سقوط تیم امید شهرداری، حسرت تکراری برای از دست داده ها
تیم فوتبال امید شهرداری اردبیل در مسابقات لیگ یک، کاری از پیش نبرد و به رقابتهای منطقهای سقوط کرد و بدین ترتیب یک سهمیه دسته یکی در ردههای پایه از سبد سهمیه فوتبال اردبیل کسر گردید.
این سقوط و سقوطهای این چنینی شایسته فوتبال اردبیل نیست. فوتبالی که قادر به حفظ سهمیه در سطوح مختلف رقابتهای کشوری نباشد، به فرد بیماری میماند که تمام اندامها و دستگاههای بدنش درگیر عوامل بیماری زا بوده و نجاتش از مهلکهای که در پیش پایش گشوده شده نیاز به بررسی همه جانبه و مشخص کردن اقدامات مورد نیاز برای از بین بردن عوامل و بازگرداندن سلامتی دارد.
در فصل جاری، فوتبال اردبیل در آوردگاههای کشوری و مناطق، انتظارات را برآورده نکرده و شکستهای متوالی حال و روز خوشی برای آن رقم نزده است. وقتی فوتبال در روزها و ماههای اخیر با شکست مواجه میشود، بحث کرونا و شرایط حاکم بر جامعه بهانهای است برای پوشش دادن ضعفها و ناکارآمدیها. تیمهایی که قهرمان میشوند و یا تیمهایی که به سطوح بالا صعود میکنند، درگیر با کرونا نبودهاند؟
هنر مدیریت در این است که با برنامهریزیها مجموعه تحت پوشش را به سمت موفقیت راهنمایی بکند. دستآویز قرار دادن بهانههای مختلف از جمله کرونا، فرار رو به جلو برای جوابگو نبودن و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت میباشد.
برای فوتبالیهای منطقه و آنهایی که جریانات فوتبالی سالهای اخیر را پیگیری میکنند، این پرسش که چرا مجموعه ورزشی شهرداری که به جرئت تنها مجموعه برخوردار از امکانات و پشتوانه مناسب در سطح استان است به حال و روزی دچار شده که تیمهای فوتبال وابسته به آن امسال به خوبی فعل خواستن را صرف نکردهاند؟
مشکلات مالی، ناهماهنگی مدیریتی، قوانین و مقررات دست و پا گیر اداری، عدم همکاری سایر بخش های در گیر در مسائل فوتبال و باشگاهها، چشم هم چشمی، تنگ نظریها و نگرش و نگاه مجموعه شهرداری و شورا به بحث فوتبال و حمایت از تیمها از جمله عوامل دخیل در سقوط تیم امید شهرداری و ناکامی تیمهای وابسته به این مجموعه میباشد.
با توجه به حال و احوالی که مجموعه ورزشی شهرداری از ماهها قبل با آن درگیر بوده است، نتایج به دست آمده توسط تیمهای تحت پوشش مجموعه چندان دور از انتظار نبوده است.
مسلما کسانی در به وجود آمدن شرایط نامطلوب برای تیمهای فوتبال شهرداری اردبیل دخیل بودهاند. آنها باید پاسخگوی شرایط به وجود آمده باشند. البته اگر جرأت پاسخگویی داشته باشند و یا اصلا خود را موظف به پاسخگویی بدانند.
تیم فوتبال امید شهرداری حقاش سقوط و ناکامی نبود. با افرادی که این تیم را حمایت نکردند و حتی بنا به شواهد و ادعاهایی که انجام میگیرد، در مقابلش سنگ اندازی هم نمودند، چه باید کرد؟ امید میرود که از مجموعه دخیل در تیم امید، کسی باشد که بیاید و ماجراها و چگونگی سرنوشت تیم در رقابتهای فصل جاری را در اختیار رسانهها قرار بدهد. اگر چنین کاری صورت بگیرد مسلما درس عبرتی خواهد شد تا در آینده اقداماتی بر خلاف منافع فوتبال منطقه انجام نپذیرد.
دخالتهای مشکوک
سقوط تیم امید شهرداری و دیگر تیمهای استان به ردههای پائین، دلایل مختلفی میتواند داشته باشد. با توجه به شواهد، به نظر میرسد این امر بیش از آن که دلیلی بر قدرت و توانایی حریفان باشد نشان دهنده ضعفها و اشکالات درونی فوتبال باشد. میتوان گفت این رشته دراز عدم موفقیت فوتبال اردبیل از یک سو ناشی از اقدامات افراد بیجنبه، خودمحور و منفعت طلب و از سوی دیگر به دلیل وادادگی در عرصه مدیریت باشد.
میگویند که درخواست مسئولین تیم امید از دیگر تیمهای فعال اردبیل برای در اختیار گرفتن بازیکنان سایر تیمها در راستای تقویت نماینده استان مورد استقبال قرار نگرفته و برخیها از این کار خودداری کردهاند و تأسف موقعی بیشتر و بیشتر میشود که روایت میکنند برای اینکه سند سقوط تیم به دسته پائین امضا شود توسط برخی از مدعیان فوتبال اردبیل، هزینه سفر یکی از حریفان که در آخرین دیدار به خاطر مشکلات مالی قصد سفر به اردبیل را نداشته تأمین شده تا بدین ترتیب از کسب سه امتیاز دیدار آخر توسط شهرداری جلوگیری کنند و با باخت تیم، سقوط آن را نظاره گر باشند. امید میرود که این روایتها اصلا صحت نداشته باشد چرا که در صورت اثبات این ادعا باید فاتحه فوتبال اردبیل خوانده شود.
وادادگی در عرصه مدیریت هم یکی دیگر از عوامل ناکامی فوتبال است. مدیریت در مورد به همهبخش های دخیل در اداره امور فوتبال و باشگاه و….. ارتباط دارد.