کارآترین‌…

ضرب‌المثلی که می‌گوید: اوغلان اوینده بیر خبر یوخ، قیز اوینده تویدی.  درمورد کاندیداها و صلاحیت آن‌ها اظهار نظر نشده عده‌ای در فضای مجازی آتش بیار معرکه شده‌اند، تعریف می‌کنند، حمله می‌کنند، وعده افشاگری می‌دهند و خلاصه تا آن‌جا که می‌توانند، می‌گویند و می‌نویسند تا شاید فرجی حاصل شود برای عقد قراردادها و افزایش درآمدها.

مردم چرا باید از حالا حرف‌های عده‌ای را که بدون پشتوانه و مدرک سخن می‌گویند، بپذیرند؟ اصلاً به چه دلیل برخی‌ها چنان ذوق‌زده شده‌اند که پنح ماه مانده به ایام قانونی تبلیغات، فضای مجازی را به میدان تبلیغات تبدیل می‌کنند و به قانون و مواد آن بی‌توجهی می‌ نمایند.

خیلی‌ها باید مواظبت بکنند تا از فشار دستپاچگی، کمرشان خم نشود. کارنامه خدمت هر مسئولی روشن و آشکار است. به‌زور فضای مجازی و یا برنامه‌های صوتی و تصویری تحمیلی، پربار کردن کارنامه عملی نمی باشد.

هر عنوان و هر جایگاهی تعریف خاص خودش را دارد. به‌عنوان مثال همه مدیران کل و یا وزرا و نمایندگان که  در یک تراز نیستند. مثال ساده‌ای می‌توان زد، مثلاً تیم ملی کشتی با ترکیبی از بهترین‌های این رشته شکل می‌گیرد ولی ازنظر کارایی همه یکسان نیستند، همگی ملی‌پوش هستند ولی همه‌ در کسب مقام و بالا رفتن از سکو موفق نیستند، جملگی ملی‌پوش هستند ولی حسن یزدانی یک چیز دیگریست. این مثال درمورد مدیران و نمایندگان نیز صادق است. مردم به‌دنبال آن مسئول و نماینده‌ای هستند که کاراترین است.

سمی‌ترین….

بارش‌های پاییزی رویش قارچ در طبیعت مناطق مختلف استان را موجب می‌شود. این قارچ‌ها طرف‌داران زیادی دارد. گاهی وقت‌ها افراد پس‌از باران با خانواده به طبیعت می‌روند تا در جمع‌آوری قارچ از دیگر دوستان و آشنایان عقب نمانند.

متأسفانه در روزهای اخیر آمار مسمومیت با قارچ‌های خودرو و کوهی در سطح استان و به‌خصوص در مشگین‌شهر افزایش یافته است.

بر اثر برخی از گزارش‌ها در روزهای اخیر ۱۸ نفر در مشگین شهر به‌علت مصرف قارچ سمی مسموم شده‌اند. آن‌هایی که از توانایی کامل برای شناخت قارچ‌های خودرو و سمی از غیرسمی ندارند نباید گول خوش‌مزه بودن این قارچ‌ها را بخورند.

در سطح استان, قارچ‌های کوهی سمی ترین محصولی است که سلامت هم استانی‌ها را تهدید می‌کند.

ورزشی ترین‌…

اول هفته تازه قلم به دست گرفته بودم که دوستی از در وارد شد و با فریادش چهارستون بدنمان را مانند زلزله هفت ریشتری لرزاند‌

گفت: بابا استان عجب مسئولین ورزش دوست دارد، با وجود این‌ها چرا همه ورزشی‌ها از عدم توجه ناله سر می‌دهند و عده‌ای فرصت‌طلب و منفعت جو و مقام پرستان از آن سوءاستفاده می‌کنند. با این مسئولین عاشق، ورزش و جوانان ما نباید نگرانی نچداشته باشند.

او با فریادی که می‌کشید گفت: دیدی بعد از بازگشت صبری از کانژو، آبی‌بیگلو به محلی برای حضور مسئولین و رقابت آن‌ها برای دیدار با وی تبدیل شد یکی نیست از این حضرات بپرسد که بالا غیرتا قبل‌از اعزام از این جوان حالی پرسیدید و به وی خسته نباشید گفتید؟ اگر وی در این رقابت‌ها ناکام می‌شد برای تشکر از زحماتش رنج سفر  به آبی‌بیگلو را تحمل می‌کردید؟

در سال‌های اخیر مرسوم بود که در چنین مواقعی، مسئولین در فرودگاه حاضر می‌شدند و در عکس گرفتن از هم سبقت می‌گرفتند ولی این روزها کلاس همه بالا رفته چرا که به‌جای فرودگاه به منزل قهرمانان می‌روند.

