آسمان مدینه سرشار از هجرت غم‌انگیز دختر خورشید می‌شود. یا فاطمه حجم اندوه رفتنت دل‌ها را سرشار از سیل اشک می‌کند و غم جان‌سوز پر کشیدنت دل‌ها را بی‌تاب.
بانو، تو می‌روی و میهمان عرش الهی می‌شوی و اینجا نام بلندت تا همیشه، خورشید فروزان راه ما می باشد.

دامن ورزش را با برخی حرکت‌های نسنجیده و رفتارهای ناشی از عقده‌های درونی و قدرت‌طلبی و بلندپروازی‌های بی‌حساب و کتاب آلوده نکنیم. در قامت طرفداری از ورزش و به عشق مدیریت در آن، این عرصه را فضایی برای خودنمایی غیر ورزشی‌های همیشه مدعی و زیر آب‌زن تبدیل نکنیم. رقابت سالم در تمام عرصه‌های آن از میادین تا مجامع انتخاباتی را حاکم نماییم و با رعایت کامل قوانین از آسیب بیشتر به ساختار آن ممانعت کنیم. ورزش باید در راستای تقویت روحیه همکاری و تعامل بین افراد و گروه‌های مختلف نقش‌آفرینی کند، آن را وسیله‌ای برای تفرقه، رنجاندن و گوشه‌نشینی ورزشی‌های اصیل و کارنامه‌دار تبدیل نکنیم.

چند روزی صاحب امر و امضاء بودن در ورزش، ارزش آن را ندارد که این مقوله را از کارکرد اصلی‌اش دور بکنیم و خوبی‌ها و نقاط مثبت آن را با بدی‌ها و نقاط منفی جایگزین نماییم. فرقی نمی‌کند از وزیر ورزش تا یک کارشناس ساده هر فردی که در این وادی تلاش بکند خیانتکاری است که راندن‌اش از محیط ورزش لازم و ضروری خواهد بود.

ورزش به نوبه خود عرصه‌ای است برای ساختن و پرورش انسان‌ها. هدف ورزش چون مدرسه، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی آدم‌سازی است. وظیفه مهم و قابل‌توجه ورزش، تربیت نوجوانان و تکامل روح و جسم آن‌هاست. ورزش با قرار گرفتن در مسیر درست و اصولی‌اش می‌تواند روحیات ناب انسانی را در جسم و جان ورزشکاران تزریق بکند و آنها را از پلیدی‌ها و زشتی‌ها تا حد امکان دور نماید.

ورزش موقعی می‌تواند برای دستیابی به هدف امیدوار باشد که مسئولین و دست‌اندرکاران‌اش برای سالم‌سازی فضای آن اقدام بکنند. دروغ و دروغ‌گویی از هر شخص و در هر زمینه‌ای ورزش را از اهداف‌اش دور می‌کند، زیرآب‌زنی، پرونده‌سازی و اتهامات ناروا به افراد، قامت کشیده‌ی ورزش را خم و روزگارش را تباه می‌کند، پایمال کردن حق افراد و گروه‌ها و توجه به دوستان و آشنایان و جایگزین کردن رفاقت‌ها و باندبازی‌ها با شایسته سالاری‌ها آتش بر ساختار ورزش می‌افکند، تفسیر قوانین و مقررات و زیر پا گذاشتن اساس‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌ها به خاطر دوستان و رفقا، لرزه بر اندام خدمتگزاران می اندازد و وسیله‌ای برای راندن پیشکسوتان و بزرگان ورزش به گوشه رینگ می شود، سرپوش گذاشتن بر ضعف عملکردها و تلاش برای خاموش کردن صدای منتقدان آفتی برای توسعه و رشد ورزش تلقی می‌شود و یکدندگی و اصرار بر اجرای خواسته‌های خود و اهمیت ندادن به پیشنهادها و دل‌سوزی‌ها، وسیله‌ای برای جان گرفتن خودمحوری و غرور و تکبر می شود. در هر کجای ایران بزرگ و سرافراز که دست‌اندرکاران ورزش بر خلاف جریان آب شنا بکنند و خود و دوستان را محور تشخیص بدانند ورزش را در سراشیبی سقوط قرار می‌دهند و نسخه‌ای سراسر درد و غم و شکست و ناکامی برایش می‌پیچند.

مسئول ورزش در هر رده و در هر پستی که بوده باشد باید دغدغه‌ای جز سربلندی ورزش نداشته باشد. زمینه استفاده از همه نیروها را فراهم بکند و فضای آن را کاملاً برای تنفسی پرانرژی مساعد نماید. ورزش موقعی به موفقیت و درخشش یاران و جوانان خود امیدوار می‌شود که مسئولین‌اش یک ظاهر و صد باطن نباشند.

