هرچند تا روز برگزاری انتخابات زمان قابل‌توجهی مانده است ولی با تحرک کاندیداها و هواداران آن‌ها، شور و شوق انتخاباتی به‌مرور احساس می‌شود. کاندیداها و هواداران آن‌ها به طرق مختلف از جمله اقدامات چهره‌به‌چهره و برپایی جلسات خانگی در تلاشند تا سلایق رأی دهندگان را به سوی خود جذب کنند.

آن‌چه که برای علاقه‌مندان به برگزاری انتخابات سالم و رقابت پرشور کاندیداها مورد تعجب و افسوس می شود شنیدن شعارهای عجیب‌وغریبی است که گاهاً از سوی نامزدهای احتمالی و هواداران آن‌ها داده می‌شود. شعارهایی که هیچ تناسبی با جایگاه مجلس نداشته و آزار و اذیت آشنایان به امور انتخابات و هواداران حاکمیت فضای سالم را موجب می‌شود.

به چه دلیل باید توسل به برخی از کلمات و جملات و وعده‌هایی که تحقق آن‌ها امکان‌پذیر نمی‌باشد در فریب افکار عمومی اقدام کرد؟ اگر شعارها و وعده‌های نابجا به‌طور مکرر ازسوی نامزدها تکرار شود انتظارات مردم از مجلس و کاندیداها را بالا می‌برد و عدم موفقیت درعمل به وعده، عواقب خطرناکی به‌دنبال خواهد داشت که بی‌اعتمادی به مسئولین از مهم‌ترین آن‌ها به‌شمار می‌رود.

کاندیدایی که با وظایف مجلس آشنایی نداشته باشد و محور صحبت‌ها و سخنانش را در چارچوب اختیارات انتخاب ننماید شأن قوه مقننه و نمایندگی مجلس را پایین می‌آورد و حتی در صورت ورود به مجلس در انجام وظایف محوله سردرگم می شود.

کاندیدایی که در ایام انتخابات وعده‌های غیرمعقول داده و مجلس رسیده است برای تأمین بخشی از وعده‌ها به هر دری خواهد زد و با این رفتار، ناخواسته وام‌دار فلان وزارت‌خانه و دستگاه اجرایی خواهد شد. اگر چنین اتفاقی صورت پذیرد نماینده قادر به انجام وظیفه نظارتی خود نخواهد شد و در بسیاری از موارد چون استیضاح و سؤال از وزرا خلع‌سلاح شده و بالاجبار در نقش وکیل‌الدوله عمل خواهد کرد.

کاندیدایی که در سایه وعده‌های فریبنده بر سبد رأی خود بیفزاید در صورت حضور در مجلس بیشتر توان خود را برای تحقق وعده‌های انتخاباتی‌اش اختصاص خواهد داد و ممکن است در راه رسیدن به این هدف‌ها به برخی از اصول ارزشی و انقلابی نیز پشت نماید.

برای مواجه نشدن با مشکلاتی از این قبیل در انتخابات پیش‌رو مردم باید برای انتخاب نماینده‌‌های خود بدون توجه به وعده‌های فریبنده و دهان‌پرکن، برنامه‌ها و کارنامه‌ها و سوابق فردی و اجرایی کاندیداها را مورد بررسی قرار بدهند. عمل به این شیوه و انتخاب اصلح در شکل‌گیری یک مجلس قوی نقش تأثیرگذاری خواهد داشت.

