کاراته و حرمت بزرگان
بهروز قربانی رییس هیئت کاراته شهرستان اردبیل در فضای مجازی از کنارهگیری و استعفای خود خبر داد.
او برای این کار خودش دلایلی ذکر کردهاست، ولی برای قضاوت لازم است حرفهای طرفین شنیده شود. مسلماً هم قربانی و هم رئیس هیئت استان برای هر اقدامشان دلایلی خواهند داشت.
قربانیها برای ورزش منطقه، سرمایه محسوب میشوند. اصلا پیشکسوتان و کسانی که عمری در ورزش گذرانده اند پایههای اصلی و ستونهای مقاوم و قابلاعتماد ورزش و رشتههای مختلف ورزشی هستند. حرمت آنها باید حفظ شود و به جایگاهشان آسیب و خدشهای وارد نگردد.
هر فرد در هر موقعیت و در هر مقامیکه باشد، اگر با اقدامات و رفتار و کردارش بخواهد به وحدت اهالی یک رشته ورزشی ضربه وارد نماید و از همه بالاتر موجبات رنجش پیشکسوتان و بزرگان را فراهم کند، بدانیم که دلسوز ورزش نمیتواند باشد.
این قبیل افراد نه عاشق ورزش بلکه دلباخته مقام اند، بهجای اینکه به فکر ورزش باشند در اندیشه خود هستند، اینها بهجای وحدت و یکرنگی سفیر تفرقه و عداوت میباشند، اینها بهجای اینکه عاملی برای جمع شدن همه اهالی ورزش در زیر یک سقف باشند وسیلهای هستند برای زیاد شدن فاصلهها و عمیقتر شدن کدورتها و دشمنیها.
برخی از رشتهها که برای توسعه و پیشرفت در سطح استان از زمینه مساعد برخوردارند، حیف است که بزرگی و عظمتشان لکه دار بشود و در فضای آن بهجای یکرنگی و اتحاد، دوبههمزنی و جدایی سایه بیفکند.
قصد از این مطلب، دفاع از یکی و یا متهم کردن دیگری نیست، کاراته استان زمین حاصلخیزی است که در صورت رسیدگی مناسب و کاشت بذر با کیفیت و نگهداری اصولی، محصولی پربار و باکیفیت تحویل جامعه میدهد. این کار در عمل اثبات شدهاست، وجود اساتید گرانقدری که هر کدام از آنها مایه افتخاری برای کاراته محسوب میشوند دلیلی محکم و قاطع بر این ادعا میباشد.
وظیفه مسئولین ورزش، کاراته و بهخصوص اساتید و بزرگان این رشته دوستداشتنی و افتخارآفرین است که برای ابری شدن فضای آن، اجازه ندهند.
بپذیریم که حیف است قربانی و قربانیها در کنار گود باشند و دستی در پیشرفت، توسعه و حمایت از این رشته نداشته باشند.
هنر یک مدیر موفق و لایق، جمع کردن همه اهالی کاراته در زیر یک سقف، بدون توجه به اختلاف سلیقهها میباشد. کاراته از رشتههای اولویتدار استان است، با دست خود آن را به حاشیه نبریم و بیشتر از این در تضعیف آن گام بر نداریم.