تغییر در مدیریت ادارات کل و سازمان‌ها بحثی است که این روزها از بازاری داغ و پرطرفدار برخوردار است. با مستقر شدن استانداران جدید، نوبت به مدیران کل رسیده است تا مدیرانی جوان و باانگیزه با انتخاب استانداران بر مسند کار بنشینند و برای خدمت به مردم و جامعه آستین همت بالا بزنند.
تغییر مدیران در چنین شرایطی امری طبیعی است و آنهایی که مدیریت برایشان هدف و اصل باشد معمولاً به این آسانی‌ها حاضر به دل کندن از آن نمی‌شوند، انواع روش‌ها را امتحان می‌کنند، به هر دری می‌زنند و به هر جا که می‌رسند سر خم می‌کنند تا شاید دلی را به رحم آورند و برای مدتی خود را در مسند قدرت حفظ بکنند.
این‌گونه تفکر به امروز و دیروز مربوط نیست. معمولاً در تغییر دولت‌ها، سینه‌چاکان مقام، گدایان صندلی مدیریت و عقده‌ای‌های دلداده پست رفتاری مبنی بر تلاش برای ماندن و ادامه‌دار کردن تکیه خود بر اریکه قدرت انجام می‌دهند.
مقام و میز مدیریت برای هیچ‌کس ماندنی نیست. هر آمدنی به یک رفتن ختم می‌شود و اینجاست که فرق انسان‌ها در خدمت به خلق، مدارا با مردم، حفظ حرمت و رعایت حریم اشخاص مشخص می‌گردد. مدیرانی هستند که اکثریت جامعه برای زود رفتن‌شان دست به دعا برمی‌دارند و مدیرانی هم هستند که مردم موافق با ماندن و مخالف از دست دادن مسئولیت‌شان می‌باشند و خوش به حال آن مدیری که مردم به او علاقه‌مند باشند و همواره دعا گوی‌شان.
جابه‌جایی در مدیریت ها مختص یک منطقه و یا یک استان نیست. وقتی پرونده تغییر استانداران بسته می‌شود در سطح کشور تغییر مدیران ستادی و ادارات کل و نهادها کلید می‌خورد و تلاش و رایزنی کسانی که خود را محق و شایسته مدیریت می‌دانند آغاز می‌شود. درواقع سینه‌چاکان خدمت و علاقه‌مندان به جایگاه و موقعیت، ماراتن نفس‌گیری را با امید به پیروزی آغاز می‌کنند.
ادارات کل ورزش و جوانان به‌دلیل ارتباط مستقیم با جوانان و جامعه بزرگ ورزش همیشه در تغییر و تحولات مدیریتی مورد توجه قرار می‌گیرد و این روزها در همه استان‌ها بحث انتصاب مدیران جدید به دغدغه اصلی ورزشی‌ها تبدیل شده‌است.
برای ورزش بهترین و مناسب‌ترین روش انتخاب مدیر از بین اهالی ورزش و زحمتکشان ادارات کل و وزارت‌خانه مربوطه می‌باشد. آنهایی که از بیرون مجموعه در ورزش به قدرت می‌رسند اکثراً با ناکامی مواجه شده و نمی‌توانند کاری از پیش ببرند. وزیر ورزش مدعی است که برای ایجاد تحول قبول مسئولیت کرده‌است. او در انتخاب مدیران استان می‌تواند آغاز تحول در ورزش را استارت بزند و همه‌ی آنهایی را که از دستگاهای دیگر برای مدیریت در ورزش منت گذاشته‌اند به مجموعه هایشان برگرداند و بدین ترتیب تحولی بزرگ در مدیریت ورزش استان‌ها ایجاد بکند.
وقتی فردی از بدنه ورزش به مدیریت برسد نیازی به باندپروری و نوچه‌پروری نخواهد داشت، برای قبول مسئولیت در هیئت‌های ورزشی توسط غیر ورزشی‌ها روی خوش نشان نخواهد داد، ورزش را پلی برای رسیدن به اهداف باندی و رفاقتی قرار نمی‌دهد، منافع ورزش را در پای عقده‌ها و کمبودها و حفظ قدرت و پر و بال دادن به رفقا قربانی نمی‌کند و در نهایت همه را به یک چشم می‌بیند و بساط قلع‌وقمع، قطع پاها و نصب تابلوی ورود ممنوع برای برخی‌ها در اماکن ورزشی به راه نمی‌اندازد و از روبه‌رو شدن با اهالی ورزش و نشستن به پای در دل آنها هراسی به دل راه نمی‌دهد.
ورزش ایران برای سربلندی و سرافرازی نیاز به‌ کار کارشناسانه و برنامه‌ریزی اصولی و به کارگیری همه نیروهای سالم و کارآمد ورزشی دارد. موفقیت ورزش در میادین مختلف در گرو حاکم شدن تحرک در ورزش استان‌هاست و این کار به شرط تغییر در مدیریت ادارات کل و به‌کارگیری افراد کاردان با رزومه‌ی درخشان ورزشی و مدیریتی امکان‌پذیر می‌شود.

