتی مطلب را دیدم انتشارش را برای خود وظیفه دانستم. جامعه کشتی اردبیل، خانواده مرحوم عباس‌زاده و دوستان و هم‌دوره‌هایش باید به جوانمردی و پایمردی و صلابت و انسانیت مرحوم جابر عباس‌زاده افتخار بکنند.

این نوشته که در صفحه‌ای تحت عنوان “وارد،خارج” در سال ۷۳ در مجله کیهان ورزشی چاپ شده به شرح زیر است

“محمد دلیریان می‌گفت: بعضی وقتا از این بچه‌های کشتی، انسان به زوایایی برمی‌خورد که سخت احترام‌برانگیز است و از جمله این بچه‌ها، همین جابر عباس‌زاده و آن‌چه در آخرین کشتی در مقابل حریفش از تایوان پیش‌آمد.

دلیریان می‌گفت: وقتی شنیدم که از اردوی حریف پیشنهاد پول دادن به عباس‌زاده کرده‌اند تا او کشتی را ببازد و تایوان صاحب اولین مدال برنز خود شود من به‌عنوان مربی دو چیز را کنترل کردم اول صحت ماجرا را و دوم واکنش و سلامت عباس‌زاده را، که در پایان هیچ نداشتم تا تقدیم برخورد مردانه و اصیل عباس‌زاده کنم غیر از دستی بر پشت.

وارد، خارج می‌گوید: این‌که جابر عباس‌زاده رقمی برابر ۴ یا ۵ برابر درآمد امروز خود را بدون لحظه‌ای تردید رد می‌کند ضمن این‌که با ارزش است از “مردان” باید درعین‌حال بسیار عادی باشد، چنان‌که هرگاه اگر غیر از این باشد شرم‌آور است. ولی امروز که این بحث علنی شده‌است ما نیز ناچاریم دست جابر عباس‌زاده را بفشریم و واردش کنیم با آرزوی باروری هر چه بیشتر عباس‌زاده‌ها و فزونی عباس‌زاده ها در کشتی”.