فضول‌باشی تا من را دید با شوق فراوان گفت: شنیدی که هفته گذشته رئیس هیئت کشتی استان از امکانات فدراسیون و سالن‌ها و مجموعه‌های احداث شده بازدید کرد؟ گویا می‌خواهد در اردبیل نیز شبیه چنین تأسیساتی را راه‌اندازی بکند.

گفتم: هر قدمی که در راستای بهبود زیرساخت‌های ورزش منطقه برداشته شود باید مورد حمایت و پشتیبانی قرار بگیرد. تا زمانی‌که بخش خصوصی و خیرین ورزشی فکری به حال زیرساخت‌های مورد نیاز نکنند بیشتر مشکلات همچنان پابرجا خواهد بود. این روزها می‌شنویم که برخی امکانات موجود را می‌خواهند بفروشند و حراج‌اش بکنند ولی همین‌که فردی چون قدرت حاج نوری می‌خواهد از سرمایه خود برای کمپ کشتی استان سرمایه‌گذاری بکند باید راه را برایش هموار و زمینه را فراهم کرد.

فضول باشی گفت: حالا عده‌ای نیایند و بگویند بابا تو چه از کشتی می‌فهمی که می‌خواهی در مورد آن صحبت بکنی؟ حمایت از یک اقدام خیرخواهانه نیاز به این ندارد که فرق بین “بزکش” و “سالتو” را بدانم. قرار نیست که با بیان حقایق و واقعیت‌ها عده‌ای را با فن پیچ‌پیچک ضربه‌فنی بکنم و قرار نیست اگر در روی تشک نمی‌توانم با کشتی‌گیران سرشاخ شده و فن رد و بدل نمایم به اقدامات خوب و به هدف‌های متعالی و حمایت‌های بی‌نظیر اشاره نکنم. خدا اموات آن‌هایی را بیامرزد که چیزی برداشته‌ها و امکانات ورزش ما اضافه بکنند. باور کنید از یک نوجوان 10 و 12 ساله هم اگر بپرسیم که اگر فردی بخواهد برای کشتی  200 و یا 300 میلیارد تومان خرج بکند با او باید چگونه رفتار شود، پاسخ می‌دهد امان ندهید و پر و بالش را بگیرید و دلگرمش بکنید تا از گفته و تصمیم‌اش پشیمان نشود.

اگر هستند آدم‌های “سیاه بینی” که احیاناً با حرکت‌های خیرخواهانه مخالف هستند بالاغیرتا حداقل در مورد کشتی و کمپ آن در اردبیل زبان روی جگر بگذارند و برای دلسرد کردن خیرین از فن‌های مختلف از جمله “سنجاب پرنده” استفاده نکنند.

گفتم: فضول‌باشی بدجوری به کشتی علاقه‌مند شده‌ای؟ آیا می‌خواهی با یک “سر زیر بغل” برای مدتی هم که شده منتقدان را خاموش بکنی و به عده‌ای نان قرض بدهی؟

فضول‌باشی گفت: چرا باید نان قرض بدهم. هر کسی برای ورزش ریالی از سرمایه خودش هزینه بکند باید دستش را بوسید و تمام‌قد حمایتش کرد. باید رفت سراغ آن کسانی که در هیئت‌ها نوعی حکومت پادشاهی راه انداخته‌اند، طوری رفتار کرده و مهره‌چینی می‌کنند که گویا می‌خواهند تا زمانی‌که نفس می‌کشند و توان راه رفتن دارند در هیئت‌ها حکومت نمایند و حتی می‌توانند به‌نام خودشان سکه ضرب کنند! باور کنید، بروید و بررسی بکنید که همین‌ها در مدتی که در هیئت‌ها مسئولیت داشتند چه گلی بر سر رشته ورزشی‌شان زده‌اند و جدا از مأموریت و سفرهای داخلی و خارجی برای رشته تحت مدیریت‌شان چه آشی پخته‌اند؟ به‌هرحال اتفاق خوبی خواهد بود که اگر حاج نوری برای کمپ کشتی استان اقدام بکند و یادگاری بزرگ از خود بر جای بگذارد و بالاترین خدمت به ورزش و کشتی را انجام بدهد.

من با هیچ‌کس مشکلی ندارم ولی مخلص آن‌هایی هستم که برای ورزش صادقانه خدمت بکنند و با برنامه‌ریزی مناسب و به‌دور از هرگونه حاشیه سازی‌ها و سم‌پراکندگی‌ها نشان بدهند که واقعاً عاشق خدمت هستند و نه شیفته پست و قدرت.

