با پایان یافتن مهلت قانونی ریاست بر هیئت فوتبال استان و ثبت‌نام نامزدها، حرف و حدیث درباره فوتبال بیشتر شده و علاقه‌مندان به آن، مطالب متعددی را  مطرح می‌کنند. همچنین برگزاری مجمع هر چه عقب می‌افتد با توجه به حال‌وروز فوتبال منطقه، در زوایا و عرصه‌های فعالیت آن حرف‌های تازه‌ای بیان می‌شود. متأسفانه شعار دادن و دست زدن به برخی اقدامات چندش‌آور رواج پیدا می‌کند و بازار بحث و نوشته و حرف داغ می‌شود.

در آشفته‌بازاری که حاکم می‌شود در میان همه حرف‌ها و حدیث‌هایی که هر روز به گوش می‌رسد هم “حرف حساب” یافت می‌شود و هم “حرف ناحساب”. می‌توان دلسوزان را دید که نگران فوتبال هستند و اگر کاری می‌کنند و یا مطلبی می‌نویسند و یا دست به اقدامی می‌زنند از روی اخلاص و صداقت بوده و در کنار آن‌ها عده‌ای هستندکه به‌دنبال منافع خود بوده و فوتبال و پرسه‌زدن در اطراف آن را وسیله‌ای برای رسیدن به اهداف غیر فوتبالی به حساب می‌آورند.

حرف‌هایی که این روزها در مورد فوتبال شهرستان اردبیل به گوش می‌رسد بیشتر در مورد عمده‌ترین وظایف هیئت‌های شهرستانی فوتبال می‌باشد. هر کس و هر فردی که خود را در مورد فوتبال و ورزش، صاحب‌نظر می‌داند به‌اندازه‌ی توان و وسعت بینش خود در این ارتباط، موضوعی مطرح ساخته و گرد و خاکی به راه می‌اندازد.

وضعیت فوتبال شهر اردبیل و چگونگی رفتار دست‌اندرکاران فوتبال شهر و به‌خصوص موضع‌گیری و اقدام مسئولین ورزش همواره مورد سؤال بوده‌است. البته قابل‌قبول است که شهر اردبیل با توجه به وضعیت حال حاضر با فوتبالی پرنقص و اشکال و قابل انتقاد روبرو باشد.

یکی از بزرگ‌ترین مشکلاتی که ورزش و فوتبال شهر ما با آن مواجه است عدم پیگیری مسئولین رده‌بالای منطقه از وضعیت حاکم بر آن می‌باشد. دیده شده‌است که هر کسی با شعار خدمت به فوتبال مسئولیتی را پذیرفته، خواسته یا ناخواسته، آگاهانه یا ناآگاهانه، ساز خودش را به رسم انجام مسئولیت کوک کرده‌است. نتیجه بی‌توجهی مسئولین به این منجر می‌شود که در سطح شهر بساط مسابقه قهرمانی فوتبال برچیده می‌شود و از این رقابت‌ها فقط اسمی‌بر زبان‌ها و یادی در خاطره‌ها باقی می‌ماند.

امروز ناله دلسوزان و خیرخواهان از این‌که می‌بینند فوتبال شهر اردبیل به‌آسانی مورد کم‌محبتی و بی‌توجهی قرار می‌گیرد بلند است و البته به‌جز وابستگان رأس قدرت ورزش و فوتبال، همه متفق‌القول هستند که این فوتبال همانی نیست که قرار بوده باشد. وقتی می‌گویند روند موجود همانی نیست که فوتبال ما را به سر منزل مقصود برساند و به آن هویت ببخشد، حرف بدی زده نمی شود.

افکار عمومی به چه دلیلی در جریان قرار نمی‌گیرد و دلایل متوقف شدن فعالیت‌های رقابتی در فوتبال شهر اردبیل به اطلاع عموم رسانده نمی‌شود؟ آیا قرار نیست آن‌هایی که در ورزش و فوتبال شهر اردبیل صاحب عنوان و مقام هستند به وظایف خود عمل نمایند؟ در کدام بند و ماده وظایف در نظر گرفته‌شده برای مسئول ورزش و فوتبال شهر آمده‌است که در ارتباط با فوتبال روزمرگی پیشه بکنند و توجیه‌گر وضع موجود بوده و در همه حال به‌دنبال بهانه جور کردن و موجه جلوه دادن وضع موجود باشند.

به‌نظر می‌رسد که در فوتبال ماف حاشیه‌ها بر متن سایه افکنده‌است. احساس می‌شود که در این فوتبال، حرکتی سازنده و با برنامه برای ممانعت از کشیده شدن آن به بیراهه وجود ندارد. ناخالصی و عدم صداقت لازم تک‌روی‌ها، توجیه کردن‌ها، رفیق‌بازی ها و رودربایستی‌ها با مسلط شدن بر کار و بار فوتبال آن را به بیراهه می‌کشد و موقعیتش را هر روز بدتر از دیروز کرده و زمینه بسته شدن پرونده‌اش را فراهم می‌کند.

برخی‌ها حریم مدیریت و ریاست و فرمان‌روایی خود را ورود ممنوع به حساب می‌آورند و با هر انتقادی می‌خواهند از روش تهاجمی و استفاده از تعداد محدودی افراد به‌اصطلاح دوستان وفادار در حمله به منتقدین پیش‌قدم بشوند. پذیرفتن واقعیت‌ها نقطه بسیار مثبت برای یک مدیر ورزشی محسوب می‌شود. در شهر اردبیل در سال‌های اخیر رقابت‌های باشگاهی فوتبال انجام نشده‌است، اگر این ادعا واقعیت دارد پذیرفتن آن بسیار بهتر از آن است که عده‌ای را مأمور تخریب منتقدان بکنند و از این راه برای ادامه قدرت و تکیه ‌بر صندلی مدیریت امیدوار بشوند.

