اگر گفته‌ها و ادعاهای احمد دنیا‌مالی به‌عنوان وزیر ورزش و جوانان تحقق یابد امیدواری برای آینده ورزش کشور بیشتر و بیشتر خواهد شد.
ضرب‌المثلی قدیمی می‌گوید: “مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد”، جامعه ورزش در سال‌های اخیر از این وعده‌های دهان پرکن زیاد شنیده است، قول‌هایی که کم‌تر عملی شده و اکثرشان فقط در حد حرف باقی‌مانده‌اند! دنیا‌مالی موقعی می‌تواند اعتماد ورزشی‌ها را جلب کند که در کوتاه زمان قادر به عملی ساختن برخی از وعده‌هایش باشد.
او در یکی از سخنرانی‌هایش گفته است: “تلاش می‌کنیم ورزش کشور به آرامش برسد”. همچنین ادعا کرده که تلاش می‌کند از رفتارهای غیرحرفه‌ای جلوگیری کند و برای مبارزه با فساد از مردم کمک بگیرد.
البته وزیر محترم مقصود و مراد خود از آرامش را بیان نفرموده‌اند. وی آرامش در ادارات کل استان‌ها و هیئت‌های ورزشی استان‌ها را چگونه توجیه می‌کند؟ اگر در میان ده‌ها منظور و هدف از بیان این جملات، یکی هم آرامش در انتخابات هیئت‌ها و کم کردن حاشیه از مجامع انتخاباتی باشد باید به استحضار وزیر برسانیم که از این بابت ورزش اردبیل کاملاً به آرامش رسیده است! حضور تک کاندیداها در مجامع انتخاباتی بروز هر گونه حاشیه و برهم خوردن آرامش مسئولین و فضای ورزش را به حداقل می‌رساند! تک کاندیدایی مجامع در وقت هم صرفه‌جویی می‌کند یعنی در مجمع به‌جای این‌که چندین کاندیدا صحبت بکنند و به ارائه برنامه بپردازند و خدای ناکرده به همدیگر تکه‌پرانی نمایند و از ضعف‌های یکدیگر ناله سر بدهند تنها یک نفر سخنرانی غرایی انجام می‌دهد درحالی‌که مطمئن است آرا به‌نام او مزین شده و در گلدان ریخته خواهد شد. حالا واقعاً چنین مجامعی را که سرشار از آرامش و آرامش است آیا فقط می‌توان مجامع انتخاباتی‌شان نامید یا می‌توان کلمه انتصاب را هم در مورد آن‌ها به‌کار برد؟ درهرصورت آرامش مورد ادعای وزیر در انتخاب هیئت‌های استانی کاملاً ساری و جاری است و دنیا‌مالی می‌تواند از آن‌ها به‌عنوان نمونه‌هایی بارز از تحقق وعده‌هایش استفاده بکند و بر اعضاء و دست‌اندرکاران مجامع، احسن و بارک‌اله بگوید.
دنیامالی در یکی دیگر از سخنرانی‌های خود گفته است: “آمده‌ام که قانون را در ورزش حاکم کنم، وقتی رئیس فدراسیونی دوره چهار ساله‌اش به پایان می‌رسد باید کنار برود. ما سرپرست می‌گذاریم، حضور سرپرست در فدراسیون باید کوتاه مدت باشد”.
باید از وزیر پرسید که آیا این دیدگاهش درمورد هیئت‌های استانی نیز صادق است؟ یعنی در استان‌ها نیز باید عمر سرپرستان هیئت‌ها کوتاه باشد؟ ما که در بعضی مواقع شاهد تحقق این ادعا نبوده‌ایم. آیا قانونی که شما برای اجرای آن مدعی هستی فقط مختص فدراسیون‌هاست و یا ادارات کل و هیئت های استانی نیز به آن باید تن بدهند. مثلاً ادامه فعالیت سرپرست هیئتی که مهلت قانونی ۶ ماهه سرپرستی‌اش به پایان رسیده و بدون تمدید حکم، سرپرستی‌اش تا سقف یک‌سال ادامه پیدا بکند آیا دلیلی بر اجرای قانون در زیرمجموعه تحت فرماندهی شماست؟ نباید فقط حرف بزنیم و شعار بدهیم، آیا سرپرستی یک‌ساله فردی بر یک هیئت ورزشی و عدم برگزاری مجمع در این فاصله زمانی قانونی است؟بیچاره قانون، در مواقعی که منافع‌مان ایجاب بکند به هر شکلی تفسیر و اجرایش می‌کنیم. یاحق.