او در حالتی که از ما خداحافظی می‌کرد گفت: از قول من بنویس که جناب حاج نوری در تصمیمی که گرفتی مصمم و استوارباش و احیاناً اگر حرف‌هایی زده ‌شود و یا ادعاهائی بکنند دقت کن و اجازه رسیدن به پاها و دست‌ها را نده و با اقدام مناسب چنان خیمه‌ای بزن که حریفان را خسته و مغلوب نمایی.

با توجه به آسیب‌دیدگی پیش آمده برای استون ارونوف در بازی مقابل آلومینیوم، اقدامات پزشکی لازم برای این بازیکن بلافاصله پس از خروج وی از بازی آغاز شد و در حال حاضر نیز ادامه دارد. بازیکن برای MRI اعزام شد که گزارش آن نیز دریافت گردید.
رییس کمیته پزشکی باشگاه خاطر نشان کرد: گزارش ارسالی، تشخیص قبلی درباره وقوع آسیب در ناحیه همسترینگ را تایید کرد و برنامه درمانی طبق پروتکل ادامه پیدا می‌کند تا بازیکن در سریع‌ترین زمان ممکن در اختیار کادر فنی قرار بگیرد.

ورزش همانند هنر، مدرسه، سینما و…. وسیله است. چگونگی استفاده از این وسیله، مهم و قابل‌توجه می‌باشد. آیا ورزش وسیله‌ای برای ضربه زدن به روحیات و بازی با احساسات مردم و حرکت در کج‌راهه، تأمین منافع نامشروع، فخر فروختن و از خود راضی بودن و یا نقش‌آفرینی به عنوان جریان مخرب و مخل نظام و آسایش است و یا وسیله‌ای برای خدمت به جامعه، جوانان و تأمین سلامتی جسم و روح جوانان و آینده‌سازان این مرز و بوم.

ورزش برای رسیدن به جایگاه اصلی و افتخارآفرینی در عرصه‌های مختلف نیازمند توجه به قسمت دوم مطلب بالا می‌باشد. یعنی هرچقدر به ورزش بها داده شود، به جایگاه‌ها توجه گردد، برنامه‌ریزی و اجرا به دست افراد صالح و متخصص سپرده شود، از اقدامات تبلیغی، شعاری، آماری، خودفریبی و الکی‌خوشی ممانعت گردد می‌توان به تأثیر مثبت و سرنوشت‌ساز ورزش در جامعه امیدوار شد.

ورزش اگر وسیله‌ای برای خالی کردن عقده‌ها و پلی برای رسیدن به قدرت مورد استفاده قرار گیرد و ساحت پاک آن عرصه‌ای برای برخورد با منتقدین و ابزاری برای تأمین منافع شخصی، باندی، حزبی و … شود به وسیله‌ای برای توسعه بداخلاقی‌ها، بدی‌ها، نامردی‌ها و زیرآب زنی‌ها تبدیل می‌شود.

امورات ورزش در هر سطح و در هر مقطعی اگر به صاحبان اصلی‌اش سپرده نشود نقش‌آفرینی‌اش در جامعه زیر سؤال خواهد رفت. تا زمانی‌که ورزش روی کاکل جوانان، تحصیل‌کرده‌ها و استخوان خرد کرده‌ها نچرخد امیدواری به بهبود اوضاع، انتظاری بیش نخواهد بود و تا وقتی‌که در ورزش عناصر مخرب و غریبه‌های لنگر انداخته و تفکرات قدرت‌طلبی و انتقام‌جویی حاکم باشد برطرف کردن مشکلات و خشکاندن ریشه‌ی نابسامانی‌ها، بداخلاقی‌ها و ناکامی‌های فنی و اجرایی امکان‌پذیر نشده و پیشرفت بایسته و متناسب با ظرفیت و توان بالقوه در این عرصه حاصل نخواهد شد.

ورزش باید در جهت برآورده کردن انتظارات مردمی حرکت بکند. هر مسئول و دست‌اندرکار ورزشی درصورتی‌که ورزش را به‌جای خدمت به مردم و جامعه در اختیار اهداف شخصی و اغراض سیاسی قرار دهد در زمره بزرگ‌ترین خائنین و دشمنان ورزش و جوانان قرار می‌گیرد.

ورزش با افراد دورو، دروغ‌گو، آمار ساز و باندباز نمی‌تواند رابطه‌ی خوبی داشته باشد. رشد و بالندگی ورزش در گروی فکر و فرهنگ سالم است. آن‌هایی که فقط با قصد سری در میان سرها در آوردن و تکیه بر میز مدیریت و ریاست و به کارگیری دوستان، آشنایان و یاران هم حلقه به ورزش روی خوش نشان می‌دهند مقصد بیراهه‌ای را طی می‌کنند که نتیجه‌ای جز رسوایی و بدنامی، ناکامی و شرمندگی دربر نخواهد داشت.