اگر مسابقاتی انجام‌شده به‌صراحت بگویید و اگر نه در کمال صداقت به‌علت این کار بپردازید. هیئت استان و اداره ورزش اردبیل بگویند که چرا و به چه دلیل از کنار این امر بی‌تفاوت عبور کرده و برای دفاع از حق فوتبال شهر اردبیل اقدامی نکرده اند؟ آیا این سؤال و طرح مشکل فوتبال اردبیل خیانت است و تعطیل کردن رقابت‌های باشگاهی و دل بستن به فعالیت عده‌ای علاقمند و عاشق در برخی از تیم‌ها خدمت می‌باشد ؟

تاریخ در مورد آن‌هایی که صاحب کرسی و قدرت بوده‌اند و از آن برای بهبود اوضاع استفاده نکرده و با سکوت در مقابل تخریب‌ها و ناملایمات، رفتارهای ضد فوتبالی را تایید کرده‌اند، قضاوت خواهد کرد. عنوان‌ها، منصب‌ها، شغل‌ها، دوستان و آشنایان فردای قیامت برای ما کاری انجام نخواهند داد. برگشت از راهی که منتهی به سرافکندگی و شرمندگی است می‌تواند تا حدودی بی‌برنامگی‌های گذشته‌ها را جبران نماید.

شهردای اردبیل لایحه بودجه 1401 مناطق و سازمان های وابسته شهرداری را تقدیم شورا کرد.

محمود صفری در مراسم تقدیم لایحه بودجه گفت: بعد از چکش کاری شورای شهر منتظر میزان تصویب نهایی آن خواهیم بود.

وی گفت:: در بودجه پیشنهادی سال آینده ۵۲۴ میلیارد تومان عوارض پیش بینی شده است.

وی بودجه پیش بینی شده برای  حوزه عمرانیرا 853 میلیارد تومان اعلام کرد و گفت: این میزان نسبت به بودجه سال گذشته 5 درصد افزایش نشان می دهد.

وی در ادامه گفت: میزان بودجه مصارف شهری 547  میلیارد تومان می باشد که نسبت به مدت مشابه سال گذشته با کاهش 5 درصدی روبرو است.

صفری با اشاره به پروژه های مشارکتی گفت: ۱۰۰۰ میلیارد تومان پروژه مشارکتی در دست اقدام در شهر اردبیل وجود دارد که به صورت راکد مانده که تلاش می شود این پروژه ها در سال آینده فعال بشوند

وی  گفت: شهرداری برای افزایش میزان  فضای سبز مصمم بوده و در نظر دارد که سرانه فضای سبز را به ۸ متر مربع برساند.

وی اظهار کرد: از ۵۰۰ میلیارد تومان بدهی شهرداری نزدیک به یک‌سوم آن پرداخت شده و بیش‌تر بدهی‌های مربوط به بانک شهر و تامین اجتماعی است که امیدواریم با همکاری مسؤولان ارشد استان بتوانیم در پرداخت آن‌ها نیز گام‌های اساسی برداریم.

سید حامد عاملی استاندار اردبیل نیز در سخنای بر ضرورت طراحی و ایجاد فضاهای گردشگری متناسب با شأن اردبیل تأکید کرد.

وی افزود: باید قبول کنیم از لحاظ شهری هنوز نتوانسته‌ایم به نیازهای عمومی مردم در حد حداقل‌ها پاسخگو باشیم.

وی در ادامه گفت: در حوزه شهری و بحث بودجه، استانداری اردبیل با تمام توان و ظرفیت‌ها در کنار شهرداری و شورای شهر اردبیل بوده و باید به‌طور مشخص برنامه‌ها و اهداف سال آینده روشن باشد.

استاندار اردبیل گفت: سامان‌دهی ورودی‌های شهر اردبیل به‌عنوان مرکز استان و قطب گردشگری، تعیین تکلیف صنوف مزاحم و ایجاد شهرک‌های صنفی و سامان‌دهی ترافیک و حل این معضل در شهر با حذف برخی تقاطع‌ها و مسیرها اهمیت دارد.

وی افزود: اگر در بحث ایجاد درآمدهای پایدار فکری نشود، انجام کارهای توسعه‌ای و عمرانی در شهر با مشکل جدی مواجه خواهد شد.

عاملی گفت: همه به‌دنبال فرصتی برای خدمت هستند و باید این فرصت‌ها را غنیمت شمرده و در کاهش مشکلات مردم به‌صورت شبانه‌روزی تلاش کنیم.

جواد انصاری، رئیس شورای اسلامی شهر اردبیل نیز در سخنانی گفت:: بودجه پیشنهادی ۱۴۰۰ میلیارد تومانی برای سال آینده است که در صورت تصویب شورا، رشد ۴۷ درصدی را شاهد خواهد بود.

وی افزود: درآمدهای بومی شامل عوارض‌های عمومی و اختصاصی با رشد ۱۴ درصدی مبلغ ۵۲۴ میلیارد تومان پیشنهاد شده و در بخش واگذاری مایملک و اجرای پروژه‌های مشارکتی با رشد ۱۰۵ درصدی، رقم پیشنهادی ۸۷۶ میلیارد تومان است.

رئیس شورای اسلامی شهر اردبیل بیان کرد: استقراض و گرفتن وام با کاهش صد درصدی همراه بوده و برای سال آینده هیچ‌گونه وام در نظر گرفته نشده است.

راز محبوبیت فوتبال در بین رشته‌های ورزشی چیزی جز جذاب بودن آن نیست . یک مسابقه فوتبال، قادر است میلیون‌ها علاقه‌مند را در پای گیرنده‌های تلویزیونی میخ‌کوب کند، لحظه‌های خوبی رقم بزند و اوقات فراغت‌شان را پر نماید.

اگر فوتبال، پاک و به‌دور از زشتی‌ها و پلشتی‌ها باشد، می‌تواند در رسیدن به هدفی که برای آن ترسیم‌شده، موفق‌تر عمل نماید.

