1

از شهرداری تا آبی پوشان تا …

بازهم فصل جدید مسابقات لیگ های کشور آغاز می شود و استانهای مختلف و نمایندگان آنها در این لیگ ها به انحاء مختلف خود را برای مسابقات آماده می کنند. فوتبال اردبیل که سال گذشته یک سقوط تاریخی از یک تا سه را تجربه کرده بود، امسال هیچ تحرکی برای حضور در لیگ سه ندارد. نه باشگاه شهرداری بعنوان صاحب امتیاز و نه سایر مبادی ذیربط از جمله اداره کل ورزش و جوانان و هیئت فوتبال استان بعنوان متولیان امر هیچ حرکتی برای تعیین وضعیت و تکلیف این تیم از خود نشان نمی دهند.
شهرداری اردبیل که ظاهرا قید تیمداری و فعالیت در این حوزه را کلا زده و هیچ تمایلی برای ادامه کار ندارد. دو فصل لیگ یک چنان این سازمان را نقره داغ کرد که دیگر هیچ انگیزه ای برای حضور ندارد و اتفاقات فصل قبل هم مزید بر علت شد تا این مجموعه حتی از واگذاری تیم هم واهمه داشته و هیچ برنامه و تصمیم خاصی هم برای آن ندارد.
آنچه در لیگ یک بر سر تیم شهرداری به عنوان تنها امید و آرزوی عاشقان واقعی فوتبال اردبیل آمد، مثنوی هفتاد من کاغذ و داستان افسانه گونه ای است و قطعا مرور زمان زوایای تاریک آنرا بخوبی آشکار کرده و می کند و خواهد کرد. اما آنچه فصل قبل در ماجرایی بنام «آبی پوشان» بر سر این امتیاز بلاصاحب آمد خود درس و تجربه ای است که می تواند درصورت توجه، عبرتی دیگر برای فوتبال به گِل نشسته ما باشد.
شهرداری اردبیل و مشخصا سازمان فرهنگی ورزشی آن، که فصل 94 – 95 و بعد از هزینه میلیاردی و تعویض چهار مربی در یک فصل، گیج و منگ سقوط بود و همه به دنبال رفع مسئولیت از سر خود و انداختن توپ در زمین دیگران بودند و بازار «کی بود کی بود من نبودم» بس داغ و شنیدنی… به یکباره با خبری جدید خود را تا حدودی از زیر فشارها رها شده یافت. خبر هم این بود که شخصی با عنوان مدیر باشگاه آبی پوشان پایتخت با دارایی و توان مالی بالا قصد دارد تا امتیاز تیم شهرداری را خریداری کرده و با هزینه کردن در لیگ دو، تیم را به لیگ یک برگرداند.
یاس و نا امیدی حاصل از دو فصل پر فراز و نشیب و یک سقوط بسیار بد و اعلام باشگاه شهرداری مبنی بر عدم تیمداری، نگاه و توجه دوستداران و عاشقان فوتبال را از مسببان و مقصران سقوط جدا کرد و همه با اشتیاق به دنبال این سوژه جدید دویدند. مجید حیدری، نامی بود که حدود یکسال قبل در سطح ورزش و فوتبال استان مطرح شد. چرا و چگونگی این حضور و کسانیکه این شخص را به فوتبال ما معرفی کردند بماند. بحد کافی در این مورد بحث شده و تقریبا همگان می دانند چراها و چرایی ها را…
اما صاحب نظران و کارشناسان امر همگی متفق القول بودند که اگر یک بخش خصوصی قوی و صاحب شناسنامه بتواند این تیم و سهمیه را مدیریت کند می توان به آینده آن امیدوار شد. حیدری چندان شخص شناخته شده ای در سطح فوتبال کشور نبود و قطعا حضور او در فوتبال استان اردبیل هم بیشتر تابع روابط بود تا شرایط. اما بی انصافی است اگر از اصل موضوع غافل شویم و آن این بود که شخصی آمده تا از خود برای فوتبال اردبیل هزینه کند و اگر موفق شد سودی هم ببرد و این یک امر عادی و رایج در اینگونه فعالیت ها بود.
اما بزرگترین اشتباه حیدری این بود که متاسفانه توسط کسانی به این فوتبال معرفی شد که خود باعث و بانی نابودی و سقوط آن بودند. کسانی حیدری را به اردبیل آوردند که در طی فصل قبل، انواع بلاهای مدیریتی و فنی را برای این تیم ایجاد کرده و بانیان سقوط بودند و در حقیقت هدف اصلی ولی پنهانشان، بازسازی آبروی فرو ریخته خود در سطح فوتبال استان با استفاده از توان مالی هرچند اندک حیدری و بازسازی شانسی مجدد برای خود بودند. بنابراین حیدری برای اینان یک فرصت و پله مجدد بود و دقیقا تا زمانی برایشان ارزش داشت که بتواند برایشان این نقش را بازسازی کند.
اما هرچه از فصل گذشت و نیت و هدف این گروه برای جامعه فوتبال اردبیل و خود حیدری آشکارتر شد، تیم وارد حاشیه شد و رفته رفته تنش بین دو طرف بالا گرفت و حاصل این تنش، بلاهایی بود که بر سر تیم آمد و نهایتا راهی دسته سوم شد که ذکرشان تکرار مکررات است و شاید سوهان اعصاب…
حیدری بعد از چند هفته هزینه کرد برای تیم و تحت فشارها و برخی کارشکنی ها، اردبیل را ترک کرد. قراردادی که بین او و شهرداری اردبیل بسته شده بود، از جانب هر دو طرف صورت اجرای نیافت. باشگاه شهرداری که در فدراسیون فوتبال پرونده مالی و انضباطی دارد، تا زمان تسویه بدهی خود به شاکیان، نمی تواند امتیاز تیم را بنام شخص دیگری انتقال دهد و همین امر باعث شد تا بحث ها و حواشی زیادی برای تیم ایجاد شود. حیدری خود در این ماجرا کم بی تقصیر نیست. او می دانست که کسانیکه با هزاران وعده و وعید رنگارنگ، برایش فرش قرمز پهن کردند، همانهایی بودند که باعث و بانی سقوط شهرداری و نابودی میلیاردها تومان بیت المال بودند. او باید خیلی زود متوجه میشد و راه خود را از آنها جدا می کرد ولی بقول خودش نگذاشتند و نتوانست و نهایتا تنها امید هزاران عاشق دلسوخته و هوادار واقعی تیم به این روز افتاد و مستقیم تا لیگ سه پایین آمد.
این روزها شنیده می شود حیدری دوباره برگشته است. می گوید: «هیچ نمی خواهم. اسپانسر دارم و همه هزینه پای خودم. سهمیه لیگ دو می خرم یا با همین سهمیه لیگ سه شروع می کنم و هزینه می کنم و کمکی هم نمی خواهم و …» نفس عمل بازهم قابل احترام است. وقتی هیچ کسی نمی خواهد برای این تیم و فوتبال شهر دل بسوزاند، یکی آمده که می خواهد خرجش کند. اینکه راست می گوید یا نه تشخیص اش به عهده مراجع و مبادی ذیربط است. ولی اینکه به کل دفع اش کنیم و فرصت جبران گذشته را ندهیم شاید بر صراط جوانمردی نباشد.
می گوید: «چون شهرداری نتوانست به تعهدات خود در انتقال تیم عمل کند و همین عامل باعث شده تا اسپانسرهای خوب برای حمایت از تیم را از دست داده و متضرر شود و برای تیمی که متعلق به او نبوده میلیون ها تومان هزینه کرده، شهرداری موظف است خسارات او را پرداخت کرده و فاکتورهای او را تسویه کند تا او سهمیه لیگ دو برای استان خریده و جبران کند.» این خواسته می تواند در قالب کمیته ای کارشناسی و خبره بررسی و اعلام نظر شود و قطعا اگر حرف او حق است، باید حق را به حقدار رساند و اگر نیست، یکبار برای همیشه این بحث را جمع کرد و تمام.
بهرحال، فوتبال بی در و پیکر و به گِل نشسته استان که هر کسی از راه رسیده یا منافع خود را دنبال کرده و یا اگر منافعی کسب نکرد لگدی به آن زده و سنگی نثار شیشه اش کرده، امروز در نقطه ای است که نمی داند کجای فوتبال این مملکت قرار دارد!!؟ از بندبازی هیئت فوتبال استانش که دوم شدن در بین استانهای رده پایین کشور را در بوق و کرنا کرده و مدعی دومی در کشور را کرد و بعد از رسوایی ادعایش، سکوت شرم گرفته تا این وضع آشفته باشگاه شهرداری و سایر تیمهای فعال باشگاهی فوتبال و فوتسالش که واقعا هر منصفی را به تاسف وا میدارد.
امید است با تدبیر بزرگان استان، شاهد روزی باشیم که این مسائل و مصائب تبدیل به خاطره توام با تجربه شود و بدانیم سکان هدایت فوتبال استان و زیر مجموعه های آنرا به کسانی بسپاریم که یا توان و تجربه اش را داشته باشند و یا از پنجره علم مدیریت نگاهی کرده باشند تا فردا اگر خراب هم کردند، جرات آنرا داشته باشند که مسئولیت قبول کرده و توان و جرات عذرخواهی از مردم را داشته باشند و جای خود را با شجاعت به افراد لایق بدهند و اینگونه با چنگ دندان به میزها نچسبیده و برای چند روز مدیریت بیشتر، شرافت انسانی را لگدمال نکنند. ان شاالله




