شکایت از رسانه‌ها و فعالان فضای مجازی به یک عادت مرسوم تبدیل شده‌است. تعدد کانال‌ها و گسترده شدن فعالیت خبری و بالا رفتن آمار خبرنگار و مدیر و سردبیر و نام‌هایی از این قبیل، رودررویی مسئولان با آن‌ها را افزایش داده‌است.

اگر در پس پرده فعالیت‌های خبری در فضای مجازی، شیطنت‌ها، دودوزه‌بازی ها و منفعت‌طلبی‌ها نباشد در تأمین نیازهای خبری جامعه می‌تواند نقش مطلوبی داشته باشد. برخی رفتارهای نادرست ناشی از اهداف غیرمعقول از یک طرف و کم‌ظرفیتی و عدم توان پذیرش انتقاد از طرف دیگر موجب بالا رفتن آمار پرونده‌های تشکیل‌یافته در این عرصه می‌شود.

با اندک سعه صدر و برخورد منطقی با مسئله، همه سوء‌تفاهمات این بخش را می‌توان به‌موقع و قبل‌از تشکیل پرونده، ختم به خیر کرد اما در برخی موارد از قبیل نگاه از بالا، غرور کاذب ناشی از داشتن عنوان فعال فضای مجازی و در مواردی تلاش برای زراندوزی و کسب درآمد بیشتر، فاصله بین منابع و فعالان عرصه خبر در فضای مجازی را عمیق‌تر می‌کند.

مدیران ترسو، کم‌کار، ناتوان و فاقد قدرت، عامل مهمی در افزایش نابسامانی‌ها و ایجاد حرف و حدیث ها در اطراف کانال‌های فعال فضای مجازی می شوند. امید می‌رود که با همکاری همه کسانی که دل در گروی پیشرفت و توسعه استان دارند این قبیل مشکلات در فضای سیاسی استان دیگر جایگاهی نداشته باشد.

این مقدمه بهانه‌ای است که نگاهی کوتاه به شکایت ورزشی‌ها از منتقدین داشته‌باشیم. ورزش قابل‌مقایسه با دیگر موارد از قبیل سیاست و اقتصاد نیست، ورزش و وابستگان به آن داستان خاص خود را دارند. خبر شکایت عضوی از خانواده کشتی از عضوی دیگر، تعجب‌آور و تاسف‌آور می‌شود.

کسی که خاک تشک خورده باشد، گوش‌اش بشکند، زندگی‌اش با کشتی گره بخورد، تنفس در فضای سالن کشتی را با جان‌ودل بپذیرد، امکان خیانت به کشتی را نداشته و نخواهد داشت. مردم به کشتی و خصوصیات و ویژگی‌های حاکم بر آن نگاه خاصی دارند، به وابستگان این رشته احترام می‌گذارند، با برخی از رفتارها نباید زمینه تأثیر منفی در نگاه علاقه‌مندان فراهم بشود.

علاقه‌مندان به کشتی در هیئت استان و ده‌ها و ده‌ها چهره محبوب و زحمت‌کش خارج از دایره هیئت، همه به پیشرفت، توسعه، سربلندی و سرافرازی کشتی اعتقاد دارند و تنها ممکن است نگاه‌ها، برداشت‌ها، موضع‌گیری‌ها و سطح توقع یکسانی نداشته باشند. دراین‌صورت شایسته نیست که با استفاده از اهرمی به نام قدرت و یا نزدیکی به برخی از مراکز قدرت، دریچه هر گونه اظهار نظر مخالف را تنگ کنیم و سعی در القاء شعاری چون “هر کس با من نیست با کشتی نیست” را داشته‌باشیم.

محمد علیپور‌ها و اقبال‌ها سرمایه‌های ورزش و کشتی استان هستند. با دست‌های خود ضربه‌ به روحیه و توانایی‌های سرمایه‌ها نزنیم و اختلاف‌نظر خانوادگی را به یک مسئله روز تبدیل ننماییم.

نگاه منتقدانه به عملکرد رشته‌های مختلف ورزشی، حق طبیعی هر یک از علاقه‌مندان و فعالان ورزش می‌باشد.  سند ورزش و مدیریت هیئت‌های ورزشی به نام هیچ فردی انتقال نیافته‌است و نباید عده‌ای خود را مالک و صاحب ورزش و دیگران را غریبه با آن به حساب آورند.

یک مدیر مطلوب و آشنا به اصول و رموز مدیریت، زود از انتقادها و تحلیل عملکردها برآشفته نمی‌شود. مدیر توانا با سینه‌ای فراخ و آغوشی باز، انتقادات را پذیرا می‌گردد و بحث جذب را همیشه در دستور کار قرار داده و با موردی به نام فراری دادن سرمایه‌ها بیگانه می‌شود.

در ورزش بهترین دلیل و مدرک برای اثبات ادعای موفقیت، نتایجی است که ورزشکاران یک رشته در عرصه‌های مختلف به دست می‌آورند. شکایت چاره درد و پوششی برای ضعف‌ها و کمبودها نیست. اگر ورزشکاران یک هیئت از سکوهای قهرمانی بالا نروند و پیراهن تیم‌های ملی را بر تن نکنند، ادعای موفقیت و پیشرفت و حرکت رو به جلو، چندان مورد قبول افکارعمومی قرار نمی گیرد.

علاقه‌مندان به کشتی از دست‌اندرکاران هیئت انتظار دارند که به‌جای توجه به حاشیه‌ها، عزم خود را جزم ‌کنند تا این رشته را به جایگاه اصلی‌اش برسانند و نامی نیک در تاریخ ورزش این استان به یادگار بگذارند.

