دوستی می‌گفت: فضای مجازی امکان مطرح شدن و سری در میان سر‌‌ها در آوردن را برای برخی‌‌ها فراهم می‌کند.

کسانی که سودای رسیدن به پست‌‌ها و مقام‌‌ها را دارند، آنهایی که می‌خواهند ره صد ساله را در یک ساعت طی بکنند، افرادی که بدون زحمت و تلاش دوست دارند در جایگاه مناسب قرار بگیرند، آنهایی که رؤیای بلند پروازی را می‌خواهند یک شبه محقق بکنند و عزیزانی که علاقه‌مند به پرواز و کسب اعتبار می‌باشند روش‌‌های مختلفی را انتخاب کرده و به مورد اجرا می‌گذارند.

رواج شایعه و پخش گسترده در مورد خود یکی از روش‌‌هایی است که متأسفانه تنی چند از این قبیل افراد به آن روی آورده و از هر فرصتی که فضای مجازی در اختیار‌شان گذاشته است به عمد شایعاتی را در ارتباط با خود پخش می‌کنند. این یک کار غیر اخلاقی است و متأسفانه در زمان انتخابات و ایام منتهی به آن نمونه‌‌هایی از این روش را می‌توان مشاهده کرد.

وصل کردن خود به مسئولین و یا نامزد‌ها و کاندیدا‌ها با پخش شایعه، آنها را در رسیدن به هدف کمک و یاری می‌کند. مسئولینی که اراده‌ای ضعیف داشته باشند وقتی با شایعات اینچنینی مواجه می‌شوند برای جلب خاطر شایعه سازان به هر قیمت ممکن اقدام می‌نمایند و ناخواسته در دام شایعه و نقشه شوم و غیر اخلاقی از اینجا رانده‌‌ها و از آنجا مانده‌‌ها گرفتار می‌شوند.

این قبیل افراد از تهمت زدن به افراد، کوچک‌ترین باکی نداشته و هر روز در زیر یک نقاب و کانال‌‌های یک روزه و یک ساعته با آبروی افراد بازی کرده و سعی می‌کنند با این خودشیرینی‌‌ها دل حامیان را به دست آورده و بدین وسیله در بهبود وضعیت حساب بانکی‌شان اقدام نمایند.

خداوند، ما را از شّر نفس سرکش در امان نگه دارد. نمی‌شود که هم ادعای خدمت به مردم را داشته باشی و سنگ جامعه را به سینه بزنی و هم در رونق فضای غیر اخلاقی در فضای مجازی گام برداری.

انتخابات زمینه بروز شایعه و پخش گسترده آن را در جامعه فراهم می‌کند. شایعه یک بیماری مهلک و خطرناکی است که می‌تواند عوارض بسیار خطرناک و جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد.

برخی‌‌ها موفقیت خود و دوستان در عرصه انتخابات را در بحثی به نام شایعه جستجو می‌کنند. برای خارج کردن رقبا از صحنه و ضربه زدن به محبوبیت و سبد رأی آن‌‌ها کوتاه‌ترین راه و ساده‌ترین وسیله یعنی شایعه را انتخاب می‌کنند.

در گذشته شایعه به صورت شفاهی منتشر می‌شد اما با ظهور فضای مجازی، شفاهی بودن آن نیز دچار دگرگونی شد و بر سرعت میزان انتشار و تحت پوشش قرار گرفتن افراد بیشتر با وضعیت تازه‌ای مواجه گردید.

پیدایش و رواج شایعه مقابله با آن را با سختی روبرو می‌کند. وقتی شایعه‌ای به طور گسترده در جامعه منتشر می‌شود تلاش گسترده و همه جانبه قادر به جمع کردن حاشیه‌‌های آن نخواهد شد.

می‌گویند مردی که به همسایه‌اش تهمتی‌زده و به تأثیرات نامطلوب آن ناظر بوده به اشتباهش پی برده و در محضر پیر فرزانه‌ای برای جمع کردن موضوع استمداد می‌طلبد.

پیر فرزانه او را به انجام کاری فراخوانده و می‌گوید: به بازار برو و مرغی بخر و در طول راه پرهایش را جدا کن و به زمین بریز تا به پیش من برسی.

او گفته پیر را عملی کرد و به خدمتش رسید و با سفارش دیگری مواجه شد. پیر گفت برگرد و پر‌ها را از راهی که آمده‌ای جمع کن، و آن مرد توانست فقط 3 پر را جمع و برگرداند.

پیر فرزانه گفت: پراکندن پر(شایعه) کاری است بس آسان و جمع کردنش به غایت دشوار.

در ایامی که امکان بروز شایعه وجود دارد اقدام مناسب و کاری مسئولان می‌تواند تا حد بسیاری زیادی از تأثیر آن بکاهد.

پیشگیری و پیش‌بینی دو روشی است که می‌تواند در مقابله با شایعه مؤثر واقع شود. زمانی که رسانه‌‌ها در اطلاع رسانی دقیق و جامع تلاش بکنند دیگر جایی برای انتشار اخبار جعلی و استقبال افکار عمومی از آن باقی نمی‌ماند.

در بحث پیش‌بینی نیز اگر مدیری و شخصی و یا نامزد و کاندیدایی قدرت و توان پیش‌بینی برخی از شایعات را داشته باشد، می‌تواند با اطلاع رسانی به موقع و دقیق، احتمال پخش شایعه را با شکست مواجه نماید. اگر مدیری به این کار تن ندهد، به دنبال پخش شایعه منفعل می‌شود و بالاجبار برای خنثی کردن شایعه به دنبال آن می‌دود و کمتر نتیجه می‌گیرد.

اینکه می‌گوییم بخش هایی از جامعه که در معرض حملات بخشی از شایعه سازان ایام انتخابات قرار دارند باید از حالا به فکر چاره باشند با توجه به این مسایل است.