تیم ملی گلبال جمهوری اسلامی ایران در رقابت‌های پارآسیایی هانگژو به مدال برنز دست یافت. دو نفر از بازیکنان این تیم پرافتخار از قهرمانان نامی اردبیل بودند، حسن جعفری و مصطفی شهبازی.قهرمانانی که سال‌ها پیراهن پرافتخار تیم ملی گلبال را برتن کرده‌اند،از سکوهای آسیایی بالا رفته‌اند ولی در مجموع، حداقل در استان و شهر خودشان کم‌تر مورد توجه قرار گرفته‌اند.
کم‌لطفی به گلبالیست‌ها موضوع امروز و دیروز نیست. بعداز هر رقابت بین‌المللی و بازگشت موفقیت‌آمیز، آن‌ها چندان مورد استقبال قرار نگرفته و هر بار با بی‌مهری‌های متعدد مواجه شده‌اند و این‌بار داستان همیشگی در بازگشت از هانگژو چهره خود را نشان داد. آن‌ها با مدال برنز برگشتند ولی در اردبیل به سراغ آن‌ها نرفتند، استقبال‌شان نکردند، در منزل‌شان حضور نیافتند و حتی زحمت یک تلفن و گفتن جمله “خسته نباشید” را نیز به خود ندادند.
چرا برای مدال و موفقیت آن‌ها اطلاع‌رسانی انجام ندادند؟ به چه دلیل قهرمانان افتخارآمیز را رنجاندند و از کنار زحمات طاقت‌فرسای آن‌ها بی‌تفاوت گذشتند؟ چرا نمایندگان و دیگر مسئولین برای دیدن آن‌ها مسابقه دو ماراتن و رقابت تهیه عکس و کلیپ نگذاشتند؟ و چرا اداره کل ورزش و جوانان آن‌ها را فراموش کرد؟
تبعیض در ورزش کار پسندیده‌ای نیست. تبعیض را در لغت “بعضی را بر بعضی برتری دادن گفته‌اند”. همه قهرمانان و ورزشکاران عزیز را باید تحت حمایت قرار داد و در تجلیل و تقدیر از آن‌ها بی‌طرفانه اقدام نمود.
در تماس تلفنی، حسن جعفری دل پرخونی داشت. او از مسئولین استان گلایه کرد و از این‌که آن‌ها را جزء افتخارآفرینان پاراآسیایی هانگژو محسوب نکرده‌اند تعجب می‌نمود.
او حرف‌های زیادی زد و از موج‌سواری مسئولین در اتفاقات ورزشی سخن گفت .
او گفت: از هفته آینده باید در اردوی آمادگی انتخابی المپیک حضور یابیم. با روحیه‌ای که دست‌اندرکاران ورزش و دیگر مسئولین استان بعد از بازگشت از هانگژو به ما داده‌اند آماده حضور مقتدرانه در اردو هستیم!! مسئولان خسته نباشند و امیدواریم که با این قبیل حمایت‌ها ورزش اردبیل در مسیر پیشرفت و تعالی قرار بگیرد!!

هرچه به برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی نزدیک می‌شویم بر تعداد مطالبه‌گران در فضای مجازی افزوده می‌شود.برخی‌ها که بر خلاف انتظارشان، در سال‌های اخیر به نان و نوایی نرسیده‌اند لباس مطالبه‌گری بر تن نموده و از این راه می‌خواهند در سطح جامعه خودی نشان بدهند و به خواسته‌هایشان برسند و مطالبه‌گران واقعی را زیر سؤال ببرند. من هم می‌خواهم که برای یک یا دو ماه هم که شده مطالبه‌گر بشوم. در لباس مطالبه‌گری نقشه‌ها ترسیم بکنم و تا رسیدن به هدف کوتاه نیایم. مگر من چه کم‌تر از دیگران دارم که یک کانال و یا یک صفحه در فضای مجازی نتوانم راه‌اندازی بکنم؟ مگر سوادی در حد خواندن و نوشتن ندارم که از برخی‌ها حالی بپرسم و تلنگری بزنم و به ترسیدن و تسلیم شدن وادارشان نمایم؟ از برخی به‌ظاهر مطالبه‌گران، حرف‌هایی می‌زنند که نگو و نپرس، آن‌ها گویا قصد دارند در دو ماه آینده کسری زندگی خود را با تهمت و تهدید و تخریب و تعریف و تمجید جبران بکنند و در نیمه دوم اسفند به ریش انتخاب شده‌ها و نشده‌ها بخندند. آن‌ها می‌خواهند زمانی‌که مغلوب شده‌ها از درد به خود می‌پیچند آواز بخوانند و از پول‌های بادآورده بهترین لذت‌ها را ببرند.