درگیر شدن با حاشیه‌ها برای یک مجموعه و دست‌اندرکاران آن آفتی بزرگ و مانعی عظیم در حرکت به سمت موفقیت است. کشتی ورزش اول استان است. دست‌اندرکاران هیئت و جوانان جویای نام و فعال آن، جانشین  بزرگان و نام‌آورانی چون یعسوب جوان صالح، کریم اسدی بقال، حاج‌احمد حبیبی، محمود نعمتی‌مقدم، داور جدی، نادر مشروطی و دلاورمردان نامی و مدال‌آوران پرافتخار کشتی فرنگی هستند. حرمت این جایگاه باید حفظ شود و با نگاهی محبت‌آمیز و سعه‌صدر همه فعالان این عرصه تحت پوشش قرار ‌بگیرند تا خدمت بی‌منت در عمل چهره خود را نشان بدهد. مردم کشتی را دوست دارند و روی این اصل است که هیچ وقت، خادمان این رشته را از یاد نبرده و نخواهند برد.

تا به امروز در ارتباط با مدیران، اصطلاحات مختلفی را شنیده‌ای ولی گوش‌کن که می‌خواهم یک اصطلاح ناب، جدید و پرمعنی را برای شما تعریف بکنم. هزاران حرف در دل این اصطلاح جای دارد و اگر دقت بکنی به‌خوبی منظور من را درک خواهی کرد. حال به من بگو تا حال مدیر بومی پروازی شنیده و یا دیده‌ای؟

گفتم: فضول باشی، این روزها خیلی سیاسی شده‌ای، همه تو را فضول باشی ورزش می‌شناسند ولی گویا قصد داری که موضع ات عوض و سیاست را جایگزین ورزش بکنی. بگذریم، این اصطلاح مدیر مدیر بومی پروازی چه صیغه‌ای است، این اختراع جدید تو می‌باشد؟ بگو که قصد و هدف تو از ابداع و آن چه بوده‌است؟

گفت: بابا ورزش را کم کم دارم فراموش می کنم. نیازی به صحبت در این مورد نیست. گویا حال ورزش اردبیل خوب است و دست‌اندرکاران آن به فکر پیچیدن نسخه شفابخش به دیگر رشته‌ها هستند. حال بد برخی از رشته‌ها ازجمله وزنه‌برداری کشور را گویا ما می‌خواهیم خوب بکنیم. همه چیر در ورزش عالی و سر جای خودش است و بنابراین روزم را با سرکشیدن به مجامع سیاسی سپری می‌کنم. خوب گوش‌کن و ببین درچه اوضاعی گرفتار شده‌ایم. بعد از معرفی وزرا، برخی از مدیران که بومی هستند به مدیر پروازی تبدیل‌شده و مدال پرافتخار مدیر بومی پروازی را به سینه زده‌اند.

گفتم: بیکاری و به‌دنبال بهانه می‌گردی تا موضوعی را مطرح بکنی و در دنیای سیاست اسمی برای خود دست‌وپا نمایی. سیاست چون ورزش نیست که هر چه دل تنگ ات بخواهد بر زبان بیاوری، این‌جا ممکن است با یک کلمه و یا با یک جمله برای همیشه پرونده ات را مختومه بکنی.

فضول باشی نگاهی پرمعنی به من انداخت و گفت: من حرف حق را می‌زنم حال اگر کسی خوشش نیاید مختار است ولی می‌گویم تا حداقل در اصلاح رفتارشان همت بکنند و همه‌چیز را فدای ماندن در مدیریت و قدرت خلاصه نکنند.

در ادامه افزود: این قبیل مدیران که پایه‌های کاخ مدیریت را لرزان می‌بینند برای استحکام بخشیدن به پیچ‌های صندلی قدرت به تکاپو افتاده و سه روز در هفته را به تهران می‌روند تا با حضور دست به سینه در وزارت‌خانه، مراتب ارادت، عشق و علاقه‌مندی به وزیر و تیم او را نشان بدهند. جالب‌تر این‌که وقتی وزیر در وزارتخانه نباشد و یا در جلسه‌ای حضور داشته باشد از موقعیت استفاده کرده برای زیارت روی چون ماه نمایندگان استان به مجلس شورای اسلامی سری می‌زنند و قربان‌صدقه می‌روند و خود را مدیری حرف گوش‌کن و ارادتمند معرفی می‌نمایند.

گفتم: بزرگوار اگر این قبیل رفتارها که ادعا می‌کنی صحت داشته باشد بهترین دلیل برای ضعف و ناتوانی و عدم کارایی یک مدیر می‌باشد. مدیری که با رفتارهای نسنجیده به‌دنبال بحث های انحرافی و متوجه کردن اذهان مسئولین به موضوعات فرعی باشد، شایستگی پوشیدن قبای مدیریت را نخواهد داشت. مدیری که به‌دنبال کارهای صوری، ادایی و سطحی باشد در میانه راه ترمز می‌برد و مدیری که از محتوا و باطن غافل باشد و به‌ظاهر و فرم امور دل خوش بکند سرنگونی‌اش حتمی خواهد بود.

فضول باشی با خونسردی گفت: به این قبیل دوستان که خیلی مدعی هم هستند می‌گویم که:

به که مشغول به این شغل نسازی خود را

این نه کاری‌است مبادا که ببازی خود را

خبرهای منتشرشده در ماه‌های اخیر مبنی‌بر دستگیری افرادی از مجموعه شهرداری اردبیل نگران کننده و جای سوال داشته است.

انتشار چنین اخباری می‌تواند حاصلی بسیار خطرناک و آزاردهنده به نام بی‌اعتمادی عمومی داشته باشد. نفس وجود چنین امری بدون شک  همه کارهای عادی و معمولی یک مجموعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد و ناخودآگاه قدرت تصمیم‌گیری مدیران و خلاقیت عناصر سالم و پاک‌دست درون سیستم را به‌شدت کاهش می‌دهد.

