1

بهراد مجموعه ای موفق با آینده ای درخشان

چندین و چند سال است که سرمایه گذاری بخش خصوصی در ورزش استان به یکی از چالش ها و مشکلات این منطقه تبدیل شده است. در برخی مواقع این مشکل به پوششی برای ضعف ها و کم کاری های تعدادی از هیات های ورزشی استان تبدیل گردیده است. در هر جایی که پاسخی به سوالاتی در ارتباط با عملکردها پیدا نشود بهترین راه فرار از دام سوالات، پناه بردن به دامن بحث عدم وجود حمایت کننده مالی است.
این که حضور بخش خصوصی فعال و کارآمد تا چه حد می تواند در پیشرفت و توسعه رشته های مختلف ورزشی موثر باشد، تاکنون بحث های زیادی مطرح شده و تقریبا همه از هر قشر و فکر و گروهی که باشند نمی توانند نقش بخش خصوصی در شتاب بخشیدن به حرکت های رو به جلو ورزش را کتمان بکنند.
علی رغم محسنات و نقاط مثبت و ایده آل فعالیت بخش خصوصی، چنانچه بخش خصوصی فعال در ورزش از حداقل ویژگی ها و پارامترهای مورد نیاز بهره مند نباشد و نتواند به حداقل نیازها در آرامش کامل پاسخگو باشد به جای اثرات مثبت می تواند آثار مخرب و ویرانگری به دنبال داشته باشد که جبران خرابی های ناشی از چنین حضور می تواند با بازگشت به حالت اولیه سال ها طول بکشد.
نمونه ای ار بخش خصوصی که به جای دوا تاکنون بلای فوتبال ما شده است همین باشگاه آبی پوشان اردبیل است که تا لحظه نگارش این سطور به جای درمان دردهای فوتبال، خود به یکی از بزرگ ترین دردهای این رشته پرطرفدار تبدیل شده است.
این که هر کسی از راه برسد و هوای تیم داری بر سرش بزند و قبل از هر چیز به عناوین تعلق گرفته از جمله رئیس هیات مدیره، مدیر عامل و … دل خوش نماید به جای قاتق نان به قاتل جان تبدیل می شود.
بخش خصوصی و نقش آن در اداره امور ورزش و باشگاه داری و اثرات مثبت و سازنده آن در شکوفایی رشته ها در آینده برای همگان چون روز، روشن و واضح و آشکار می باشد ولی تاکنون متاسفانه ورزش استان از این نعمت ، بهره چندانی نبرده و به عبارتی دیگر بخش خصوصی که بتواند پاسخگوی حداقل نیازها باشد در ورزش منطقه ما حاضر به فعالیت و حضور گسترده نشده است.
از دهه هفتاد تاکنون آن تعداد از بخش خصوصی هم که برای هزینه کردن در ورزش اظهار تمایل کرده اند با گذشت اندک زمان از اغاز فعالیت ، عطای ماندن در ورزش را به لقایش بخشیده اند و برای همیشه با دنیای سرمایه گذاری در ورزش خداحافظی نموده اند.
برای این ادعا می توان مثال های متعددی زد اما به دلیل اینکه نباید یک طرفه به قضاوت نشست از ذکر اسامی آنها خودداری می کنیم ولی امید است که با درایت و دوراندیشی، آنهایی که از توان مالی و موقعیت اجتماعی مناسب برخوردارند برای سرمایه گذاری در ورزش استان به یک جمع بندی مناسب برسند و برای رشته های مختلف ، افتخارآفرین و مدال آور استان آینده ای روشن پیش بینی نمایند.
امسال فعالیت بخش خصوصی در یکی از رشته های پرطرفدار، جذاب و آینده دار استان می تواند پیام آور روزهای خوب برای آینده این رشته یعنی فوتسال باشد. تیم فوتسال بهراد با بهره بردن از نیروهای بومی، در هفته های گذشته با حرکت های رو به جلو نشان داده است که برنامه های تیم برای حضور موفق در لیگ دسته یک، برنلامه ریزی شده و به دور از هرگونه حاشیه ها و منیت هاست. این امر موثرترین کلید برای باز کردن درهای موفقیت در یک مجموعه ورزشی و تیم باشگاهی است. وقتی هر کس در جای خود قرار بگیرد و فقط در فکر لانجام وظیفه به بهترین وجه و کمک کردن به دیگر دوایر باشگاه در جهت رفع مشکلات باشد مسایل ریز و درشت در چنین مجموعه ای نمی تواند نقشی در آسیب رساندن به چارچوب ها و برنامه ها داشته باشند.
حامی مالی بهراد در همین مدت کم ازآغاز فعالیت نشان داده است که مساعدت های انجام پذیرفته در راستای ارضای خودخواهی ها، مطرح شدن ها و حاشیه سازی ها نیست بلکه فقط در جهت کمک به جوانان و تامین نشاط و سلامتی و آینده روشن و موفق آنها می باشد. مقدار سرمایه گذاری و به کار بستن القاب و کلمات بزرگ، درمان کننده دردها نبوده و نخواهد بود اما کمک اندک، اصولی و در چارچوب اصلی است که می تواند بهترین و ماندگارترین اثرات را داشته باشد.
مجموعه بهراد از حامی مالی گرفته تا سرمربی و از مربیان خوشنام و پیشکسوت گرفته تا دست اندرکاران و مدیر رسانه ای، همگی مجموعه ای منظم و بی حاشیه را تدارک دیده اند که می تواند برای سربلندی فوتسال اردبیل آینده خوبی را رقم بزنند. موفقیت فقط در کسب پیروزی و قرار گرفتن در بالای جدول رده بندی نیست ، نهادینه کردن یک حرکت قانونمند و اصولی مبتنی بر اهداف متعالی بزرگ ترین موفقیت برای یک مجموعه ورزشی در استان به شمار می رود که امیدواریم مجموعه بهراد در این مسیر گام های موثر برداشته وآثار نیکی از خود به یادگار بگذارد.