فوتبال سالم می‌تواند فضا را حالتی دیگر ببخشد و تنفس در آن را روح بخش تر بکند، فوتبال سالم قادر است برای همه کسانی که در ارتباط با آن هستند، تأثیرات بسیار مثبت و ماندگاری داشته باشد. فوتبال سالم، هر فرد آلوده‌ای را که در ارتباط با آن باشد، پاکش می‌کند و به سوی سعادت و سربلندی رهنمون می‌سازد.

فوتبال اگر کثیف باشد به‌جای تربیت انسان‌ها و اصلاح آن‌ها به غول بی‌شاخ و دمی تبدیل می‌شود که می‌تواند منشأ بدی‌ها و حرکت‌های ناشایست و رفتارهای زننده در جامعه باشد، به ارزش‌ها آسیب برساند و به نابود کردن شرف انسانی همت بگمارد.

فوتبال اگر از مسیر صحیح و اصلی‌اش منحرف گردد، محیط را مسموم می‌کند و کار را تا آن‌جا می‌رساند که دیگر هیچ اقدامی و هیچ مدیر و کاردانی قادر به ترمیم نقاط آسیب‌دیده نشده و وضع آن هر روز بدتر از روز گذشته‌اش می‌شود.

فوتبال آمده بود که دوا باشد نه این‌که خود به قاتلی برای خوبی‌ها و ارزش‌ها تبدیل بشود. چاپلوسی ها، خودمحوری‌ها، تهمت‌ها، نامردی‌ها، حرمت‌شکنی‌ها، بی‌صداقتی ها، نامهربانی‌ها و بدکرداری های دیده‌شده در عرصه فوتبال، نتیجه فوتبال ناپاکی است که با ندانم‌کاری‌های عده‌ای قدرت‌طلب و منفعت‌ پرست به جامعه تحمیل می‌شود.

فوتبالی که پایه‌های آن بر دروغ، ریا، تزویر و آمارسازی استوار باشد آن را به دردی بی‌درمان و لاعلاج تبدیل می کند.

آن‌هایی که برای پاسخ به نفس و  جواب‌گویی به عقده‌های برجای‌مانده از ناکامی‌ها و یا برای ماندن در قدرت و در رأس فوتبال، خوبی‌ها را قربانی می‌کنند و زمینه روی‌گردانی مردم از آن را فراهم می‌نمایند، خائنینی هستند که حق الناس پایمال می‌کنند و به آینده یک شهر و استان و مملکت آسیب می‌رسانند.

افرادی که با عملکردشان هواداران و علاقه‌مندان فوتبال را به ستوه می‌آورند و وابسته‌های آن را به عذابی الیم و دردی جانکاه گرفتار می‌کنند، باید هرچه زودتر به خود آیند و از ادامه‌ی راهی که در پیش گرفته‌اند، منصرف بشوند. فوتبال حق‌الناس است، ضربه به فوتبال یعنی پایمال کردن حق‌الناس. دردآور است که چون کبک سر را در زیر برف پنهان کنیم و به‌خاطر دنیا و چند روز یکه‌تازی در عرصه ورزش، هر رفتار زشت خود را لاپوشانی نماییم و گنجشک را رنگ‌کرده به‌جای قناری بفروشیم.

خداوند قادر و منان روح نویسنده بزرگ ورزشی و یکی از چهره‌های معروف سرانه، مرحوم مهدی اسداللهی را شاد فرماید که عنوان پول کثیف در فوتبال را برای اولین‌بار در مجله وزین کیهان ورزشی مطرح کرد.

آن مرحوم با قلمی شیوا و منحصربه‌فردش، بارها و بارها در مورد ورود پول کثیف به فوتبال و آثار مخرب و نابودکننده آن مطلب نوشته و سخن گفت.

متأسفانه کسانی که در آن مقطع زمانی برای راه‌اندازی فوتبال حرفه‌ای مصمم بوده و نفع خود و هم‌ باندی هایشان را در آن جستجو می‌کردند، فریادهای برآمده از گلوی علاقه‌مندان صادق و مفسرین کار کشته را خیانت دانستند و برای خاموش کردن آن‌ها از هر روشی استفاده نمودند.

هر پولی که بدون زحمت، تلاش و دوندگی به‌دست‌آمده و در فوتبال هزینه شود اصطلاحاً به پول کثیف معروف است.

اگر می‌بینیم که اوضاع آشفته فوتبال، قابل مهار نیست و اگر هر روز شاهد گسترش ناهنجاری‌ها در آن هستیم و اگر باید با چراغ قوه به‌دنبال صداقت در عرصه آن بگردیم و اگر دروغ و نفاق را بر راست‌گویی و یک‌رنگی غالب ببینیم، عمده دلیل اش جز میدان‌داری پول کثیف در آن نبوده و نیست.

ریخت‌وپاش و هزینه‌های آن‌چنانی در برگزاری رقابت‌ها و عقد قراردادها و نحوه تنظیم آن‌ها خود حصلی از حضور پول کثیف در فوتبال زوار در رفته ما محسوب می‌شود.

فوتبال کثیف به آن اندازه پایه‌های سلامت و درستی در فوتبال را لرزان و سست کرده‌است که انسان به همه قراردادها و قول و قرارها به دیده‌ی شک و تردید نگاه می‌کند.

در بیان نقش متفاوت و چندگانه پول کثیف، احتمال تعیین کنندگی آن در مجامع انتخاباتی هیئت‌های استانی غیرقابل‌قبول و زجرآور است. کدام عقل سلیم و وجدان بیدار می‌تواند بپذیرد که دارندگان عنوان حامیان فوتبال، سرنوشت آن را با پول‌های کثیف معامله بکند و به نسل نوجوان و جوان مملکت اسلامی خیانت نماید.