ورزش وسیله‌ای است برای خدمت و اعتلای مقام انسانی و باید با همه توان همه‌ی این ابزار در مسیر رشد و تکامل قرار بگیرد. آن‌هایی که بخواهند جز این عمل نمایند و بر خلاف اهداف ورزش حرکت کنند موجب سقوط، تباهی و ناکامی می شوند و درنهایت به چهره منفور و غیرقابل‌تحمل در جامعه و در میان ورزشی‌ها تبدیل می‌شوند.

انشاءاله که وزارت کشور هرچه زودتر تکلیف استانداری اردبیل را مشخص بکند تا پیش‌از این در فضای مجازی با آبروی افراد بازی نشود و بساط سیاسی‌بازی و استاندار تراشی برچیده شود.

چقدر افراد عاشق خدمت در استان و منطقه ما زیاد شده‌است. گویا همه می‌خواهند راهی به استانداری اردبیل پیدا بکنند و برای مدتی هم که شده شاد و غزل‌خوان بشوند و امرونهی نمایند و از رسیدن به قدرت، بزرگ‌ترین لذت‌ها رو ببرند.

عده‌ای تلاششان بر این استوار است که شاهد روی خوش زندگی برای خود و دوستان‌شان باشند و چنین است که نسبت‌ها می‌دهند و گاهاً ادعاهای بی‌پایه می‌کنند و می‌خواهند ذهن‌ها را جز ‌بحث استانداری به جانب دیگری سوق ندهند و خیلی از مسائل مطرح در جامعه را پوشش بدهند.

خلاصه همه می‌خواهند نامزد خودشان را بیشتر و بیشتر به رخ بکشند و به هر طریق ممکن، فضای مجازی را در اختیار بگیرند. چه باید کرد زندگی همین است، غم‌ها و شادی‌ها با هم نصیب انسان می‌شود درست مانند فوتبال. مثلاً استقلال در هفته گذشته در لیگ نخبگان نماینده قطر را شکست داد و چند روزی در باد این پیروزی خوابید و در لیگ در مقابل نساجی به تساوی رسید و زانوی غم در بغل گرفت و یا پرسپولیس که در عربستان شکست خورد ولی در لیگ، گربه سیاه سال‌های اخیرش یعنی آلومینیوم اراک را مغلوب نمود تا هوادارانش تا حدودی غم شکست هفته گذشته را فراموش کنند.

حالا عرضم به حضور انورتان که فعالان عرصه سیاست و آن‌هایی که با هزاران امید و با هدف‌های متعالی در ستادهای پیروز انتخابات ریاست جمهور بودند نمی‌خواهند شیرینی و قدرت و غرور به‌دست‌آمده را با یک انتخاب سؤال برانگیز در استانداری از دست بدهند.

هر نامزدی که مطرح می‌شود به نوعی مورد محبت عده‌ای قرار می‌گیرد و گویا باید استان ما هم‌زمان باید 10 تا 20 استاندار داشته باشد تا همه راضی و خشنود و کامکار شوند و احساس پیروزی‌شان دست‌نخورده باقی بماند.

در کنار همه اقدامات انجام‌یافته چشم‌تان بد نبیند، برخی‌ها بدجوری در تیررس هستند. نامزدهایی از چپ و راست مطرح می‌شود ولی همه کاسه کوزه‌ها را می‌خواهند سر یک نفر بشکنند. واکنش‌های محیرالعقولی نشان می‌دهند که چاره‌ای جز پناه بردن به درگاه خداوند و درخواست تعیین تکلیف سریع پیدا نمی‌شود.

گفتم: فضول‌باشی تو چرا حرص می خوری،  خوب یا بد یک نفر معرفی می‌شود و دوران آقایی عده‌ای در استان آغاز می شود. با متن من و یا با پیام‌ها و پست‌های دیگران نه استاندار معرفی می‌کنند و نه کسی را عزل می‌نمایند.خلاصه قرار است  برای استان، استاندار معرفی بکنند ولی گاهی افرادی نام‌شان بر سر زبان‌ها می‌افتد که انسان ناخودآگاه به یاد آن شعر معروف مرحوم شهریار می افتد که گفت: “بورکی باشان قویان گرک بورکینده بیر یاراشا”.

فضول‌باشی حرفم را قطع کرد و افزود: این روزها بازار دورهمی‌های سیاسی با دستورکار انتخاب استاندار افزایش یافته است. بعد از هر دورهمی، غلغله‌ای در فضای مجازی برپا می‌شود، بیانیه پشت بیانیه، معرفی افراد با عجله و حمله به دیگران بدون دلیل و مدرک. چنان آشفته بازاری می‌شود که ناخودآگاه می‌گویم بنازم به این‌همه دوراندیشی، دلسوزی، تدبیر و معرفت.