رفت و برگشت ساوالان یوردوم

روز گذشته در فضای مجازی خبر انصراف صدرنشین تنها لیگ بزرگسالان فوتبال استان اعلام شد. این که ساوالان یوردوم مشگین شهر به چه علتی قصد کناره گیری از لیگ را دارد برای هر کسی که به نوعی از این خبر اطلاع حاصل می کرد سوال بر انگیز بود.
ساوالان یوردوم ها در ابتدای کار علت کناره گیری را سری و محرمانه تلقی کرده و رمز و رموز این کار را علنی نکرده بودند. آنها با رایزنی هایی که گویا با دستان در پشت و از ما بهتران داشته اند تلاش می کردند که به نوعی وضعیت را به حالت عادی برگردانند و ضمن تامین خواسته ، برای ادامه لیگ هم امیدوار بشوند. شنیده ها حاکی از این بود که گویا همه اقدامات آنها به در بسته خورده و در نهایت امروز بارش برف به داد آنها رسیده و بازی بدون هرگونه منت گذاری و موقعیت خواهی و اعمال قدرت و زور انجام نشده است.
پس معلوم می شود که مشگین شهری ها به دلایلی از جمله عروسی یکی از بازیکنان و مراجعت هم زمان دو نفر از بازیکنان از کربلای معلی، کتبا از هیات استان درخواست کرده بودند بازی روز سه شنبه آنها با تاخیر انجام پذیرد ولی حافظ نشینان قدر قدرت با این درخواست مشگین شهری ها موافقت نمی نمودند.. گویا هر چه آنها اصرار کرده اند که بر اساس صورتجلسه تنظیمی باید مسابقات در دو روز آخر هفته برگزار شود حافظ نشینان نیز معتقد بودند چون حریف آنها در روز جمعه دیدار دوستانه دارند !!! جابحایی تاریخ مسابقه امکان پذیر نمی باشد.
ساوالان یوردوم ها معتقد بودند که نگاه تبعیض آمیز هیات فوتبال استان به تیم های حاضر در رقابت های لیگ بزرگسالان اقدامی جز اعلام کناره گیری از لیگ برای آنها باقی نمی گذاشت. بارش برف و لطف حق نشان داد که اگر برای یک صاحب حق همه درهایی که کلید های آنها در دست های انسان ها باشد بسته شوند، دری از جانب خداوند گشوده می شود که نجات صاحب حق و به کرسی نشاندن صدای حق را می تواند به دنبال داشته باشد و چنین شد که با بارش برف و نامساعد شدن هوا، بازی لغو و آرزوی اعمال قدرت در برابر یک خواسته در دل برخی ها ماندنی شد.
عده ای را اعتقاد بر آن می باشد که برخی از تیم های حاظر در لیگ بزرگسالان استان مورد عنایت خاص حافظ نشینان هستند و در مقابل برخی از تیم ها نیز مغضوب درگاه می باشند. حال با این وضعیت پیش آمده من نویسنده این مطلب نمی داند که آیا ساوالان یوردوم ها از مقربان هستند و یا از مغضوبین حافظ نشینان.
به هر حال هرچه بود کارها بر اساس میل و خواسته مشگین شهری ها پیش رفت . این تغییر مکرر برنامه برای برخی از تیم ها امری عادی و پیش پا افتاده است مثلا دیدار نمین و پارس آباد از دور رفت رقابت ها علی رغم اعلام سه یا چهار باره برنامه همچنان برگزار نشده است. اعمال قدرت و پیش رفتن بر اساس برنامه، کاری در خور تحسین و قابل قبول است به شرطی که تا پایان راه هیچ تبعیضی در میان نباشد.




مطبوعات محلی و تیم شهرداری

با پایان یافتن لیگ دسته اول باشگاههای کشور و سقوط تیم شهرداری، مرحله تازه ای از انتقادها، اظهار نظرها، اتهام زدن ها و تفسیر به رای ها آغاز شد. در میان همه هیاهوی ایجاد شده به یک موضوع کمتر و یا در واقع می توان گفت که اصلا پرداخته نشد و آن نقش رسانه ها در حمایت از تیم و سهم آن ها در سقوط و عدم نتیجه گیری فوتبال و تیم شهرداری بود.

برای اینکه یک تیم بتواند در جریان یک فصل رقابت، نتایج مطلوبی به دست آورد عوامل و مولفه های مختلفی می توانند تاثیر گذار باشند که در میان آنها پنج عامل مهم تر از بقیه عوامل است . 1- مدیریت باشگاه 2- کادر فنی اعم از سرمربی، مربیان و دستیاران 3- بازیکنان اعم از بازیکنان اصلی یا نیمکت نشین 4- تماشاگران، هواداران و حامیان 5- رسانه ها اعم از مکتوب، صوتی و یا تصویری.

پس رسانه یکی از پنج رکن حضور قابل قبول یک تیم در جریان یک فصل رقابت ها به حساب می آید. وقتی چنین جایگاه و میزان تاثیر گذاری برای رسانه ها در نظر گرفته می شود مسئولیت و رسالت آنها در عرصه ورزش و بخصوص فوتبال دوچندان می شود.

برای اینکه بتوان در ارتباط با نقش رسانه ها در وضعیت تیم شهرداری و تاثیر آنها بر روند نتیجه گیری تیم اظهار نظر نمود لازم است ابعاد گوناگون کارکرد رسانه ها در مورد تیم فوتبال شهرداری مورد بررسی قرار گیرد.

در ارتباط با چگونگی عملکرد رسانه ها و مطبوعات ورزشی در قبال تیم های حاضر در لیگ چند وظیفه و رسالت مطرح است که از آن جمله می توان به اطلاع رسانی و تبیین و نظارت بر کارکرد تیم اشاره کرد. اگر بخواهیم کارکرد رسانه های استان در جریان رقابت های لیگ یک را مورد ارزیابی و کنکاش قرار بدهیم کارنامه مطبوعات و بخصوص مطبوعات ورزشی در موارد مذکور باید مورد بازبینی و آسیب شناسی قرار گیرد تا تصویری روشن و شفاف ارائه شود.

باید مشخص گردد رسانه های استان در دو بخش اطلاع رسانی و تبیین تا چه حد انجام وظیفه نموده و چگونه تاثیر گذار بوده اند.