هیات های ورزشی و خوش نشین ها

از آن روزی که روش هدایت هیات های ورزشی از انتصابی به انتخابی تغییر شکل یافت این امیدواری در بین اهالی ورزش استان ها به وجود آمد که شایسته سالاری در راس امور قرار بگیرد.

در سال های اخیر در انتخاب رؤسای هیات های استانی شعارها بیشتر حول دو محور تخصص و قدرت جذب پول بود. آنهایی که دست اندرکاران مجامع انتخاباتی هیات های ورزشی بودند و هستند به نوعی می خواهند چنین وانمود بکنند که رای دادن به افرادی که دارای دو شاخصه فوق هستند می تواند برای ورزش و رشته های مختلف ورزشی تاثیر گذار باشد و آنها را در جهت توسعه و پیشرقت یاری و مساعدت نماید.

هرچند که در شعار و در حرف دو مشخصه یاد شده در بسیاری از موارد ملاک انتخاب و رای اعضای مجمع شمرده می شود ولی در عمل چنین چیزی کمتر دیده شده و به نظر می رسد عواملی بیرون از این دایره امکان تاثیر گذاری بر آرا را داشته باشند.

اگر چنین وضعیتی ادامه داشته باشد و افراد غیر متخصص بدون قدرت پول آوری در راس هیات های ورزشی قرار بگیرند مطمئنا روش انتخابی رؤ سای هیات ها نمی تواند ورزش ما را به سوی شایسته سالاری ببرد و موجب می شود خواسته و یا ناخواسته در این عرصه زد و بند های آنچنانی مشاهده بشود.

اعضای مجمع و کسانی که با رای آنها فردی امکان ریاست بر یک هیات ورزشی را به دست می آورد باید به وظیفه خود و اهمیت رایی که می دهند پی ببرند . رفتار آنها در مجمع باید به نحوی باشد که تن به نمایشی که برای آنها در نظر گرفته می شود، ندهند . آنها باید تلاش خود را بر آن استوار بسازند که با اشراف بر کار و وظیفه خود به سوی مسیری نظر بکنند که صلاح و خیر رشته ورزشی در آن باشد.

در سطح استان هیات هایی که مدت قانونی ریاست آنها به اتمام رسیده و باید در آینده مجمع انتخاباتی آنها برای مشخص کردن رئیس جدید تشکیل بشود می تواند شاهد رایزنی ها و تلاش های مذبوحانه باشد که برخی از علاقه مندان به خوش نشینی به آن تن می دهند. می خواهند رای را از مجمع بگیرند و از فردای صدور حکم فریاد برآورند که امکانات نیست، پول در بساط دیده نمی شود، اداره کل ورزش و جوانان به وظیفه اش عمل نمی کند و در نهایت با این توجیه ها دلیل کافی برای سکون و خواب هیات ها ارائه نمایند.

سؤال بزرگی که همیشه در قبال اعضای مجامع انتخاباتی مطرح می شود این است که رای دهندگان به انتخاب رئیس هیات چرا در طول چهار سال مهلت قانونی ریاست به یکی از مهم ترین وظایف خود یعنی پیگیری تحقق وعده های داده شده در مجمع نمی پردازند؟ در مجمع و در زمانی که کاندیداها نیاز به رای دارند وعده های شیرینی داده می شود. از لیگ برتر گرفته تا سفرهای برون مرزی در برنامه های نامزدها قرار می گیرد. جوانگرایی، احترام به پیشکسوتان و استخوان خردکرده ها، برنامه دراز مدت، همکاری با همه مراکز و نهادهای دخیل در امر ورزش و تربیت بدنی و … و دهها وعده دیگر که جملگی تقریبا در حد حرف و در آن مجمع به فراموشی سپرده می شوند.