گفتم: فضول‌باشی تو یکی را که من می‌شناسم، این‌کاره نیستی و نمی‌توانی دروغ بگویی. تو قادر نیستی که هر ساعت به رنگی دربیایی و روزی بر له و روزی دیگر برعلیه یکی حرف بزنی. تو از آن‌هایی نیستی که به‌زور فضای مجازی در حریم خصوصی افراد وارد بشوی و زیر پای آدم‌ها را خالی نمایی. این‌که بخواهی با آبرو و حیثیت افراد بازی بکنی تا شاید چندرغازی به دست آوری و چاله‌چوله‌های زندگی‌ات را پر بکنی، تو نمی‌توانی، مطمئن باش همان روزهای اول لو می روی و مشت‌ات باز می‌شود.

گفت: با همین کارهاست که از پیشرفت و قافله آن عقب مانده‌ایم. پایبند اخلاق شده‌ و برای خروج از صراط مستقیم تن نداده‌ایم و در مقابل، روزگار و زندگی خود را با درد و مصیبت سپری کرده‌ایم. وقتی تازه به دوران رسیده‌های مدعی مطالبه‌گری را می‌بینم که در کم‌ترین زمان از چه امکاناتی برخوردار شده‌اند به خودم لعنت می‌فرستم، باید فکری بکنم و برای خودم سقفی تعریف نمایم و نقش مطالبه‌گر را تا رسیدن به آن بازی کنم.

گفتم: تو برو به زندگی‌ات برس، با کمبودها بساز و از برای سلامتی‌ات شکر گزار باش. پول‌هایی که از دروغ و نامردی به دست آید پایان خوشی نمی‌تواند داشته باشد. تو از آن‌هایی نیستی که چشم در چشم آدم‌ها بکنی و مثل آب خوردن دروغ بگویی، برو دعا کن خداوند کسری زندگیت را از یک راه حلال تأمین بکند.

چوپان دروغ‌گو  مرده بود از او پرسیدند؛ اسمت چیه؟ گفت: دهقان فداکار!!

حضور ۴ تیم از استان در لیگ‌های مختلف فوتبال اقدام مناسبی است که با مدیریت صحیح، اجرای عدالت، برخورد صادقانه و خودداری از بهره‌برداری‌های حاشیه‌ای می‌تواند فوتبال استان را در مسیر تازه‌ای قرار بدهد. این‌که فوتبال تکان بخورد و پای تماشاگران را به ورزشگاه‌ها بکشاند و در ایجاد شور و نشاط اجتماعی نقش‌آفرینی نماید اقدامی است که همه علاقه‌مندان و دوستداران فوتبال در آرزوی آن بوده‌اند.

هر تیم و هر مجموعه‌ای که بتواند درخشش در آسمان فوتبال اردبیل را آغاز کرده و زمینه آشتی تماشاگران با فوتبال را فراهم بکند حتماً مورد حمایت مسئولین و فعالان عرصه ورزش قرار می گیرد. هر اقدام و هر رفتار موقعی می‌تواند به موفقیت نزدیک گردد که کارهایش براساس اصول مدیریت و هدایت‌اش صادقانه باشد، هیچ موردی از تماشاگران و هواداران مخفی نماند و به عبارت دیگر به بحث خودی و غیرخودی و محرم و نامحرم دامن زده نشود.

فعالیت فوتبالی در سطح استان در هر رده و مقطعی که بوده باشد خود نعمتی است که می‌تواند در حرکت رو به جلو تأثیرگذار باشد. به شرطی که این فعالیت‌ها مقطعی و در یک یا دو فصل خلاصه نشود، استان پله‌ای برای صعود برخی‌ها تلقی نگردد، در حمایت‌ها و پشتیبانی‌ها منافع باندی و گروهی و شخصی مورد توجه قرار نگیرد و در همه موارد با جامعه ورزش و فوتبال با صداقت و یک‌رنگی برخورد گردد.

هیچ آدم عاقل فوتبال فهمی با فعالیت تیم‌ها درلیگ‌های کشوری مخالفت نمی‌کند. فعال شدن ورزشگاه‌ها، درگیری عوامل با برگزاری رقابت‌ها، ایجاد انگیزه در بین نوجوانان و جوانان، خلق فرصت مناسب برای مربیان جوان بابت تماشای تعداد زیادی مسابقه از نزدیک، جذب و به‌کارگیری بازیکنان بومی و کمک به شکوفا شدن استعدادها و تأثیر بر رونق گردشگری ورزشی از نتایج اولیه حضور تیم‌های استان در رقابت‌های لیگ به حساب می‌آید.