وجود فساد در هر سیستمی، هم وظیفه دستگاه‌های نظارتی را دوچندان می‌کند و هم برای از بین بردن و مقابله با آن همت، شجاعت و استقامت مدیران و دست‌اندرکاران داخل سیستم را طلب می‌کند.

شناسایی مجراهای فساد و مسدود کردن آن‌ها برای برچیدن بساط اش لازم و ضروری است، این امر، کار سهل و آسانی نیست چرا که ممکن است دست‌اندرکاران مربوط برای دستیابی به هدف با موانع و سنگ‌اندازی‌های مختلف مواجه بشوند. امکان تخریب شخصیت وجود دارد، مانع‌تراشی و مقاومت در برابر اقدامات تاثیرگذار، امری طبیعی است ولی وقتی اراده بر ریشه‌کن کردن روشی مذموم در یک مجموعه استوار باشد می‌توان برای رسیدن و دستیابی به هدف امیدوار شد.

اتفاقاتی چون دستگیری در رابطه با فساد، برازنده مجموعه‌ای بزرگی چون شهرداری نبوده و نیست. اقدامات تعدادی محدود را نباید به پای همه خدمت‌گزاران آن نوشت. در شهرداری اردبیل نیروهایی وجود دارند که سال‌ها با تمام وجود در جهت انجام‌وظیفه و تأمین رفاه و آسایش همشهریان تلاش کرده‌اند و بنابراین لازم است با برنامه‌ریزی مناسب و به کار بردن روش‌های معقول و علمی در بازگرداندن اعتماد جامعه به شهرداری اقدام کرد.

می‌گویند همدلی نیازمند اعتماد است و اعتماد با زدودن و ریشه‌کن کردن فساد به دست می‌آید. شهردار جدید اردبیل برای موفقیت در این راه به همراهی همه عوامل شهرداری و مسئولین نیاز دارد. هیچ شکی نیست که در این مسیر نیروهای گریز از مرکز مقاومت و به طرق مختلف ایستادگی نمایند اما چاره‌ای نیست، باید این کار انجام شود و نتیجه آن به‌موقع به اطلاع افکار عمومی برسد.

تجربه ثابت کرده‌است که خیلی‌ها در مناسبت‌های مختلف شعار مبارزه با فساد را داده‌اند اما جریانات منجر به دستگیری‌ها در شهرداری اردبیل یادآور ضرورت تحقق کامل این عمل است.

بدون‌شک محمود صفری شهردار جدید اردبیل باید زدودن آثار فساد را در دستور کار قرار بدهد و این کار را مستمر و خردورزانه ادامه دهد . ان شاءاله

تعلیق شش تیم از تیم های حاضر در گروه ب لیگ دسته دو، بار دیگر چهره سوال برانگیز و فساد زده فوتبال ما را بیشتر در معرض اتهام و شک و تردید قرار داد.

نتایج به دست آمده در هفته آخر رقابت ها و صعود و سقوط تیم ها و حرف و حدیث های بعد از پایان رقابت ها، همگی ادعای منتقدان صالح فوتبال را که سال ها فریاد لزوم مبارزه با فساد را سرداده اند، تایید می کند.

آیا انتشار خبر تعلیق تیم ها و احتمال تبانی در روز آخر برای فوتبال و مسئولین و دست اندرکاران پرادعای آ،ن مایه شرمندگی و خجالت نمی تواند باشد؟

مدت ها خبرنگاران متعهد و کارشناسان صادق و با مرام از میدان داری فساد در فوتبال فریاد زدند ولی چرا به جای برخورد و برچیده شدن بساط آن باید هر روز شاهد گسترش بیشتر آن باشیم؟

مبارزه با فساد اگر در حرف خلاصه شود و برای آن جلسات متعدد بدون خروجی و اتخاذ تصمیم بدون برخورداری از ضمانت اجرایی تشکیل شود و مصاحبه های مختلف و رنگین در لزوم مبارزه با فساد ترتیب داده شود و حرف های خوب در قالب کلمات و جملات بر زبان ها جاری گردد نمی تواند گام کوچک در مبارزه با این پدیده شوم و خانمانسوز بردارد.

زمانی که عوضی آمده ها در فوتبال صاحب موقعیت می شوند، وقتی پست های حساس دو دستی تقدیم دوستان دوران کودکی و نالایق های چرب زبان بشود، تا زمانی که خنده درمانی راهی برای درمان مشکلات و نارسایی ها تجویز گردد و آن گاه که سرنوشت فوتبال استان ها  در زد و بندهای پشت پرده و در قبال رای مجمع انتخاباتی فدراسیون معامله بشود آیا باید انتظاری جز توسعه فساد در فوتبال داشته باشیم؟

آیا مسئول و یا ارگانی می تواند قدم جلو بگذارد و بررسی بکند که در سال های اخیر چند در صد از شعارهای داده شده در ارتباط  با مبارزه با فساد در فوتبال محقق شده است؟ آیا نمی توان مشخص کرد که در حاکمیت چنین رفتار زشت چه کسانی مقصر بوده اند و آیا قانون لازم برای محکومیت و برخورد با کسانی که فضای دوستی، وحدت و نشاط آفرین فوتبال را به صحنه زد و بندهای پشت پرده تبدیل کرده اند، وجود ندارد؟

فساد در فوتبال و همه زمینه های آن در حال ریشه دوانیدن است. اگر مبارزه قاطع با آن صورت نگیرد و مسببان و عاملانش معرفی و رسوای خاص و عام نشوند، نباید امیدی به بهبودی اوضاع داشت.