این ها نقل قول‌ها و حرف‌های بی‌پایه‌ای هستند که فقط چیزی جز مخدوش کردن چهره‌ رأی‌دهندگان در مجمع نبوده و نخواهد بود.

هر روز در مناطق مختلف در این ارتباط، شایعات جدیدی به گوش می‌رسد. یکی می‌گوید مهندسی شده و مهره‌ها به‌خوبی در صفحه شطرنج چیده شده‌اند و هیچ جای نگرانی نیست و آن دیگری می‌گوید، برای برنده شدن هرچقدر که لازم باشد هزینه می‌کنم و آن یکی رو دست وی بلند می‌شود و می‌گوید هر چقدر هزینه کنند دو برابرش می‌کنم. باور این حرف‌ها خیلی سخت است و باز تکرار می‌کنم که حتما حرف بیهوده در لباس شایعه است که هر روز به‌نحوی دهان به دهان می‌شود.

آخر مگر این فوتبال و ریاست بر آن در سطح استان‌ها چه منفعتی و چه درآمدی دارد که باید برای رسیدن به آن هزینه‌های آن‌چنانی کرد؟ اصلا مدیری که با حرف‌وحدیث و شایعات این‌چنینی بر سر کار آید تا چه حد می‌تواند برای ورزش و فوتبال استان‌ها منشأ خیر و برکت باشد؟

امیدواریم تغییراتی در اساسنامه هیئت های استانی انجام پذیرد. تغییراتی که اجازه میدان‌داری به یکی از کاندیداها ندهد و دست او را برای انتخاب‌ مهره‌ها و نشاندن آن‌ها در صندلی‌های مجمع باز نگذارد. وقتی تشکیلاتی به نام مجمع انتخاباتی، انتخاب نفرات و اعضای آن دست افراد ذی‌نفع بوده باشد هر چقدر که کارها، اصولی، دقیق و قانونی انجام پذیرد حتما در اطرافش حرف حدیث خواهد بود.شیوع شایعاتی چون ورود پول کثیف بیشتر قوت می‌گیرد.

در نهایت نگارنده این سطور معتقد است که بحث پول کثیف در انتخابات فوتبال استان ما نمی‌تواند جایی داشته باشد و خدای‌ناکرده اگر فردی با این قصد و هدف سعی بر رسیدن یا ماندن در قدرت داشته باشد رسوایی‌اش می‌تواند حتمی و صددرصدی باشد.

هرچقدر که به ایام برگزاری مجمع انتخاباتی هیئت فوتبال استان نزدیک می‌شویم، اقدامات برای رسیدن به هدف در بین گروه‌های مختلف بیشتر و بیشتر می‌شود.

موافقان مدیریت فعلی به هر روش و وسیله‌ای برای اثبات دوستانشان تلاش می‌کنند. گاهی وقت‌ها که فکر می‌کنند از نظر ارائه عملکرد با دستانی خالی مواجه می‌باشند جهت تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی به روش‌های ناپسندی چون تهمت زدن، حرمت شکستن و ناسزاگوئی روی می‌آورند. گاهی در این راه تندروی کرده و رفتارهای زشت و زننده از خود به یادگار می‌گذارند.

گروهی دیگر خواستار تغییر در ساختار مدیریت فوتبال استان هستند. آن‌ها مدعی اند که در ده سال گذشته، سرنوشتی که بر فوتبال ما رقم زده‌شده، مناسب و در شأن فوتبال منطقه نبوده‌است. آن‌ها می‌گویند مدیران فوتبال استان در ده‌ساله گذشته هرچه در توان داشته‌اند انجام داده و دیگر چیز جدیدی برای ارائه نداشته و ندارند.

این گروه که بیشتر آن‌ها از فوتبالی‌ها و خاک خورده‌های این رشته پرطرف‌دار می‌باشند، مدعی هستند که برنامه مسئولین فعلی منجر به وضعیت موجود شده و ادامه مدیریت آن‌ها به‌هیچ‌وجه به صلاح فوتبال و آینده آن نمی‌تواند باشد.

به‌هرحال تحرکات در فضای مجازی و در روزهای اخیر کاملاً افزایش‌یافته و هر دو طرف قضیه به هر دری می‌زنند تا ادعای خود را اثبات کنند و در میان مردم و به خصوص جامعه ورزش و فوتبال، خود را محق نشان بدهند.

دوستداران وضع موجود با موضع‌گیری‌های خود در قبال منتقدان نشان می‌دهند که از ظرفیت لازم برای پذیرش حرف‌های حق و برخاسته از دل دوستداران فوتبال برخوردار نیستند. اتهام دریافت هدیه بیست میلیون تومانی به راقم این سطور و یا بزرگنمایی‌های بیش‌از همه برای برخی از اقدامات کوچک ممکن است در این راستا انجام گرفته باشد‌ .

ساکت کردن منتقدان و وادار کردن آن‌ها به سکوت، یکی از اهدافی است که علاقه‌مندان به استمرار وضعیت موجود دنبال می‌کنند، اما مطمئنا سخنانی که از روی حسادت در راستای تخریب دیگران زده شود و یا در فضای مجازی منتشر گردد، نمی‌تواند تاثیر منفی بر اراده‌ی کسانی که دلسوز فوتبال منطقه هستند، بگذارد.

یک حکایت

هزارپایی بود وقتی می‌رقصید جانوران جنگل گرد او جمع می‌شدند تا او را تحسین کنند؛ همه به‌استثنای یکی که ابداً رقص هزارپا را دوست نداشت.

یک لاک‌پشت حسود….

او یک روز، نامه‌ای به هزارپا نوشت:

ای هزارپای بی‌نظیر، من یکی از تحسین‌کنندگان بی‌قیدوشرط رقص شما هستم و می‌خواهم بپرسم چگونه می‌رقصید؟ آیا اول پای ۲۲۸ را بلند می‌کنید و بعد پای شماره ۵۹ را؟ یا رقص را ابتدا با بلند کردن پای شماره ۴۹۹ آغاز می‌کنید؟ در انتظار پاسخ هستم.