با این‌همه نقاط مثبتی که فعالیت در لیگ‌ها برای فوتبال به‌همراه دارد اما باید در همه حال نفع فوتبال و ورزش و حفظ و صیانت از آن برای دست‌اندرکاران، وظیفه‌ای بس مهم و قابل‌توجه باشد و به عبارت دیگر در تصمیم‌گیری‌ها و همکاری‌ها باید شعار برد برد را در نظر داشت و برای هر توافقی دراین‌راستا حرکت کرد.

فوتبال شهرداری

حضور تیم شهرداری در رقابت‌های لیگ دسته سوم فصل جاری، بهانه‌ای برای تهیه این چند سطر شد. مدت‌هاست که برای نوشتن در رابطه با فوتبال استان انگیزه‌ای نیست. زمانی‌که واقعیت‌ها و حقایق با زر و زور و تزویر چهره عوض بکنند، گوش شنوایی برای شنیدن و اراده‌ای برای رفع نواقص نباشد، حاشیه بیشتر از متن مشتری داشته باشد، آمارسازی و خوابیدن در خواب وعده‌های بی پایه رونق داشته باشد، استفاده از تکنیک‌های مختلف برای چهره شدن اصلی‌ترین وظیفه دست‌اندرکاران به شمار آید، جانبداری‌های غیرمنطقی و عدم تمکین به قوانین و مقررات موجود از رواج بیشتری برخوردار باشد و خلاصه رنگ عوض کردن‌ها و هرروز در یک باند و گروه قرار گرفتن و منافع شخصی را بر منافع جمع ترجیح دادن بازار داغی داشته باشد نوشتن، تحلیل کردن، در اجرای اصول تأکید نمودن، از حق دفاع کردن، از اقدامات غلط و نسنجیده انتقاد نمودن حاصلی جز دشمن تراشی و پایمال شدن حق نخواهد داشت. مدت‌ها از دور بر اتفاقات فوتبالی تماشا کرده و جز افسوس خوردن بر حال نزار آن کار دیگری انجام نداده‌ایم.

قضیه خوشه طلایی در لیگ یک، آینده‌سازان در لیگ دو، مدت‌ها به رایج‌ترین بحث روز در جامعه ورزش تبدیل گردید. خیلی حرف‌ها زده شد، نوک تیر اتهام در رد یا قبول پیشنهاد‌ها به سمت افراد زیادی نشانه گرفته شد، آتش‌بیاران معرکه خشک و تر را با هم به آتش کشیدند، جریان انتقال تیم‌ها شفاف و بدون ابهام برای افکار عمومی تفهیم نشد و درنهایت انرژی بیشتری از مخالفان و موافقان حضور خوشه طلایی در اردبیل هدر شد.

علاقه‌مندان به فوتبال امیدوارند که در ادامه فصل، خوشه طلایی در ورزشگاه تختی به میدان برود، آینده‌سازان نتایج مطلوبی بگیرد، شهرداری حضور در رقابت‌های لیگ را با یک استارت مطمئن و اعتمادبخش آغاز نماید و کشت و صنعت پادیاب خلخال نیز در مسیر موفقیت گام بردارد.

شهرداری شناسنامه فوتبال اردبیل است. آن‌هایی که خواسته یا ناخواسته در سال‌های اخیر نقش بازدارنده برای ادامه‌ی فعالیت‌های تیم فوتبال بازی کردند و اهمیتی به خواست و تقاضای هواداران ندادند و در موضع‌گیری‌ها گاه به نعل و گاهی به میخ زدند حتماً در پیشگاه وجدان‌شان احساس شرمندگی می‌کنند.

وقتی بحث از چگونگی هزینه‌های تیم در رقابت‌های لیگ یک در زیر ذره‌بین قرار گرفت به‌جای علت‌یابی و مشخص کردن عوامل ناکامی و تحمیل هزینه‌های اضافی به معلول‌ها پرداخته شد و با استفاده از این ترفند از کنار کم‌کاری‌ها و اهمال‌ها و سستی‌ها به‌راحتی گذشتند و برای پایان دادن به غائله، بستن پرونده فعالیت تیم را بهترین و تنها راه مطمئن انتخاب کردند.

