هستند افرادی که حیات و زندگی خود را در به دست آوردن جایگاه و منصبی خلاصه می‌کنند. وقتی با استفاده از هر ترفند و وسیله‌ای اوج گرفتن‌شان میسر می‌شود فکر می‌کنند به یک قدرت مطلق تبدیل شده و می‌توانند به هر ترتیبی که بخواهند رفتار بکنند.

در شرح شرف‌المکان بالمکین گفته‌اند که ارزش هر جایگاه به کسی است که در آن قرار گرفته است. به دست آوردن پست و مقام به انسان ارزش نمی‌دهد، در بالای مجلس نشستن و به ظاهر امرونهی کردن به انسان منزلت نمی‌دهد.

مرور سرگذشت آن‌هایی که مدتی در مصدر کار و مسئولیت بوده‌اند این ادعا را به‌خوبی و به‌روشنی اثبات می‌کند. این امر در نهادها و ارگان‌هایی که قدرت‌شان را از مردم گرفته باشند بیشتر خود را نشان می‌دهد. به‌عنوان مثال حاج جواد انصاری وقتی بعد از سال‌ها مسئولیت ریاست شورای اسلامی شهر را تحویل داد هیچ چیزی از ارزش‌هایش کم نشد چرا که او جایگاه‌اش را از ریاست بر شورا نگرفته بود، جایگاه جواد انصاری و انصاری‌ها بعد واگذاری مسئولیت نشان داد که ارزش انسان در وجود انسان است نه در میز ریاست و مدیریت.

برخی‌ها که دستیابی به پست و مقام را هدف اصلی قرار می‌دهند سوءاستفاده، بهره‌برداری‌های شخصی، فامیلی، گروهی و استفاده از رانت را حق خود به حساب می‌آورند و با این قبیل اندیشه‌هاست که زمینه‌های انحراف فراهم شده و حق‌الناس نادیده گرفته می‌شود.

به دست آوردن قدرت و استفاده از آن اگر در راستای خدمت به مردم و اجرای عدالت در جامعه استوار نباشد قدرت به وسیله‌ای برای خودمحوری‌ها، عقده‌گشایی‌ها تبدیل شده و استفاده از آن برای بهره‌برداری‌های مختلف به عادی‌ترین بحث تبدیل می‌شود.

نمونه‌های زیادی از این قبیل افراد می توان مشاهده کرد. آن‌هایی که با تکیه بر پست و مقام، قانون را دور می‌زنند و در مقابل حق گویان می‌ایستند و از اهرمی به‌نام زور و “من آنم که رستم بود پهلوان” استفاده می‌کنند.

خداوند، شهر ما را از شّر آن‌هایی که از پست و مقام و جایگاه‌ حقوقی به نفع خود و اقربا استفاده می‌کنند محفوظ بدارد. خداوند، شهر ما را از رفتار هتاکان و لمپن2های شناسنامه‌دار در امان نگاه دارد و مشت ریاکارانه و متظاهرانه همیشه مدعیان را در برابر مردم همواره سرافراز باز و رسوایشان نماید. ان‌شاءالله.

افرادی که از لحاظ فرهنگی بی‌صلاحیت باشند به فقر فرهنگی مبتلا می‌شوند. فقر فرهنگی ریشه بسیاری از بزهکاری‌ها و ناهنجاری‌ها است. ثروتمند بودن و یا برخورداری از تحصیلات و یا یدک کشیدن عناوین مختلف و یا حتی جلوس بر صندلی‌های مدیریت، برطرف کننده فقر فرهنگی نمی‌تواند باشد.

خروجی فقر فرهنگی به‌عنوان یک نقیصه بزرگ به رفتار و گفتار پوپولیستی و لمپنیسم منتج می‌شود.

بی‌ادب بودن و نداشتن صداقت یکی از ویژگی‌های مبتلایان به فقر فرهنگی است. ممکن است فردی مسئولیت مهمی هم داشته باشد ولی با فقر فرهنگی که مبتلایش است دشنام و فحش دادن را چون نقل‌ونبات در دستور کار خودش قرار بدهد.

ثروت و برخورداری از منابع مالی مختلف نمی‌تواند فقر فرهنگی را پوشش بدهد. آن‌هایی که برای مطرح شدن هر چه بیشتر جنجال می‌آفرینند و هنجارشکنی می‌کنند ازنظر فرهنگی فقیر محسوب می‌شوند هرچند که عنوان‌دار باشند و مدعی رعایت حقوق شهروندی.

فقر در بزرگی و سنجیدگی ریشه در فقر فرهنگی دارد برای فقیر عرصه فرهنگ، توهین به دیگران، به‌کار بردن کلمات رکیک، عدم پایبندی به اصول اخلاقی و بی‌توجهی به استحکام پایه‌های خانواده امری عادی و به نوعی از رفتارهای روزمره محسوب می‌شود.

