از دیدگاه دین مبین اسلام عمل به وعده ها لازم و واجب است. وفای به عهد یکی از شاخصه‌ها و صفات اهل تقوا و صداقت می‌باشد.

کاندیداهای ریاست‌جمهوری درمورد وعده‌هایی که می‌دهند باید با احتیاط عمل کنند، وعده ای که توان عمل به آن‌ها وجود نداشته باشد می‌تواند صدمات غیرقابل جبرانی برای جامعه به‌همراه داشته باشد.

حرف زدن کار آسانی است، در برخی موارد عطش رسیدن به قدرت ممکن است در سخن گفتن و حرف زدن عنان اختیار را از دست انسان خارج نماید ولی آن‌هایی که خود را شایسته تکیه زدن به منصبی چون ریاست‌جمهوری می‌دانند باید بدانند که هر وعده‌ای که به مردم متعهد و ولایت‌مدار ایران اسلامی می دهند درواقع به میلیون‌ها انسان بدهکار می‌شوند و تا زمانی‌که به وعده خود عمل نکنند امکان رهایی از این دین وجود نخواهد داشت.

کافی است که نامزدهای ریاست‌جمهوری برای این مسئله معتقد باشند که عمل نکردن آن‌ها به وعده‌ها، بدبینی مردم نسبت‌به نظام و انقلاب و مسئولین را موجب می‌شود.

گذشته نامزدها و کارنامه آن‌ها در پست‌ها و مسئولیت‌هایی که داشته‌اند می‌تواند بهترین سنجش و میزان برای چگونگی وعده‌های آن‌ها باشد.

برای مردم، صداقت در کلام اهمیت خاصی دارد. در شرایط حاضر مردم برای انتخاب رئیس قوه مجریه براساس حرف و وعده عمل نمی‌کنند باید بررسی کرد و به نتیجه قطعی رسید که چه کسانی در ایران اسلامی تا به امروز در مسئولیت‌هایی که داشته‌اند در حل مشکلات و ارائه راهکار موفق بوده‌اند و در منصب و جایگاهی که داشتند امتحان خود را به‌خوبی پشت‌سر گذاشته‌اند.

این‌که میزان عمل‌گرایی یک فرد مدعی سنجیده بشود کار سخت و پیچیده‌ای نیست. تشخیص کاندیداهای عمل‌گرا از نامزدهای حراف و شلوغ‌کن کار سختی نیست، بهترین مسیر، بررسی کارنامه عملکرد گذشته آن‌ها می‌باشد.

هر وعده‌ای که کاندیداها می‌دهند باید از پشتوانه عملیاتی شدن برخوردار باشد. اصرار بر وعده‌های پرطمطراق، بدون توجه به چگونگی عملی شدن آن‌ها مطمئناً نارضایتی عمومی، دلسردی و بدبینی در بخشی از جامعه را موجب خواهد شد.

رأی آوردن و قرار گرفتن در رأس امور اجرایی کشور یک طرف قضیه است و خیانت به فداکاری هزاران شهید سرافراز و رنج انسان‌های پاک و صادق طرف دیگر.

روز سرنوشت‌ساز تعیین چهاردهمین رئیس جمهوری ایران اسلامی نزدیک است و فرصت زیاد نیست. در این روزها نامزدها با رعایت تقوای الهی از دادن وعده‌های دروغ به مردم خودداری نمایند و بر مردم نیز لازم است که همه اطرافیان‌شان را به مشارکت در انتخابات و انتخاب فرد اصلح تشویق نمایند.

ایران اسلامی کشوری است که اقتدارش متکی به مردم می‌باشد. برای حفظ این اقتدار و کمک به رفع مشکلات موجود، چاره‌ای جز حضور یک‌پارچه و گرم مردم در پای صندوق‌های رأی وجود ندارد.