مسئولین استان را به‌ دلیل سفر به آبی‌بیگلو و دیدار با قهرمان ووشوی بازی‌های آسیایی به‌عنوان ورزشی‌ترین مسئولان منطقه انتخاب می‌کنیم و برای جوانان منطقه در رقابت‌های ورزشی برای بالا بردن عیار ورزشی مسئولان‌ موفقیت آرزو می‌نماییم.

نگاهی به کارنامه مسئولین و بررسی صادقانه و بدون تعصب می‌تواند مشخص‌کننده عملکرد و میزان موفقیت آن‌ها باشد. ممکن است آن‌هایی که قادر به برآورده کردن وعده‌ها نشده‌اند حرف‌های زیادی بزنند و به ارائه آمارهای کذایی اقدام نمایند ولی آن‌چه می‌تواند مهر تأیید بر ادعا بزند ارائه دلایل واضح و روشن به هر یک از ادعاها می‌باشد.
اقدامات به بار نشسته هریک از مسئولین چیزی نیست که تلاش عده‌ای برای کتمان آن‌ها را به‌دنبال داشته باشد. در سه سال گذشته علی نیکزاد نماینده مردم اردبیل، نیر، نمین و سرعین با تلاش‌های مستمر، ترتیب دادن جلسات و بازدیدهای مختلف در راستای تحقق نیازها و خواسته‌های منطقه‌ گام برداشته است. این‌که جمعی با رفتارهای غیرمنطقی بخواهند گام‌های مثبت را در نزد افکار عمومی ناچیز و کم‌ارزش جلوه دهند و عامدانه و مغرضانه برای وارونه جلوه دادن واقعیت‌ها و حقایق اقدام کنند آیا جز حسادت و موضع‌گیری‌های سیاسی دلیل دیگری می‌تواند داشته باشد؟
چرا برخی‌ها با چشم بستن بر روی خدمات انجام پذیرفته، مغرضانه موضع‌گیری می‌کنند و می‌خواهند با نادیده گرفتن همه خدمات مردی خدمت‌گزار بر ضعف دیگران و ناکارآمدی آن‌ها سرپوش بگذارند.
آیا دلیل کم محبتی‌ها و غرض‌ورزی‌ها چیزی جز رفتارهای سیاسی، عقده‌های تلنبار شده، منافع شخصی، خط‌مشی فکری و فرهنگی و موضع‌گیری‌های‌اعتقادی چیز دیگری می‌تواند باشد؟
کارهای مؤثر و تلاش‌های شبانه‌روزی نیکزاد و موقعیت وی در سطح ملی به مذاق برخی از گروه‌ها و جریانات سیاسی و مدعیان مطالبه‌گری خوش نمی‌آید و می‌خواهند با ناچیز قلمداد کردن همه اقدامات روشن و آشکارش از زیر سوال رفتن کم‌کاری‌های بعضی‌ها ممانعت کنند .
حسادت عامل دیگری در مخالفت با نیکزاد محسوب می‌شود. حسادت با احساس ضعف، کمبود، آشفتگی و ناتوانی افراد حسود گره خورده است. آن‌هایی که در خود یارای رقابت با وی را نمی‌بینند چاره‌ای جز روی آوردن به تخریب پیدا نمی‌کنند.
به‌نظر می‌رسد در پروژه چشم بستن بر موفقیت‌های نیکزاد مواردی از قبیل باج‌خواهی، طلبکاری ها، توقعات بی‌جا و زیاده خواهانه‌ی برآورده نشده بر عدم رعایت عدالت در توجه به کارنامه علی نیکزاد مؤثر باشد.