به نظر می رسد رسانه های استان در بخش اطلاع رسانی و انعکاس اخبار مربوط به برگزاری رقابت های خانگی و یا خارج از خانه در حد توان به خوبی عمل کرده اند و در این میان خبرگزاری های فعال و صدا وسیما به موقع و در کمترین زمان ممکن نسبت به این کار افدام نموده اند. نشریات محلی که خوشبختانه تعداد آنها هر روز در حال اقفزایش می باشد به جز یکی دو نشریه به طور جدی به انعکاس اخبار تیم نپرداختند و اگر فعالیت های تیم شهرداری در این نشریات نیز انعکاسی داشته است مطلب تازه ای نبوده بلکه عین خبر خبرگزاری ها بوده و بحث تازه ای به مخاطب ارائه نشده است.

و اما در  بحث تبیین و نظارت، رسانه های استان و بخصوص مطبوعات کارنامه ای چندان مطلوب و قابل قبول در مجموع نداشته اند. در این زمینه مطبوعات ورزشی استان می توانستند با توجه به تخصصی بودن نشریات با ارائه طریق و راهکار و با طرح مسائل فنی مورد نیاز و با استفاده از نظر کارشناسان و اهالی فن و بیان به موقع واقعیت ها، کمبودها، کاستی ها، ضعف ها و نقاط قوت و مثبت به عنوان یار دوازدهم تیم عمل کنند .آیا چنین کاری در طول فصل دیده شد؟ ایا مطبوعات محلی و بخصوص نشریات ورزشی توانستند این وظیفه را بخوبی انجام داده و به پایان برسانند؟ آیا توانستند با تحلیل تیم های رقیب و شرایط حاکم بر ورزشگاهها و ویژگی های تماشاگران تیم ها به موقع اطلاعات کافی در اختیار دست اندرکاران تیم و هوادارن و تماشاگران قرار بدهند؟ و ایا در طول فصل صفحات کافی برای انعکاس اخبار و گزارشات مربوط به تیم اختصاص دادند و برای رسیدن به هدف تیم را حمایت و پشتیبانی کردند؟ آیا مطبوعات برای اینکه در ارتباط با ورزش و بخصوص فوتبال  حرفی برای گفتن داشته باشند از افراد خبره و فنی برای تهیه مطالب استفاده کردند و یا برای خالی نبودن عریضه و ای بسا برای پر کردن صفحات از مطالب تهیه شده توسط دیگران استفاده نمودند؟ چند درصد از مطبوعات استان به صورت تخصصی به فوتبال و تیم شهرداری در طول فصل پرداخته و به دقت روند تیم در رقابت ها را پیگیری نمودند؟ آیا مطبوعات محلی به رسالت خود در قبال فوتبال و تیم شهرداری عمل کردند؟

برخی از دوستان و همکاران در مواقعی که تیم نیاز به حمایت داشت حرفی نزدندو اقدامی نکردند و تا تیم سقوط کرد و مسافر دسته دوم شناخته شد همه دایه مهربانتر از مادر شدند و لب به سخن گشودند و مصاحبه ها کردند و مطالب نوشتند و زمین و زمان را مقصر قلمداد کرده و خود را حامی، پشتیبان ، هوادار، مفسر و کارشناس فوتبال جا زدند و گفتند و نوشتند هرآنچه که می خواستند و دوست می داشتند.

آیا جای سوال ندارد که چرا در طول یک فصل رقابت سنگین و نفس گیر و فراز و نشیبی که شهرداری با آن مواجه بود به طور جدی در قضایا وارد نمی شدیم و خیلی بی تفاوت از کنار آن ها عبور می کردیم و حتی در امر اطلاع رسانی به اندازه چاپ یک خبر معمولی نیز رضایت نمی دادیم با سقوط تیم تغییر موضع داده و پرداختن به امور تیم و کوبیدن این و آن را در دستور کار قرار داده و طلبکار تر از صاحبان اصلی فوتبال وارد صحنه بشویم و به مسائل حاشیه ای دامن بزنیم و خود را منجی و نجات دهنده فوتبال قلمداد نمائیم.

رسانه ها و مطبوعات محلی به نظر می رسد در فصل گذشته نمره قبولی در ارتباط با پرداختن به فوتبال و تیم شهرداری دریافت نکرده اند . اگر بعد از سقوط، همه صفحات نشریات محلی و بخصوص نشریات ورزشی به تیم اختصاص داده شود و از زمین وزمان از مدیریت گرفته تا بازیکن ذخیره و امید انتقاد گردد و همه از دم تیغ گذرانده شود، دردی از دردهای تیم دوا نمی شود. اگر به درستی طرفدار فوتبال و تیم شهرداری بودیم باید در موقع نیاز در کنار تیم قرار می گرفتیم و با آگاهی یافتن به تمامی جریانات ، به موقع و به درستی انتقاد کرده و در جای خود نیز تعریف و تمجید می نمودیم . مطمئن باشیم که هیاهوی ایجاد شده بعد از سقوط، به جز دامن زدن به حاشیه ها نمی تواند تاثیری در روند  فوتبال داشته و کمکی برای تیم شهرداری باشد.

 




لزوم توجه به نوجوانان و مربیان سازنده در فوتسال

استمرار موفقیت در یک رشته ورزشی و رسیدن به جایگاه ایده آل و کسب موفقیت در میادین مختلف ارتباط مستقیم با توجه به تیم های پایه و آینده سازان آن رشته دارد.

تجربه نشان داده است هر وقت ورزشکاران پایه به خوبی حمایت شده و در مسیر صحیح و اصولی آموزش و تربیت قرار گرفته اند برای رشته های ورزشی آینده ای روشن و درخشان در پیش بوده و هر زمانی که توجه به این مقطع را فراموش کرده و در برنامه های خود قرار نداده ایم برای ورزش، روزهای سیاه و عدم موفقیت و ناکامی را ترسیم کرده ایم.

اینکه همه کارشناسان و عوامل دخیل در امر ورزش و تربیت بدنی و  دست اندرکاران ورزش توصیه می کنند که برنامه ریزی برای رشد و شکوفایی استعدادها را در اولویت کارها و اقدامات قرار گیرد دلیلی جز آنکه گفته شد نمی تواند داشته باشد.