احمد دنیا مالی بعد از اخذ رأی اعتماد از مجلس حرف‌های امیدوارکننده زده و علاقه‌مندان را به آینده ورزش خوش‌بین کرده‌است. ورزشی‌ها از مسئولین انتظاری جز رفتار صادقانه و حرکت در چارچوب اصول و رعایت شایسته سالاری در به‌کارگیری نیروها ندارند.
به‌کارگیری شایسته ها و سپردن امور ورزش به نیروهای کاربلد، متخصص و عصاره‌های ورزش یکی از رموز پیشرفت و حرکت رو به جلوی ورزش می‌باشد. تجربه ثابت کرده‌است که در هر مقطع و در هر زمانی که اصل شایسته سالاری نادیده گرفته شده و یا در پای اقدامات خودکامه منفعت‌جویانه و قبیله گرایانه ذبح شده دستیابی به اهداف غیرممکن شده‌است.
وزیر ورزش اگر بتواند در سطح فدراسیون‌ها و ادارات کل استان‌ها اصل شایسته‌سالاری را رعایت بکند و فضا را برای حضور استخوان خردکرده‌های باتجربه ورزش آماده نماید و از جولان دادن عناصر فرصت‌طلب، سفارشی و بیگانه با ورزش ممانعت کند می‌تواند برای پیشبرد اهداف و برنامه‌ها امیدوار باشد.
انتظار دوستداران ورزش و علاقه‌مند به رشته‌های مختلف ورزش از وزیری که با شعار ایجاد تحول قبول مسئولیت کرده این است که در همه بخش‌ها هر کسی را براساس کارآمدی و لیاقت و تخصص مسئولیت بدهد و به‌این‌ترتیب بر حاکمیت اصول مدیریتی و از جمله شایسته سالاری در ورزش جامه عمل بپوشاند.
وقتی صحبت از ایجاد تحول است دیگر جایی برای جناح‌بازی، قبیله پرستی، رفیق‌بازی و حلقه پروری نخواهد بود. وقتی می‌گویند تحول بزرگ‌ترین مسئولیت و وظیفه می‌باشد باید مطابق با رسم مروت و آیین جوانمردی غیرورزشی‌ها فرصت میدان‌داری در ورزش را به دست نیاورند و زمانی‌که ادعای خدمتگزاری داریم باید در به‌کارگیری مدیران توانمند و باتجربه ورزش لحظه‌ای کوتاهی نکنیم و میدان خدمت را به کسانی بسپاریم که درد کشیده ورزش، آشنا به اصول با مقبولیت بالا در بین ورزشی‌ها باشند.
برای‌اینکه ورزش در سطح استان‌ها از حرکت مطلوب برخوردار گردد چاره‌ای جز در نظر گرفتن ملاک کارآمدی، تجربه و ورزشی بودن در انتصابات نیست. تا زمانی‌که ملاک‌های من درآوردی و مخرب مورد توجه قرار گیرد امید داشتن به پیشرفت سرابی بیش نخواهد بود.
ورزش موقعی می‌تواند پوست‌اندازی کرده و نتایج تلخ گذشته را فراموش نماید که نیروهای شناخته‌شده و توانمند به میدان فراخوانده بشوند و از لشکرکشی دوستان، غریبه‌های ورزش و موقعیت طلب‌های همواره طلبکار جلوگیری نمایند.
و درنهایت آرزو می‌کنیم که انتصابات وزیر و مشاورانش در ورزش کشور درجهت تقویت وفاق و همکاری بیشتر و به خدمت گیری ورزشی‌های عاشق و برهم زدن بساط غیر ورزشی‌های همیشه مدعی منجر بشود. ان‌شاءالله.