نمی‌دانم چرا و چگونه برخی‌ها برای قضاوت درمورد دیگران قیاس به نفس می‌کنند و به خود اجازه می‌دهند که دیگران را چون خط تصور بکنند و هر آن‌چه لایق و سزاوار خودشان هست به آن‌ها نسبت بدهند. افراد ضعیف‌النفس و خود محور مدام نقش خود را در آب می‌بینند و برای کاستن از درد و آلام درون تلاش می‌کنند تا نقش‌شان را به دیگران حواله بدهند و تا می‌توانند بخشی از عقده‌های لانه کرده در درون را تکان بدهند.
وای به حال کسانی که به قصد خودنمایی، برخی‌ها را مورد تخریب قرار می‌دهند و در موردشان اظهارنظرهای عجیب و غیرواقعی می‌کنند. آن‌هایی که ویژگی‌های شخصی خود را به دیگران تعمیم می‌دهند همیشه در عذاب هستند و از آرامش نسبی در زندگی محروم.
گفتم فضول‌باشی عجب سوژه‌هایی پیدا می‌کنی؟ از وقتی‌که اظهارنظر درمورد ورزش را به حداقل رسانده‌ای فرصت کافی برای پرداختن به برخی از مسائل اجتماعی را پیدا کرده‌ای، کار خوبی هم می‌کنی چراکه حداقل در استان ما ورزش و توجه به مسائل و مشکلات آن هیچ حاصلی نمی‌تواند داشته باشد. خلاصه بگو که چرا قیاس به نفس را برای بحث امروزت انتخاب کرده‌ای؟
فضول‌باشی دستی به صورتش می‌کشد و می‌گوید: هستند کسانی که عاشق و دل‌باخته قدرت‌اند. آن‌ها همه تلاش‌شان را برای به دست آوردن موقعیت، خودنمایی، خودستایی و تظاهر به‌کار می‌بندند و دست به کار می‌شوند تا دیگران را نیز چون خود ببینند و برای آن‌ها اتهام بزنند. مثلاً فردی که می‌خواهد صاحب پست و مقامی بشود دوست دارد که بیشتر شنیده شود. عقده‌ای‌ها می‌گویند و می‌نویسند و می‌نشینند تا عکس‌العمل‌ها را ببینند و از عصبانی شدن دیگران لذت ببرند.
گفتم: برادر من، عقده‌ای‌ها افراد خطرناکی هستند. برخی از این قبیل افراد، منفعل، پرخاشگر و آسیب‌زن می‌باشند. برقراری ارتباط با عقده‌ای‌ها فرجام روشنی نخواهد داشت. اگر می‌خواهی اعصابی آرام داشته باشی چاره‌ای جز فاصله گرفتن از آن‌ها و محدود کردن دیدارشان وجود ندارد.
فضول‌باشی حرفم را قطع می‌کند و می‌گوید: حضور عقده‌ای‌ها در فضای مجازی در آلوده شدن آن فضا بسیار مؤثر است. آن‌ها برای این‌که به هدف‌شان برسند با استفاده از فضای مجازی دست به هر کاری می زنند. به‌راحتی درمورد دیگران قضاوت می‌کنند و برای دیده شدن از تخریب و تحقیر افراد نیز بهره می‌برند. عقده‌ای‌ها که قدرت طلبند وقتی از رسیدن به هدف ناامید می‌شوند پرچم توهین و تخریب را برافراشته می‌کنند و برای خالی کردن عقده ‌ها ،وخصوصیات‌شان را به دیگران تعمیم می‌دهند و دیگر افراد را قدرت‌طلب می نامند. عقده‌ای‌ها زمانی‌که برای جبران محدودیت‌های مالی و رفاهی دوران نوجوانی یا جوانی به فکر کسب ثروت می‌افتند و در این راه موفق نمی‌شوند همه را به‌عنوان علاقه‌مندان به کسب ثروت معرفی می‌کنند.
گفتم: فضول باشی باور کن عقده‌ای‌ها با توسل به هر روشی، فقط به‌دنبال جلب توجه هستند. عقده‌ای‌ها با مطرح کردن‌شان می‌خواهند به خواسته‌هایشان برسند. از این‌که این قبیل افراد از نوعی اختلال نمایشی رنج می‌برند نباید شک‌وتردیدی داشت. اگر با چنین افرادی مواجه بشوید باید فاصله خود را با آن‌ها حفظ کنید.
گفت: تو هم بد نمی‌گویی دوری از آن‌ها و بی‌توجهی به گفته‌ها و کردارشان حداقل می‌تواند انسان را از آسیب‌های روحی و روانی مصون بدارد.

پیگیری امور برای مسئولان، وظیفه‌ای است که اگر در انجام آن کوتاهی صورت بگیرد عدم پیشرفت مطلوب برنامه‌ها و اقدامات چهره خود را نشان می‌دهد.