اگر می خواهیم ورزش استان در همه رشته ها حرفی برای گفتن داشته باشد و اگر دوست داریم در صحنه های مختلف ورزشی همیشه دست ورزشکاران استانمان را در برابر رقبا بالا ببینیم و اگر موفقیت در تمامی صحنه های ورزشی آرزوی ماست شرط اصلی و اساسی رسیدن به این هدف برنامه ریزی اصولی و صحیح برای نونهالان و نوجوانان و تحت پوشش قرار دادن آنها می باشد. اگر به قصد خدمت به ورزش و آینده سازان این منطقه در ورزش و هیات های ورزشی قبول مسئولیت کرده ایم خود را به موفقیت هال لحظه ای و اتفاقی دل خوش نکنیم و بر روی آنها مانور نداده و هندوانه در بغل نگذاریم بیائیم با یک برنامه ریزی قابل قبول و با به کار گیری عاشقانی که می خواهند صادقانه و با اخلاص داشته های خود را در اختیار نونهالان و نوجوانان قرار بدهند و با دعوت از آنهائی که دغدغه ورزش و آینده این استان را دارند ورزش استان را از پشتوانه ای محکم و قوی بهره مند سازیم و موفقیت و سربلندی در هر میدانی را برای ورزش تضمین بکنیم.

تماشای مسابقات فوتسال جام رمضان در رده سنی نوجوانان در شهر اردبیل نشان می دهد که آینده سازان فوتسال منطقه از زمینه های مناسبی برای پیشرفت و سرافرازی در این رشته دارند.

این رقابت ها و انجام بازی های روان و زیبا در آن حاصل تلاش و کوشش کسانی است که در فوتسال اردبیل فعالیت در رده نونهالان و نوجوانان را در راس فعالیت های ورزشی خود قرار داده و بدون توجه به حاشیه ها و ورود کردن به بگو مگو های خانمانسوز دنیای توپ گرد، صادقانه خدمت نموده و در پرورش استعدادهای این دیار کمر همت بسته اند.

وقتی می بینیم که مربی پایه و نام آشنای استانمان پرویز آفتابی با لباس ورزشی در کنار نوجوانان تیم قرار گرفته و همراه با آنها گرم می کند وبرای آماده شدن جهت انجام یک دیدار  در هر لحظه در کنار آنها قرار گرفته و روحیه ای مضاعف به آنها می بخشد تماشاگر لذت بیشتری از چنین لحظات در میادین ورزشی می برند. وجود چنین مربیان توانا و زحمتکش که عمر خود را در خدمت به نسل جوان سپری کرده و در این راه گام برداشته اند باید مورد توجه  مسئولین قرار بگیرد و زمینه خدمت هر چه بیشتر این قبیل مربیان سازنده را با ایجاد فضای مناسب فراهم نمایند.

دیدار دو تیم مقاومت و آرتا صنعت پنجشنبه شب گذشته در چارچوب رقابت های فوتسال جام رمضان نشان از وجود استعداد های ناب در اردبیل و تلاش مربیان سازنده و توانائی آنها در پرورش استعداد های این دیار بود.

نوجوانان دو تیم در حضور تعداد قابل توجهی از تماشاگران بدون آنکه تخت تاثیر فضای حاکم بر ورزشگاه قرار بگیرند چهل دقیقه دویدند و تلاش کردند و صحنه های زیبائی از فوتسال را به نمایش گذاشتند.

حرکات پا به توپ، فرار از تنگناها و ایجاد فضای مناسب برای پیشروی، شناخت موقعیت ها و داشتن روحیه همکاری و گذشت، رعایت اخلاق ورزشی و عدم توجه به حاشیه ها و عدم اعتراض های بی مورد و دخالت در امر داوری از ویژگی های قابل توجه یاران دو تیم در این دیدار بود.

این بازیکنان اگر بخوبی حمایت شوند و تحت پوشش قرار گرفته و بعد از پایان رقابت ها به حال خود رها نشوند می توانند فوتسال اردبیل را از آینده ای درخشان بهره مند نمایند و با درخشش در میادین برای اردبیل و این منطقه افتخار آفرینی کرده و موجب سرافرازی و سربلندی منطقه بشوند.

به نتیجه برد و باخت در این دیدار کاری نداریم تماشای دیداری که سرشار از زیبائی ها و خلاقیت ها بود بهترین و بالاترین نتیجه این بازی بود و بدون شک کسانی که این دیدار را به دقت تماشا کردند از آن لذت بردند.

دست کسانی که برای پرورش این استعدادها اقدام می کنند و در هر شرایطی برای دستیابی به هدف کوتاهی نکرده و بهانه گیری نمی کنند درد نکند. مربیان پایه در فوتسال و کسانی که عشق این کار را دارند بدانند که خدمات و تلاش آنها مطمئنا مورد توجه پروردگار خواهد بود و این خود بزرگترین ، بهترین و بالاترین هدیه برای آنها به حساب می آید. در پایان این دیدار مهدی صاحب از تیم آرتا صنعت به عنوان بهترین باتزیکن این دیدار شناخته شد.




مشت ها به مرور باز می شوند

وقتی می گفتیم ادعای هیات فوتبال استان مبنی بر احتمال ابقای تیم شهرداری در لیگ دسته یک و رایزنی حضرات برای تحقق آن طبل توخالی است و نباید با مطرح کردن چنین سخنانی موجبات خنده دیگران نسبت به آگاهی و آشنایی ما به قونین و مقررات فوتبال را فراهم کنیم مغرض، کوتاه فکر و مخالف با این و آن قلمداد می شدیم و وقتی فریاد می زدیم که نمایندگان مردم نباید در امری که تحققش امکان ندارد وارد بشوند و در این رابطه اقدامی بکنند به تخریب نمایندگان متهم می شدیم و زمانی که مدعی می شدیم هیات فوتبال در مجموع یار کاملی برای تیم شهرداری نبوده با انواع حملات ناجوانمردانه و منفعت طلبانه مواجه می شدیم ولی با موضعگیری هایی که اخیرا از طرف رئیس سابق هیات فوتبال استان و مدیر عامل سازمان فرهنگی و ورزشی شهرداری صورت گرفت همه گفته های ما به اثبات رسید و در این میان روسیاهی به کسانی ماند که خیلی چیز ها را بر حقایق و واقعیت ها ترجیح دادند و منتقدان صادق این جریان ها را با انتقاد و دشنام و فحش و ناسزا و تهدید مورد حمله قرار دادند و به این ترتیب خواستند با گل آلود کردن آب، ماهی بگیرند اما خدا را شاکر و سپاسگزاریم که قصد و نیت غیر منطقی و غیر اصولی  این قبیل افراد  با دست خودشان برملا شد تا شاید درس عبرتی باشد برای آنهائی که می خواهند با قرار گرفتن تحت پوشش ورزش و فوتبال برای خود و دوستانشان فضای ابراز وجود فراهم کنند و منافع جامعه را نادیده بگیرند.