کسانی که احساس مسئولیت نموده و خود را در قد و قواره مسئولیت مهمی چون ریاست‌جمهوری دیده‌اند برای اخذ رأی، شعارهای مختلفی سر می‌دهند و حرف‌های بسیار زیبا و امیدوارکننده بر زبان جاری می‌نمایند. خیلی از نامزدها تلاش می‌کنند که در مصاحبه‌ها و گردهمایی‌ها از خود چهره‌ای عدالت‌خواه به تصویر بکشند. از آن روزی که کار ثبت‌نام را انجام می‌دهند خود را عدالت‌خواه معرفی کرده و بر سر این موضوع مانور داده و سخن‌سرایی می‌کنند.
انتظار مردم و جامعه از مسئولین، عدالت‌خواهی آن‌ها به معنی واقعی می‌باشد اما در عمل مشاهده می‌شود که توجه به این مسئولیت اجتماعی در نزد آن‌ها در حد یک “پز مدیریتی” تقلیل پیدا می‌کند.
بعد از شهادت آیت‌الله رئیسی با آن‌همه ویژگی‌های منحصربه‌فرد، ایران اسلامی به رئیس جمهوری نیاز دارد که خودش عدالت‌پیشه باشد و این ویژگی را در مسئولیت‌های قبلی نشان داده باشد. آن‌هایی که با ثبت‌نام در انتخابات ریاست‌جمهوری، شعار عدالت‌خواهی بدهند و در رفتار شخصی‌شان از آن کیلومترها فاصله داشته باشند، اقدام شان چیز دیگری جز بازارگرمی انتخاباتی نخواهد بود.
آن‌هایی که دم از عدالت‌خواهی می‌زنند باید در عمل این ادعا را به اثبات برسانند. کسی که در سال‌های گذشته برای خود، اطرافیان، دوستان و اقربای نسبی و سببی فرصت‌های ویژه‌ای فراهم کرده آیا می‌تواند از عدالت خواهی حرف بزند؟
مردم در انتخابات ریاست‌جمهوری به کسانی رأی خواهند داد که عدالت‌خواهی و عدالت‌‌پیشگی را نه به‌عنوان یک شعار تبلیغاتی بلکه موردی با باور قلبی معتقد باشند و دامن‌شان از هر چه تبعیض و فساد و رانت است مصون بوده باشد.
کسی که خود را عدالت‌خواه معرفی می‌کند اگر در میان مردم زندگی نکند و با مردم در همه صحنه‌ها همراه و هم‌قدم نباشد و مسیر رانت‌ها را به روی خود و خودی‌ها مسدود نکند شایسته تکیه زدن بر رأس قوه مجریه ایران اسلامی نخواهد بود.