دیده نشده است که اعضای یک مجمع انتخاباتی بعد از گذشت دو سال از عمر ریاست یک هیات در ارتباط با عملکرد و دستاوردهای هیات به بررسی بپردازند و آنگاه با برگزاری مجمع فوق العاده جواب سؤالات خود را از رئیس هیات دریافت بکنند. چنین است که در بیشتر موارد وقتی فردی رای مجمع را در به دست می آورد خیالش برای چهار سال از هر گونه سؤال و تحقیق و بررسی عملکرد راحت می شود و به خوش نشینی ادامه می دهد. در این میان اگر مانند برخی ها در داخل باند حاکم در فدراسیون قرار بگیرد و برای کمیته امور استان های فدراسیون خوش خدمتی بکند حتی می تواند به این خوش نشینی سال های سال ادامه بدهد!!!!!  




شهرداری خانه ای روی آب

در حالی که مدت کوتاهی تا شروع رقابت های مقدماتی لیگ دسته سوم فوتبال کشور زمان باقی است شرایط حاکم بر نماینده فوتبال اردبیل در این رقابت ها نگرانی های فوتبال دوستان را در مورد سرنوشت باسابقه ترین تیم منطقه در فصل پیش رو تشدید می کند.
در سه سال گذشته همه اتفاقات و جریان ها و رفتارها و بدسلیقگی ها و مدیریت ها و دهها و دهها عامل دیگر دست به دست هم دادند و بدترین لحظه ها، روزها و در نهایت سرنوشت را برای فوتبال اردبیل رقم زدند و بدترین روزها و هفته ها را در تاریخ پرافتخارترین تیم منطقه یعنی شهرداری به ثبت رساندند.
حال چه بخواهیم و چه دوست نداشته باشیم تیم شهرداری در فصل جاری باید از مرحله دوم رقابت های لیگ دسته سوم وارد مسابقات بشود و شانس خود را برای صعود به دسته دوم در محک آزمایش قرار بدهد.
در فوتبال برای موفقیت در هر رده و در هر سطحی از مسابقات نیاز به برنامه ریزی و آماده کردن مقدمات و فراهم نمودن امکانات در حد وسع و توان می باشد ولی متاسفانه حرکتی از مسؤولین باشگاه شهرداری مبنی بر آماده کردن تیم و سر و سامان دادن به وضعیت آن به چشم نمی خورد و یا اگر آقایان کارهایی انجام داده  و قدم هایی در این ارتباط برداشته اند متاسفانه اطلاع رسانی انجام نپذیرفته تا افکار عمومی در جریان قرار گرفته و تا حدودی از اضطراب و دلهره علاقه مندان کاهش یابد.
تیم فوتبال شهرداری با آن سابقه و پیشینه در فوتبال منطقه تنها دلخوشی هواداران می باشد. این تیم امانتی است که از طرف جامعه فوتبال در اختیار باشگاه شهرداری قرار گرفته و دست اندرکاران این مجموعه موظف هستند که در نگهداری و حفظ و حراست از این امانت نهایت تلاش خود را بعمل آورند و برای باز گرداندن آن به دوران اوج تلاش بکنند.
هرچند که دست اندرکاران باشگاه برای اظهار نظر در مورد چگونگی برخورد با آینده تیم در وضعیت بلاتکلیفی به سر می برند و درگیری شورا با بحث انتخاب شهردار و مبارزه با حاشیه های این امر آنها را از پرداختن به سایر امور باز می دارد ولی اگر اعضای شورا به درستی توجیه شوند و به اهمیت موضوع آگاه باشند مطمئنا تصمیم گیری در مورد تیم را در اولویت برنامه های خود قرار می دهند.
تحقق این امر یک شرط بزرگ نیز دارد و آن این است؛ آقایانی که از دور قبل در شورای جدید حاضر هستند چون گذشته پرجم مخالفت با تیمداری شهرداری و شورا را بار دگر برافراشته نکنند و سنگ مخالفت با یکی از دلخوشی های جوانان را به سینه نزنند و فوتبال و توجه به آن را بحثی اضافی و خارج از وظیفه شهرداری قلمداد ننمایند.
تیم فوتبال شهرداری به مانند خانه ای روی آب است که نیاز به توجه بیشتر و فوری برای جلوگیری از نابودی آن می باشد.دست اندرکاران باشگاه و مسؤولین سازمان فرهنگی و ورزشی شهرداری باید برنامه های خود را برای توجیه اعضای شورای شهر و جلب رضایت آنها جهت موافقت با تیمداری و حضور مقتدرانه تیم در رقابت های فصل جاری آماده نمایند تا بلافاصله بعد از تعیین تکلیف شهرداری وضعیت ورزش و تیم فوتبال در دستور کار آنها قرار بگیرد.
به هر حال بیشتر اعضای فعلی شورای شهر در زمان انتخابات برای جامعه ورزش قول های زیادی داده اند که رسیدگی به وضعیت تیم فوتبال شهرداری یکی از مهم ترین آنها می باشد. امید است منتخبین مردم در پارلمان محلی به یکی از خواست های اساسی موکلین جوان و ورزشی خود در کم ترین زمان ممکن جواب مثبت بدهند.
 




پیروزی والیبال اردبیل در برابر آذربایجان شرقی

تیم والیبال جوانان استان اردبیل در دومین دیدار خود در رقابت های دسته یک جوانان کشور بر تیم آذربایجان شرقی غلبه کرد.

بر اساس گزارش رسیده دیدار دو تیم اردبیل و آذربایجان شرقی امروز در ساعت 11 برگزار شد که طی آن جوانان غیور اردبیلی در یک بازی نفس گیر 3 بر 2 بر همسایه دیوار به دیوار یعنی آذربایجان شرقی پیروز شدند.

جوانان اردبیلی در این دیدار گیم های اول و دوم را به حریف واگذار کردند ولی زمانی که کادر فنی به بازیکنان اردبیلی اعتماد نمودند و یاران عاریتی از استان های مازندران و تهران را روی نیمکت نشاندند و به آینده سازان والیبال استان میدان دادند نتیجه در سه گیم متوالی به سود یاران اردبیل رقم خورد.

غیرت مثال زدنی و بازی زیبای یاران اردبیل امکان هر گونه عمل از یاران تیم آذربایجان شرقی را گرفت . این یروزی نشان داد که اگر در بازی اول نیز که نتیجه آن 3 بر 1 به نفع تیم توابع تهران بود از نیروهای بومی بیشتر استفاده می شد امکان تغییر نتیجه به سود تیم اردبیل وجود داشته است.  