رئیس سابق هیات فوتبال در نامه ای به اصطلاح سرگشاده برای شهردار به صورت پوشیده اعتراف کرد که تیم در دسته دو ماندنی است و متاسفانه هیچ اشاره ای نیز به چگونگی اقدامات  نکرد و به راحتی یک لیوان آب خوردن از کنار آنهمه وعده دادن ها و ایجاد امیدواری در بین تماشاگران و هواداران و وقت گرفتن از نماینده مردم گذشت. همچنانکه به اسانی مصاحبه انجام می پذیرفت و گفته می شد که امکان ماندن شهرداری در لیگ یک وجود دارد به همان آسانی نیز و با زیرکی خاص حضور حتمی در لیگ دسته دو اعلام می شود. اینگونه مردم و تماشاگران را سر کار گذاشتن جرم نیست و کاری پسندیده به حساب می آید ولی آنهائی که از روز مطرح شدن این ادعا ها می گفتند محال است و با احساسات مردم بازی نشود مقصر و گناهکار تلقی می شوند.

و اما بابک پورپناهی نیز در مصاحبه ای به نوعی نقشه های کشیده شده برای بهره برداری از تیم در قالب حامی و پشتیبان را برآب کرد و با اشاره به واقعیت های اتفاق افتاده در فصل گذشته و چگونگی برخورد هیات فوتبال استان با تیم شهرداری ادعای حمایت هیات فوتبال استان از تیم شهرداری را ادعائی پوچ، غیر واقعی و نوعی دست آویز برای رسیدن به یک سری از مقاصد و اهداف پیش بینی شده تلقی کرد.

چگونه است مجموعه ای که در طول یک فصل ، همکاری صمیمانه با باشگاه نداشته باشند بعد از سقوط، سردمداران سنگ اندازی در مسیر تیم سنگ طرفداری و هواداری از آن به سینه بزنند و برای موفقیت در دسته دو قول همه گونه همکاری بدهند؟ ما که مدعی می شدیم همکاری هیات فوتبال استان با باشگاه شهرداری در فصل گذشته ایده آل نبوده به خیلی چیزها متهم می شدیم و حالا که مسئول سازمان و باشگاه به بیان واقعیت ها می پردازد آنها این بار چه خواهند گفت و برای پاک کردن اثر این بی مهری ها و کم لطفی ها که منجر به سقوط تیم شد چه ترفند جدیدی به کار خواهند بست و برای مسئولین باشگاه چه خوابی خواهند دید؟

دل بستن و امیدوار شدن به پروردگار بزرگ در همه کارها می تواند بهترین و بالاترین نتایج را به همراه داشته باشد. در ازای اتهامات ، تهدیدها و انواع ناملایماتی که در برابر سخنان حق و واقعی ما انجام شد تماشا کردیم و تمام کارها را به حق واگذار نمودیم و در نهایت رسوایی خیلی ها را شاهد شدیم.

نباید ز یزدان کسی ناامید

نباید که خود را به بد بسپری




ابتکار جوانان و راه اندازی رادیو تکاپو

سه نفر از جوانان خلاق، مبتکر، ورزشی و علاقه مند به بحث ارتباط و ارتباطات در جریان مسابقات فوتسال جام رمضان کاری کردند کارستان و با راه اندازی رادیو اینترنت تکاپو به نحو مطلوب از این رقابت ها اطلاع رسانی می کنند.اگر جوانان جویای نام ، لایق و با دانش، زمینه ابراز وجود داشته باشند به دفعات ثابت شده است که می توانند گام های قابل قبول و به یاد ماندنی بردارند .

خلاقیت یعنی ارائه فکر و طرح نوین برای بهبود و ارتقای کمیت یا کیفیت فعالیت های سازمان. در امر خلاقیت عواملی از جمله دانش، توانایی عقلانی، سبک فکری، انگیزش ، شخصیت و محیط موثر است و منظور از نوآوری خلاقیت متجلی شده و به مرحله عمل رسیده است. نوآوری به کارگیری توانایی های ذهنی برای ایجاد یک فکر و مفهوم جدید است.

امیر رضا سعیدی، بهزاد تقی زاده و سینا بندعلیزاده از جوانان نام آشنای ورزش اردبیل، همزمان با آغاز مسابقات فوتسال جام رمضان برای اطلاع رسانی مناسب و بالا بردن انگیزه بازیکنان و کادر فنی تیم های حاضر در رقابت ها با نوآوری دست به کاری ستودنی زدند و برای پخش مستقیم بازی ها، رادیو اینترنتی تکاپو را راه انداختند و بدین وسیله امکانی را فراهم کردند تا کسانی که قادر به حضور در محل رقابت ها نباشند از طریق این رادیو با گوش کردن به پخش مستقیم بازی ها جریان مسابقات را پیگیری نمایند.

با انجام مصاحبه های مختلف با دست اندرکاران مسابقات، بازیکنان و کادر فنی تیم ها گام مهمی در شناساندن فوتسال و معرفی چهره های جوان و خدمتگزاران صادق ورزش برداشته می شود.

فوتسال جام رمضان در سال 95 نقاط مثبت و قابل توجهی دارد که شروع به کار رادیو تکاپو یکی از مهمترین آنها به شمار می رود. سه جوان فعال در طول شب های ماه مبارک رمضان دست به دست هم داده اند تا با استفاده از این ابزار خدمت بی منتی را به جامعه ورزش و دوستداران فوتبال ارائه کنند.

