تا زمانی‌که هیئت دولت تکلیف استانداری اردبیل را مشخص نکند فضای حاکم بر انتخاب استاندار تیره‌تر خواهد شد. هر روز بر تعداد داوطلبان افزوده می‌شود و درنهایت لیست بلندبالایی از سینه‌چاکان خدمت به مردم و جامعه در سطح استان اردبیل به ثبت می‌رسد.

برخی‌ها بدجوری خوش‌خوراک هستند چرا که با یک روزنامه چند سطری می‌خواهند عنان اختیار استانداری را در دست بگیرند و برای خود و دوستان خدمت بکنند از جنس عالی و بی‌نقص‌اش.

می‌گویند یارو را به ده راه نمی‌دادند سراغ خانه کدخدا را می‌گرفت. برخی هم که ممکن است از پیشینه کافی برای رسیدن به چنین پست‌های حساسی برخوردار نباشند باز می‌خواهند فرصت را از دست ندهند چرا که معتقدند از این ستون به آن ستون فرجی است، شاید دری به تخته بخورد و او را بر بالای جلسه بنشاند و حکمران‌اش بکند.

گفتم: فضول باشی باز چه خبر شده‌است که این‌چنین به‌سرعت سخن می‌گویی و به کسی فرصت اظهار نظر نمی‌دهی؟

گفت: مردی هر روز رأس ساعت معینی به گوشه میدان شهر می‌رفت و لحظاتی کلاهش را از سر بر می‌داشت و به‌شدت تکان می‌داد. روزی پلیس علت را جویا شد، گفت با این کار زرافه‌ها را دور می‌کنم.

پلیس پرسید: من این‌جا زرافه ای نمی‌بینم، پاسخ شنید این نشان می‌دهد که من کارم را درست انجام می‌دهم.

حال این‌هایی که خود را لایق و سزاوار استانداری اردبیل می‌دانند شب‌ها نقشه می‌کشند و برنامه‌ها می‌چینند و صبح به کمک دوستان‌شان فضای مجازی را از خبرهای خوش، تماس با وزارت کشور، کار تمام شده‌است و فلانی در جلسه حضور یافت پر می‌کنند و بدین ترتیب فکر می‌نمایند که کار درستی انجام می‌دهند و با یک یا چند پست در فضای مجازی می‌توانند استاندار بشوند و عقده‌های تلمبار شده چندین ساله را خالی نمایند.

گفتم: فضول‌باشی می‌گویند آن‌هایی که صد دل عاشق استاندار شدن هستند رایزنی‌های زیادی می‌کنند، دست به دامن خیلی‌ها می‌شوند، از ستادی و غیر‌ستادی هزینه می‌کنند و خلاصه تا جایی که می‌توانند برای رسیدن به هدف تلاش می‌نمایند ولی در این راه تنها چیزی را که فراموش می‌کنند خداست! آن‌هایی که فقط قصد خدمت دارند و از توانایی کافی برخوردار می‌باشند نباید آویزان این مسئول و ملتمس آن یکی باشند، کافی است که به خداوند نظر کنند و به حمایت و پشتیبانی او دلگرم باشند.

گفت: همین‌که می‌بینی تا به امروز خیلی‌ها در رسیدن به استانداری اردبیل لب چشمه رفته و تشنه برگشته‌اند علتی جز فراموشی خدا و دل بستن به بندگان ندارند. غفلت از خدا و مغرور شدن به حامیان دارای پست و مقام و موقعیت، همیشه با موفقیت همراه نخواهد شد. به این داستان گوش بده و تو یکی کارها را به خدا بسپار که هر چه او صلاح ببیند همان می‌شود.

درویشی تهی‌دست از کنار باغ کریم‌خان زند عبور می‌کرد، چشمش به شاه افتاد و با دست اشاره‌ای به او کرد. کریم‌خان دستور داد درویش را به داخل باغ آوردند.