آسیبی که عدم پیگیری در ساختار مدیریتی کشور وارد می‌کند غیرقابل جبران می‌شود. رها کردن کارها به حال خود موجب فراموشی و درنتیجه زمان‌بر شدن تکمیل پروژه‌ها و استفاده بهینه از آن‌ها می‌شود و به بیت‌المال خسارت وارد می‌گردد.

پیگیری صحیح در تمامی امور واجب و ضروری است. یک سازمان و یک فرد موقعی از توانایی‌های خود به‌طرز مطلوب استفاده می‌نماید که بتواند از طریق یک نقشه راه صحیح، وظیفه و خواسته‌های خود را جلو ببرد و پیگیری اصولی را در رأس اقداماتش قرار دهد.

پیگیری مستمر و منظم در یک سازمان، موجب حفظ روحیه کار و تلاش در مجموعه می‌شود. هر وقت مسئولی پیگیر در رأس بخشی از کارها قرار بگیرد تأثیر انتخاب صحیح در حرکت رو به جلو و تأمین رضایت مردم کاملاً قابل‌مشاهده خواهد بود.

پیگیری یکی از ویژگی‌های علی نیکزاد به شمار می‌رود. در هر مسئولیتی که قرار گرفته تلاش شبانه‌روزی و بازدید از پروژه‌ها را مورد توجه قرار داده است.

او به‌خوبی می‌داند که پیگیری از راه دور و دریافت گزارشات و راضی شدن به برخی از آمارها و ارقام در پیشرفت و توسعه نمی‌تواند گره‌گشا باشد، روی این اصل بازدیدهای میدانی متعدد، دیدارهای چهره‌به‌چهره و نشست‌های مختلف با مسئولین، نیکزاد را به‌عنوان مسئولی پیگیر معرفی کرده‌است.

برگزاری بیش‌از ۷۰۰ نشست با مسئولین در ارتباط با رفع مشکلات و موانع پروژه‌ها و طرح‌ها، برگزاری بیش‌از یکصد ملاقات مردمی و دیدار چهره‌به‌چهره با مردم قهرمان حوزه انتخابیه، انجام بیش‌از ۲۸ سفر شهرستانی و بازدید از همه روستاهای منطقه از مهم‌ترین برنامه‌هایی است که در راستای پیگیری امور مربوط به حوزه انتخابیه انجام پذیرفته است.

پیگیری و تلاش برای به سامان رساندن پروژه‌ها و اقدام در ارتباط با کاهش محرومیت و رساندن منطقه به جایگاه اصلی در پرونده عملکرد نیکزاد در سال سه گذشته به نقطه‌ای درخشان تبدیل شده است.

فوتبال مملکت با این حجم از حواشی و بی‌توجهی‌ها و خودمحوری‌ها درست شدنی نیست. فقط بلدیم که به میزهای مدیریتی تکیه بزنیم، سفرهای کوتاه و طولانی خارج از کشور داشته باشیم، از حامیان خود در هیئت‌های استانی چشم‌بسته حمایت بکنیم، منتقدین خود را سزاوار محرومیت و مجازات بدانیم، از اساس‌نامه آویزان بشویم، از جواب‌گویی در قبال افکار عمومی و مسئولین جاخالی کنیم و وقتی پای نتایج به  میدان بیاید و شکست‌های مفتضحانه را تحمل بکنیم قفل سکوت بر لب بزنیم و اگر برخی‌ها بیشتر از اندازه‌شان حرف زدند و سؤال کردند برایشان شاخ‌وشانه بکشیم و “چوبک در میان بشکنیم”.

با نتایجی که فوتبال ما در رقابت‌های انتخابی المپیک و بازی‌های آسیایی گرفت نیازی به صغری و کبری چیدن و عرش و فرش را مقصر جلوه دادن و خودی‌ها را تبرئه کردن نیست. در فوتبال ما شتر بر نردبان است. نتایج بازگوکننده همه واقعیت‌ها می‌باشد. مولوی چه زیبا گفته است:

به سر مناره اشتر رود و فغان برآرد

که نهان شد ستم این‌جا مکنیدم آشکارا

گفتم: فضول باشی چرا ناراحتی؟ واقعیت فوتبال ما همین است. طبلی توخالی که آوازش فقط برای شنیدن از دور خوش است. فوتبالی که گویا هزینه کردن و میلیاردی بخشیدن در آن به هدف تبدیل شده است. فوتبالی که عده‌ای با چنگ‌ودندان به حریمش وارد شده و به هر قیمت و بهایی راضی به دل کندن از آن نیستند. فوتبالی که به خائنین‌اش مدال افتخار می‌دهد و به دلسوزان و علاقه‌مندانش حکم خانه‌نشینی و دوری از صحنه صادر می‌کند.