بحث های انحرافی

باید مراقب بحث های انحرافی بود. خیلی از مشکلات و معضلات جامعه می تواند در لابلای بحث های انحرافی از نظرها دور و پنهان بماند و چاره ای برای رفع و دفعشان اندیشیده نشود. اثرات بحث های انحرافی می تواند جسم و جان جامعه را بطور مرتب در معرض آزار قرار بدهد.
بحث انحرافی یعنی غافل شدن از مسائل اصلی تر و پرداختن به مسائل و موضوعات دست چندم و بی اهمیت.
در حالی که این روزها بحث های مختلفی در ارتباط با رفتن شهردار قبلی،کاندیداهای شهرداری و وظیفه شورا مطرح می باشد به جای پرداختن و طرح مسائل اصلی و دلایل ریشه ای در بروز برخی از اتفاقات ،بحث های انحرافی و دامن زدن به دعواهای زرگری و در بیشتر موارد به کار بردن ادبیاتی سخیف و تاثرآور قد علم می کنند و زمینه را برای سو استفاده برخی ها که منتظر چنین جو و شرایطی هستند فراهم می کنند.
آنهایی که دلسوزند و قلبشان فقط برای سرافرازی جامعه و شهر دارالارشاد می تپد باید با به خرج دادن هوشیاری در دام این جریان ها نیفتد و حرف کسانی که آنها را برای ترغیب و تحریک به دامن زدن به اینگونه بحث ها می کنند،وقعی ننهند و در آرامش و با طمانینه مسائلی را دنبال کنند و تلاش بشود تا به پاسخ و پاسخ هایی برای سوال «چه باید کرد تا شهری بهتر و آباد داشته باشیم »دست پیدا بکنیم.
نباید فراموش بکنیم که برای ساختن شهر، افزایش امکانات و تقویت قوت ها و به کار بستن صحیح و کار ساز تجربه ها لازم است که اولین گام ها را درست برداریم و راه را از بیراهه تشخیص بدهیم. اینک که جامعه و شهر ما در مرحله ای قرار گرفته ایم که باید اعضای پارلمان محلی به یکی از مهم ترین وظایف خود عمل نمایند و برای آینده این شهر پر افتخار ولی مظلوم در طول تاریخ نسخه بپیچند باید در اولین هفته های شروع به کارشان برای رفع مشکلات و موانع گام اول را که همانا انتخاب شهرداری لایق،مدیر ، مدبر و سزاوار است محکم بردارند.
اگر در این راه یعنی در بحث انتخاب شهردار اعضای شورا بتوانند بر حسب وظیفه و سوگندی که خورده اند تصمیم گیری کرده و استقلال خود را حفظ نمایند و به سفارش این مسئول و رایزنی آن باند و نقشه این گروه و تلاش آن حلقه گردن ننهند و گام اول را در تعیین سرنوشت شهر درست بردارند کاری کرده اند کارستان و در غیر آن باید از هم اینک برای چهار سال آینده فاتحه شهر اردبیل خوانده  شود.
در انتخاب شهردار اگر بخواهیم وابستگی های سیاسی را ملاک تصمیم گیری قرار بدهیم و به پارامتر های لازم برای یک شهردار موفق توجه ننمائیم باید مطمئن باشیم که جز خیانت در حق شهر و مردم ولایتمدار آن کار دیگری انجام نداده ایم.
برای تصدی یک پست و یا استخدام در یک سازمان و نهاد یکی از مهم ترین شروط برای داوطلبان داشتن مدرک تحصیلی مرتبط با شغل درخواستی است. چگونه است که قانونگذار برای یک استخدام ساده این شرط را مورد تاکید قرار می دهد اما برای مسئولیت مهمی چون شهرداری این اصل نادیده گرفته شده و اجازه می دهند افرادی که مدرک تحصیلی شأن کوچک ترین ارتباطی با مسائل مربوط به شهرداری ندارد پاپیش بگذارند و آنگاه دوستان، اطرافیان ،خویشان و اقربای سببی و نسبی هم پرچمداری بکنند و با طرح بحث های انحرافی به آلوده کردن جو و خارج کردن نگاه ها و گفته ها از مسیر اصلی در رسیدن به هدف و پوشاندن قبای شهرداری به منتخب خود تلاش نمایند
چرا باید جوی را ایجاد بکنیم که در آن عده ای را شایسته برای تصدی هر پستی بدانیم و چنین وانمود بکنیم که هستند افرادی که  برای قرار گرفتن در راس تمامی پست های مطرح در جامعه از مادر مدیر جامع الشرایط متولد شده اند . اگر چنین است دیگرچه نیازی است که این قبیل افراد خارق العاده و استثنایی به دانشگاه بروند و رشته ای را تحصیل بکنند. و چگونه پذیرفتنی است کسانی که سنگ علم و مراکز علمی و رشته های تخصصی و ضرورت به کارگیری تحصیلکرده های هر رشته در جایگاه خود را به سینه می زنند در مواردی که شاید منافع شخصی بر خیلی چیزها چربش نشان می دهد از این گفته و عقیده عقب نشینی می کنند و حضور فردی با مدرک تحصیلی غیر مرتبط در راس شهرداری را مباح می دانند و بدون ایراد و اشکال.
و اما بحث شهرداری و شورا و کاندیدا ها در روز های اخیر مشکل دیگری را بخصوص در فضای مجازی ایجاد کرده و آن هم استفاده از ادبیاتی سبک و سخیف با به کار بردن الفاظ و کلماتی غیر قابل قبول می باشد. استفاده از عناوین و القابی که می تواند عرق شرم بر پیشانی خوانندگان بنشاند ظلمی است که استفاده کنندگان از این کلمات به ادبیات، به شهرو به فرهنگ منطقه ما می کنند.باید بپذیریم که شهردار شدن دوست، فامیل ، برادر،پدر و یا هم حزب و هم باندی یک فرد ارزش آن را ندارد که برای مدتی فضای جامعه را با استفاده از کلماتی آزاردهنده و خجالت آور آلوده بکنیم و همدیگر را به برخی از اعمال زشت متهم نماییم.
دفاع از حقیقت و مبارزه در سنگر حق،جانبداری از واقعیت، طرفداری از درستی ها و سینه زدن در زیر پرچم لایق ها و سزاوار ها راه و روش خاص خود را دارد. مسلما طرفداری از افراد اگر در مسیری اصولی انجام بپذیرد بیشتر به دل می نشیند و اثرگذار می شود.
با فحش و ناسزا و متهم کردن این و آن بدون دلیل و مدرک و طرفداری کورکورانه و متعصبانه از یک فرد و یا یک جریان مطمئنا اثرات منفی به دنبال خواهد داشت.
وظیفه همه کسانی که در قبال جامعه و مردم قهرمان و ولایتمدار اردبیل احساس وظیفه می کنند این است که با واقعیت های موجود با چشم باز برخورد نمایند و با حفظ استقلال در موضع گیری ها تعصبات فامیلی، قومی، حزبی، باندی و گروهی را مورد توجه قرار ندهند.