کریم‌خان گفت: این اشاره‌های تو برای چه بود؟

درویش گفت: نام من کریم است، نام تو هم کریم و خدا هم کریم. آن کریم به تو چقدر داده است و به من چه داده؟ کریم‌خان در حال کشیدن قلیان بود؛ گفت: چه می‌خواهی؟

درویش گفت: همین قلیان، مرا بس است! چند روز بعد درویش قلیان را به بازار برد و قلیان به فروخت. خریدار قلیان کسی نبود جز کسی که می‌خواست نزد کریم‌خان رفته و تحفه برای خان ببرد! پس جیب درویش را پر از سکه کرد و قلیان نزد کریم‌خان برد! روزگار سپری شد. درویش جهت تشکر نزد خان رفت. ناگه چشمش به قلیان افتاد و با دست اشاره‌ای به کریم‌خان زند کرد و گفت: نه من کریمم و نه تو؛کریم فقط خداست، که جیب مرا پر از پول کرد و قلیان تو هم سر جایش هست.

اگر گفته‌ها و ادعاهای احمد دنیا‌مالی به‌عنوان وزیر ورزش و جوانان تحقق یابد امیدواری برای آینده ورزش کشور بیشتر و بیشتر خواهد شد.
ضرب‌المثلی قدیمی می‌گوید: “مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید می‌ترسد”، جامعه ورزش در سال‌های اخیر از این وعده‌های دهان پرکن زیاد شنیده است، قول‌هایی که کم‌تر عملی شده و اکثرشان فقط در حد حرف باقی‌مانده‌اند! دنیا‌مالی موقعی می‌تواند اعتماد ورزشی‌ها را جلب کند که در کوتاه زمان قادر به عملی ساختن برخی از وعده‌هایش باشد.
او در یکی از سخنرانی‌هایش گفته است: “تلاش می‌کنیم ورزش کشور به آرامش برسد”. همچنین ادعا کرده که تلاش می‌کند از رفتارهای غیرحرفه‌ای جلوگیری کند و برای مبارزه با فساد از مردم کمک بگیرد.
البته وزیر محترم مقصود و مراد خود از آرامش را بیان نفرموده‌اند. وی آرامش در ادارات کل استان‌ها و هیئت‌های ورزشی استان‌ها را چگونه توجیه می‌کند؟ اگر در میان ده‌ها منظور و هدف از بیان این جملات، یکی هم آرامش در انتخابات هیئت‌ها و کم کردن حاشیه از مجامع انتخاباتی باشد باید به استحضار وزیر برسانیم که از این بابت ورزش اردبیل کاملاً به آرامش رسیده است! حضور تک کاندیداها در مجامع انتخاباتی بروز هر گونه حاشیه و برهم خوردن آرامش مسئولین و فضای ورزش را به حداقل می‌رساند! تک کاندیدایی مجامع در وقت هم صرفه‌جویی می‌کند یعنی در مجمع به‌جای این‌که چندین کاندیدا صحبت بکنند و به ارائه برنامه بپردازند و خدای ناکرده به همدیگر تکه‌پرانی نمایند و از ضعف‌های یکدیگر ناله سر بدهند تنها یک نفر سخنرانی غرایی انجام می‌دهد درحالی‌که مطمئن است آرا به‌نام او مزین شده و در گلدان ریخته خواهد شد. حالا واقعاً چنین مجامعی را که سرشار از آرامش و آرامش است آیا فقط می‌توان مجامع انتخاباتی‌شان نامید یا می‌توان کلمه انتصاب را هم در مورد آن‌ها به‌کار برد؟ درهرصورت آرامش مورد ادعای وزیر در انتخاب هیئت‌های استانی کاملاً ساری و جاری است و دنیا‌مالی می‌تواند از آن‌ها به‌عنوان نمونه‌هایی بارز از تحقق وعده‌هایش استفاده بکند و بر اعضاء و دست‌اندرکاران مجامع، احسن و بارک‌اله بگوید.
دنیامالی در یکی دیگر از سخنرانی‌های خود گفته است: “آمده‌ام که قانون را در ورزش حاکم کنم، وقتی رئیس فدراسیونی دوره چهار ساله‌اش به پایان می‌رسد باید کنار برود. ما سرپرست می‌گذاریم، حضور سرپرست در فدراسیون باید کوتاه مدت باشد”.
باید از وزیر پرسید که آیا این دیدگاهش درمورد هیئت‌های استانی نیز صادق است؟ یعنی در استان‌ها نیز باید عمر سرپرستان هیئت‌ها کوتاه باشد؟ ما که در بعضی مواقع شاهد تحقق این ادعا نبوده‌ایم. آیا قانونی که شما برای اجرای آن مدعی هستی فقط مختص فدراسیون‌هاست و یا ادارات کل و هیئت های استانی نیز به آن باید تن بدهند. مثلاً ادامه فعالیت سرپرست هیئتی که مهلت قانونی ۶ ماهه سرپرستی‌اش به پایان رسیده و بدون تمدید حکم، سرپرستی‌اش تا سقف یک‌سال ادامه پیدا بکند آیا دلیلی بر اجرای قانون در زیرمجموعه تحت فرماندهی شماست؟ نباید فقط حرف بزنیم و شعار بدهیم، آیا سرپرستی یک‌ساله فردی بر یک هیئت ورزشی و عدم برگزاری مجمع در این فاصله زمانی قانونی است؟بیچاره قانون، در مواقعی که منافع‌مان ایجاب بکند به هر شکلی تفسیر و اجرایش می‌کنیم. یاحق.