اوج هنر مدیریت وزیر ورزش وقتی چهره خود را نشان خواهد داد که او بتواند در ورزش کشور از میدان‌داری غریبه‌های مدیر نما و پرمدعا جلوگیری و ممانعت نماید.

اگر ورزش با مشکلات عمده‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کند و اگر علی‌رغم همه تلاش دولت‌های گذشته آن‌چنان که بایدوشاید غلبه یافتن بر آن‌ها امکان‌پذیر نشده است علتی جز مدیران عقل کل‌مآب عوضی آمده در ورزش نبوده و نیست.

سال‌هاست که دلسوزان ورزش کشور فریاد برآورده و گفته‌اند که ریشه همه مشکلات موجود ورزش رفتار و عملکرد کسانی است که به ناحق و ناروا بر مسند قدرت نشسته‌اند و به‌جای ارتقای اخلاق ورزشی، منش پهلوانی و برخوردهای انسان‌دوستانه به منافع خود، اطرافیان و دوستان‌شان فکر کرده‌اند. آن‌ها به‌جای این‌که در مسیر وحدت و انسجام گام بردارند و فضای ورزش را به فضایی سرشار از محبت و مودت تبدیل نمایند به گسترش فضای بدبینی، تفرقه و حرمت‌شکنی اقدام کرده و ورزش ما را خواسته و ناخواسته از رسیدن به هدف نهایی بازداشته‌اند.

با شروع به‌کار وزیرجدید امیدواری‌ها برای ترمیم ضعف‌های گذشته افزایش یافته است. همه امیدوارند که حداقل در دولت چهاردهم پرونده عوضی آمده‌ها به ورزش بسته شود و اداره امور آن در سطح کشور به افراد کاردان، لایق، ورزشی و استخوان خردکرده های صادق و کاربلد سپرده شود.

دوستداران و علاقه‌مندان به ورزش امیدوارند که دولت چهاردهم به ورزش به‌اندازه‌ی خودش اهمیت بدهد و دست غیرورزشی‌ها و ره گم کرده‌ها را از این عرصه کوتاه نماید.

وزیر ورزش و جوانان با محیط ورزش و فضای حاکم بر آن بیگانه نیست. به‌خوبی می‌داند که عده‌ای از خدا بی‌خبر که در ورزش کنگر خورده و لنگر انداخته‌اند به‌آسانی حاضر  به دل کندن از صندلی‌های مدیریت نخواهند بود پس ضروری است که با مطالعه دقیق مانع ابراز وجود فرصت‌طلبان در ورزش کشور بشود.

اگر وزیر ورزش بتواند به حیات عناصر مخرب و شارلاتان مسلک و جریانات ناسالم در ورزش پایان بدهد می‌تواند ادعا بکند که در همان گام نخست بزرگ‌ترین خدمت به ورزش را انجام داده است.

از همان روزی که معرفی دنیا‌مالی به‌عنوان وزیر ورزش قطعی شد آن‌هایی که در رنگ عوض کردن و رصد وزش باد ماهر هستند به تکاپو افتادند و به شناسایی اطرافیان و نزدیکان وی همت کردند و حتی خیلی‌ها از استان‌ها خودشان را به مرکز رساندند تا شاید بتوانند زمینه ادامه حیات مدیریتی خود را فراهم نمایند و همچنان آویزان ورزش باقی بمانند.

وزیر ورزش که خود مدیریت در سطح کلان چون ریاست فدراسیون را تجربه کرده‌است به‌خوبی می‌داند که ورزش ایران اسلامی از ظرفیت و توانایی خاصی برخوردار می‌باشد. ورزش کشور در وضعیتی قرار دارد که کوچک‌ترین توجه به آن و اعمال مدیریت صحیح و دلسوزانه در سطح کشور می‌تواند موجبات شادی مردم و افتخارآفرینی‌های متوالی در عرصه‌های مهم بین‌المللی را فراهم کند به شرطی که مدیریت اصولی در همه ابعاد آن حاکم و روان باشد و ازسوی دستگاه‌های ذیربط چون مجلس و دولت به‌خوبی مورد حمایت قرار گیرد.