اتفاقاتی که در دهه‌های اخیر در ایران اسلامی رخداده هیچ‌وقت از ذهن مردم متعهد فراموش نخواهد شد.
نامزدهایی که کارنامه‌شان روشن و مشخص می‌باشد چگونه مدعی ایجاد تغییر و دستیابی به برخی از اهداف می‌شوند؟
آن‌هایی که در زمان مسئولیت‌شان همواره از پاسخ‌گویی به اقداماتی که مسئولیت مستقیم داشته‌اند فرار می‌کردن، حالا اگر از پاسخ‌گویی دم بزنند و در این‌ ارتباط حرف‌های شیرینی بر زبان جاری بکنند قابل‌قبول خواهد بود؟
کسانی که سال‌ها در قامت اصول‌گرایی ادعاها کرده‌اند وقتی در وسوسه حمایت اصلاح‌طلبان باشند تا شاید بر سبد رأی خود بیفزایند چگونه باید مورد اقبال مردمی مسلمان و متعهد قرار بگیرند؟
رفتار تخریبی و نگاه از بالا به پایین نامزد ها در دوره‌های قبلی انتخابات ریاست‌جمهوری در یاد و خاطره مردم ماندنی است، شعارهایی چون “کشور مدیر می‌خواهد نه نوکر” و یا “کشور مدیر می‌خواهد نه سوپرمن” نشان‌دهنده خوی و منش کسانی است که ادعای خدمتگزاری به مردم می‌کنند.
کاندیداهایی که خود را تافته جدابافته می‌دانند نمی‌توانند با کف جامعه ارتباط مناسب برگزار کنند. آن‌هایی که سال‌ها در مسئولیت‌شان بین خود و مردم فاصله ایجاد کرده‌اند برای رسیدن به پست ریاست‌جمهوری نباید پز مدیریت مردمی بدهند.
داستان و قصه برجام با وعده و وعده‌های عجیب‌وغریب دست‌اندرکاران‌اش همراه بود. کسانی که در جریان آن نقش‌آفرینی کرده‌اند، با به‌کار بردن انواع ترفندها نمی‌توانند پوششی ضخیم بر گذشته‌شان بکشند. تصویب ۲۰ دقیقه‌ای برجام در مجلس شورای اسلامی امری نیست که قابل چشم‌پوشی از کارنامه کاری برخی‌ها باشد.
مردم باید در روزهای مانده تا انتخابات چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری همه اتفاقات سال‌های گذشته و موضع‌گیری‌های مسئولین در مقاطع سرنوشت‌ساز کشور را در نظر داشته باشند. آیا کسانی که در مقطعی ادعا می‌کردند تصویب ۲۰ دقیقه‌ای برجام در مجلس نشانه‌ای از مدیریت قوی و اقتدار می‌باشد شایستگی نشستن بر مسند قوه مجریه را خواهند داشت؟
به جرأت می‌توان گفت که کشور به چهره‌هایی نیاز دارد که بتوانند ادامه دهنده راه دولت سیزدهم باشند. مردم مطمئن دست رد به سینه کسانی که در مقاطعی موضعی یکسان با برخی از چهره‌های خائن به ملت و مملکت داشته‌اند خواهند زد.

گفت:چه خبر از فوتبال اردبیل؟
گفتم:خدا را شکر رقابت‌های لیگ برتر شروع شده و روایت می کنند که بازی‌ها از کیفیت مطلوبی بهره می برند.
گفت: دست‌شان درد نکند ولی برای من یک سوال پیش آمده؟
گفتم : تا سوال تو چه باشد. تا بخواهیم حرف بزنیم بعضی‌ها ادعا می کنند که چشم دیدن موفقیت‌های ورزش و فوتبال را نداریم.
گفت:فصل گذشته لیگ برتر با ۱۰ تیم برگزار شد و امسال با ۱۲ تیم. دو تا تیم چگونه مجوز حضور گرفته‌اند؟
گفتم: آقایان فرموده‌اند که همه اقدامات فوتبال با حساب و کتاب است. تو بصیرت کافی برای درک عمق اقدامات را نداری. بی خیال باش و این شعار را سر بده: “هر نه وار کرنرده وار”.

پرونده لیگ بیست و سوم بسته شد، لیگی که از همان آغاز تا به انتها آبستن حوادث بود، لیگی که حاشیه‌ها در آن بر متن چربش زیاد داشت، و لیگی که  بسیاری از واقعیت‌های فوتبال ما را در دید همگان قرار داد و بر همه شعارها و ادعاهای انجام یافته در مورد ویژگی‌های منحصربه‌فردش خط قرمز کشید.

لیگ در فصل جاری آیینه تمام نمایی از حال‌وروز فوتبال کشور بود. روند لیگ و اتفاقات رویداده نشان داد که فوتبال ما بیمار است و مریض. از آن روزی که پرونده فساد در فوتبال ماتم‌زده مطرح شد و حرف‌ها و سخن‌ها از زدوبندها و حرکت‌های پشت پرده به میان آمد و خیلی از پیش‌بینی‌ها رنگ واقعیت گرفت بار دیگر بحثی به‌نام لزوم مبارزه با فساد مطرح گردید.