فال نیک؛بررسی صلاحیت مدیریتی کاندیداهای هیات فوتبال استان در تهران

رد صلاحیت مدیریتی دو نفر از کانداهای ریاست هیات فوتبال استان توسط کمیته سه نفره؛ تعجب همگان را در سطح استان و جامعه ورزشی به دنبال داشت.

بر اساس اساسنامه فدراسیون فوتبال بعد از اتمام مهلت ثبت نام ، صلاحیت مدیریتی و سابقه پنج سال مدیریت کاندیداها توسط کمیته سه نفره ای متشکل از معاون ورزشی اداره کل ورزش و جوانان استان، دبیر هیات فوتبال و یک حقوقدان به انتخاب هیات فوتبال مورد بررسی قرار می گیرد.

در سومین دور از ثبت نام کاندیداها در سه سال اخیر دو نفر از کاندیداها که از چهره های شناخته شده ورزشی و دارای کارنامه قابل قبول در امر مدیریت ورزشی هستند با دو رای در مقابل یک رای رد صلاحیت شدند. نادر فلاحی و هادی صباغی به رای صادره اعتراض کردند و برای رسیدگی به این امر،پرونده باید به فدراسیون فوتبال ارسال گردد  تا در آنجا مورد بررسی قرار گرفته و رای نهایی صادر شود.

در دومین دور ثبت نام وقتی پرونده هادی صباغی به فدراسیون ارسال شد نامه تایید رای کمیته سه نفره استان در کم ترین زمان ممکن و با امضای دبیر کل وقت به اردبیل فرستاده شد ولی این بار به نظر می رسد که کمیته امور استان های فدراسیون به دلیل گستردگی اعتراضات به عملکرد یک طرفه این کمیته و جانبداری محض از هیات فوتبال استان، دیگر نتواند یک طرفه به قضاوت بنشیند و چشم بسته و بدون بررسی کامل مدارک و تطبیق آن با اساسنامه رای استان را تایید نماید.

سفر تاج به اردبیل یک دستاورد مهم برای فوتبال استان داشت و آن معرفی شدن یکی از عوامل اصلی رکود، دربدری و سرگردانی فوتبال منطقه از نظر مدیریتی در سه سال گذشته بود. موضعگیری های طالقانی نشان داد که کمیته امور استان های فدراسیون برخلاف وظایف تعریف شده اش فقط در اندیشه تثبیت وضعیت فعلی و ادامه دار شدن آن می باشد.

 اگر قرار باشد عوامل آشفتگی فوتبال و بلاتکلیف بودن بحث مدیریتی آن در سه سال گذشته معرفی شوند بدون هیچ شک و تردیدی کمیته امور استان های فدراسیون باید جزء اولین ها باشد.  این بار کمیته امور استان های فدراسیون دیگر نمی تواند به سرعت نور جواب نامه ارسالی مبنی بر اعتراض رد صلاحیت شدگان را به امضای دبیر کل رسانده و در اسرع وقت به اردبیل ابلاغ نماید. چرا که بحث برخورد یک جانبه و جانبدارانه آنها بر همگان روشن شده و تاج به عنوان رئیس فدراسیون کاملا در جریان بی مهری ها، کم مجبتی ها و حرکت های هدف دار همکارانش در فدراسیون قرار گرفته است و این بار چاره ای دیگر جز تسلیم در برابر واقعیت ها و رفتار بر اساس حقایق موجود وجود دارد.

وقتی تاج در جریان رد صلاحیت هادی صباغی در دور دوم ثبت نام قرار گرفت و رزومه او را مشاهده کرد از عملکرد کمیته سه نفره هیات استان و کمیته امور استان های فدراسیون تعجب کرد و بر این مساله تاکید نمود که باید در سطح کشور اعضای کمیته های سه نفره در تائید سابقه مدیریتی کاندیداها انعطاف بیشتری نشان بدهند . متاسفانه گویا در اردبیل آب از سر چشمه گل آلود است چرا که وقتی اراده ها بر رد صلاحیت مدیریتی برخی ها استوار باشد حرف دیگران و حتی رئیس فدراسیون نیز خریدار پیدا نمی کند.

بر اساس شنیده ها بر اثر پیگیری های انجام یافته این بار وضع فرق کرده است و قرار است پرونده اعتراض نادر فلاحی و هادی صباغی در تهران و در جلسه ای با حضور رئیس فدراسیون فوتبال، مدیر کل ورزش و جوانان استان و نماینده معاونت ورزشی وزارتخانه مورد بررسی قرار گرفته و حق به حق دار برسد.

کمیته امور استان ها برای دفاع مطلق از رای هیات فوتبال استان دستش کوتاه خواهد بود و ای کاش نظر لطف مسؤولین کمیته امور استان ها در ارتباط با فوتبال استان به تثبیت موقعیت فعلی و دفاع تمام قد از رئیس سابق هیات خلاصه نمی شد.

ای کاش این کمیته به جای وارونه جلوه دادن حقایق و تنظیم نامه مساله دار دوم شدن هیات استان در سطح کشور به بیان کمبود ها و ارائه طریق برای غلبه بر آنها اقدام می کرد.

 ای کاش مسؤول کمیته به جای تهدید فوتبالی های اردبیل مبنی بر ادامه وضعیت فعلی در صورت گردن ننهادن به خواست آنها، دست فوتبالی های اردبیل را برای نجات این ورزش می گرفت و پشتیبان خوبی برای اعتلای فوتبال می شد.

ای کاش با مردم استان روراست حرف می زدند و با ترفندهایی چون معرفی مقام دوم هیات در جهت سرپوش گذاشتن به ضعف دوستانشان اقدام نمی نمودند و ای کاش…..

به هر حال امیدواریم جلسه بررسی اعتراض دو کاندیدای ریاست هیات فوتبال استان هر چه زودتر در تهران تشکیل شود و با تصویب صلاحیت مدیریتی فلاحی و صباغی حق از دست رفته به آنها برگردانده شود و با اعلام تاریخ برگزاری مجمع، رقابتی پرشور برای جلب نظر اعضای مجمع توسط کاندیداها آغاز گردد و در نهایت تکلیف مدیریت فوتبال اردبیل بعد از نزدیک به سه سال دربدری مشخص شود. انشاءاله.