با احترام تمام :لاک‌پشت

هزارپا پس‌از دریافت نامه در این اندیشه فرو رفت که بداند واقعاً هنگام رقصیدن چه می‌کند؟ و کدام یک از پاهای خود را قبل‌از همه بلند می‌کند.و بعد از آن کدام پا ها را؟

متأسفانه هزار پا بعد از دریافت این نامه دیگر هرگز موفق به رقصیدن نشد.

برای نجات فوتبال اردبیل از دامی که در آن گرفتار شده‌است باید به سراغ علت‌ها رفت. رفتارهای خارج از عرف و به‌دور از اخلاق ورزشی و اتهام زدن‌ها و در برخی موارد رفتارهای کوچه‌بازاری تأثیری در ممانعت از بیان واقعیت‌ها نخواهد داشت.

علاقه مندان به فوتبال استان و به‌خصوص شهر اردبیل از حال‌وروز این رشته نگران هستند و این کار جز با اقدام قاطع و تصمیم انقلابی و رفتاری عاقلانه نمی‌تواند به سوی اصلاح گام بردارد بنابراین نباید از انتقادها رنجید، باید به واقعیت‌ها تن داد و از رفتارهای منفی و اتهام‌زنی‌ها دوری کرد.

من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف

تا بدانجاست که آهسته دعا نتوان کرد

وقتی کانال هیئت فوتبال استان خبر انتصاب سرپرست دبیری را منتشر کرد یکی از دوستان و استخوان خرد کرده‌های فوتبال به من گفت که چرا در مورد چگونگی این امر چیزی نمی‌نویسیم آیا بهتر نیست دلایل انتصاب جدید و برکناری بی‌موقع دبیر بازگو شود و جامعه در جریان قرار بگیرد؟ مردم که بیگانه نیستند بارها از سوی مسئولان کشور و نظام تاکید شده‌است که ضامن حفظ اعتماد بین مسئولین و جامعه، شفافیت می‌باشد.

گفتم که در مورد برخی از انتصاب‌ها در هیئت فوتبال استان بارها نوشته‌ام مخت اما از ده سال گذشته تا کنون کسی گوشش به این حرف‌ها بدهکار نبود و جایگزینی دبیر با سرپرست دبیری اقدامی تعجب‌انگیز و سوال‌برانگیز است اما نباید زیاد در این‌مورد حساس باشیم چراکه اگر می‌نویسیم هم نمی‌توانیم جامعه جواب قانع‌کننده به مطلب و یا سوال‌های مطرح‌شده دراین‌ارتباط را شاهد باشیم.

مثلاً اگر بنویسیم که در سال‌های گذشته در فوتبال ما بیست و هشت برابر با سی و پنج و یا کاردانی مساوی با کارشناسی بوده اتفاقی می‌افتد و اعترافی صورت می‌گیرد؟

اگر بگویم در سال‌های اخیر صعود و سقوط در رقابت‌های فوتبال اردبیل مفهومی نداشته مگر اتفاقی می‌افتد؟ کشی چرایی این کار را پیگیری می‌کند و به واقعیت حاتم می‌دهد؟

اگر بگویم که سال‌هاست در فوت درب فوتبال شهرستان اردبیل را تخته کردند و از سال‌ها قبل هواداران مرگ آن را به تماشا نشسته‌اند در رفتارها و موضع‌گیری مسئولین تغییری حاصل می‌شود؟

اگر بگویم متولی ورزش شهرستان به چه دلیل و علتی دل مقابل وضعیت فلاکت‌بار فوتبال حوزه مسئولیتش عکس‌العملی نشان نمی‌دهد و حرفی نمی‌زند و اقدامی نمی‌کند به قبای آقایان برمی‌خورد و به فکر جبران می‌افتند؟

بود اگر بگویم که تیم فوتبال ما به پلک زدن یک داور در لیگ برتر و سوق دادن چند تای آن‌ها در دیگر رده‌ها و سطوح لیک خلاصه‌شده و مانور دادن در اطراف آن به کار روزمره‌ای تبدیل گردیده آیا تغییری در رفتارها و بزرگنمایی‌ها به وجود می‌آید؟

اگر بگویم به چه دلیل و علتی مجوز لازم برای حضور در لیگ به‌اصطلاح برتر به تیمی که فصل قبل امتیاز خود را فروخته‌است صادر می‌شود و آبی از آب تکان نمی‌خورد؟

اگر می‌گویم خجالت و کر معاون است که تیم‌های شهر اردبیل در رقابت‌های به‌اصطلاح لیگ برتر از آخرین جدول رده‌بندی اول و دوم و سوم می‌شوند دل مسئولین به حالش می‌سوزد و دست‌اندرکاران مربوطه‌اش را برای به‌وجودآمده چنین وضعیتی پای میز مدرسه و تعیین علل امر می‌کشاند و سین‌جیم می‌کنند؟

اگر بگویم که باید در مجمع انتخاباتی به برنامه، پیشینه کمان موقعیت اجتماعی و ورزشی، به صداقت و راست‌گویی، به بی‌طرفی و اخلاق‌مداری کاندیداها رای بدهند امکان گسستن زنجیره‌های به‌هم‌تنیده‌ی رابطه‌ها فراهم می‌شود؟

اگر بگویم در آستانه برگزاری مجمع انتخاباتی، جابه‌جایی رؤسای هیئت برخی از شهرستان‌ها کاملاً اتفاقی و نه از برای مهندسی کردن آن بوده‌است کسی باور می‌کند؟

و اگر بگوییم که امور فوتبال را باید مهوش بسپارند و فضای آن را از هر گونه تبعیض و جانبداری‌های تابلودار دور نگاه دارند آیا در روند امور تاثیر می‌گذارد؟

تلگراف جدید عمومی کنید این مواد را کسانی که در انتخاب رئیس هیئت مؤثراند نمی‌دانند و به آن ایمان ندارند علامت سوال آیا آن‌ها از جنایت فوتبال شهدا طرفم اطلاع ندارند و چیزی در مورد آن نمی‌دانند علامت سوال قطعا می‌دانم و بسیار بهتر از من و امثال من در جریان حال‌وروز فوتبال منطقه هستند ولی بهم دلیلی که بوده باشد خوب توجه کنید بهم دلیلی که بوده باشد آن‌ها از مدت‌ها قبل تصمیمشان را گرفته‌اند و دینی قرار گذاشته‌اند و به‌نظر می‌رسد که تن به عدول از تصمیم گرفته‌اند رضایت نمی‌دهند.