حرفم را قطع کرده و می‌گوید: بابا برای این می‌سوزم که در اندیشه صعود به المپیک و قهرمانی در هانگژو روزها گذراندیم و با وعده ‌و وعید دست‌اندرکاران امر دلخوش شدیم. همچون شتر، خواب پنبه‌دانه را دیدیم و یا مانند افراد برهنه برای رسیدن به کرباس پهنادار امیدوار شدیم ولی نمی‌خواستیم که باور کنیم فوتبال ایران و موفقیت و قهرمانی همچون تیشه و تبر هستند، آن دو فراهم نیامدنی‌اند و تا زمانی‌که در فوتبال ما بساط امتحان پس داده‌های ازخودراضی گسترده است رسیدن به قله‌های خوشبختی غیرممکن می باشد. زمانی‌که کشمکش فدراسیون و کمیته ملی المپیک، ماه‌ها تیم را در برزخ نگاه می‌دارد باید هم به تیم درجه سه آسیا ببازیم و به ریش همه علاقه‌مندان و دوستداران فوتبال بخندیم.

فضول‌باشی چنان جوش آورده که امکان صحبت به ما را نداده و همچنان در ادامه می‌گوید: وقتی در انتخابی المپیک در مقابل افغانستان و هنگ‌کنگ پیروز شدیم باده غرور را سر کشیدیم و خود را حاکم مطلق عرصه فوتبال آسیا قلمداد کردیم و وقتی در هانگژو مفتضحانه باختیم از استادیوم فرار نمودیم و حتی جرأت صحبت کردن با خبرنگاران را پیدا نکردیم. حالا وقتش است که فرماندهان فوتبال بعد از آبروریزی و سرافکندگی در آسیا بیایند و توضیح بدهند که چرا و چگونه هدایت تیم را به دست کسی که سابقه مربیگری در تیم‌های ملی و تجربه لازم در این مورد را نداشته سپرده‌ایم، نقش سرمربی تیم ملی در این انتخاب و معیارهای مورد توجه بیان شود تا همه نقاط مثبت و منفی اقدامات مسئولین فدراسیون، کمیته ملی المپیک و سرمربی تیم ملی فوتبال برای همگان روشن و آشکار گردد.

گفتم: فکر می‌کردند که اگر لیگ برتر را آغاز نشده تعطیل بکنند به فوتبال مملکت کمک کرده‌اند. برنامه‌ریزان متخصص سازمان لیگ و فدراسیون که نتیجه گرا هستند نمی دانستندکه طولانی شدن زمان برگزاری لیگ تا مردادماه سال آینده به تیم‌ها و بازی‌کنان لطمه می‌زند؟ چرا باید کاری را که ممکن است برای فوتبال ما عواقب خوبی نداشته باشد اجرا بکنیم و وقتی نتیجه خوبی به دست نیاوردیم، بنشینیم و حسرت بخوریم. نمی‌دانم گاهی آدم به این باور می‌رسد که در ورزش و فوتبال به وعده ها نباید اعتماد کرد چراکه در عمل ثابت شده‌است از صد چاقوی ساخته‌شده توسط مسئولین فوتبال یکی‌شان را هم دسته‌دار نبوده است.

گفت: درد این فوتبال، علاقه‌مندان را تا مرز سکته هدایت می‌کند. نود دقیقه بازیکنان ما امیدشان را بر روی سانترها متمرکز کرده بودند ولی بازیکنانی که در لیگ داخلی نامشان را تریلی نمی‌کشد نتوانستند از موقعیت‌های به‌دست‌آمده استفاده بکنند و در مقابل، هنگ‌کنگی‌ها با یک حمله نه‌چندان خطرناک به گل رسیدند و پرونده تیمی را که کوچینگ ضعیفی داشت بستند و آن‌ها را راهی تهران کردند. سرمربی تیم برای جبران گل خورده ۴۵ دقیقه فرصت داشت ولی عنایتی و کمک‌هایش نتوانستند راهکاری برای باز کردن و نفوذ به دروازه‌ی هنگ‌کنگ پیدا بکنند.