کمیته اخلاق فدراسیون که نام و نقش آن فقط در تبلیغات و شعارها بزرگ جلوه می کند در این ارتباط چگونه تحقیق و بررسی کرده و به چه ترتیب حکم صادر خواهد کرد؟ نگرانی از غلبه رابطه ها بر ضابطه هاست. مسلما بدون مصداق نمی توان ادعا کرد ولی امیدواریم که کمیته اخلاق حداقل در این رابطه که بیشتر چهره خود را در سطح جامعه نشان داده ، قاطعانه و عدالت مدارانه رفتار نماید.

در هر نوبت از احتمال وقوع تبانی که در فوتبال پیش می آید، نظرات مختلفی در مورد چگونگی آن ابراز می شود. فساد و گسترش آن در فضای فوتبال بیمار و رنجور ایران لمی تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

نتیجه گرایی

عوامل و دست اندرکاران و گردانندگان باشگاه ها و تیم های مختلف بقای مدیریت و استمرار حضور در فوتبال را فقط در کسب نتیجه خلاصه می کنند. رسانه ها و گستردگی آن و به خصوص فعالیت عده ای در فضای مجازی زیر عنوان خبرنگار،کارشناس و خبره فوتبال بر بحث نتیجه گرایی دامن زده و می زنند.

مدیران باشگاه ها فراهم بودن زمینه برای ادامه فعالیت تیمداری و هزینه در این راه را فقط در کسب نتیجه و به دست آوردن جایگاه در جدول رده بندی می دانند. اگر در حالت عادی برای به دست آوردن این خواسته موفق نشوند به سراغ گزینه های دیگر می روند که بدون شک آسان ترین و مطمئن ترین آن تبانی می باشد.

عدم نظارت  کافی

یکی دیگر از مشکلاتی که سال ها گریبان فوتبال مملکت را گرفته و به آن ضربات کاری فراوانی وارد کرده است عدم نظارت کافی و قاطعانه می باشد. نظارت اگر صرفا در ارائه گزارش برای خاک خوردن در بایگانی ها خلاصه شود حاصل اش همان بحثی می شود که نمونه اش در رقابت های لیگ دسته دو مشاهده می شود.

نظارت، ساز و کار مخصوص خود را طلب می کند و مهمترین عامل موفقیت در آن وجود نیروی انسانی متعهد، کاردان و آشنا به رمز و رموزمدیریت در فوتبال می باشد.

خلاصه کردن بحث نطارت در اعزام کلیشه ای افراد و تنظیم گزارش بر طبق میل دوستان و میزبانان در جهت بهبود اوضاع فوتبال راه به جایی نخواهد برد.

چسبیده های فوتبال

وقتی صاحبان اصلی فوتبال در صحنه نباشند و کارها به عوضی آمده ها و چسبیده های فوتبال سپرده شود آیا می توان به پیامدهای اقدام چنین افراد غریبه با فوتبال دل بست؟ بیشتر آن ها به قصد منافع مالی و کسب موقعیت اجتماعی در فوتبال نفوذ می کنند و مسلما حداکثر انرژی را در راه رسیدن به اهداف متمرکز کرده و کمتر به فوتبال و نسل جوان و برآورده کردن نیازهای پرطرفدارترین ورزش ایران فکر خواهند کرد.

بررسی سابقه،پیشینه، عملکرد و کارنامه همه چسبیده های فوتبال در مسئولیت های مختلف چه در فدراسیون و چه در هیئت های استانی صحت این ادعا را ثابت خواهد کرد.

یکی از اساسی ترین علل عقب ماندگی فوتبال در برخی از استان های کشور دلیلی جز حکمرانی عوضی آمده ها و چسبیده ها نبوده و نیست و تا زمانی که فوتبال از وجود این مهره ها پاک نشود و کار در آن به افراد صالح و استخوان خرد کرده سپرده نشود، تغییری در روند امور فوتبال صورت نخواهد گرفت‌.

پروتکل‌های بهداشتی را رعایت بکنیم. کرونا بار دیگر سر بلند کرده و باز می‌خواهد مردم را گرفتار مراکز درمانی و تخت‌های بیمارستانی بکند. در ماه گذشته در شهر اردبیل در سطح گذرگاه‌ها کمتر فرد بدون ماسک مشاهده می‌شد و متأسفانه این روزها افراد بدون ماسک تا دلتان بخواهد، در شهر در حال رفت و آمد هستند.

در آخرین روزهای فعالیت دولت دوازدهم، اوضاع در خیلی از ‌بخش ها چنگی به دل نمی‌زند. از حالا باید برای دولت جدید دعا بکنیم که بتوانند در جمع و جور کردن خرابی‌ها موفق عمل نمایند. برای آن‌ها کوهی ازمشکلات چشمک می‌زنند. چاره‌ای نیست، باید همت بکنند و بی‌تدبیری‌های مدعین تدبیر را در مسیر صحیح قرار بدهند.

بحث سلامت مردم و جامعه و استفاده بهینه از همه امکانات برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی امری ضروری است. رها کردن موضوع مهمی چون این بحث و پائین آوردن فتیله برخی از اقدامات ضروری، نتیجه‌اش بالا رفتن تعداد مبتلایان به ویروس کرونا می‌شود.

این روزها همه می‌پرسند که مگر چه اتفاقی روی داده است که به یکباره خاموشی‌ها گسترده می‌شود، قطع آب رونمایی می‌شود، کرونا و مبتلایان به آن سیر صعودی پیدا می‌کنند، قیمت‌ها همچنان به دنبال یافتن قله های جدید هستند، چرا این جوری شده است؟ مردم تازه می‌خواستند شیرینی و حلاوت انتخابات را مزه بکنند که با رفتار های آزار دهنده مواجه شده اند.