رئیس کمیسیون عمران مجلس از پیشرفت ۳۰ درصدی نهضت ملی مسکن خبر داد.
محمد رضا رضایی کوچی افزود: در نهصت ملی مسکن به لحاظ تامین زمین مشکلی نداریم و حدود ۵۰ درصد زمین‌ها تا الان تامین شد.

وی افزود: در حال حاضر نزدیک به یک میلیون و ۸۰۰ هزار واحد در حال ساخت است که متوسط پیشرفت فیزیکی آنها به ۳۰ درصد رسید.

وی گفت:متاسفانه اکثر بانک‌ها در حوزه‌ی پرداخت تسهیلات مسکن مردود هستند یعنی کمتر از ۱۰ درصد به تعهدات خودشان عمل کردند. برخی بانک‌ها نیم درصد و یک درصد به تعهدات خود عمل کردند.

پیامبر اکرم(ص) در مسیر عبور خود با گروهی از مردم برخورد کرد، در میان آنان مرد پهلوانی به‌عنوان زور آزمایی، سنگی را بلند می‌کرد که به آن سنگ پهلوانان گفته می‌شد و مردم از قدرتمندی وی دچار شگفتی می‌شدند.
حضرت رسول‌الله(ص) فرمود: این چه صحنه‌ای است؟ عرض کردند مردی سنگی را بلند می‌کند که به سنگ پهلوانان معروف است.
پیامبر فرمود: آیا شما را به نیرومندتر از این پهلوان خبر دهم؟
نیرومندتر از این پهلوان شخصی است که در برابر جسارت و توهین شخص دیگر خویشتن‌داری نموده و بر نفس خود غلبه کرده باشد و با این کار شیطان خود و شیطان رفیق‌اش را مغلوب سازد‌
کسانی که خود را از خانواده ورزش به شمار می‌آورند و به خیال‌شان در این عرصه پرچم مطالبه‌گری را برافراشته‌اند باتوجه به مطلب بالا باید بدانند که به‌ زور ناراستی و رفتارهای غلط از جانب آن‌ها پرچم معنویت در ورزش واژگون می‌شود.
آن‌هایی که بخواهند به‌نام ورزش ضربه بر ارکان و ساختار آن وارد کنند در درازمدت ازسوی جامعه ورزش طردشان حتمی خواهد بود.
کسانی که دست رد جامعه ورزش را در گذشته‌های دور نزدیک بر سینه احساس کرده‌اند برای حضور دوباره نباید خود را به آب و آتش بزنند و در این راه از هر وسیله‌ای استفاده نمایند‌
مجامع هیئت‌های مختلف ورزشی بالاترین مرجع برای تصمیم‌گیری در مدیریت هیئت‌ها می باشد. رأی اعضای مجمع به قطع همکاری با یک مسئول یک دنیا پیام می‌تواند به‌همراه داشته باشد. اصرار بر ماندن و هر روز ساز جدیدی کوک کردن سؤال‌برانگیز می‌شود. مدیریت در یک هیئت برای مسئول آن‌چه آورده‌ای می‌تواند به‌همراه داشته باشد که بعضی‌ها برای ماندن یا به‌دست آوردن‌اش همه اصول اخلاقی را زیر پا می‌گذارند و برای تصاحب‌اش به هر وسیله‌ای متوسل می‌شوند.
امام علی علیه السلام سرسلسله‌ی جوانمردان عالم می‌فرماید: “قیمت آدمی به چیزی است که آن را خوش می‌دارد”.
کسی که برای قرار گرفتن در رأس امور و تکیه کردن به صندلی مدیریت, تهمت می‌زند و ناسزا می‌گوید چقدر ارزش دارد؟ کسی که فضای مجازی را با حمله به دیگران به وسیله‌ای برای مطرح شدن قرار می‌دهد چقدر می‌ارزد؟ فردی که هر روز موضعی تازه می‌گیرد و یک روز بر له و روزی دیگر برعلیه برخی‌ها می‌گوید و می‌نویسد با وجدانش چگونه کنار می‌آید؟
وقتی فردی چیزهای حقیر از جمله فحش و ناسزا و دروغ را خوش می‌دارد و به آن‌ها پناهنده می‌شود و به هر ترفندی برای چنگ انداختن به هدفش اقدام می‌کند معلوم است که چقدر می‌ارزد.
بدانیم که ورزش و محیط آن باید سرشار از عشق و ایمان و صداقت و درستی و اعتقاد و شجاعت معنوی باشد. حضور در ورزش و ادعای جولان دادن در آن، بدون پایبندی به اخلاق ورزشی، پشیزی ارزش نخواهد داشت.