آغاز فعالیت

در مقاطع یاد شده فریاد دوستداران تیم فوتبال شهرداری خریداری پیدا نکرد. هر روز بهانه‌ای برای اعمال محرومیت شهرداری از سرمایه‌گذاری در ورزش حرفه‌ای علم کردند ولی از هر گونه بحث در مورد تفاوت‌های فوتبال حرفه‌ای و آماتور خودداری نمودند.

شهرداری عشق فوتبالی‌های اردبیل است. سال‌ها چشم به راه ماندند تا شاید مسئولین کمر همت ببندند و احیای فوتبال باشگاه شهرداری و به‌خصوص تیم بزرگسالان را مورد توجه قرار بدهند. خوشبختانه این امر انجام پذیرفت و با امتیاز اهدایی فدراسیون که با تلاش‌های هیئت فوتبال استان میسر شد در فصل جاری شانس حضور در رقابت‌های مرحله اول لیگ دسته سه را به دست آورد.

تیم شهرداری به‌خاطر تأمین خواسته قشر عظیمی از جامعه یعنی جوانان و فوتبال‌دوستان باید به معنی اخص کلمه مورد حمایت قرار بگیرد.

در شرایط کنونی در یک دوره از رقابت‌های لیگ، حمایت مستمر کلید موفقیت محسوب می‌شود. اگر حضور در لیگ با هدف رفع تکلیف باشد همان بهتر که از اولین هفته اعلام کناره‌گیری بشود ولی چنانچه برای موفقیت و صعود نظر داشته باشند باید با تنگ‌نظری‌ها و بازی با کلمات خداحافظی نموده و به‌موقع حداقل امکانات مورد نیاز را فراهم نمایند.

برند شهرداری

تاریخ فوتبال اردبیل با نام شهرداری عجین است. فوتبال اردبیل با تیم شهرداری حرکت می‌کند و در مسیر سرافرازی قرار می‌گیرد. نام این تیم برای رونق بخشیدن به فضای فوتبال منطقه کافی است. سال گذشته حضور شهرداری در لیگ برتر استان به این رقابت‌ها و حال‌وهوای خاصی بخشید و بر حساسیت و گرمی آن اضافه کرد.

تماشاگران و طرف‌داران واقعی فوتبال اردبیل در انتظار آغاز رقابت‌های مرحله اول لیگ دسته سوم هستند تا بار دیگر شور و هیجان را به سکوهای ورزشگاه تختی برگردانند و تیم را با تمام وجود حمایت بکنند.

برای تیم فوتبال شهرداری، سجاد پارسی سرمربی جوان و کاربلد و بازیکنان و جوانان جویای نام و دست‌اندرکاران باشگاه آرزوی موفقیت و سربلندی داریم.

امیدواریم اعضای شورای شهر در اندیشه خودنمایی از بابت کمک به فوتبال نباشند و حمایت را در عمل معنی بکنند، برای عکس گرفتن‌ها و در صف اول قرار گرفتن‌ها رقابت دوی ماراتن برگزار نکنند و مستقیم و غیرمستقیم از دخالت در امور تیم خودداری نمایند. ان‌شاءالله.

این روزها فضای مجازی به عرصه‌ای برای انتقاد و تخریب تبدیل شده‌است. نزدیک شدن به ایام انتخابات به فعالیت‌های مجازی رنگ‌وبوی دیگری بخشیده است. اهداف و نیت‌های مختلف، خیلی‌ها را به فعالیت بیشتر در فضای مجازی و مطرح شدن به‌عنوان یک فعال رسانه‌ای مجبور کرده‌است.

نزدیک شدن به روزهای حساس و سرنوشت‌ساز انتخابات مجلس به‌طور چشمگیر بار سیاسی و جنبه‌های احساساتی و پوپولیستی انتقادها را افزایش می‌دهد. اکثراً فضای مجازی را به مناسب‌ترین وسیله برای تبلیغ و یا تخریب انتخاب کرده و در بسیاری از موارد عدالت و انصاف را به‌راحتی قربانی می‌کنند.