چه کسانی باید برای کندن ریشه فساد در فوتبال اقدام بکنند؟ آیا آن‌هایی که در تشکیلات فوتبال ما صاحب پست و مقام و دفترودستک شده‌اند وظیفه‌ای در قبال این آبرو ریزی ندارند؟ آیا این فساد نتیجه‌ای از نفوذ و رخنه جریان‌های منفعت‌طلب و شارلاتان مسلک‌های همیشه مدعی نیست؟ آیا زجرآور نمی‌باشد که کسانی بدون داشتن لیاقت و شرایط لازم در این فوتبال وامانده مسئولیت گرفته‌اند و به هر ترتیبی که خواسته‌اند عمل کرده‌اند؟

رفتارهاطوری است که گاهی آن‌ها که باید با باندهای مخرب و دلالان  هزار چهره و مسئولان نان به نرخ روز برخورد بکنند سکوت پیشه می‌کنند و به‌جای برخورد قاطعانه و پایان دادن به همه حرف‌ها و حدیث‌ها به فلسفه‌بافی روی می‌آورند با شیرین زبانی و کلی‌گویی چیزی هم از جامعه طلبکار می‌شوند.

بحث فساد در فوتبال چیز تازه‌ای نیست که امسال چهره خود را نشان بدهد. سال‌هاست که زحمتکشان و عاشقان راستین ورزش و فوتبال بر این مسئله تأکید و برخورد با آن را خواستار شده‌اند. فساد در فوتبال بسته به یک یا دو تیم نیست، عناصر مزاحم و باج‌خواهی که عامل ریشه دوانیدن فساد در فوتبال هستند وقتی اراده‌ای برای مبارزه نمی‌بینند دایره‌ی فعالیت خود را گسترش می‌دهند و به تاخت‌وتاز‌شان در همه زمینه‌های فوتبال ادامه می‌دهند.

کسانی که باید به معنی اخص کلمه برای فوتبال دل بسوزانند و هر حرکت و رفتار سؤال‌برانگیز را با تمام قدرت سرکوب بکنند چندان حساسیت به اصل موضوع نشان نمی‌دهند و چنین می‌شود که به بحثی چون فساد سال‌ها در فوتبال مطرح می‌شود اما اقدام جدی برای قرار دادن آن در در مسیر درست و صحیح انجام نمی‌دهند.

بیماری فوتبال در استان‌ها نیز در تاروپود آن نفوذ کرده‌است. در بسیاری از موارد تصمیم‌های خودسرانه و رفتارهای خارج از آیین‌نامه، میدان را برای ابراز وجود عناصر مخرب و سودجو فراهم می‌کند. اگر اعضای مجامع به وظیفه خود عمل کنند و برگزاری مجمع انتخاباتی را از اختیار قدرتمندان حاضر در صحنه خارج نمایند و از اقدامات خودمحورانه و تصمیم‌های خلق‌الساعه خودداری کنند پاک‌سازی فضای آن در سطح کشور دور از دسترس نخواهد بود.

تا زمانی‌که فوتبال و فضای مدیریتی آن از دست عناصر ناباب و باند‌های شناخته شد و عناصر بدسابقه و جماعت مخل و انگل خلاصی نیابد برای پاکسازی کامل آن و به قدرت رسیدن مدیران دلسوز و کاردان و پاکدست امیدی نخواهد بود.

هدف همه مسئولین و گروه‌های سیاسی و نامزدهای ریاست‌جمهوری باید انتخاباتی پرشور، مشارکتی، رقابتی و سالم باشد.

مردم انتظار دارند چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری با محوریت مسائل مختلف و مهمی چون وحدت‌بخشی، امیدآفرینی، قانون‌گرایی و اخلاق‌مداری همراه باشد.

دشمنان نظام اسلامی با بسیج همه امکانات درجهت ناامید کردن مردم از حضور در صحنه سرمایه‌گذاری می‌کنند و بنابراین فراهم شدن زمینه‌های حضور حداکثری در صحنه انتخابات مهم‌ترین مسئله‌ای است که باید مورد توجه قرار بگیرد و برای تحقق آن به نحو مطلوب تلاش گردد.