امیررضا سعیدی به اتفاق دو دوست و همکار کار مناسبی را آغاز کردند . این سه جوان با استفاده از امکانات محدودی که در اختیار دارند این کار را باید در رویدادها و مسابقات آینده نیز انجام بدهند و با این اقدام در امر اطلاع رسانی مسابقات ورزشی نقش موثری ایفاء نمایند.

به وجود چنین جونان فعال در امر اطلاع رسانی باید افتخار کرد و با تشویق و ترغیب و راهنمایی های لازم امکان پیشرفت آنها را فراهم کرد. هیات فوتبال شهرستان اردبیل نیز با استقبال از طرح این جوانان و با ایجاد فضایی مناسب برای فعالیت، نشان داد که در همه حال مسئولین بایداز اقدامات جوانان جویای نام حمایت کنند

سعیدی، تقی زاده و بندعلیزاده می توانند برای انعکاس اخبار و گزارشات و نقاط ضعف و مثبت ورزش اردبیل از نیروی جوانی و دانش خود استفاده نمایند و با موفقیت در این راه، انگیزه لازم در بین نوجوانان و جوانان برای فعالیت در امر اطلاع رسانی را ایجاد نمایند.

 




هیات والیبال استان و توجه به امر استعدادیابی

بیشتر دست اندرکاران ورزش ما در سخن گفتن ید طولانی دارند و ادعای اینکه استان ما در همه رشته های ورزشی معدن استعداد است ورد زبان همه بوده و این امر به صورت یک باور جمعی در آمده است و هر گاه در ارتباط با نتایج به دست آمده در رقابت های مختلف به بن بست می خوریم و با مشکل مواجه می شویم از ویژگی ، استعدادها و توانایی های جوانان و شرایط مطلوب آب و هوایی حرف می زنیم  وبا فراموش کردن اصل به فرع پرداخته و به نوعی برای بی گناه جلوه دادن خود و دوستان تلاش می نماییم.

اگر می پذیریم و قبول داریم که استان ما با تکیه بر جوانان و استعدادها در همه رشته های ورزشی می تواند حرفی برای گفتن داشته باشد باید در عمل و نه در حرف شکر این نعمت خدادی را به جا آوریم.

در معنی شکر آورده اند: شکر یعنی قدر نعمات را عملا و نه فقط در ذکر لفظی دانستن و از آن در جای خود درست استفاده کردن.

آیا در رابطه با کشف استعدادها و به کار گرفتن آنها تا کنون به درستی و به خوبی عمل کرده ایم؟در این راه برنامه ریزی انجام داده و بر اساس یک زمان بندی منطقی پیش رفته و استعدادها را تحت پوشش قرار داده و در بارور کردن آنها از همه امکانات موجود استفاده نموده ایم؟

وقتی کارنامه برخی هیات ها را بررسی کنیم مواجه می شویم تعدادی از آنها به نحو ایده آل در امر پشتوانه سازی عمل نکرده و برای کشف و پرورش استعدادهای فراوان و پنهان منطقه برنامه ای تدارک ندیده و حسابی جداگانه برای آن باز نکرده اند.

همه دست اندرکاران هیات های ورزشی باید وقت و فرصتی که در اختیارشان قرار گرفته را هدر ندهند و برای منطقه ای که مملو از استعدادها و توانایی هاست بخوبی برنامه ریزی کرده و عمل نمایند.

هیات های ورزشی برای ارتقای سطح ورزش و برای برآوردن توقعات به حق علاقمندان باید کشف استعدادها و تحت پوشش قرار دادن افراد مستعد را بر اساس یک برنامه تدوین شده و آینده نگری خاص اقدام نمایند.

علیرغم محدودیت های مالی که می گویند اداره کل ورزش و جوانان استان با آن مواجه می باشد و در برخی موارد دست اندرکاران هیات های ورزشی نبود اعتبارات کافی را عاملی در عدم اجرای برنامه های مربوط به کشف استعداد ها قلمداد می نمایند هستند هیات هائی که بدون توسل به بهانه ها و دست آویز قرار دادن اعتبار دین راه اقدام می نمایند. در یک سال گذشته برخی از هیات های از جمله کشتی و والیبال در این راه پیشقدم شده اند و مسلما نتایج مثبت آن در سال های نه چندان دور خود را نشان خواهد داد.

هیات والیبال استان اردبیل از یک ماه گذشته فراخوان استعداد یابی در سطح استان را اعلا م داشته و پنجشنبه گذشته دوره استعداد یابی را به مدت 10 ساعت در سالن شهید آسمانی ورزشگاه تختی برگزار کرد.

حضور نوجوانان و علاقه مندانی که می خواهند رشته ورزشی زیبای والیبال را برای آینده ورزشی خود انتخاب نمایند از این دوره استقبال کردند و مسلما مربیان پایه این هیات با انتخاب برترین ها و آینده دارها و مستعدها می توانند در روشن نگاه داشتن چراغ والیبال این استان به خوبی عمل نمایند.

دکتر ایوب بهتاج مدیر کل ورزش و جوانان نیز به طور سرزده از برنامه استعداد یابی هیات والیبال استان بازدید کرد و به نوعی این اقدام سازنده، مثبت و قابل توجه هیات والیبال استان را مورد تایید قرار داد.

همچنین در ادامه فعالیت های فرهنگی هیات والیبال ، تیم نوجوانان استان همراه با رئیس و دیگر دست اندرکاران هیات جمعه گذشته با یک نظم و ترتیب خاص در مراسم نماز دشمن شکن جمعه حضور یافتند.




یار یا بار ورزش….؟

اختلافاتی که در برخی از رشته ها و جامعه ورزش وجود دارد از مدت ها قبل موجبات نگرانی دوستداران ورزش را فراهم کرده است. این اختلافات نوعی تیشه زدن به ریشه ورزش و رشته های مختلف به شمار می رود. چه عواملی می تواند در بروز و دامن زدن به این اختلافات نقش داشته باشد و چرا در چنین مواقعی هیچ کدام از طرفین  به عقب نشینی از مواضع خود تن نمی دهند و بر گفته های خود پافشاری می نمایند.