گفتم: حرص‌وجوش خوردن من و تو و امثال ما برای فوتبال نتیجه‌ای نخواهد داشت. برای عده‌ای که مدیریت بر فوتبال را نهایت آرزوی خود و دوستانشان تلقی می‌کنند این شکست‌ها اهمیتی ندارد. ماندن در قدرت و مواظبت از آرای مجمع و راضی نگه‌داشتن صاحبان رأی مهم است، فوتبال اگر شکست بخورد مشکلی نیست، من و یاران و اقربایم شکست نخوریم.

گفت: باید بروم، کار دارم و زیاد از این نمی‌توانم سر شما را درد آورم ولی مطمئن باشیم که حضرات در قبال این شکست و بی‌آبرویی خود را به کوچه علی چپ خواهند زد و از فردا و پس‌فردا مثل معروف “کور که مرد بادام چشم می‌شود” را برای فوتبال و تیم امید آن تفسیر خواهند کرد.

زمانی‌که رأی جمع کردن هدف اصلی نامزدهای انتخاباتی می‌شود توسل به هر روش به یک امر عادی تبدیل می‌گردد.

آن‌هایی که برای رسیدن به کرسی مجلس نقشه‌ها کشیده و مبالغ هزینه کرده‌اند از این‌که به ‌دور اخلاق انتخاباتی خط قرمز بکشند و برای بدی‌ها سینه چاک بکنند ترسی به دل راه نمی‌دهند.

فراموش کردن پروردگار برای انسان می‌تواند پیامدها و آثار خطرناک به‌دنبال داشته باشد. ترویج بدی، خود فراموشی،‌ فسق و استهزای مؤمنان از مهم‌ترین این آثار می‌باشد.

دل بستن به دنیا و عشق به مطرح شدن و علاقه‌مندی به معروف شدن در فراموش کردن خداوند می‌تواند مؤثر باشد. دنیا با همه جاذبه‌هایش زمینه فراموشی پروردگار را فراهم می‌کند و به‌همین جهت مولای متقیان علی علیه‌السلام فرموده‌اند: “به آن‌چه نزد خداست جز با بریدن از دنیا نمی‌توان رسید”.

برخی‌ها که می‌خواهند ره صدساله را در یکی دو ماه بپیمایند برای انتخابات و افزودن بر سبد رأی از ماه‌ها قبل برنامه‌ریزی می‌کنند و در این‌راستا تاکتیک‌های مختلفی را به‌کار می‌بندند که تاکتیک “دره عمیق” یکی از مهم‌ترین آن‌ها می‌باشد.

کاندیداها و طرفداران آن‌ها در این تاکتیک سعی می‌کنند نتیجه اقدامات دوره قبلی را به دره عمیق و پر از مشکلات تشبیه کنند، دره‌ای که هر چه تلاش گردد پر نمی‌شود.

هدف اصلی آن‌هایی که در به‌کار بردن این تفکیک اصرار می‌کنند تخریب گسترده‌ی کسانی است که در جامعه مسئولیت داشته‌اند.

هرچند که تا زمان تبلیغات قانونی دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی زمان زیادی باقی‌مانده است ولی آن‌هایی که برای اولین‌بار می‌خواهند وارد صحنه انتخابات بشوند خود را بیشتر طرفدار و هوادار این تاکتیک نشان می‌دهند.

می‌توان نمونه‌های زیادی را در فضای مجازی مشاهده کرد. نامزدهایی که برای اولین‌بار می‌خواهند طعم و مزه کاندیداتوری مجلس شورای اسلامی را بچشند کاری جز حمله به نمایندگان دوره‌های قبل و برخی از مسئولین ندارند.

عده‌ای از این قبیل کاندیداها که جایگاهی در بین مردم ندارند و در حالت طبیعی و نرمال رأی آوری خود را محال و غیرممکن می‌بینند برای این که اسم خود را بر سر زبان‌ها بیندازند برعلیه برخی از افراد معروف، کارآمد و دارای سابقه درخشان اجرایی برمی‌خیزند و با تاکتیک “دره عمیق” تمام نیروی خود را در تخریب آن‌ها به‌کار می‌بندند.

زمانی‌که انسان از محبت الهی قطع نظر می‌کند در اصل برای برچیده شدن دست عنایت خدای تعالی از سرش اقدام می‌نماید. خوبی‌های دیگران را  بدی و تلاش شبانه‌روزی برخی را سستی و تنبلی توصیف می کند و در زیر پرچم تاکتیکی به‌نام “دره عمیق” سینه می‌زند تا شاید بتواند با استفاده از این روش، افکار عمومی را قانع کند که مشکلات موجود و گرفتاری در “دره عمیق” حاصل بی‌توجهی‌ها و کم‌کاری‌های مسئولین گذشته است. ناگفته پیداست آن‌هایی که به قصد تخریب به هواداران تاکتیک “دره عمیق” تبدیل می‌شوند همیشه نمی‌توانند در انتظار موفقیت باشند.