بدبخت‌تر و بیچاره‌تر از فوتبال اردبیل در هیچ نقطه‌ای از کشور نمی‌توان پیدا کرد. در مجموعه‌ای که یکدلی حاکم نباشد و فاصله عمیق بین مدیریت و زیرمجموعه وجود داشته باشد چالش‌ها، سو تفاهم‌ها و اختلافات جزئی و کلی همیشه در آن به چشم خواهد خورد. فوتبال ما نیز چنین است. بررسی ساختار مدیریتی آن نشان می‌دهد که عوامل تصمیم گیرنده آن در یک نفر خلاصه شده و عوامل اجرایی‌اش نیز تعداد محدودی را شامل می‌شود. برای‌اینکه کمبودهای این‌چنینی زیاد چهره خود را نشان ندهد هر ازگاهی مسئولان برای سرگرم کردن جامعه فوتبال وعده‌های دهان پرکن می‌دهند، وعده هایی که در دوازده سال اخیر تحقق آن‌ها درصد بسیار ناچیزی را شامل می‌شود، وعده هایی که کاملاً یاد آور آن شعر زیبایی است که می‌گوید: هزار وعده خوبان یکی وفا نکند.

گفتم: فضول باشی خودت را ناراحت نکن. این روزها داروی اعصاب کمیاب شده‌است اگر با پرداختن به این قبیل مسائل، اعصابت به‌هم بریزد درمان‌اش مشکل خواهد شد. به تو چه یکی وعده داده یا نداده، آن‌هایی که در ارتباط مستقیم با وعده‌ ها هستند سکوت اختیار می‌کنند و تو یکی که در این وسط هیچ نفعی نداری مطالبه‌گری می‌کنی تازگی‌ها مگر اتفاقی افتاده که ناراحتت کرده‌است.

گفت: چند ماه پیش دست‌اندرکاران هیئت فوتبال استان در جلسه‌ای با شهردار اردبیل به‌صراحت اعلام کردند که اگر حامی مالی باشد آن‌ها امتیاز لیگ یک و لیگ دو را رایگان به اردبیل می‌آورند. با گذشت زمان معلوم شد که منظورشان از لیگ یک، انتخاب اردبیل به‌عنوان محل رقابت‌های تیم دسته یکی خوشه طلایی ساوه بوده که آن‌هم تا به امروز عملی نشده است. از امتیاز رایگان دسته دوم نیز خبری نشد و مالک آینده‌سازان امتیاز یک تیم از استان فارس را خریداری کرد و درنهایت بعد از رقابت‌های لیگ به‌اصطلاح برتر استان وعده امتیاز مرحله اول لیگ دسته سه برای تیم شهرداری داده شد ولی امروز که قرعه‌کشی رقابت‌ها انجام پذیرفته خبری از حضور شهرداری در رقابت‌ها نیست.

گفتم: بالا بردن سطح توقع دوستداران و علاقه‌مندان یکی از عادات و روش‌های همیشگی دست‌اندرکاران فوتبال استان است. در سال‌های اخیر درصد بسیار ناچیزی از وعده‌های داده‌شده محقق شده‌است. به این عزیزان که برای مصاحبه کردن و قول دادن گویا بسیار لذت‌بخش است ضرب‌المثل “وام چنان کن که توان باز داد” را یادآور شد. وقتی امکان اختصاص سهمیه‌های رایگان در لیگ یک و دو وجود ندارد چه اصراری برای بیان آن‌ها باید داشت.

گفت: من هم اعتقاد دارم که وعده سر خرمن، بی‌اعتمادی در سطح جامعه ایجاد می‌کند. دست‌اندرکاران باشگاه شهرداری مدت‌هاست با تکیه بر وعده رئیس هیئت فوتبال استان برای شرکت در لیگ دسته سه یار جذب کرده، تیم بسته و با کادر فنی و بازی‌نان قرارداد امضا کرده‌اند و حالا وقتی با خلف وعده روبرو می‌شوند بر بی‌نظمی حاکم بر این فوتبال تأسف می‌خورند.

گفتم: گویا برخی‌ها خیلی علاقه‌مندند که خود را قدرقدرت وصاحب نفوذ در فدراسیون فوتبال نشان بدهند ولی متأسفانه در اتفاقاتی که می‌افتد هیچ نشانی از قدرتمندی و نفوذ در ساختار فوتبال توسط مسئولین هیئت مشاهده نمی‌شود.

گفت: تو راست می‌گویی درحالی‌که عامل اصلی چنین فضایی در فوتبال، فوتبالی‌های این استان هستند چرا ما حرص‌وجوش بخوریم، خودشان چنین خواسته و چنین می‌خواهند.

فدراسیون‌های فوتبال ایران و عربستان طی توافقی خواستار تکرار بازی سپاهان و الاتحاد در لیگ قهرمانان آسیا شدند.