انتقادها اگر بر مبنای واقعیت‌ها و با رعایت انصاف و عدل همراه باشد به دل می‌نشیند و میزان تأثیرگذاری‌اش افزایش می‌یابد. نقد باید بر اساس حقایق موجود استوار باشد و نه براساس شنیده ها و تخیلات.

فضای مجازی و فعالان این عرصه در آستانه انتخابات می‌توانند نقش بسیار مهم و اساسی در بالا رفتن میزان مشارکت و افزایش شور و نشاط انتخاباتی داشته باشند. تحقق این امر مستلزم ادای وظیفه به معنی واقعی و اخص خود می‌باشد.

زمانی‌که انتقادها در مسیر جلب رضایت عده‌ای و یا تأمین بخشی از هزینه‌های زندگی و یا تسویه‌حساب‌های سیاسی قرار بگیرد و یا وقتی انتقام‌جویی دلیل اصلی بر راه‌اندازی بساطی به‌نام مطالبه‌گری باشد حاصلی جز دامن زدن به فضای نفرت و تفرقه و ترویج بداخلاقی نخواهد داشت.

وارونه جلوه دادن واقعیت‌ها، اتهام‌زنی‌ها، گل‌آلود کردن آب و برهم زدن آرامش فضای موجود و هیاهو و جنجال مصداق تخریب است.

تخریب نشانه‌ی حسادت و دشمنی است. خدشه‌دار کردن حاصل زحمات و تلاش عده‌ای با سیاه‌نمایی تمام، ظلم در حق جامعه و خدمت‌گزاران واقعی آن محسوب می‌شود.

و در چنین روزهای حساس و سرنوشت‌سازی که جامعه نیاز به آرامش و همدلی و همراهی بیشتری دارد فعالان عرصه رسانه و مدعیان مطالبه‌گری و صاحبان قلم و اندیشه باید برای اصلاح رفتارها و حرکت در مسیر ایده‌آل تلاش کنند و فضای مجازی را از بحثی به‌نام تخریب خلاص نمایند.