تغییر در مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل

تغییر در مدیران دستگاه ها و سازمان ها مهم ترین و به روزترین بحث در محافل سیاسی است. بعد از استقرار دولت دوازدهم مدیران در تیررس افکار عمومی قرار گرفتند . به هر پستی، افراد مختلف را در اذهان نامزد کردند . در فضای مجازی از ویژگی ها، محسنات و خوبی های نامزدهای احتمالی سخن ها گفتند و وعده ها دادند.
در حالی که تقریبا همه در انتظار آغاز تغییر و تحوال از دستگاه های دولتی بودند به یکباره تغییرات از دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل کلید خورد و دکتر علی شامل جای خود را به دکتر اسحق رسولی داد.
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل به عنوان بزرگ ترین مرکز آموزش عالی منطقه در سال های اخیر نقش بسیار مهم و حیاتی در تربیت نسل جوان داشته و همواره در فعل و انفعالات فرهنگی حضورش قابل درک  بوده است.
این دانشگاه حاصل تلاش ها، خون دل خوردن ها ، زحمت کشیدن ها، دوندگی ها و بی خوابی های عده ای مخلص، عاشق خدمت بی منت و علاقه مند به توسعه و رشد منطقه می باشد.
دانشگاهی که امروز با نام دانشگاه آزاد اسلامی در عرصه آموزش و تربیت نیروی انسانی استان می درخشد و با برخورداری از امکانات متنوع و در بسیاری موارد منحصر به فرد برای اعتلای استان و سرافرازی آن کوشش می کند مجموعه ای است که از صفر شروع کرده است.
دانشگاهی که امروز برای مدیریت در آن عده ای سر و دست می شکنند و برخی تازه از راه رسیده ها سودای فرماندهی بر آن را در سر می پرورانند به سادگی به این مرحله نرسیده است، بلکه افرادی عاشق و علاقه مند به استان و فرهنگ منطقه ماه ها و سال ها خواب را بر خود حرام نموده و جاده ها را طی کرده و با خطر ها دست و پنچه نرم نموده اند تا این مجموعه در وضعیت فعلی فعالیت نماید.
چند سالی است که مدیریت در دانشگاه آزاد اسلامی برای برخی از افراد به یک آرزو تبدیل شده  و به منظور محقق ساختن آن ، دست زدن به هر کار و عملی را مباح تلقی کرده اند. دست به دامن نمایندگان بودن و نوعی مخلص و هوادار دوآتشه آنها معرفی شدن را برای خود افتخاری بس بزرگ تلقی کرده و خواسته اند از این راه شاید رویاهای خود را به واقعیت تبدیل کنند و با تکیه زدن بر صندلی مدیریت این مرکز آموزش عالی عقده های خود را بازگشایی کنند و به آنچه استحقاقش را ندارند دست پیدا نمایند.
تغییری که در راس مدیریت واحد اردبیل روی داد نشان داد که مسؤولین این دانشگاه در تهران و ستاد مرکزی کاملا بر اوضاع تسلط دارند و می دانند که برای چه کسانی در جهت هدایت این مجموعه به سمت جلو حکم صادر نمایند. بدون شک آنهایی که نتوانستند علی رغم ماه ها برنامه ریزی، رایزنی و این ور و آن طرف دویدن نسخه ای برای درمان بیماری خود بپیچنند از این تغییر عصبانی خواهند بود ولی وقتی که قبول مسؤولیت ها صادقانه و در جهت جلب رضای خدا و خلق خدا باشد سنگ این قبیل افراد خودمحور و خودخواه و منفعت طلب به سنگ می خورد و جز شرمساری و نشستن عرق شرم بر پیشانی حاصلی برای آنها نخواهد داشت
دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل بعد از نزدیک به 33 سال حیات پربرکت، بدون برخورداری از کمک های دولتی و حتی مردمی الآن در مرحله ای قرار گرفته است که می تواند با مراکز آموزش عالی دولتی رقابتی تنگاتنگ داشته باشد .
این دانشگاه با همین ویژگی ها و پارامتر های قابل قبول است که توانسته تاکنون افراد متخصص زیادی را تحویل جامعه داده و بدین ترتیب در توسعه استان جایگاه ویژه ای به خود اختصاص بدهد.
وقتی در سال 63 مجوز راه اندازی دانشگاه ازاد اسلامی اردبیل صادر شد کم تر کسی فکر می کرد که طفل تازه متولدی به نام دانشگاه آزاد اردبیل در کم ترین زمان ممکن بتواند از دیگر مراکز آموزش عالی فعال در منطقه سبقت بگیرد و توجه علاقه مندان به ادامه تحصیل را به خود جلب کند. این دانشگاه به دنبال کسب مجوز از سال تحصیلی 65-64 با چهار رشته کشاورزی، معارف اسلامی و فقه، زبان انگلیسی و پزشکی با جذب دانشجو به طور رسمی فعالیت خود را آغاز کرد .
نمی توان زحمات بزرگانی چون مرحوم آیت اله مروج،مرحوم خسروی، مرحوم حاج لطیف نباتی، مرحوم دکتر بایبوردی، مرحوم حسن پور ، مرحوم زین العابدین ذاکر حمیدی ، مرحوم دکتر چوخاچی زاده و دکتر یوسف معماری، دکتر جواد وهابزاده، دکتر عزیز یحیوی ، مهندس یعقوب پریوند و … را در راه اندازی این دانشگاه فراموش کرد. چرا نباید در مجموعه دانشگاه از بنیانگذاران و تلاشگران عرصه راه اندازی آن یاد شود؟ اگر چنین کاری صورت پذیرد حداقل افرادی که نرسیده خود را مالک و صاحب واحد اردبیل می دانند با نام و یاد افرادی که سال ها برای بارور شدن ریشه این واحد تلاش کرده اند آشنا می شوند و به خود اجازه حرکت های خارج از ظرفیت را نمی دهند.