در چارچوب هفته دوم رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا سپاهان در حالی در ورزشگاه نقش جهان میزبان الاتحاد عربستان بود که این تیم عربستانی حاضر نشد در میدان حضور پیدا کند و بعد از ترک ورزشگاه راهی کشور خود شدند تا این بازی حساس لغو شود.

حالا بعد از توافق فدراسیون فوتبال ایران و عربستان و با تایید هدایت ممیبنی دبیرکل فدراسیون فوتبال کشورمان، هر دو طرف بعد از توافق‌های صورت گرفته و با ارسال درخواست به کنفدراسیون آسیا خواستار تکرار این بازی در ایران شده‌اند. این درخواست ارسال شده و حالا کمیته انضباطی کنفدراسیون آسیا باید در این خصوص تصمیم گیری کند.

در ماه‌های اخیر عده‌ای با تغییر موضع ۳۶۰ درجه ای، در فضای مجازی بساط تهمت و ناسزا راه انداختند و خیلی ساده و آسان به نوشته‌ها و گفته‌های چهار سال اخیرشان پشت کردند.
فضای مجازی بهترین محل برای اعلام مواضع تاخت‌وتاز جدید بود، تاخت‌وتازی که نشان از عصبانیت شدید داشت، تاخت‌وتازی که چیزی جز خالی کردن عقده ها نبود. این حملات که هر روز با به‌کارگیری کلمات جدید ادامه می‌یافت کم‌کم قصد و هدف آن‌ها را به همگان روشن و آشکار کرد تا جایی که نوشته‌ها و پست‌هایشان به عاملی برای تفریح و خندیدن تبدیل شد.
مردم به برکت خون شهیدان و در سایه انقلاب از آن سطح آگاهی بهره می‌برند که تحت تأثیر حرف‌های ناشی از ناکامی در رسیدن به اهداف شخصی و منصبی قرار نگیرند.
پلشتی و زوار در رفتگی فضای مجازی و بی‌توجهی برخی از مسئولین دست‌اندرکار است که عده‌ای را در بیان هرآنچه می‌خواهند گستاخ تر می‌کند.
اگر کسی بحث خیانت به بیت‌المال توسط افرادی را بدون ارائه‌ی کوچک‌ترین مدرک مطرح می‌کند آیا نباید مورد بازخواست قرار گیرد؟ تعرض به بیت‌المال که کم‌وزیاد ندارد یک خودکار و یا یک شاخه تیرآهن و یا هزاران هزار میلیارد تومان پول. عامل تعرض باید شناسایی، بازداشت و تحت پیگرد قرار گیرد تا درس عبرت برای دیگرانی باشد که به فکر دست‌اندازی به بیت‌المال و حق‌الناس نداشته باشند.
نباید از کنار ادعاهای توخالی با منشاء غرور و خودمحوری بی‌تفاوت عبور کرد. آن‌هایی که در فضای مجازی تاخت‌وتازهای بی‌اثر و خنده‌آور را پشت‌سر می‌گذارند اگر مدرک، دلیل و مستندات همراه با ادعاهایشان نباشد خود را خسته می‌کنند و اندک موقعیت‌شان در جامعه را نیز به خطر می‌اندازند.
از نوشته‌هایی که در آن‌ها رد پای عصبانیت به چشم می‌خورد انتظار بیشتری نیست. برخی‌ها که خود را فعال عرصه هنر، رسانه، فضای مجازی سیاست و… می‌داند زمانی‌که از دستیابی به پیش‌بینی‌ها ناکام شده احساس سرخوردگی می‌کند و کار به‌جایی می‌رسد که این دمل درجایی سر باز می‌کند و برای مقابله هر چه به ذهنش خطور می‌کند استفاده کرده و افراد را مورد حمله قرار می‌دهد تا شاید گوشه‌ای از دردهای ناشی از عقده و غرور و حسادت را بدین وسیله آلام بخشد.
این روزها در فضای مجازی استان به‌دلیل انتشار نظرات شخصی یک یا دو نفر که خود را برترین کارگردان، نویسنده و مدیر ورزشی می‌پندارند کار را به‌جایی رسانده است که گفته‌ها و نوشته‌هایشان به سوژه های روز برای تفریح و خنده تبدیل شده‌است.
به‌نظر می‌رسد برای اثرگذاری بیشتر نظرات، پسندیده خواهد بود که آن‌ها دلایل خود را در کنار اتهامات بیان کنند تا افکار عمومی با قدرت اطلاع‌رسانی و احاطه‌شان به امور استان و حتی به کوچک‌ترین مسایل زندگی خصوصی افراد آگاه شوند و او را در اشغال پست‌ها و جایگاه‌های مختلف همراهی نمایند.