انسان‌های بزرگ و با وجدان همیشه برای نزدیکان و آشنایان الگویی قابل احترام هستند. یادشان در ذهن‌ها می ماند و درس‌هایی که از مکتب‌شان یاد گرفته‌اند فراموش نشدنی می شوند.

وجدان کاری را نگرشی قاطعانه و همراه با تعهد نسبت به شغل می دانند. در هر شغل و در هر مقام و در هر پستی، صاحبان وجدان کار نمونه بارزی از معرفت، گذشت، تلاش، اخلاص، صبر، استقامت و بزرگواری هستند.

وجدان کاری آمیزه‌ای از مسئولیت پذیری، تعهد، انضباط، هدفمندی و خوش‌اخلاقی است. وجود این ویژگی‌ها در یک فرد نشان از بزرگی و برخورداری از انگیزه لازم برای به انجام رساندن تمام وظایف و القاء احساس مثبت به همکاران در محیط کار و دوستان و آشنایان است و کسانی که از نزدیک با دکتر علی تیمورزاده آشنایی داشتند و یا در دانشگاه همکارش بوده‌اند و یا پای درس او نشسته و از دریای علم و ادب‌اش بهره‌ها برده‌اند بر این نکته که آن مرحوم در همه لحظات زندگی پر بار و تأثیر گذارش با رفتار و عملکرد مناسب و فراموش نشدنی‌اش درس احساس مسئولیت، وفاداری به ارزش‌ها و حفظ حریم و حقوق دیگران را می داد هم عقیده خواهند بود و چه خوشبخت بودند دانشجویانی که افتخار نشستن به پای درس او را به دست می آوردند و چه بهره‌ها بردند آنهایی که به عنوان همکار سال‌ها در مراکز آموزش‌عالی استان در کنارش بودند که تا می توانستند از بوستان ادب، علم، بزرگواری و انسانیت‌اش اندوخته‌ای پر بار و با ارزش را به دست آوردند.

دکتر علی تیمورزاده استاد و معلمی که عمر پر برکت خود را در راه تربیت دانشجویان و آینده سازان ایران اسلامی سپری کرد برخوردار از مجموعه‌ای از ویژگی‌های یک استاد خوب و تأثیر گذار بود. بیان ساده و شیوا، طرح پرسش‌های خلاق و درگیر کردن دانشجویان در مسایل، نظم و دقت در تدریس و حضور در کلاس درس و رابطه خوب و پدرانه با دانشجویان از جمله عواملی بودند که در محبوبیت و علاقه‌مندی دانشجویان به وی نقش‌آفرینی می کردند.

استفاده از زمان در انتقال داشته‌های خود به دانشجویان و تشویق و ترغیب شاگردان برای بهره‌برداری بهینه از زمان برای یادگیری یکی دیگر از ویژگی‌های ممتاز این استاد بود. آن مرحوم اجازه سپری شدن زمان کلاس درس بدون تأثیر مثبت را هرگز نمی داد و به این ترتیب بود که جمله دانشجویان و همکاران‌اش از بودن در کنار وی لذت می بردند و به معنی واقعی از حضور در کلاس درس وی بهره‌ها می گرفتند.

جامعه دانشگاهی و علمی اردبیل استادی بزرگ، معلمی سرافراز و انسانی اخلاق‌مدار را از دست داد. او یکی از چهره‌های تأثیرگذار در راه‌اندازی، استمرار و دوام رشته کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل بود. فارغ‌التحصیلان رشته کشاورزی واحد اردبیل نقش مثبت آن مرحوم در تربیت متخصصان و عشق به آینده روشن فرزندان ایران زمین را نمی توانند فراموش بکنند.