برای همین است که امیدواری برای بهبود وضعیت برگزاری منظم مسابقات، قرار گرفتن فوتبال روی ریل احیا و نفس‌کشیدن آن و نفس‌کشیدن فوتبال شهر اردبیل بحثی عبث و روحیه و مصداق آب در هاون کوبیدن است.

دلیل این ادعا نقل ابی نیز که از طرف برخی‌ها می‌شود. ‌ای معین تکلیف فوتبالی خون تامسون هزار و چهارصد و چهار مشخص است برای دیگران تا آن تاریخ نشستن بر صندلی مدیریت فوتبال همچنان باید به‌عنوان یک رؤیا مطرح باشد.

او در نامه بدا به حال فوتبالی که آخرین نفس‌هایش را در زیر چکمه‌های بیگانه می‌کند و خودمحوری و مقام‌پرستی به شمارش افتاده و با وضعیت موجود امیدی برای بهتر شدن حال‌وروز آن وجود ندارد

در ایامی که خبرهای اندکی از موفقیت‌های ورزشکاران اردبیلی در میادین مختلف به گوش می‌رسد، نایب‌قهرمانی دلاورمردان ووشوی استان در رقابت‌های قهرمانی کشور، بدجوری به دل علاق مندان به ورزش نشست و موجبات خوشحالی آن‌ها را فراهم کرد.

حق طبیعی تیم اردبیل در این رقابت‌ها قهرمانی بود. آن‌هایی که فرصت تماشای مسابقات جوانان استان از طریق فضای مجازی را داشتند حتما این ادعا را می‌پذیرند.

عدم دستیابی سعید سالمی به طلای رقابت‌ها و به گردن آویختن مدال برنز، باورش بسیار سخت است. سعید باید یکی از یاران طلایی تیم می‌شد. البته مدال برنز از توانایی‌های وی چیزی کم نمی‌کند و در یک نگاه اصولی برای همه دوستداران ووشو هم سالمی قهرمان است و هم تیم استان.

نایب‌قهرمانی تیم ووشو برای جامعه ورزش و مسئولان استانی آن، پیام‌های خاصی دارد. تجربه ثابت کرده‌است که هر وقت در ورزش و مدیریت رشته‌های ورزشی، امور به اهلش سپرده شود موفقیت و کسب برتری در عرصه‌های مختلف حتمی و قطعی است. زمانی‌که در مجموعه مدیریتی یک هیئت ورزشی از عوامل اجرایی گرفته تا عوامل فنی، وحدت، صداقت، یک‌رنگی، تفاهم و راست‌گویی حاکم باشد، مسیر بالا رفتن از سکوهای قهرمانی هموار و هموارتر می‌گردد و آن گاه که در یک رشته ورزشی و مدیریت آن، عمل جای حرف، شعار و وعده‌های بی‌اساس را بگیرد، کسب موفقیت، کمترین نتیجه آن می‌شود.

در ورزش ملاک و معیار موفقیت‌ها کسب نتایج در میادین مختلف است. زمانی‌که دست یک مدیر ورزشی و یا مسئول یک هیئت خالی بوده و کارنامه‌ای برای ارائه نداشته باشد، جهت توجیه کم‌کاری‌ها دست به دامن حاشیه‌ها، آمارسازی‌ها، بزرگنمایی‌های چندش‌آور و حرف‌ها و ادعاهای دهان‌پرکن می‌شود در مقابل مدیری که برای رشته ورزشی تحت پوشش، برنامه داشته باشد و فعالیت را بر محور اهداف تعیین‌شده متمرکز بکند نیازی به صحنه‌آرایی، دروغ‌پردازی و وارونه جلوه دادن حقایق نخواهد بود.

اگر آرشیو نشریات و رسانه‌های استان در یک‌سال گذشته مورد بررسی قرار گیرد ، مسلماً کمترین مصاحبه، گفتگو و وعده دادن‌ها مربوط به هیئت ووشو و افشار رئیس آن خواهد بود. چون او به کار مربیان و ورزشکاران و جوانان فعال در این رشته اعتقاد داشته به اصل موضوع توجه کرده و برای بزرگ‌نمایی در اطراف حاشیه‌ها مانور نداده است.

او هیچ‌وقت آمار داوران فعال را مهم‌ترین عامل فعالیت‌ها تلقی نکرده‌است، عملکرد دوران ریاست بر هیات ووشو را برابر بافعالیت تاریخ ورزش‌های رزمی در استان ادعا ننموده‌است، هرازچندگاهی وعده راه‌اندازی آکادمی ووشوی اردبیل را نداده‌است، امکانات دیگر نهادها و مراکز آموزشی را به نام خود و برای کسب امتیاز به فدراسیون گزارش نکرده‌است، در تعریف و تمجید از خود دست به دامن گردانندگان فضاهای مجازی نشده و به رپورتاژ آگهی‌های پولی برای خودنمایی دل نبسته‌است. افشار به ووشو و موفقیت آن فکر کرده و بودن در عرصه ورزش را پلی برای رسیدن به مناصب اداری قرار نداده‌است.