کشتی بزرگی حامل هزاران قطعه از اقلام و اشیاء یادگار هشت سال دفاع مقدس در ساحل دریاچه شورابیل اردبیل لنگر انداخته و گویی لشگری از فاتحان نبرد از آن پیاده شده و در آغوش مردم جای می‌گیرند و شمیم لباس‌های خاکی آنها تا دامنه‌های سبلان به مشام می‌رسد.

به گزارش خبرنگار ایرنا ، در کنار دریاچه زیبای شورابیل اردبیل ساختمان بزرگی به شکل کشتی به عنوان موزه دفاع مقدس بنا شده که این روزها در هفته دفاع مقدس، قیامتی در آن برپاست و روزهای فتح و ظفر با شنیدن موزیک و مارش نظامی در اذهان تداعی می‌شود.

عظمت این کشتی، حدیث نبوی «اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة» را به یاد می‌آورد و به راستی رزمندگان اسلام همچون یاران حضرت سیدالشهداء در زمره سعادتمندانی هستند که داخل کشتی نجات راه یافتند و با نور علوی هدایت شدند.

در محوطه کشتی خاکریزها، تپه ماهورها و جریان آبی از وسط تپه‌ها می‌گذرد و آن طرف خودروهای زرهی، توپ ها و تانک‌ها طوری استقرار یافته‌اند که انگار در قالب کاروان راهیان نور در مناطق عملیاتی جنوب و غرب حضور یافته‌ای!

شبیه خط مقدم و نظیر پشت جبهه‌هاست و بسیجیان، ارتشیان و سپاهیانی را می‌بینی که مدام در حال رفت و آمد و آهسته و سریع با همدیگر سخن می‌گویند؛ گویی عملیاتی در حال تدارک است یا شب هنگام قصد دارند به دشمن شبیخون بزنند.

پیرمردی از تبار جنگ و جهاد برای عده‌ای، از سلحشوری رزمندگان اسلام می‌گوید و خواهری چفیه و سربند اهدا می‌کند و آن سو قهقهه مستانه چندین رزمنده سالخورده که بعد از سال‌ها همدیگر را دیده‌اند به آسمان بلند می‌شود.

داخل کشتی دو طبقه پر از غرفه‌ها و بخش‌های تماشایی است؛ از کت و شلوار شهید ۱۱ ساله مرحمت بالازاده تا کلاه خلبان شهید غفور جدی که در آخرین پرواز بر سر داشته و آن را برای عبرت زمینیان جا گذاشته است.

نمایشگاه کم‌نظیری که در درون کشتی گسترده شده، مدیری دارد که برای یافتنش ساعتی در راهروهای کشتی به دنبال او گشتم و بالاخره در حالی که مشغول هدایت گروهی از بازدیدکنندگان بود یافتم؛ آقای بهرام عزیزی ملبس به لباس شریف سپاه پاسداران هدف از برپایی “نمایشگاه رزمی فرهنگی عملیات مسلم بن عقیل” در اردبیل را بازسازی نمادها و الگوهای معرف این عملیات و ترویج فرهنگ ایثار و پایداری اعلام کرد.

وی با اشاره به اینکه استان اردبیل در عملیات مسلم بن عقیل ۳۳ شهید عزیز تقدیم اسلام و ایران کرد، این نمایشگاه بزرگ را در دو بخش رزمی و فرهنگی توصیف کرد که در بخش رزمی آن موقعیت جغرافیایی منطقه عملیات مسلم بن عقیل و تپه‌های شهر سومار بازسازی شده است و گردان رزمی امام حسین (ع) از تیپ ۳۷ ، هر روز از ساعت ۱۶ به بعد گوشه‌هایی از عملیات مسلم بن عقیل را در آن محوطه در مقابل چشم مردم و مسئولان اجرا می‌کند.