پرسپولیس دیدار معوقه هفته چهارم لیگ برتر را در سیرجان با تک گل وحید امیری با پیروزی پشت‌سر گذاشت.

در این دیدار پسر محبوب و دوست‌داشتنی پرسپولیس نشان داد که همچنان با روحیه جنگندگی در اختیار تیم بودهو برای رسیدن به هدف از هیچ کوشش و تلاشی دریغ نمی‌کند.

نمایش هافبک محبوب و خوش اخلاق در هر دیداری که به میدان می‌رود به نقطه قوت پرسپولیس تبدیل می‌شود. او با دوندگی زیاد، ایجاد فرصت‌های گل‌زنی و شرکت در کارهای تدافعیف مؤثرترین یار پرسپولیس در کسب نتایج مطلوب محسوب می‌شود.

وحید امیری بازیکن استاندارد و قابل‌اعتماد است. شم گل‌زنی، قدرت سرزنی، تاکتیک‌پذیری همراه با روحیه مثال‌زدنی او را به مطمئن ترین یار فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس تبدیل کرده‌است.

وحید توانایی و قدرت بازی در چند پست را دارد. بازیکنی فداکار و در خدمت تیم است. ویژگی‌های فنی‌اش همیشه او را یاری می‌کند تا بتواند گره‌های یک بازی را باز بکند. در این راه، تکنیک، سرعت، قدرت پاس و توانایی گلزنی‌اش او را یاری و مساعدت می‌نماید.

او محبوب همه مربیان بوده و هست. هر مربی که با او کار کرده‌ همواره از او به نیکی یاد نموده و بر ویژگی‌های منحصربه‌فردش تأکید نموده‌اند. فرقی هم نمی‌کند برانکو،  کیروشف کالدرونف یحیی و گاریدو او را  ستوده‌اند و از این‌که با بازیکنی ششدانگ چون وحید کارکرده‌اند اظهار خوشحالی نموده‌اند.

وحید امیری با همه‌ی ویژگی‌های اخلاقی و فنی‌اش به جمع افسانه‌های پرسپولیس پیوسته است. یکی از خصوصیات‌اش که این روزها در جامعه فوتبال نایاب بوده و کم‌تر قابل‌مشاهده است تیپ، چهره و رفتار او می‌باشد. تیپ، چهره و رفتارش این بازیکن نامدار و همیشه آمادهف مردان نسل‌های گذشته فوتبال را به یاد می‌آورد. او به تیم پرسپولیس و پیراهن آن وفادار است و همه این خصوصیات دست‌به‌دست هم داده‌اند تا پسر تمام‌نشدنی فوتبال ایران را به یکی از بهترین فوتبالیست‌های تاریخ فوتبال این کشور تبدیل نمایند.