امروز وقتی از دانشگاه ازاد اسلامی واحد اردبیل یاد می شود دانشکده پزشکی با رشته هایی چون پرستاری، مامایی، علوم آزمایشگاهی و پزشکی بر تارک آن می درخشد. جذب دانشجو در رشته پزشکی و تلاش دست اندرکاران دانشکده پزشکی این واحد در سال 64 چهره مراکز درمانی شهر را تغییر داد و همه پزشکان و اساتید را برای همراهی با دانشجویان و تربیت آنها به تحرکی جدی واداشت . با ورود دانشجویان به بخش ها ، بیمارستان های اردبیل فصل جدیدی از فعالیت خود را آغاز کردند و تحول جدیدی را پذیرفتند که در نهایت این اقدام دانشگاه آزاد اسلامی مقدمه ای برای راه اندازی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل شد.
حقی که دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل و دانشکده پزشکی آن در توسعه دانشکده های پزشکی و تجهیز بیمارستان ها و مراکز آموزش عالی داشته است قابل کتمان نبوده و بر کسی نمی تواند پوشیده باشد ولی افسوس که در بسیاری از موارد این تلاش مردان صادق و زحمتکش دانشگاه آزاد اسلامی کم تر مورد توجه قرار گرفته و خیلی به آن پرداخته نشده است.
مسلما اگر زمانی تاریخ آموزش پزشکی استان اردبیل بررسی شود آن موقع تاریخ در قبال خط شکنی و زحمات فراموش نشدنی دست اندرکاران دانَشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل به خوبی قضاوت می کند.
دانشکده پزشکی این دانشگاه از سال 64 تا کنون فارغ التحصیلان و پزشکان حاذقی را تحویل جامعه داده است. این دانشکده در روزگاری با بهره بردن از حداقل امکانات در آزمون های علوم پایه و پره انترنی رتبه های ممتازی را کسب کرده است اما افسوس امروز حداقل با نصب عکسی از رؤسای قبلی دانشکده به نوعی قدردان زحمات آنها نمی شوند و هر کسی که به پستی در این دانشکده می رسد فکر می کند که از همان آغاز، تشکیلات به همین شکلی بوده که به آنها رسیده است.
کسانی که با سرنوشت دانشکده پزشکی واحد اردبیل آشنایی دارند می دانند که تا مصوب شدن نهایی آن کسانی چون مرحوم دکتر چوخاچی زاده، حاج علی ایور، علی جلال زاده، ناصر رهنماآذر، عظیم اختیاری، بهروز هژبرپور، ذکراله اقبالی، محمد خدادوست، جبرائیل امامی، ابراهیمیان و …. چه عرق ها که نریخته اند و چه زجری که تحمل نکرده اند. پس آنهایی که در دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل و دانشکده پزشکی آن قبول مسؤولیت می کنند باید بدانند حاصل خون دل خوردن های عده ای از خدمتگزاران صادق و بی ریای این منطقه به آنها سپرده شده است که باید در حفظ و حراست از آنها تا پای جان بکوشند و احساس خستگی ننمایند.
دکتر علی شامل به عنوان فرزند خلف دانشگاه ازاد اسلامی واحد اردبیل در سال 93 به سرپرستی این مرکز آموزش عالی منصوب شد. او در سال 70 از اولین ورودی های رشته شیمی این واحد بود که تا اخذ مدرک دکتری، تحصیلاتش را در مجموعه دانشگاه ازاد اسلامی ادامه داد . او مراحل مدیریتی در دانشگاه را پله به پله طی کرد و وقتی به سرپرستی دانشگاه منصوب شد چهره ای با تجربه و آشنا به رموز مدیریتی دانشگاه بود. جایگاه او در بین دانشجویان و کارکنان یکی دیگر از ویژگی های دکتر شامل بود که همواره پشتیبان مناسبی برای او در بحث مدیریتی به شمار می رفت. او در کنار خدمتش به عنوان مسؤول دانشگاه منشاء خدمات قابل توجهی بود.
دکتر شامل بعد از مهندس پریوند، دکتر مهرانی و دکتر فرشید سلیمی چهارمین رئیس این واحد محسوب می شد . وی با توجه به این که خود ورزشکار بوده و با ورزش و ویژگی های آن آشنایی دارد نسبت به توسعه ورزش در دانشگاه و فعالیت های قهرمانی و همگانی دانشجویان ، کارکنان و اعضای هیات علمی حساسیت نشان می داد و از هیچ کوششی برای بهتر شدن فعالیت ها کوتاهی نمی کرد. تجهیز اماکن و سالن های ورزشی و نصب کفپوش استاندارد در دو سالن سرپوشیده این واحد از خدمات به یادماندنی دکتر شامل در عرصه ورزش دانشجویی به شمار می رود
.دکتر اسحق رسولی نیز از مجموعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل و یکی از چهره های شناخته شده منطقه در فعالیت های اجتماعی است. او در کنار فعالیت های اجتماعی متعددی که داشته است یکی از چهره های ورزشی و قابل احترام و اعتماد منطقه است. بدون شک او با بهره گرفتن از همه امکانانت موجود و بخصوص به کار گرفتن افرادی صادق، راستگو، بی ادعا و عاشق آینده جوانان این مرز و بوم و آشنا به امور آموزشی برای موفقیت در مسؤولیت مهمی که بر عهده گرفته است تلاش خواهد کرد.
ورزش دانشجویی و ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در برنامه های وی حتما از یک جایگاه خاص بهره خواهد برد . از آن جایی که ورزش عرصه مردی و مردانگی بوده و فعالان آن باید قبل از هر چیز از صداقت لازم بهره ببرند امید است دکتر رسولی در تحرک بخشیدن به ورزش این واحد به خوبی از تجربیات چندین ساله حضور در ورزش استفاده نماید.
به هر حال برای دکتر شامل که بیش از سه سال برای دانشگاه آزاد اسلامی تلاش کرد و در بسیاری از موارد برخی ناملایمات ، کم لطفی ها و رفتارهای ناشی از خودخواهی بعضی ها را تحمل کرد و خم بر ابرو نیاورد و دانشگاه را در رسیدن به اهداف هدایت کرد آرزوی توفیق و سلامتی می نمائیم و برای دکتر اسحق رسولی در ادامه راه خیرخواهانه بزرگان این واحد و خدمت صادقانه به نسل جوان و آینده منطقه و حرکت در مسیر خداپسندانه و حفظ استقلال عمل آرزوی توفیق می نمائیم.
 