و برای نگارنده این سطور افتخار بزرگی بود که سال‌ها در کنار او و در آزمایشگاه‌های کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل درس وجدان‌کاری، احساس مسئولیت، تعهد به کار و تلاش برای تربیت نسلی دانا و توانا را آموختم. بدون شک مجموعه بزرگی چون دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل خدمات بی منت این استاد بزرگ را فراموش نخواهد کرد. روحش شاد و یادش گرامی‌باد.

همین چند ماه پیش بود که ورزش و فوتبال ما با یکی از بزرگان خوشنام و با مرام وداع کرد. مرحوم حاج نادر کهنمی یار دیرین و وفادار فوتبال اردبیل که در عین ناباوری جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و در خانه ابدی‌اش آرام گرفت.

مراسم تشییع، تدفین و ترحیم آن مرحوم به طرز باشکوه و با حضور قابل توجه اهالی ورزش و اقشار مختلف مردم مواجه شد تا اصل مهمی که آن مرحوم در طول دوران حیات رعایت می‌کرد به چشم آید.

مرحوم نادر کهنمی ورزشکاری با اخلاق و فوتبالیستی بامرام بود که مردمداری را سرلوحه کارش قرارداده بود. آنهایی که از نزدیک با وی آشنا بودند همگی از اخلاق نیکو و تلاشش برای حل مشکلات جامعه ورزش و خدمت به فوتبال و جوانان سخن می‌گویند و بر تأثیر مثبت آن مرحوم در رونق بخشیدن به بازار ورزش و دفاع از حقانیت فوتبال منطقه تأکید می‌کنند.

برخورد مناسب جامعه با فقدان مرد بزرگی چون نادر کهنمی برای فعالان عرصه فوتبال و جوانان عاشق این رشته پرطرفدار پیام خاصی داشت. این‌که یک ورزشکار و یک فوتبالیست هر چقدر هم که در جاده پیشرفت قدم بردارد و در جامعه به سمت معروفیت برود و برای خودش اسم و نامی دست‌وپا بکند باید به همان اندازه بر تواضع، اخلاق‌مداری، انسانیت و مردم‌داری‌اش افزوده شود.

یک فوتبالیست و یک فعال عرصه فوتبال موقعی می‌تواند در بین مردم و هواداران از جایگاه مطلوبی برخوردار باشد که هیچ‌وقت خود را از مردم جدا نداند و اسیر هوس، غرور، خودمحوری و تکبر نشود.

یک مربی و یک آگاه دنیای فوتبال زمانی موفق است که خیر و صلاح همه را بداند، رقابت را در معنای اصلی‌اش بپذیرد و برای رسیدن به خواست و هدف در تخریب و هتک حرمت دیگران اقدام ننماید.

برای یک فوتبالی تمام‌عیار، گسترش اخلاق ورزشی و حفظ حریم بزرگان و دوستان در عین یک رقابت سالم برای دست یافتن به پیروزی و موفقیت، همواره باید در دستور کار قرار بگیرد و فارغ از هرگونه مسائل حاشیه‌ای و پایمال کردن حقوق دیگران و به دور از هرگونه مسائل حاشیه‌ای و در تلاش برای رسیدن به موفقیت از تخریب و پایمال کردن حقوق دیگران خودداری نماید.

زندگی مرحوم نادر کهنمی‌ها باید مورد توجه جوانان و مربیان فعال در عرصه فوتبال قرار گیرد تا با تمام وجود از پراکنده شدن تخم نفاق در فضای فوتبال و ایجاد اختلاف و دو دستگی بین آنها ممانعت نمایند. فوتبال اردبیل نیاز به یک‌رنگی، صداقت، تحمل یکدیگر و کوتاه کردن دست تفرقه‌افکنان و خود پندارهای همیشه مدعی و آتش بیاران معرکه دارد.

زمانی‌که قدرت حاج نوری رئیس هیئت کشتی استان اعلام کرد که پاداش نقدی کشتی‌گیران و مربیانی که در رقابت‌های قهرمانی کشور و بین‌المللی صاحب عنوان و مقام می‌شوند بلافاصله بعد از بازگشت از مسابقات اهدا می‌گردد اکثراً با شک‌وتردید به این وعده نگاه کردند.

در ورزش اردبیل تاکنون چنین وعده‌ای داده نشده بود. اصلاً بحث تقدیر و قدردانی از ورزشکاران مدال‌آور در ورزش استان یک داستان طولانی دارد. برای یک هدیه، ورزشکار ماه‌ها باید دوندگی بکند و پشت درب این مسئول و آن مقام منتظر بماند و اگر خیلی شانس داشته باشد بعد از مدت‌ها شاید چشمش به یک هدیه‌ای روشن گردد.