هنوز چند روزی از آغاز ثبت‌نام نامزدهای ریاست‌جمهوری نگذشته است که در فضای مجازی برخی بداخلاقی‌ها و بدگویی‌ها مشاهده می‌شود. اطرافیان و طرف‌داران هیچ‌یک از کاندیداها نباید به خود این اجازه را بدهند که به دیگران تهمت بزنند و برای خوش‌خدمتی و یا جذب مخاطب برای صفحه مجازی به دیگران بد بگویند و انصاف و مروت را در زیر پاهای خود پایمال نمایند.

ایجاد شور و نشاط انتخاباتی در جامعه برای همه یک وظیفه مهم تلقی می‌شود. جهت کمک به انتخاب اصلح و ممانعت از هر گونه اشتباه در شناخت افراد لایق و کاردان، بهترین کار نقد و بیان توانایی‌ها و نقایص در مدیریت کاندیداها و عملکرد آن‌ها در دوره مسئولیت‌شان می‌باشد.

همه آن‌هایی که دلشان برای یک انتخابات سالم و پرشور می‌تپد بر این باورند که رعایت اخلاق انتخاباتی و به عبارتی حرکت در مسیر قانون و مقررات، ضامنی برای یک انتخاب افتخارآفرین است. کاندیداها و هواداران آن‌ها اصل رقابت را بپذیرند و از برخورد انکاری و سلبی خودداری کنند و همه موارد ذکرشده در مورد مسایل اجرایی و نظارتی را با تمام وجود مورد پذیرش قرار بدهند.

کارنامه و عملکرد همه آن‌هایی که در انتخابات ثبت‌نام می‌کنند برای جامعه روشن و آشکار می‌باشد. شعار دادن‌ها و کلمات رنگی به‌کار بردن‌ها نمی‌تواند در انتخاب مردم تأثیر آن‌چنانی داشته باشد. مسلماً کسانی که سال‌ها با حضور در قدرت به حد کافی در خدمت مردم  نبوده‌اند با دست رد اکثریت جامعه مواجه خواهند شد.

کاندیداها برای‌این‌که بتوانند نظر مردم را جلب ‌کنند چاره‌ای جز اثبات خود و دوری از نفی دیگران ندارند. هر کاندیدایی که برای اثبات خودش، بداخلاقی و تهمت به دیگران را در دستور کار قرار بدهد و انگ زدن را مباح تلقی نماید در رسیدن به هدف ناکام می‌ماند.

مسئولیت‌ها و تلاش‌ها برای به کرسی نشاندن افراد در پست‌های مختلف مسایلی هستند که اتفاق می‌افتند. خیلی‌ها مسئولیت گرفته‌اند و رفته‌اند ولی آن‌چه که در حافظه تاریخ می‌ماند چیزی جز سلامت، صداقت، دیانت و مروت نیست. محبوبیت رئیس جمهوری چون شهید آیت‌الله رئیسی دلیلی بر این ادعاست که مردم ایران اسلامی خود بهتر می‌دانند که چه کسانی برای آن‌ها صادقانه خدمت کرده‌اند و چه افرادی با به قدرت رسیدن راه خود را از آن‌ها جدا  نموده‌اند.

به‌هرحال ایران اسلامی و مردم متعهد و انقلابی، روزهای سرنوشت‌سازی را در پیش دارند. مردم دوست دارند که رئیس جمهورشان از جنس خودشان و مؤمن، معتقد و اخلاق‌مدار باشد. مردم می‌خواهند فردی در رأس قوه مجریه قرار بگیرد که عدالت محور و مخالف تبعیض و امتحان پس داده باشد. با توجه به این مسائل، انتظاری جز برگزاری انتخاباتی رقابتی، پرشور و سالم و امن در هشتم تیرماه نبوده و نیست.