با این تفاسیر، مردم ایران، مردمی مقاوم، نترس و عاشق مملکت و دین و ایمانشان هستند. این روزها می‌گذرند، سختی‌ها و کمبودها سایه‌شان بر سر این ملت مقاوم  باقی نمی مانند.  ملت به دولت جدید امید بسته، هرچند که سخت است ولی پایان دادن به همه نابسامانی‌ها به مرور شدنی است. تحمل می‌کنیم و حرکت‌های ایذایی برخی‌ها را به تماشا می‌نشینیم تا ایامی که امیدواریم سرنوشت خوبی برای ملت مسلمان ایران رقم بزند، از راه برسد.

حال مرم نباید اجازه بدهند که با کاهش شدت حساسیت به رعایت پروتکل‌های بهداشتی، زمینه ابتلای تعداد بیشتری به ویروس منحوس کرونا فراهم شود. تا آغاز فعالیت رسمی دولت جدید یک عزم ملی برای رعایت کامل موارد پیشگیری از ابتلا به بیماری کووید19 مورد نیاز است. اقدامی که می‌تواند عرق شرمندگی بر پیشانی مسئولین کم کار بنشاند و آن‌ها را در نزد وجدان‌شان شرمنده و خجل بکند. والسلام.

وقتی ملت اراده کند، هیچ کس و هیچ چیزی قادر به ایجاد خلل در قصد و هدف آن‌ها نیست. ملت ایران در طول تاریخ، این امر را با اقدام مناسب و رفتار به موقع نشان داده است. خیلی‌ها تلاش کردند، به آب و آتش زدند، از انواع حیله‌ها و تاکتیک‌ها استفاده نمودند، آن چه می‌دانستند و می‌توانستند به کار بستند تا تخم ناامیدی در دل مردم بکارند و آن‌ها را از رفتن به پای صندوق‌های رأی باز دارند. از این کاشته‌ها و ماه‌ها تلاش و حرص و جوش خوردن چه حاصلی برداشت کردند؟ نصیب‌شان از این همه دروغ گویی و بزرگ نمایی و بی‌انصافی‌ها چه بود؟

عدم شناخت کافی و کامل از روحیات و اعتقاد قلبی مردم ایران، آن‌ها را در تصمیم گیری‌ها سردرگم و متزلزل کرده است و تا زمانی که سر عقل نیایند و بر قدرت و توانایی ملت قهرمان ایران مهر تأیید نزنند، شکست‌های متوالی در انتظار آن‌ها خواهد بود.

انتخابات با همه شور و حال و مشکلات‌اش به پایان رسید. مردم با امیدواری بیشتر به پای صندوق‌های رأی آمدند و قاطعانه تغییر در قوه مجریه را خواستار شدند.

انتظار می‌رود رئیس جمهور منتخب با روحیه جهادی و مثال زدنی‌اش، برای تحقق وعده‌ها برنامه‌ریزی بکند و بادعوت از نیروهای جوان، مخلص، کارآمد و توانمند، ایران اسلامی را در مسیر موفقیت و سربلندی هرچه بیشتر قرار بدهد.

مسلما افرادی که در دولت جدید مسئولیت می‌پذیرند باید با دوندگی و اجرای برنامه‌های متعدد جواب اعتماد مردم را بدهند و آن‌ها را برای بهبود اوضاع اقتصادی و معیشتی کاملا امیدوار نمایند.

کاندیداهایی که در دام گسترده برخی از کانال‌های فعال در فضای مجازی گرفتار می‌شوند و فریب تبلیغات پوچ و بی‌اساس را می‌خورند، بزرگ‌ترین عامل برای برهم زدن فضای مطلوب تبلیغات و استفاده بهینه مردم از ظرفیت این فضا برای برگزاری انتخابات پرشور محسوب می‌شوند.

کاندیدایی ادعا کرده است که با راهیابی به مرحله پایانی نظرسنجی یکی از کانال‌ها، با درخواست پانصد هزار تومانی ادمین کانال برای ادامه حضور در نظرسنجی مواجه شده است. عجب مغازه دو نبشی، چه عرض کنم عجب مغازه لاکچری چند نبش خوش خط و خالی.

و یا ادمین یکی از کانال‌ها تعریف می‌کرد که در تماس با هر نامزدی جهت دریافت رزومه، سؤال می‌کنند که چقدر باید بپردازیم. و وقتی می‌گوییم صفحه ما پولی نیست در کمال تعجب می‌گویند، مگر چنین بحثی ممکن است که بدون دریافت هزینه تبلیغ بکنید؟

کاندیداها با پرداخت پول‌های بی‌حساب با یک تعریف و تمجید و پست رنگی، از خود بی‌خود می‌شوند و در ظلم به فضای رسانه‌ای استان پیشقدم می‌شوند. فضای مجازی و قدرت تأثیر آن بر رأی اکثریت مردم تا چه حدی است که شایسته این همه پرداخت‌ها و نابسامانی‌ها باشد؟

نامزدهای شورا در گسترش یک رویه غلط سینه سپر نکنند و به نظرسنجی‌های غیر واقعی و تعداد بازدیدهای منحرف کننده و تبلیغات دروغ دل نبندند. زمینه راهیابی به شورا را کارنامه، عملکرد و پایبندی به نظام و اطاعت از قوانین و مقررات تعیین می‌کنند. اگر کانال‌ها می‌توانستند در این را تأثیر گذار باشند، گردانندگان آن‌ها که جلوتر از همه، کاندیدا می‌شدند.