زحمات تلاشگران صادق عرصه ورزش را ارج نهیم و از کسانی که برای ورزش دلسوزی کرده و خدمت بی‌منت به جوانان منطقه و استان را در دستور کار خود قرار داده‌اند، به‌نیکی یاد کنیم و نقاب از چهره  خائنین ورزش را کنار زده و در مدیریت ورزش، حق را به‌حق دار برسانیم.

برای تک‌تک ووشوکاران عضو تیم اردبیل، کادر فنی کاربلد، لایق و کاردان تیم و همه عوامل و دست‌اندرکاران هیئت، آرزوی سلامتی، سربلندی و سرافرازی می‌کنیم.

انسان در هر شرایطی، تحت نظر و در معرض امتحان الهی است. در مسئولیت‌ها اگر تبعیض، غرض‌ورزی و هر رفتار نابجایی از ما سر بزند، باید به فکر پاسخ‌گویی در محضر پروردگار باشیم.

برای دو روز بیشتر ماندن در یک پست و حفظ صندلی مدیریت، زیر پا گذاشتن کرامت انسانی و آویزان شدن از ریسمان دروغ و فتنه، کار مناسبی برای یک فرد در شرایط فعلی جامعه نمی‌باشد.

کم‌کاری و عدم موفقیت در یک مجموعه با وضعیت حاکم در آن قابل احساس است. برخی‌ها می‌خواهند ضعف را با گفتاردرمانی پوشش بدهند و یا در تلاش هستند که قسمتی از جراحت وارده به حوزه مدیریتی را با هوچی‌گری تمام ترمیم کنند اما همه به‌خوبی آگاهند که این قبیل تاکتیک‌ها برای تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی، تاریخ مصرف خود را از دست داده‌اند.

امروز با توجه به گستردگی وسایل ارتباط‌جمعی، شکست و ناکامی را موفقیت تلقی کردن کار بیهوده‌ای است. عقد اخوت با این و آن و یا انتخاب‌های گزینشی و بازی‌ها و بده‌بستان‌های پشت‌پرده در درازمدت تأثیر مطلوبی نمی‌تواند داشته باشد. دنیای ورزش باتوجه به اهمیتی که در سلامتی، شادابی و آینده جوانان دارد، لازم است که بیشتر در تیررس دقت و اقدام قرار بگیرد.

آن دسته از مسئولین هیئت‌های ورزشی که در طول دوران مسئولیت نتوانسته‌اند مثمرثمر باشند و در جمع ورزشی‌ها برای خود جایگاه مناسبی به دست آورند، اصرار برای ماندن و حکومت کردن جز ظلم به ورزشکاران و شخم زدن آن رشته، نمی‌تواند حاصل دیگری داشته باشد.

جوانی که با هزاران امید رو به سوی ورزش می‌گذارد اگر از دست‌اندرکاران امر، بی‌برنامگی، روزمرگی، بی‌اعتنائی، تبعیض، حق‌کشی و بی‌عدالتی را شاهد باشد، آزرده‌خاطر شده و اعتماد خود را از دست خواهد داد. در این حالت است که در یک رشته ورزشی، ریاست برای برخی، وسیله‌ای جهت تفاخر و غرور و مباهات می‌شود و به قول معروف خربزه‌اش را رؤسا می‌خورند و لرزش نصیب ورزشکاران می‌شود.

آن کسی که قادر به دل کندن از موقعیت به دست‌آورده نیست به هر وسیله‌ای متوسل می‌شود. از یک‌سال مانده به برگزاری مجمع انتخاباتی مهره‌چینی می‌کند، خودی را در مسند قرار می‌دهد تا کمک حال‌اش باشد، رؤسای شهرستان‌ها را افرادی حرف‌شنو انتخاب می‌کند و با مهندسی کردن اعضای مجمع برای ماندن و بودن تلاش می‌کند.

بپذیریم که در جامعه ورزش گوش‌ها کر و چشم‌ها کور نیستند. نتایج به دست‌آمده در هر مسابقه و رقابتی رصد می‌شود. مسئولینی که آمارهای موجود نشان‌دهنده ضعف آن‌هاست با آمارهای ساختگی می‌خواهند چهره‌ای تلاش‌گر وتأثیرگذار و مؤثر به نمایش بگذارند، غافل از این‌که همه آگاه هستند و به‌خوبی می‌دانند که این قبیل افراد که بیشتر شبیه به طبل‌های توخالی هستند برای ورزش منطقه زحمت‌اند و نه رحمت.

خلاصه ریاست‌طلبی در ورزش و هیئت‌های ورزشی برای عده‌ای، یک عطش سیری‌ناپذیر است. به هر اندازه‌ای که به پسرفت رشته‌های ورزشی کمک می‌کنند و فاصله از روزهای خوش را عمیق و عمیق‌تر می‌نمایند و تبعیض و رفتارهای جانبدارانه را به رفتار معمولی تبدیل می‌کنند، بیشتر از آن‌ به ماندن در قدرت و ضربه زدن به ورزش و نابود کردن آن اندیشیده و رغبت نشان می‌دهند.

از این قبیل افراد در ورزش استان اردبیل می‌توان نمونه‌های چندی را ذکر کرد. باید ماند و منتظر شد تا در روزهایی که در پیش است نقاب از چهره کسانی که در قالب دوست و هوادار ورزش، برخی از رشته‌های ورزشی را به خاک سیاه نشانده‌اند، کنار زده شود تا برای همیشه فضای ورزش از وجود افراد متعهد، متملق و چاپلوس پاک‌سازی شود. ان‌شاءالله.

سرپرست کاروان ایران در بازی‌های آسیایی در خصوص اعزام کشورمان به بازی‌های هانگژو صحبت‌هایی مطرح کرد.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، پیمان فخری درباره رشته‌های اعزامی به بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲، عنوان کرد: ۵ رشته به بازی‌های آسیایی که ۲ رشته کاملا بومی بوده اضافه شده است، شطرنج هم اضافه شده که خوشبختانه ما شانس مدال داریم. از طرفی چند رشته حذف شدند که ما شانسی برای کسب مدال نداشتیم. نکته دیگر اینکه در این بازی‌ها برای نخستین بار استرالیا و نیوزیلند به صورت افتخاری شرکت می‌کنند و مدال‌های آنها حساب نمی‌شود.