 
 




چگونه زیستن مهم است نه چقدر زیستن

عقاب داشت از گرسنگی می مرد و نفس های آخرش را می کشید.، کلاغ و کرکس هم مشغول خوردن لاشه گندیده آهو بودند….
جغد دانا و پیری هم بالای شاخه درختی به آنها خیره شده بود. کلاغ و کرکس رو به جغد کردند و گفتند: این عقاب احمق را می بینی به خاطر غرور احمقانه اش دارد جان می دهد . اگر بیاید و با ما هم سفره شود نجات پیدا می کند . حال و روزش را ببین آیا باز هم می گویی عقاب سلطان پرندگان است؟
جغد خطاب به آنان گفت : عقاب نه مثل کرکس لاشخور است و نه مثل کلاغ دزد، آنها عقابند از گرسنگی خواهند مرد اما اصالتشان را هیچ وقت از دست نخواهند داد. از چشم عقاب چگونه زیستن مهم است نه چقدر زیستن !!!!
باید بدانیم مهم نیست که چند سالی بتوانیم در ورزش خودی نشان بدهیم و پشت رقیبانمان را یکی پس از دیگری با زمین آشنا بکنیم، بلکه مهم آن است که بتوانیم اصول اولیه یک ورزشکار حرفه ای و پایبندی به اخلاق ورزشی را رعایت بکنیم و به آنها متعهد باشیم.
مهم نیست که دهها سال نشریه من ، مجله من، سایت من و چه می دانم کانال و یا گروه من منتشر بشود مهم چگونه منتشر شدن، هدف و نیت از انتشار و پایبندی به اصول حرفه ای است.
مهم نیست که من چند سال بر صندلی ریاست و مدیریت تکیه بزنم و فرمان برانم بلکه مهم چگونه رئیس و مدیر شدن من می باشد. مهم اثرات و نتایجی است که مدیریت من می تواند در سطح جامعه از خود به یادگار بگذارد.
مهم نیست که این روزها خیلی از افراد قربان صدقه من بروند و چون پروانه دور سرم بگردند و همواره پرچم تعریف و تمجید از من را برافراشته نگهدارند، مهم رضایت قلبی از عملکرد من است.
و مهم نیست که من چگونه بنویسم و به چه نحوی آبروی افراد را زیر سؤال ببرم و برای ر سیدن به هدف از وارونه جلوه دادن حقایق تا پرده کشیدن بر روی واقعیت ها کوتاهی نکنم ، مهم فردای قیامت است که باید در محضر پروردگار جوابگوی این قبیل رفتارهای احساسی و یا منفعت طلبانه و یا کینه توزانه خود باشم.
و در نهایت مهم نیست چقدر زنده ایم مهم این است که به بهترین شکل زندگی بکنیم.




حرکت های علمی، پشتوانه مستحکم ورزش

برای این که ورزش بتواند در مسیر اعتلا گامی به عقب بر ندارد و از آفت هایی که دامن آن را گرفته است رهایی یابد و در مقابل برخی از سوء استفاده ها ایستادگی نماید چاره ای جز روی آوردن به روش های علمی و حرکت های پژوهشی در ورزش وجود ندارد.
این تقریبا برای همه کسانی که برای ورزش دل می سوزانند و پیشرفت و تعالی آن را آرزو می کنند امری پذیرفته شده و قابل قبول می باشد. کسانی هم هستند که برای تحقق و عملیاتی شدن حرکت های علمی در ورزش علاقه بیشتری نشان داده و به نوعی خود را از پرچمداران آن در منطقه تلقی می کنند. ناگفته پیداست آنهایی که سنگ حرکت های علمی و لزوم وجود این حرکت ها را در ورزش به سینه می زنند حداقل باید خود در عمل به آنچه می گویند و ادعا می کنند پایبند باشند و با رفتار خود حقانیت حرکت های علمی را به اثبات برسانند.. به عبارت ساده تر باید گفت که ما نباید عالم بی عمل باشیم. در زیر پرچم علمی کردن ورزش شعار بدهیم ولی خود در عمل خلاف اهداف آن رفتار بکنیم. حرف ما بر محور ضرورت حرکت های علمی در ورزش باشد ولی در عمل خواسته و ناخواسته در راه تحقق این اهداف مانع ایجاد بکنیم و بر خلاف آن عمل نماییم.
بدون شک حرکت های علمی و کار علمی در ورزش می تواند نتایج بسیار مطلوبی را در بر داشته باشد. یکی از ثمرات حرکت های علمی می تواند تاثیر آن بر یکی از آفات جدی ورزش در شرایط کنونی یعنی حاشیه ها باشد. حرکت های علمی می تواند حاشیه ها را در ورزش به حداقل ممکن کاهش دهد. پس آنهایی که دوست دارند ورزش ما در مسیر علمی به حرکت رو به جلو ادامه بدهد نباید در ایجاد حاشیه و تنش در فضای آن اقدام بکنند چرا که در این صورت رفتار آنها کاملا با شعاری که سر می دهند در تناقض آشکار خواهد بود و در نتیجه تلاش ها و گفته ها و رفتار شان به نتیجه دلخواه منجر نخواهد شد. کسانی که ادعا دارند که می توانند با مدد گرفتن از روش های علمی ، ورزش بیمار را درمان کنند نباید در عمل بر خلاف گفته خود رفتار نمایند و در ایجاد حاشیه در ورزش و افزودن بر فضای پرتنش آن اقدامکنمایند.
پرهیز از سطحی نگری و روی آوردن به برنامه های عمیق علمی و پژوهشی یکی دیگر از ثمرات کارهای علمی در ورزش محسوب می شود. باید اعتراف کرد که در این بخش “فکر” به معنای واقعی کلمه و “خردورزی” بسیار غریب است و این را می توان ضعف جدی ورزش تلقی کرد .
در ورزش ما مشکلات و موانع و پیشرفت ها از این زاویه کمتر مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد . برای رسیدن به این هدف نیاز به افرادی تحصیلکرده و مسلح به علم و دانش است. صرف داشتن مدرک و ادعا کردن نمی تواند کشتی درهم شکسته ورزش را به ساحل امن راهنمایی بکند. در این عرصه باید کسانی گام بگذارند که از نظر علمی مسلح باشند تا بتوانند ورزش را در یک مسیر قابل قبول و اساسی به سمت جلو رهنمون سازند.
اگر می خواهیم و دوست داریم که ورزش از برخی از آفت های کنونی مانند حاشیه ها و سطحی نگری در امان بماند باید روش های علمی و حرکت های پژوهشی مورد توجه قرار بگیرند و ناگفته پیداست که برای رسیدن به این هدف بزرگ، مراکز علمی و بدنه اجرایی ورزش در یک فضای هماهنگ می توانند مقدمه و زمینه آن را فراهم کنند و تا زمانی که این جو هماهنگ به وجود نیاید حرکت های ورزش در حد یک شعار باقی خواهد ماند.




خبرهای کوتاه

⭕️جردن باروز و کایل اسنایدر قهرمانان کشتی آزاد المپیک و جهان پس از قهرمانی در مسابقات جهانی فرانسه بلافاصله جایزه‌ای 50 هزار دلاری معادل 193 میلیون تومان دریافت کردند.
⭕️صعود تیم بانوان در رنکینگ فیفا
🔸در تازه‌ترین رده‌بندی تیم‌های فوتبال زنان جهان که امروز از سوی فدراسیون جهانی فوتبال اعلام شد، تیم ملی بانوان ایران با کسب 1411 امتیاز و یک پله صعود نسبت به رده بندی پیشین در مکان 54 جهان قرار گرفت.
🔵تمرین شنبه استقلال تعطیل شد
🔸با تصمیم کادرفنی تیم فوتبال استقلال بازیکنان این تیم روز شنبه استراحت خواهند کرد.
🔵محمد حسین قریب، رئیس هیات مدیره باشگاه استقلال با ارسال نامه ای به وزارت ورزش رسما از سمت خود در این باشگاه کناره‌گیری کرد.