چه ضرب المثل زیبایی:

کل اگر طبیب بودی

سر خود دوا نمودی

در میان خبرهای ناامید کننده فوتبالی، انعکاس خبری از موفقیت نوجوانان شهرداری در لیگ برتر، به هواداران و دوستداران فوتبال اردبیل انرژی مضاعف می‌بخشد و مهر تأییدی بر استحقاق و توانایی آینده سازان این استان می‌زند.

نوجوانان شهرداری که در گروه پنج تیمی با حریفانی قدر و سراپا مسلح قرار گرفته بودند، در پایان رقابت‌های مقدماتی، با تلاش کادر فنی و به همت و اراده خود، کار بزرگی انجام دادند و به عنوان تیم دوم گروه به مرحله حذفی قدم گذاشتند.

موفقیت تیم نوجوانان شهرداری از زاویه‌های مختلف می‌تواند مورد بحث قرار بگیرد. در روزهایی که نمایندگان فوتبال استان در رقابت‌های لیگ و مناطق، ایام خوبی را سپری نکرده‌اند، درخشش تیمی نوجوان و آینده دار خوشحال کننده است. موفقیت این تیم به مانند چشمه‌ای است در صحرای بی‌آب و علف. باید در چنین اوضاع و  احوالی قدر چشمه را بدانیم. از هدر رفتن آب و منابع آن جلوگیری کنیم و در حفظ و تقویت قدرت و میزان آب دهی آن برنامه‌ریزی نموده و حداکثر توان خود را به کار ببندیم.

در بررسی روند بازی‌های تیم، در جریان رقابت‌ها اوج هنر کادر فنی و اعضای تیم قابل درک است. در یک تورنمنت ورزشی، کیفیت و چگونگی عملکردها بیشتر از صعودها و پیروزی‌ها می‌تواند حائز اهمیت باشد و به چشم بخورد. اگر تلاش‌ها در مسیر صحیح انجام پذیرد، اگر اعضای تیم داشته‌های خود را در طبق اخلاص بگذارند و تا می‌توانند برای رسیدن هدف بجنگند و اگر در به پایان رساندن مأموریت با تدبیر و درستی عمل کنند، عدم دستیابی به پیروزی نهایی، چیزی از ارزش‌های دست اندرکاران یک مجموعه کم نمی‌کند.

کسانی که به ورزش تنها از پشت عینک نتیجه گرایی نگاه نکنند در همه حال برای زحمتکشان صادق ورزش و فوتبال احترام قائل می‌شوند. برای دوستداران ورزش در کنار برد و باخت‌ها و پیروزی‌ها، کیفیت و چگونگی کار تیم ها و ورزشکاران مهم است و به راستی که مجموعه تیم نوجوانان شهرداری از بابت کیفیت کار در طول مسابقات نمره بسیار خوبی اخذ و کارنامه‌ای مطلوب از خود به یادگار گذاشته‌اند.

دلیل بر این ادعا گام‌های رو به جلو تیم در روند مسابقات است. تیمی که تا اواسط دور رفت نامزد سقوط به دسته یک بود، در پایان رقابت‌ها جواز صعود به مرحله دوم را به دست می‌آورد. این یعنی روند مطلوب در حرکت رو به جلو یک تیم و نشان دهنده کیفیت مناسب در اقدامات و تصمیمات مربوط به آن.

نتایجی که توسط تیم نوجوانان شهرداری رقم خورد، بخشی از انتظارات به حق فوتبالی‌های اردبیل را برآورده کرد. از هر تیمی با توجه به شرایط مختلف حاکم بر آن باید توقع داشت. بی‌انصافی است که از یک جنگجو با دستان خالی، انتظار پیروزی در مقابل حریفی مسلح تا بن دندان داشت. به راستی که نوجوانان شهرداری اردبیل با صعود مقتدرانه به دور دوم رقابت‌های لیگ برتر به توقع عقلایی و انتظار منطقی هواداران فوتبال جواب مثبت دادند.

در ایامی که فوتبال اردبیل حال مناسبی ندارد چگونه یک تیم در مقطع سنی نوجوانان و در بالاترین رقابت‌های مربوط به این گروه سنی، خوب نتیجه می‌گیرد؟ عملکرد مجموعه تیم نوجوانان شهرداری نیاز به بررسی و در نهایت تعیین عوامل مؤثر در موفقیت دارد. اگر این کار صورت بگیرد، مسلما برای سایر تیم‌ها و همچنین خود این تیم می‌تواند در ادامه مسیر کمک حال باشد.

هر زحمتکش و تلاشگر عرصه ورزش در هر رشته و در هر کجایی که بوده باشد اگر بتواند همت و خلوص و صداقت خود در عملکردها را ثابت بکند، رضایت مردم را با هر نتیجه‌ای که به دست آورد، جلب می‌کند. مردم در ورزش استان همواره از مسئولین خواسته‌اند که کار خود را به درستی و بهترین شکل انجام بدهند و اگر چنین کنند، از حمایت همه جانبه هواداران و علاقه‌مندان در همه حال بهره‌مند خواهند شد.

حریفان شهرداری

تیم نوجوانان شهرداری با تیم‌های تراکتورسازی، ماشین‌سازی تبریز، مدرن گیلان و سپاهان گیلان هم گروه بود. در دور رفت سه برصفر به تراکتور در تبریز باخت. ماشین‌سازی را یک بر صفر در اردبیل برد. در رشت بازی را دو بر یک به مدرن گیل واگذار کرد و سپاهان گیلان را یک بر صفر در اردبیل مغلوب نمود.

در دور برگشت یک بر صفر نتیجه را به تراکتور واگذار کرد. در تبریز ماشین‌سازی را دو بر یک برد و مدرن گیل را نیز یک بر صفر پشت سر گذاشت و در آخرین بازی با سپاهان گیلان یک بر یک به تساوی رسید و با 13 امتیاز به عنوان تیم دوم گروه به دور حذفی راه پیدا کرد.

