محرم ماه انفجار خون و ماه تقرب به خدا

بار دیگر محرم فرا رسید و دل های احرار و آزادگان به سوی حسین بن علی(ع) متمایل گشت و چشمانشان به واقعه عاشورا دوخته شد.
محرم فرا رسید و یاد و خاطره فداکاری های سالار و سرور شهیدان و یاران باوفایش در نهضت عاشورا در جان ها زنده شد.
محرم فرا رسید و دل ها از عمق ارادت و اشتیاق او به تپش درآمد و بار دگر خون های میلیون ها عاشق در رگ ها خروشید و ایران اسلامی در سوگ حسین بن علی(ع)و یار و انصارش سیاه پوش شد و در همه شهرها و در هر کوی و برزنی بیرق های سرخ عاشورایی برافراشته شد. بر سر در خانه ها پرچم های سیاه خبر از رویدادی بزرگ می دهند که در قلب تاریخ جاویدان و همیشگی است. اتفاقی که پشت زمان را خم کرد و دنیا را به سوگ فرزند زهرای اظهر نشاند.
با آمدن محرم بوی عشق٬مردانگی٬انسانیت٬آزادگی٬غیرت٬شجاعت٬آگاهی و حرکت در فضای شهرها استشمام می شود و نوای یا حسین کوثر جان را نوازش می دهد.
محرم با نسیم کربلایی٬قصه آلاله های سرخ را به گوش جان می رساند و دوباره سکوت تاریخ را در هم می شکند و بغض ناله را از تنگنای حنجره آزاد می کند٬برف سکوت را با آفتاب عشقی که بر آسمان سینه دارد٬آب می نماید و آن را به اقیانوس خروشان فریاد می رساند.
محرم ماه پیروزی خون بر باطل و غلبه خون بر شمشیر و یادآور شهادت و ایثارگری های سرور آزادگان عالم و یاران وفادارش است.
محرم ماه غلبه سپاه عقل بر جهل٬عدل بر ظلم و امانت بر خیانت و حکومت اسلامی بر حکومت طاغوت است.
محرم ماه انفجار خون است٬محرم ماه بالندگی حماسه خون و عشق و ایثار و مردم برای جاودانه شدن زندگی است.
محرم یعنی پایداری٬ایستادگی٬محبت٬حماسه٬شجاعت٬فداکاری و ماهی که به نسل ها در طول تاریخ راه پیروزی بر سرنیزه را آموخت.
محرم ماه تقرب به خدا٬ ماه حرارت قلوب مومنین و ماه محبت حسین(ع) و ماه قیام عدالت در مقابل ظلم و حق در مقابل باطل است.
محرم ماه آفرینش عاشورا در صحنه تاریخ و ماه انتخاب ٬هجرت و شهادت و یادآور عشق و خون و حماسه و دانشگاه بی نظیر جهاد و شهادت است
محرم ماه برخورد امیر سرزمین دیانت با سرکرده پستی و رذالت و ماه دلدادگی عاشقان حق و حقیقت در سایه آزادگی و ماه اهدای بهترین ها در راه رضای بهترین است
و سلام بر حسین ٬سید شهیدان و برترین عارفان٬سلام بر سید اولیا شهید والا مقام کربلا٬شقایق سرخ روییده در نینوا٬سلام بر نور دیده بندگان خدا و سلام بر سالار شهیدان عاشورا.
یاد دلاویز حسین جوهر پایداری آزادگان است و نام عشق انگیزش ٬صهبای مستی بخش دلدادگان.
حسین عاشورا را آفرید و عاشورا حسینیان زمانه را. حسین خود در بلا افکند تا ولایت و ولایت به معنا بنشیند و حسین جسمش را به دم تیغ جباران سپرد تا شیرازه قرآن را مستحکم گرداند و حسین با خون خود ٬عدالت٬مظلومیت و عبودیت را عاشقانه تعبیر کرد.
سلام بر حسین که ردای سرخ شهادت را بر قامت تاریخ حماسه ها پوشاند.
حسین راهنمای راه و شرف و فضیلت و هدف است. دلیری و آزادگی از قامت بلندش روئید و عشق از نامش جرئت یافت. از خون حسین درخت رسالت بارور شد و خورشید حقیقت سرخی خود را از آن خون مطهر وام گرفت.
مرحوم تاج الشعرا یحیوی اردبیلی می گوید:
از کوثر عشق٬نور نوشید حسین
خود٬نور شد و چو نور نوشید حسین
تا طاقه نور گسترد بر تن شب
خونجامه سرخ نور پوشید حسین
حسین سرو بلند آزادی و معرفت است. بزرگ مردی که از ذلت بی زار است و عاشق آزادی است.
حسین نماد شاخصه استمرار دین حق٬آیات قرآنی و سنت نبوی است.