برای اهالی ورزش استان چه خبری خوشحال‌کننده‌تر از ورود دادستانی به قضیه و داستان ورزشگاه علی دایی‌.
ورزشگاهی که از اولین روز کلنگ زنی اش در سال ۱۳۷۱ توسط مرحوم غفوری فرد رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی و افتتاح زمین چمن و سکوی تماشاگران آن با عجله در سال ۱۳۸۷ بدون تکمیل بخش‌های موردنیاز و امروز که فرسوده و مستعمل و غیرقابل استفاده‌شده است دردی از دردهای ورزش و فوتبال این منطقه را درمان نکرد.
در این مدت هیچ مسئولی به فریاد دوستداران فوتبال و ورزش و نوشته‌های خبرنگاران ورزشی توجهی نکرد. هر چه بیشتر نوشتند و با دلایل لزوم توجه بیشتر به آن را یادآوری کردند کم‌تر با استقبال مسئولین روبرو شدند.
وقتی مصاحبه معاون پیشگیری از جرم دادستانی اردبیل مبنی‌بر اراده دادستانی برای تعیین تکلیف حقوق تضییع شده عمومی در پروژه ورزشگاه علی دایی منتشر شد خنده رضایت بر لب دوستداران ورزش‌ نشست. همگی قلباً از دادستان ممنون شدند و حلقه این خوشحالی‌ها و رضایت‌ها موقعی کامل خواهد شد که پیگیری امر در دستور کار قرار بگیرد و به هر دلیل و علتی از نیمه راه به حال خود رها نگردد.
خاطر ورزشی‌های اردبیل از رفتار غیرمعقول و عملکرد مسئولین ورزش کشور و استان در قبال ورزشگاه علی دایی آزرده است و فقط اقدام قاطع دادستان و همکاران‌اش می‌تواند تا حدودی از اثرات این آزردگی بکاهد.
اراده دادستان برای احقاق حق ورزشکاران زنگ خطر را برای مسئولین کم‌تحرک و بی‌خیال به صدا درمی‌آورد و خواب از چشمان آن‌ها می‌رباید.
این پروژه بعد از افتتاح زمین چمن‌اش از سال ۱۳۸۸ به حال خود رها شد‌، سرمایه عظیمی در معرض استهلاک کامل قرار گرفت، استانداران و مدیران و نمایندگان مردم آمدند و رفتند ولی تغییری در حال ناخوش این مجموعه ندادند.
آن‌هایی که در طی ۳۱سال گذشته در مورد این پروژه شعار دادند و یا به وضعیت آن بی‌توجه شدند مقصرند و امیدواریم که این‌بار دادستان اردبیل بر زخم‌های عمیق این ورزشگاه و هواداران ورزش مرهم بگذارد و عاملین اصلی پایمال شدن بیت‌المال در این مجموعه را به پای میز محاکمه بکشاند.
باید به استحضار دادستان محترم اردبیل رسانده شود که علاوه‌بر زمین چمن و تأسیسات جانبی آن باید نشست و به حال سالن دوومیدانی این مجموعه هم گریه کرد. اگر عمری باشد سرنوشت این سالن را در یادداشتی جداگانه منتشر می‌کنیم. در سه سال گذشته کسی برای عوامل بسته ماندن درب سالن پس‌از افتتاح نمایشی و چرایی لزوم افتتاح آن علی‌رغم آماده نبودن و عدم تحقق وعده‌های متعدد داده‌شده چیزی نگفت و مواخذه ای نکرد.
دادستان اردبیل برای تعیین تکلیف ورزشکاه، امید را در میان دوستداران ورزش و فوتبال زنده کرده‌است.
با به نتیجه رسیدن این اقدام نام دادستان اردبیل و همکاران‌اش برای همیشه در تاریخ ورزش این استان ماندگار خواهد شد. بسیار باید خوشحال و خرسند شد که این‌بار مسئولی در قبال ورزش و ورزشکاران احساس مسئولیت کرد و برای کاستن از آلام آن‌ها اقدام نمود. خدا قوت آقای دادستان.

برخی‌ها چنان به مال دنیا علاقه‌مندند که در قبال حفظ و به دست آوردن آن ‌همه چیز را فدا می‌کنند، اخلاق را زیر پا می‌گذارند، به یک لومپن تمام‌عیار تبدیل می‌شوند، از پایمال کردن حق‌الناس ترسی به دل راه نمی‌دهند و به مفهوم کامل برای این‌که بر ثروت و اندوخته‌شان بیفزایند چند چهره‌گی پیشه می‌کنند.

حرص یکی از رذایل اخلاقی است. از مذموم بودن صفت حرص همین بس که در برخی از روایات، انسان حریص به کرم ابریشمی تشبیه شده‌است که هر چه بیشتر به‌دور خود می‌پیچد بیشتر از رهایی فاصله می‌گیرد.

شدت افزون‌خواهی و زیاده‌طلبی در برخی‌ها چنان شدید است که چشم بر همه چیز می‌بندند. برای رسیدن به هدف، همه را قربانی می‌کنند و استفاده از رانت و موقعیت را عین ثواب تلقی می‌نمایند.

فرد حریص اگر به موقعیت و جایگاهی دست پیدا بکند کم‌تر کسی می‌تواند در قبال نفس کثیف و اخلاق زیاده‌خواهانه‌ی او مقابله کند. از دست این قبیل افراد حریص و طمع‌کار باید به خداوند پناه برد. آن‌ها گاهی چنان در منجلاب دنیا و مقام‌پرستی غوطه‌ور می‌شوند که به‌تدریج مشت‌شان در جامعه باز و مورد نفرت همگان قرار می‌گیرند.

چشم بستن بر واقعیت‌ها و حرص بیشتر جهت اندوختن مال دنیا، ریشه در جهل و نادانی و عدم آگاهی از عواقب و پیامد پیامد‌های این صفت دارد.

دور زدن قانون، رفتار برخلاف ادعا، تطمیع آدم‌های ضعیف‌النفس، برخوردهای فیزیکی برای خاموش کردن صدای منتقدان، حرف‌ها و سخنان رکیک بر زبان راندن ازجمله رفتارهایی است که از افراد حریص و در بند مال دنیا و مقام سر می زند.