در فاصله زمانی ۴ ماه مانده تا برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون فوتبال، رئیس فدراسیون از حال‌وروز فوتبال اظهار نارضایتی کرده‌است. به عبارت دیگر آش فوتبال ما آن‌قدر شور شده که آشپزباشی هم زبان به گلایه باز نموده است. برای مهدی تاج پذیرفتن ضعف و نارسایی در فوتبال کشور یک کار بزرگ و طاقت‌فرساست. کسی که سال‌ها از عملکرد فدراسیون دفاع کرده و به ستاره‌های آن افتخار نموده به یک‌باره با تغییر موضع بر ضعف فدراسیون و اوضاع نابسامان فوتبال اعتراض بکند چیزی جز تن دادن به واقعیت نبوده و نخواهد بود.

همین‌هایی که امروز در فدراسیون فوتبال صاحب جلال و جبروت هستند آن‌هایی‌اند که بیشترین و بزرگ‌ترین نقش در عقب‌ماندگی فوتبال این سرزمین را دارند. فوتبالی که  در سطح آسیا آقایی می‌کرد امروز حسرت یک پیروزی شیرین در قاره به دلش مانده است. آیا در حاکمیت این وضع غیر از کسانی که ادعای مدیریت بی‌نقص را دارند می‌توان دیگران را مقصر قلمداد کرد؟

وقتی در فدراسیونی که عوامل مهم و تأثیرگذارش به اتهام فساد، احضار، بازداشت و روانه زندان می‌شوند آیا حرف زدن از اجرای عدالت می‌تواند جایگاهی داشته باشد؟ آیا جای سؤال باقی نمی‌ماند که با این حجم از آبروریزی، استعفای دیگر مدیران نباید در دستور کار قرار می‌گرفت؟ آیا آن‌هایی که با پناه بردن به دامن حاشیه‌ها و احیاناً زد و بندهای پشت پرده در مقاطعی افراد فاسد احضار شده را مورد حمایت قرار داده و از حضورشان در فدراسیون دفاع کرده‌اند نباید مورد بازخواست قرار گیرند و از میزان اعتماد به آن‌ها کاسته شده و برای پایان دادن به فعالیت‌شان در عرصه فوتبال فکر اساسی بشود و برنامه‌ریزی صورت بگیرد؟

آیا در مجمع انتخاباتی پیش‌رو همچنان کسانی که سال‌ها در فوتبال این سرزمین و استان‌های مختلف کنگر خورده و لنگر انداخته‌اند بازهم میدان‌داری کرده و برای ادامه حیات مدیریتی  تلاش کرده و بدین وسیله بر ماندن‌شان در مسئولیت استان‌ها همچنان امیدوار خواهند شد.

تجربه نشان داده است که مهدی تاج اراده‌ای برای تغییر رویه و قدم گذاشتن در وادی مدیریت صحیح و اصولی ندارد. یکی از دلایل عمده برای این ادعا حفظ بافت مدیریت فوتبال استان‌ها در سال‌های اخیر می‌باشد. فدراسیون کم‌تر به تغییر مدیریت‌ها در فوتبال استان‌ها تن می‌دهد و حتی به آسانی چشم بر روی تخلفات انجام پذیرفته در انتخابات برخی از استان‌ها می‌بندد و در صورت لزوم بر پایمال کردن حق‌وحقوق دیگران نیز ترسی به دل راه نمی‌دهد.

تا زمانی‌که مسیر قانون‌گریزی‌ها و دستاویز قرار دادن اساسنامه موجود در فوتبال استان‌ها ادامه‌دار باشد انتظار بیشتری از مدیریت فوتبال در سطح کلان نباید داشته باشیم. تاج موقعی می‌تواند به بهبود امور و قرار گرفتن فوتبال روی ریل درست و اصولی امیدوار باشد که بتواند مدیرانی لایق و کارکشته را به خدمت فراخواند و برای حذف فرصت‌طلبان همیشه مدعی اقدام نماید.