بارها وعده داده شد که می‌خواهند بحث هدیه قهرمانان را در یک چارچوب مشخص مصوب بکنند ولی آن‌چه که تاکنون از این بابت نصیب قهرمانان شده‌ بیشتر وعده و شعار بوده‌است.

البته باید از مدیرانی که در مقاطعی با اصرار و تلاش دوچندان مراسم تجلیل از قهرمانان را برگزار کرده‌اند به نیکی یاد شود ولی این مراسم موقعی می‌تواند دلچسب باشد که در یک زمان معین و تعریف‌شده انجام شود که متأسفانه تاکنون چنین نشده است.

تجلیل از قهرمانان، بیشتر در دوره مدیریت مدیرانی انجام‌شده که ورزشکار و از خانواده ورزش بوده‌اند. آنها که خود زجر کشیده ورزش می‌باشند به‌خوبی زحمات و رنج قهرمانان در رسیدن به سکوی قهرمانی را احساس می‌کنند و بحث راه‌اندازی بساط تجلیل را برای خود وظیفه‌ای بس مهم تلقی می‌کنند اما زمانی‌که اداره امور ورزش را عزیزانی خارج از مجموعه برعهده گرفته‌اند برپایی این قبیل مراسم با فاصله زمانی زیاد انجام پذیرفته است.

قدرت حاج نوری به‌عنوان رئیس هیئت کشتی استان برای ایجاد انگیزه در بین قهرمانان و مربیان و ارج نهادن به زحمات طاقت‌فرسای آنها آیین‌نامه تجلیل از قهرمانان و مربیان را تدوین و ابلاغ کرد. اقدام به‌موقع وی بعد از افتخارآفرینی کشتی‌گیران، برگ جدیدی را در بحث بازگرداندن اعتماد بین اعضای خانواده کشتی و دست‌اندرکاران امر باز کرد.

وفا به عهد قدرت حاج نوری برای جامعه ورزش و کشتی از اهمیت بسیاری برخوردار بود. از آن روزی که اجرای آیین‌نامه تجلیل اعلام شد تا به امروز در کوتاهترین زمان ممکن بعد از بازگشت قهرمانان و مربیان به اردبیل هدایای خود را دریافت کرده‌اند.

هیئت کشتی استان در ارتباط با تجلیل از افتخارآفرینان در حد توان گام‌هایی برداشته‌است که می‌تواند عاملی بسیار مهم در ایجاد انگیزه در بین جوانان و مربیان برای تلاش بیشتر و رسیدن به روزهای اوج و افتخار آفرینی باشد.

جامعه ما از حرف‌های بدون پشتوانه آسیب‌های زیادی دیده است. در ورزش نیز در مقاطعی حرف بیشتر از عمل به چشم خورده ولی باید بپذیریم آنچه که می‌تواند حرکت‌آفرین باشد عمل است و بی‌دلیل نیست که در مکتب ما براین‌که باید علم با حرکت و شور و وعده با عمل همراه باشد تأکید بیشتری شده و عالم بی‌عمل با نکوهش شدید مواجه شده‌است.

کشتی ورزش اول استان بوده و هر اقدام و حرکت مثبتی در جهت کمک به اعتلای آن باید مورد حمایت و پشتیبانی قرار گیرد. رفتار قدرت حاج نوری و هیئت کشتی استان در قبال مدال‌آوران باید الگویی برای دیگر هیئت‌های ورزشی باشد. در ایامی که مسئولین ورزش و دست‌اندرکاران استان، شهر، شورا و شهردار به این امر بهایی ندهند نباید دست روی دست گذاشت چرا که ورزش و هواداران آن از هیئت‌ها و ورزشکاران  انتظار درخشش در میادین مختلف را دارند بنابراین برای تحرک بخشیدن هر چه بیشتر به حرکت رو به جلوی قهرمانان باید فکر اساسی شود و در این راه تلاش دوچندان به عمل آید.

قدرت حاج نوری پس‌از کسب عنوان نایب قهرمانی کشتی فرنگی نونهالان کشور توسط محمد آد‌شیرین، وی را به ‌همراه مربی زحمتکش شهرام سمیعی مورد تجلیل قرار داد و هدایای نقدی آنها را تقدیم کرد.

امید می‌رود تجلیل از قهرمانان و ورزشکاران افتخارآفرین در استان ما به یک فرهنگ تبدیل شود و همه مسئولین از استاندار و شهردار و شورا تا دیگر مدیران دستگاه‌های اجرایی این کار را جزء وظایف همیشگی خود به حساب آورند. ان‌شاءالله.