بهداری رزمی در حد درمانگاه صحرایی، ادوات جنگی، انواع توپ، دوشکا، مسلسل، تیربار و اسلحه‌های دیگر نیز در بخش رزمی نمایشگاه چه در داخل و چه در خارج کشتی به چشم می‌خورد و برنامه‌های جانبی نیز با همکاری دستگاه‌های اداری در محوطه دایر شده است و هنرمندان تئاتر هر روز نمایش خیابانی دفاع مقدس اجرا می‌کنند.

مدیر داخلی نمایشگاه، بخش فرهنگی آن را شامل ۷۰ غرفه اعلام کرد که با همراهی بسیج محلات، پایگاه‌های برتر استان، دستگاه‌های مختلف اداری و نیروهای مسلح ترتیب یافته است و در غرفه اداره کل مخابرات استان نیز به بازدیدکنندگانی که کارت ملی به همراه دارند، سیم کارت اعتباری رایگان با حجم قابل توجهی اینترنت اهدا می‌شود.

عزیزی میانگین بازدید روزانه از این نمایشگاه را ۲ هزار نفر عنوان کرد و زمان بازدید از این مجموعه نفیس و قابل تامل را از ساعت هشت تا ۲۰ و تا ۹ تیرماه اعلام کرد و برپایی این نمایشگاه را تکلیف کنگره ملی سه هزار و ۴۰۰ شهید استان برشمرد که چندی پیش در اردبیل با شور و حال خاصی برگزار شد.

کار ستاد اجرایی کنگره ملی سه هزار و ۴۰۰ شهید استان اردبیل بعد از برگزاری اجلاسیه نهایی، تمام نشده بلکه تحقیق و تفحص درباره آثار و احوال شهدا ادامه دارد و با دقتی که در این رابطه به کار گرفته می‌شود، شمار شهیدان استان از سه هزار و ۴۰۰ شهید بیشتر شده است.

به گفته او ، کار ستاد اجرایی کنگره ملی سه هزار و ۴۰۰ شهید استان اردبیل بعد از برگزاری اجلاسیه نهایی، تمام نشده بلکه تحقیق و تفحص درباره آثار و احوال شهدا ادامه دارد و با دقتی که در این رابطه به کار گرفته می‌شود، شمار شهیدان استان از سه هزار و ۴۰۰ شهید بیشتر شده و علت این است که بسیاری از هم استانی‌های ما بعد از شهادت، در استان‌های دیگر خاکسپاری شده‌اند که با احتساب آنها تعداد شهدای استان اردبیل از چهار هزار فراتر می‌رود.

سید سعید اطهر نیاری که دوستی ادیب و علاقه‌مند به حوزه دفاع مقدس است را در غرفه‌ای متعلق به موزه شهدا یافتم که مشغول نوشتن دعوتنامه‌هایی برای مسئولان و مدیران بود تا از نمایشگاه بازدید به عمل آورند.

او ماجرای اجازه گرفتن شهید مرحمت بالازاده از آیت‌الله خامنه‌ای رئیس‌جمهور وقت برای اعزام به جبهه‌ها را به بازدیدکنندگان نقل می‌کرد و به این نکته از خلبان غفور جدی نیز اشاره کرد که وصیت کرده بود که پیکر مرا به جای کفن با پرچم جمهوری اسلامی ایران به خاک بسپارند.

سرنیزه و قمقمه شهید شاپور برزگر نیز در غرفه موزه شهدا بود که مسئول این غرفه احوال آن شهید و همسرش را توصیف کرد که هر دو مسئول آموزش برادران و خواهران هنگام عزیمت به جبهه‌ها بوده‌اند و شاپور برزگر از سرچشمه شهادت سیراب شده است.

“شنیدن کی بود مانند دیدن”؛ باید خودتان بیایید و ببینید چقدر دیدنی است این نمایشگاه پربار که با نام و یاد شهدا و ایثارگران آزین شده است و هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند و کم نیستند گردشگرانی که تفرجگاه شورابیل را رها کرده و برای ساعتی به داخل کشتی دفاع قدس می‌آیند.

آری تایتانیک‌ها در تلاطم روزگار غرق می‌شوند و در پهنای تاریخ همچون غباری به چشم نمی‌آیند اما کشتی دفاع مقدس نه تنها در میان امواج سهمگین سیاه‌نمایی و حاشیه‌سازی معاندان نظام و بدخواهان ملت ایران، به صخره‌ای نمی‌خورد و متلاشی نمی‌شود، بلکه امروز در ساحل شورابیل اردبیل لنگر انداخته است و فردا در استانی دیگر، یاد یاران رفته را در ساحل چشمان مردم پیاده خواهد کرد.