آیا نباید در چنین مواقعی به خاطر ورزش، جوانان و دوستداران هر رشته در راستای خواست و نیاز آنها گام برداشته شود و با کئتاه آمدن و چشم پوشی از خواست ها به ورزش خدمت نمایند؟ آیا در پشت این قبیل رفتارهای شک بر انگیز و سوال برانگیز جا خوش نکرده است؟ چرا در رشته هایی که بوی اختلاف از آنها به مشام می رسد فضا برای نفس کشیدن فقط در اختیار تعداد معدودی از افراد و نورچشمی ها قرار می گیرد؟

چرا به جای در پیش گرفتن وحدت و همدلی و افزایش روحیه و میزان همکاری بر خلاف اصول مدیریتی و ضرورت های کار جمعی رو به اختلاف و درگیری می آورند و در بعضی موارد هم عبارات و تعابیری بر علیه یکدیگر به کار می برند که موجب شگفتی و سخت باعث تاسف می شود.

این دعوا ها برسر چیست؟ آیا این اختلافات و درگیری ها بر سر مسائل کاری است و از سر خیرخواهی و دلسوزی برای ورزش است و به خاطر رقابت بر سر خدمت و نوکری مردم و جامعه ورزش است؟ و یا همه اش از خودخواهی و منیت ناشی می شود؟

اگر خدمت به ورزش و جوانان کورد نظر باشد و اگر خدمت بی منت و بی مزد و مواجب را افتخار می دانیم و اگر در کار و برنامه و اجرای آنها با مخالفت هایی مواجه می شویم چرا اصرا بر ماندن و ادامه فعالیت داریم؟

هر کسی که در ورزش دستی بر آتش دارد با نگاه خودش و با حلاجی و تحلیل مسائل می تواند به پاسخی در این باره دست پیدا بکند اما پاسخ هرچه باشد، واقعیت غیر قابل کتمان و کاملا روشن برای اهالی ورزش و خاک خوردهگان و کارشناسان واقعی این است که با تحمیل خود بر ورزش و اداره امور هیات ها نمی توان ادعای خدمت کردن داشت.

آیندگان در مورد افرادی که برای خود و اطرافیانشان در رشته مختلف مشکل می آفرینند و در مسیر رو به جلو سد ایجاد می کنند و با سر هم کردن یک سری آمار و ارقام مسئله دار خود را خدمتگزار و موفق در امر خدمت رسانی قلمداد می نمایند چگونه قضاوت خواهند کرد؟

کسانی که بعد از چهارسال حضور در راس یک هیات ورزشی برای پیشکسوتان و بخش عظیمی از ورزشکاران ناشناخته باشد و عامل ایجاد حاشیه در رشته ورزشی مختص به هیات باشد آیا می تواند ادعا بکند فردی موفق، خدمتگزار و عاشق پیشرفت است؟نمی دانم شاید ما اشتباه می کنیم که معتقدیم اختلافات باید از هیات های ورزشی رخت بربندند و به جای آنها صفا و صمیمیت و یک رنگی حاکم گردد.. اینکه ناشناخته ها و قدرت طلبان دست از یقه هیات های ورزشی بکشند و اجازه بدهند خدمتگزاران بی منت رشته امور را به دست بگیرند.

افرادی که به هیچ روش و طریقی نمی خواهند دست از سر هیات های ورزشی بردارند و به دنبال کار و زندگی خود رفته و کار را به اهلش بسپارند باید بدانند در این چند روزی که میهمان ورزش هستند یار آن باشند و بار آن نباشند.

اگر نتوانسته اند برای هیات های ورزشی ما یاری صدیق و صمیمی باشند صحنه را برای حضور یارانی مخلص و توانا خالی کنید و بیش از این برای ماندن و ضربه زدن به ورزش و دورغ بستن به اینن و ان اقدام نکنید.

 

 




یار یا بار ورزش….؟

اختلافاتی که در برخی از رشته ها و جامعه ورزش وجود دارد از مدت ها قبل موجبات نگرانی دوستداران ورزش را فراهم کرده است. این اختلافات نوعی تیشه زدن به ریشه ورزش و رشته های مختلف به شمار می رود. چه عواملی می تواند در بروز و دامن زدن به این اختلافات نقش داشته باشد و چرا در چنین مواقعی هیچ کدام از طرفین  به عقب نشینی از مواضع خود تن نمی دهند و بر گفته های خود پافشاری می نمایند.

آیا نباید در چنین مواقعی به خاطر ورزش، جوانان و دوستداران هر رشته در راستای خواست و نیاز آنها گام برداشته شود و با کئتاه آمدن و چشم پوشی از خواست ها به ورزش خدمت نمایند؟ آیا در پشت این قبیل رفتارهای شک بر انگیز و سوال برانگیز جا خوش نکرده است؟ چرا در رشته هایی که بوی اختلاف از آنها به مشام می رسد فضا برای نفس کشیدن فقط در اختیار تعداد معدودی از افراد و نورچشمی ها قرار می گیرد؟

چرا به جای در پیش گرفتن وحدت و همدلی و افزایش روحیه و میزان همکاری بر خلاف اصول مدیریتی و ضرورت های کار جمعی رو به اختلاف و درگیری می آورند و در بعضی موارد هم عبارات و تعابیری بر علیه یکدیگر به کار می برند که موجب شگفتی و سخت باعث تاسف می شود.

این دعوا ها برسر چیست؟ آیا این اختلافات و درگیری ها بر سر مسائل کاری است و از سر خیرخواهی و دلسوزی برای ورزش است و به خاطر رقابت بر سر خدمت و نوکری مردم و جامعه ورزش است؟ و یا همه اش از خودخواهی و منیت ناشی می شود؟

اگر خدمت به ورزش و جوانان کورد نظر باشد و اگر خدمت بی منت و بی مزد و مواجب را افتخار می دانیم و اگر در کار و برنامه و اجرای آنها با مخالفت هایی مواجه می شویم چرا اصرا بر ماندن و ادامه فعالیت داریم؟

هر کسی که در ورزش دستی بر آتش دارد با نگاه خودش و با حلاجی و تحلیل مسائل می تواند به پاسخی در این باره دست پیدا بکند اما پاسخ هرچه باشد، واقعیت غیر قابل کتمان و کاملا روشن برای اهالی ورزش و خاک خوردهگان و کارشناسان واقعی این است که با تحمیل خود بر ورزش و اداره امور هیات ها نمی توان ادعای خدمت کردن داشت.