گفتم: ازیک‌طرف برای استاندار بومی سینه چاک می‌کنند و از طرف دیگر بومی را میهمان انتقادات و حملات می‌نمایند.

فضول‌باشی گفت: معمولاً عادت داریم که از غیربومی‌ها قهرمان و چهره مقبول بسازیم و سرمایه‌های خودمان را به روش‌های مختلف در معرض حمله قرار دهیم. امیدواریم دست‌اندرکاران به‌زودی مسئله را ‌حل بکنند و از بی‌حرمتی‌ها و بی‌احترامی‌ها ممانعت نمایند. خلاصه استانداری که انتخاب می‌شود باید باب میل برخی‌ها که دندان برای ارتقاء، مدیریت و استخدام تیز کرده‌اند باشد تا به آرزوی‌شان برسند. از قدیم گفته‌اند: “از برکت آب دادن به یک خوشه گندم صد خوشه جو هم آب می‌خورند”.

احمد دنیا مالی بعد از اخذ رأی اعتماد از مجلس حرف‌های امیدوارکننده زده و علاقه‌مندان را به آینده ورزش خوش‌بین کرده‌است. ورزشی‌ها از مسئولین انتظاری جز رفتار صادقانه و حرکت در چارچوب اصول و رعایت شایسته سالاری در به‌کارگیری نیروها ندارند.
به‌کارگیری شایسته ها و سپردن امور ورزش به نیروهای کاربلد، متخصص و عصاره‌های ورزش یکی از رموز پیشرفت و حرکت رو به جلوی ورزش می‌باشد. تجربه ثابت کرده‌است که در هر مقطع و در هر زمانی که اصل شایسته سالاری نادیده گرفته شده و یا در پای اقدامات خودکامه منفعت‌جویانه و قبیله گرایانه ذبح شده دستیابی به اهداف غیرممکن شده‌است.
وزیر ورزش اگر بتواند در سطح فدراسیون‌ها و ادارات کل استان‌ها اصل شایسته‌سالاری را رعایت بکند و فضا را برای حضور استخوان خردکرده‌های باتجربه ورزش آماده نماید و از جولان دادن عناصر فرصت‌طلب، سفارشی و بیگانه با ورزش ممانعت کند می‌تواند برای پیشبرد اهداف و برنامه‌ها امیدوار باشد.
انتظار دوستداران ورزش و علاقه‌مند به رشته‌های مختلف ورزش از وزیری که با شعار ایجاد تحول قبول مسئولیت کرده این است که در همه بخش‌ها هر کسی را براساس کارآمدی و لیاقت و تخصص مسئولیت بدهد و به‌این‌ترتیب بر حاکمیت اصول مدیریتی و از جمله شایسته سالاری در ورزش جامه عمل بپوشاند.
وقتی صحبت از ایجاد تحول است دیگر جایی برای جناح‌بازی، قبیله پرستی، رفیق‌بازی و حلقه پروری نخواهد بود. وقتی می‌گویند تحول بزرگ‌ترین مسئولیت و وظیفه می‌باشد باید مطابق با رسم مروت و آیین جوانمردی غیرورزشی‌ها فرصت میدان‌داری در ورزش را به دست نیاورند و زمانی‌که ادعای خدمتگزاری داریم باید در به‌کارگیری مدیران توانمند و باتجربه ورزش لحظه‌ای کوتاهی نکنیم و میدان خدمت را به کسانی بسپاریم که درد کشیده ورزش، آشنا به اصول با مقبولیت بالا در بین ورزشی‌ها باشند.
برای‌اینکه ورزش در سطح استان‌ها از حرکت مطلوب برخوردار گردد چاره‌ای جز در نظر گرفتن ملاک کارآمدی، تجربه و ورزشی بودن در انتصابات نیست. تا زمانی‌که ملاک‌های من درآوردی و مخرب مورد توجه قرار گیرد امید داشتن به پیشرفت سرابی بیش نخواهد بود.
ورزش موقعی می‌تواند پوست‌اندازی کرده و نتایج تلخ گذشته را فراموش نماید که نیروهای شناخته‌شده و توانمند به میدان فراخوانده بشوند و از لشکرکشی دوستان، غریبه‌های ورزش و موقعیت طلب‌های همواره طلبکار جلوگیری نمایند.
و درنهایت آرزو می‌کنیم که انتصابات وزیر و مشاورانش در ورزش کشور درجهت تقویت وفاق و همکاری بیشتر و به خدمت گیری ورزشی‌های عاشق و برهم زدن بساط غیر ورزشی‌های همیشه مدعی منجر بشود. ان‌شاءالله.