با نگاه سطحی به محیط اطراف می‌توان تعدادی از اسامی را که حریص‌‌اند‌‌ و طمع‌کار  به‌آسانی ذکر کرد و به نمونه‌هایی از رفتار قلدرمآبانه‌ی آن‌ها نیز اشاره نمود.

اگر افراد حریص و طمعکار صاحب پست و مقامی هم بشوند باز هم نمونه بارزی از چند چهره‌گی و رفتارهای منافقانه هستند. به‌ظاهر خود را هوادار جامعه و خدمتگزار مردم نشان می‌دهند و در باطن از پایمال کردن حق مردم و اجحاف به‌حق‌الناس و حرکت در جهت تأمین منافع شخصی کوتاه نمی‌آیند.

و درنهایت بدبختی از آن کسانی است که به‌خاطر مال دنیا و از دست ندادن موقعیت در قبال افراد حریص سر تعظیم فرود می‌آورند و عزت و شوکت و استقلال خود را با پست‌های زودگذر و کیلویی عوض می کنند و بر مردم و ولی نعمتشان آشکارا خیانت می‌نمایند.

آغاز ثبت‌نام کاندیداهای دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی روند انتخابات را به مرحله اصلی و جدی نزدیک کرد. کاندیداها به هر روش ممکن هیچ فرصتی را برای مطرح کردن هرچه بیشتر خود از دست نمی‌دهند. در روزهای اخیر ثبت‌نام الکترونیکی نیز بهانه‌ای برای قدرت‌نمایی‌ها شده‌است. نامزدها با توسل به بحث ثبت‌نام می‌خواهند توانایی‌ها و میزان استقبال از آن‌ها را به رخ رقبا بکشند.

رقابت سالم انگیزه‌ای است برای موفقیت. رقابت سالم مظهر روحیه تیمی است. آن‌هایی که به توانایی‌ها و قدرت‌شان اعتقاد دارند هیچ‌وقت در دام رقابت‌های ناسالم گرفتار نمی‌شوند. کسانی که به عرصه رقابت ناسالم وارد می‌شوند برای‌این‌که با شکست هم‌آغوش نگردند دست به هر کاری می‌زنند.

برای برگزاری یک انتخابات پرشور و یک رقابت کامل، همه دست‌اندرکاران انتخابات، کاندیداها و هواداران آن‌ها باید به فکر سلامت و بهداشت فضای انتخابات باشند. جریاناتی که می‌خواهند به هر شکل و طریقی در ایجاد یأس و یا اختلاف‌افکنی بین کاندیداها و طرف‌داران آن‌ها اقدام نمایند نباید امکان خودنمایی داشته باشند.

مبارزه با کسانی که از هم اینک می‌خواهند فضای مجازی را به وسیله‌ای برای مخدوش کردن چهره‌ها و وارونه جلوه دادن واقعیت‌ها تبدیل کنند و یا با کینه‌توزی، سیاسی‌کاری‌ها و تسویه حساب‌های سیاسی و باندی در تخریب رقبا اقدام نمایند، لازم و ضروری است.

کاندیداها برای‌این‌که در سلامت فضای انتخابات سهیم باشند باید از اختلاف‌افکنی‌ها، بهره‌برداری‌ها و رفتارهای سؤال‌برانگیز عده‌ای جلوگیری بکنند و نیرویشان را برای معرفی هرچه بیشتر خود معطوف نمایند.

در این راه، آن‌هایی که به‌دنبال نام هستند و یا کسانی که به‌دنبال نان‌اند و در سودای پست و مقام و یا آنکه باج می‌خواهد و یا به‌دنبال اهداف تجاری و اقتصادی می‌باشد قادر به همراهی صادقانه کاندیدا‌ ها نخواهد بود.

درنهایت باید گفت که رقابت ناسالم و تخریب نامزدها در فضای مجازی در ایجاد دلسردی و بی‌تفاوتی به انتخابات تأثیرگذار است. کسانی که در این مسیر گام بردارند ناخواسته بلوف به نفع دشمنان نظام و انقلاب عمل خواهند کرد.