آیندگان در مورد افرادی که برای خود و اطرافیانشان در رشته مختلف مشکل می آفرینند و در مسیر رو به جلو سد ایجاد می کنند و با سر هم کردن یک سری آمار و ارقام مسئله دار خود را خدمتگزار و موفق در امر خدمت رسانی قلمداد می نمایند چگونه قضاوت خواهند کرد؟

کسانی که بعد از چهارسال حضور در راس یک هیات ورزشی برای پیشکسوتان و بخش عظیمی از ورزشکاران ناشناخته باشد و عامل ایجاد حاشیه در رشته ورزشی مختص به هیات باشد آیا می تواند ادعا بکند فردی موفق، خدمتگزار و عاشق پیشرفت است؟نمی دانم شاید ما اشتباه می کنیم که معتقدیم اختلافات باید از هیات های ورزشی رخت بربندند و به جای آنها صفا و صمیمیت و یک رنگی حاکم گردد.. اینکه ناشناخته ها و قدرت طلبان دست از یقه هیات های ورزشی بکشند و اجازه بدهند خدمتگزاران بی منت رشته امور را به دست بگیرند.

افرادی که به هیچ روش و طریقی نمی خواهند دست از سر هیات های ورزشی بردارند و به دنبال کار و زندگی خود رفته و کار را به اهلش بسپارند باید بدانند در این چند روزی که میهمان ورزش هستند یار آن باشند و بار آن نباشند.

اگر نتوانسته اند برای هیات های ورزشی ما یاری صدیق و صمیمی باشند صحنه را برای حضور یارانی مخلص و توانا خالی کنید و بیش از این برای ماندن و ضربه زدن به ورزش و دورغ بستن به اینن و ان اقدام نکنید.

 

 




یار یا بار ورزش….؟

اختلافاتی که در برخی از رشته ها و جامعه ورزش وجود دارد از مدت ها قبل موجبات نگرانی دوستداران ورزش را فراهم کرده است. این اختلافات نوعی تیشه زدن به ریشه ورزش و رشته های مختلف به شمار می رود. چه عواملی می تواند در بروز و دامن زدن به این اختلافات نقش داشته باشد و چرا در چنین مواقعی هیچ کدام از طرفین  به عقب نشینی از مواضع خود تن نمی دهند و بر گفته های خود پافشاری می نمایند.
آیا نباید در چنین مواقعی به خاطر ورزش، جوانان و دوستداران هر رشته در راستای خواست و نیاز آنها گام برداشته شود و با کئتاه آمدن و چشم پوشی از خواست ها به ورزش خدمت نمایند؟ آیا در پشت این قبیل رفتارهای شک بر انگیز و سوال برانگیز جا خوش نکرده است؟ چرا در رشته هایی که بوی اختلاف از آنها به مشام می رسد فضا برای نفس کشیدن فقط در اختیار تعداد معدودی از افراد و نورچشمی ها قرار می گیرد؟
چرا به جای در پیش گرفتن وحدت و همدلی و افزایش روحیه و میزان همکاری بر خلاف اصول مدیریتی و ضرورت های کار جمعی رو به اختلاف و درگیری می آورند و در بعضی موارد هم عبارات و تعابیری بر علیه یکدیگر به کار می برند که موجب شگفتی و سخت باعث تاسف می شود.
این دعوا ها برسر چیست؟ آیا این اختلافات و درگیری ها بر سر مسائل کاری است و از سر خیرخواهی و دلسوزی برای ورزش است و به خاطر رقابت بر سر خدمت و نوکری مردم و جامعه ورزش است؟ و یا همه اش از خودخواهی و منیت ناشی می شود؟
اگر خدمت به ورزش و جوانان کورد نظر باشد و اگر خدمت بی منت و بی مزد و مواجب را افتخار می دانیم و اگر در کار و برنامه و اجرای آنها با مخالفت هایی مواجه می شویم چرا اصرا بر ماندن و ادامه فعالیت داریم؟
هر کسی که در ورزش دستی بر آتش دارد با نگاه خودش و با حلاجی و تحلیل مسائل می تواند به پاسخی در این باره دست پیدا بکند اما پاسخ هرچه باشد، واقعیت غیر قابل کتمان و کاملا روشن برای اهالی ورزش و خاک خوردهگان و کارشناسان واقعی این است که با تحمیل خود بر ورزش و اداره امور هیات ها نمی توان ادعای خدمت کردن داشت.
آیندگان در مورد افرادی که برای خود و اطرافیانشان در رشته مختلف مشکل می آفرینند و در مسیر رو به جلو سد ایجاد می کنند و با سر هم کردن یک سری آمار و ارقام مسئله دار خود را خدمتگزار و موفق در امر خدمت رسانی قلمداد می نمایند چگونه قضاوت خواهند کرد؟
کسانی که بعد از چهارسال حضور در راس یک هیات ورزشی برای پیشکسوتان و بخش عظیمی از ورزشکاران ناشناخته باشد و عامل ایجاد حاشیه در رشته ورزشی مختص به هیات باشد آیا می تواند ادعا بکند فردی موفق، خدمتگزار و عاشق پیشرفت است؟نمی دانم شاید ما اشتباه می کنیم که معتقدیم اختلافات باید از هیات های ورزشی رخت بربندند و به جای آنها صفا و صمیمیت و یک رنگی حاکم گردد.. اینکه ناشناخته ها و قدرت طلبان دست از یقه هیات های ورزشی بکشند و اجازه بدهند خدمتگزاران بی منت رشته امور را به دست بگیرند.
افرادی که به هیچ روش و طریقی نمی خواهند دست از سر هیات های ورزشی بردارند و به دنبال کار و زندگی خود رفته و کار را به اهلش بسپارند باید بدانند در این چند روزی که میهمان ورزش هستند یار آن باشند و بار آن نباشند.
اگر نتوانسته اند برای هیات های ورزشی ما یاری صدیق و صمیمی باشند صحنه را برای حضور یارانی مخلص و توانا خالی کنید و بیش از این برای ماندن و ضربه زدن به ورزش و دورغ بستن به اینن و ان اقدام نکنید.