رئیس مرکز نظارت بر تیم‌های ملی در پاسخ به سوال خبرنگاری که پرسید چه تضمینی وجود دارد با تغییرات کمیته فدراسیونی رایزنی نکند و اضافه نشود، خاطرنشان کرد: سیاست کلی را وزارت و کمیته مشخص می‌کنند، براساس شرایط و امکانات این سیاست تعیین می‌شود. هیچ تضمینی نیست که رشته‌ای اضافه نشود. اگر ظرفیت و بودجه کشور اجازه دهد ما هم استقبال می‌کنیم رشته‌های بیشتری اعزام شوند.

سرپرست کاروان ایران در بازی‌های آسیایی در پاسخ به این سوال که در برخی از رشته‌ها در بازی‌های آسیایی سمیه المپیک ۲۰۲۴ پاریس توزیع می شود، عنوان کرد: هنوز اعلام رسمی نشده است اما امتیاز آنها برای المپیک حساب می‌شود.

وی در پاسخ به این سوال که چه رشته‌هایی از ما حذف شده‌اند، گفت: اجازه دهید در این مورد صحبت نکنم تا با فدراسیون‌ها جلسه برگزار کرده و آن را اعلام کنیم.

سیاست‌هایی که ابلاغ شد را در مورد رشته‌ها اعمال کردیم. رشته‌هایی که مدال قطعی دارند و یا شانس کسب مدال دارند و یا شانس ندارند شناسایی شدند. امروز یک کاروان ابتدایی داریم و بعد از آن به فدراسیون‌ها زمان می‌دهیم برای اثبات اینکه آنچه عنوان می‌کنند صحت داشته باشند. برخی رشته‌ها دو سال است نبودند و ممکن است شانس داشته باشند و ما فرصتی می دهیم تا خود را اثبات کنند.

فخری افزود: کاروان بزرگی داریم و بین ۴۵۰ تا۵۰۰ نفر انتخاب می‌شوند. در ۱۶ رشته در المپیک بودیم و شرایط آنها مشخص است اما سایر رشته‌ها در مسابقات نبودند و نیاز به ارزیابی دارند تا خرداد و تیر ارزیابی نهایی را خواهیم داشت.

وی در خصوص اینکه با وجود تاکید بر اعزام کاروان کیفی نام برخی ازرشته‌ها که شانس مدال ندارند، دیده می‌شود، گفت: غیر از رشته های پایه و مادر رشته دیگری را نداریم که شانس مدال نباشند و در لیست باشد.

مدیرکل راه و شهرسازی استان اردبیل گفت:در قالب طرح جهش تولید مسکن، سالانه ۲۰ هزار واحد مسکونی در این استان احداث می‌شود.

محبوب حیدری در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: سهمیه استان اردبیل در طرح جهش تولید مسکن ۸۰ هزار واحد است که  در سال اول قرار است ۲۰ هزار واحد  و تا چهار سال آینده ۸۰ هزار واحد مسکونی احداث شود.

وی اضافه کرد: در سفر رئیس جمهوری به استان اردبیل ۴ هزار واحد مسکونی در قالب طرح جهش تولید کلنگ زنی شد که ۲ هزار و ۸۰۰ واحد آن مربوط به شهرستان اردبیل در شهرک‌های اندیشه، نیایش و الهیه  می‌باشد.

حیدری فرآیند تولید مسکن را مناسب و مطلوب ارزیابی کرد و گفت: قرار شد کمبود زمین با الحاق مناطقی به شهرهای جدید انجام شود و در کنار آن پرداخت تسهیلات تا ۴۰۰ میلیون تومان نیز پیش‌بینی شده است.

مدیرکل راه و شهرسازی استان اردبیل اضافه کرد: در شهرهای زیر ۱۰۰ هزار نفر نیز یک‌هزار و ۲۰۰ واحد مسکن احداث خواهد شد که برای احداث آنها ۸۶ هزار متر مربع زمین در نظر گرفته شده است.

حیدری  احداث بزرگراه به طول ۳۰۰ کیلومتر در استان اردبیل را یادآور شد و گفت: جاده اردبیل – سرچم، اردبیل – مشگین‌شهر، رضی- امیرکندی – گرمی، گرمی به بیله‌سوار، پارس‌آباد به مشگین‌شهر از جمله طرح‌های اولویت‌دار بزرگراهی در استان اردبیل است.

سالانه ۲۰ هزار واحد مسکونی در استان اردبیل احداث می شود

وی افزود: احداث بزرگراه اردبیل- آستارا، اردبیل- سرچم ، اردبیل- مشگین شهر، اردبیل- گرمی، نیر-سراب و سربند- مشگین شهر از جمله پروژه‌هایی است که اجرا و تکمیل آنها نیازمند اعتبار است و پیش‌بینی شده  هر سال در این استان ۶۰ کیلومتر و تا پنج سال آینده در مجموع ۳۰۰ کیلومتر بزرگراه با هدف ایمن سازی راه‌های اصلی احداث شود.

وی گفت: با آغاز طرح‌های مختلف و ۲۰ برابر شدن اعتبارات تخصیصی بویژه اختصاص ۲ هزار و ۳۰۰ میلیارد ریال اعتبار توسعه بزرگراه‌ها در این استان محقق خواهد شد.

استان اردبیل ۱۸۵ کیلومتر بزرگراه، ۷۱۶ کیلومتر راه اصلی، ۷۰۲ کیلومتر راه فرعی و چهار هزار و ۷۳۸ کیلومتر راه روستایی دارد.