انتظار حمایت

در مرحله حذفی، این تیم باید با متین بابل دیدار بکند. نماینده بابل تیم قدرتمندی است که با اقتدار به مرحله بعدی راه پیدا کرده است ولی نوجوانان ما بلدند که فعل خواستن را خوب صرف بکنند به شرطی که در فرصت کم باقی مانده تا شروع رقابت‌ها، مسئولین دست این تیم را بگیرند و برای ادامه راه از آن‌ها حمایت بکنند. اگر تا پایان ماه مبارک رمضان برنامه مسابقات اعلام بشود، تیم با مشکل بزرگی مواجه شده و مجبور است مسابقه خانگی خود را در یک استان همجوار که امکانات کافی برای برگزاری مسابقه در زیر نور داشته باشد، به میدان برود.

یک سؤال

سیستم نور ورزشگاه تختی و دکل‌های قد برافراشته در این مجموعه چرا قادر به ارائه سرویس نیستند؟ چرا به موقع از این امکانات نگه داری نشده و معایب‌اش برطرف نگردیده است؟ وقتی می‌گویند که ورزشگاه تختی اردبیل شرایط برگزاری مسابقه در زیر نور را ندارد، زجر آور نیست؟ در مقطعی که حاج محمود نوری مدیر کل وقت تربیت بدنی استان نسبت به، تأمین روشنایی ورزشگاه تختی اقدام کرد همه خوشحال شدند و امروز که با گذشت زمان و بی‌توجهی به نواقص و مشکلات، قادر به ارائه سرویس نیست، سؤال بزرگی مطرح می‌شود که چرا برخی از دوستان در طول زمان وظیفه خود مبنی بر نگهداری از تأسیسات مجموعه ورزشی تختی را به خوبی انجام نداده‌اند؟

زمین تمرین

برای این تیم، حیاتی‌ترین ابزار، زمین تمرین است. شرایط کرونایی، مسئولین مربوطه را برای در اختیار گذاشتن زمین تمرین تختی محتاط کرده است. ولی باید مدیریت کرد تا نیاز اساسی تیم نوجوانان شهرداری تأمین شود. اینکه تیم میزبان در زمین خودی تمرین نکند پس مزیت میزبانی برای آن چه می‌تواند باشد؟

تشویق تیم

از حق نباید گذشت، دست اندرکاران تیم از نحوه پشتیبانی باشگاه شهرداری رضایت دارند. البته این رضایت نسبی و در حد امکانات باشگاه بوده ولی همین امر می‌تواند عاملی برای تشویق بازیکنان و کادر فنی باشد. امید است شهردار اردبیل و مدیر عامل سازمان فرهنگی و ورزشی شهرداری در این ارتباط اقدام مناسبی انجام بدهند.

آرزوی موفقیت

برای این تیم در روزهایی که فوتبال اردبیل با ناکامی‌ها و شکست‌های متوالی روبرو بوده است در ادامه راه آرزوی موفقیت می کنیم. غفور نژاد ابراهیمی سرمربی و حسین بخشنده،  علی زارع و علی نوبخت مربیان تیم و یاشار حسین پور سرپرست تیم می‌توانند با مدد گرفتن از تجربه سال‌ها حضور در عرصه فوتبال، سرنوشت خوبی برای تیم نوجوانان شهرداری رقم بزنند. انشااله.

تیم فوتبال امید شهرداری اردبیل در مسابقات لیگ یک، کاری از پیش نبرد و به رقابت‌های منطقه‌ای سقوط کرد و بدین ترتیب یک سهمیه دسته یکی در رده‌های پایه از سبد سهمیه فوتبال اردبیل کسر گردید.

این سقوط و سقوط‌های این چنینی شایسته فوتبال اردبیل نیست. فوتبالی که قادر به حفظ سهمیه در سطوح مختلف رقابت‌های کشوری نباشد، به فرد بیماری می‌ماند که تمام اندام‌ها و دستگاه‌های بدنش درگیر عوامل بیماری زا بوده و نجاتش از مهلکه‌ای که در پیش پایش گشوده شده نیاز به بررسی همه جانبه و مشخص کردن اقدامات مورد نیاز برای از بین بردن عوامل و بازگرداندن سلامتی دارد.

در فصل جاری، فوتبال اردبیل در آوردگاه‌های کشوری و مناطق، انتظارات را برآورده نکرده و شکست‌های متوالی حال و روز خوشی برای آن رقم نزده است. وقتی فوتبال در روزها و ماه‌های اخیر با شکست مواجه می‌شود، بحث کرونا و شرایط حاکم بر جامعه بهانه‌ای است برای پوشش دادن ضعف‌ها و ناکارآمدی‌ها. تیم‌هایی که قهرمان می‌شوند و یا تیم‌هایی که به سطوح بالا صعود می‌کنند، درگیر با کرونا نبوده‌اند؟

هنر مدیریت در این است که با برنامه‌ریزی‌ها مجموعه تحت پوشش را به سمت موفقیت راهنمایی بکند. دست‌‌آویز قرار دادن بهانه‌های مختلف از جمله کرونا، فرار رو به جلو برای جوابگو نبودن و شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت می‌باشد.

برای فوتبالی‌های منطقه و آن‌هایی که جریانات فوتبالی سال‌های اخیر را پیگیری می‌کنند، این پرسش که چرا مجموعه ورزشی شهرداری که به جرئت تنها مجموعه برخوردار از امکانات و پشتوانه مناسب در سطح استان است به حال و روزی دچار شده که تیم‌های فوتبال وابسته به آن امسال به خوبی فعل خواستن را صرف نکرده‌اند؟

مشکلات مالی، ناهماهنگی مدیریتی، قوانین و مقررات دست و پا گیر اداری، عدم همکاری سایر ‌بخش های در گیر در مسائل فوتبال و باشگاه‌ها، چشم هم چشمی، تنگ نظری‌ها و نگرش و نگاه مجموعه شهرداری و شورا به بحث فوتبال و حمایت از تیم‌ها از جمله عوامل دخیل در سقوط تیم امید شهرداری و ناکامی تیم‌های وابسته به این مجموعه می‌باشد.

با توجه به حال و احوالی که مجموعه ورزشی شهرداری از ماه‌ها قبل با آن درگیر بوده است، نتایج به دست آمده توسط تیم‌های تحت پوشش مجموعه چندان دور از انتظار نبوده است.

مسلما کسانی در به وجود آمدن شرایط نامطلوب برای تیم‌های فوتبال شهرداری اردبیل دخیل بوده‌اند. آن‌ها باید پاسخگوی شرایط به وجود آمده باشند. البته اگر جرأت پاسخگویی داشته باشند و یا اصلا خود را موظف به پاسخگویی بدانند.

تیم فوتبال امید شهرداری حق‌اش سقوط و ناکامی نبود. با افرادی که این تیم را حمایت نکردند و حتی بنا به شواهد و ادعاهایی که انجام می‌گیرد، در مقابلش سنگ اندازی هم نمودند، چه باید کرد؟ امید می‌رود که از مجموعه دخیل در تیم امید، کسی باشد که بیاید و ماجراها و چگونگی سرنوشت تیم در رقابت‌های فصل جاری را در اختیار رسانه‌ها قرار بدهد. اگر چنین کاری صورت بگیرد مسلما درس عبرتی خواهد شد تا در آینده اقداماتی بر خلاف منافع فوتبال منطقه انجام نپذیرد.

دخالت‌های مشکوک

سقوط تیم امید شهرداری و دیگر تیم‌های استان به رده‌های پائین، دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد. با توجه به شواهد، به نظر می‌رسد این امر بیش از آن که دلیلی بر قدرت و توانایی حریفان باشد نشان دهنده ضعف‌ها و اشکالات درونی فوتبال ‌باشد.  می‌توان گفت این رشته دراز عدم موفقیت فوتبال اردبیل از یک سو ناشی از اقدامات افراد بی‌جنبه، خودمحور و منفعت طلب و از سوی دیگر به دلیل وادادگی در عرصه مدیریت باشد.

می‌گویند که درخواست مسئولین تیم امید از دیگر تیم‌های فعال اردبیل برای در اختیار گرفتن بازیکنان سایر تیم‌ها در راستای تقویت نماینده استان مورد استقبال قرار نگرفته و برخی‌ها از این کار خودداری کرده‌اند و تأسف موقعی بیشتر و بیشتر می‌شود که روایت می‌کنند برای اینکه سند سقوط تیم به دسته پائین امضا شود توسط برخی از مدعیان فوتبال اردبیل، هزینه سفر یکی از حریفان که در آخرین دیدار به خاطر مشکلات مالی قصد سفر به اردبیل را نداشته تأمین شده تا بدین ترتیب از کسب سه امتیاز دیدار آخر توسط شهرداری جلوگیری کنند و با باخت تیم، سقوط آن را نظاره گر باشند. امید می‌رود که این روایت‌ها اصلا صحت نداشته باشد چرا که در صورت اثبات این ادعا باید فاتحه فوتبال اردبیل خوانده شود.

وادادگی در عرصه مدیریت هم یکی دیگر از عوامل ناکامی فوتبال است. مدیریت در مورد به همه‌بخش های دخیل در اداره امور فوتبال و باشگاه و…..  ارتباط دارد.

چرا فوتبال اردبیل علی‌رغم همه شایستگی‌‌ها و استعداد‌ها، در سال‌‌های اخیر به نتایج خوبی دست پیدا نکرده است؟ آنهایی که اعتقاد به موفقیت فوتبال دارند برای اثبات صحت ادعای خود چه دلایلی می‌توانند ارائه بکنند؟ آیا حضور دو یا سه نفر به عنوان ناظر رقابت‌‌ها تضمین‌کننده شکوفایی فوتبال هستند؟ اصلا شاخص‌‌های سربلندی فوتبال کدام‌‌ها هستند؟ آیا قضاوت داوران در رقابت‌‌های لیگ برای فوتبال ما کافی است؟ اصولا در تعیین عوامل مورد نیاز برای برتری فوتبال، تعداد داوران و ناظران تا چه حد می‌توانند نقش داشته باشند؟

این‌‌ها سؤالاتی است که معمولا در ارتباط با فوتبال استان جای طرح دارند و امید است با برنامه‌ریزی‌‌های مناسب و زدودن آثار محرومیت و بیان واقعیت‌‌ها و سپردن کار‌ها به دست افراد کاردان و صادق، گام‌‌های مؤثری برداشته شود.

آیا در رقابت‌‌های فوتبال، دل بستن به کمیت‌‌ها قانع‌کننده است و یا کیفیت مسابقات، نحوه برگزاری، نتایج به دست آمده و پراکندگی تیم‌‌ها در سطوح مختلف لیگ نیز باید مورد توجه قرار بگیرند.

پیروزی و شکست در هر مجموعه‌ای از درون آن آغاز می‌شود. این یک اصل مسلم و پذیرفته شده است. اگر فوتبال ما نمی‌تواند به نتایج مورد نظر دست پیدا بکند دلایل آن را در داخل مجموعه باید جستجو کرد. هر چند که  عوامل بیرونی هم می‌توانند در ناکامی‌‌ها سهمی داشته باشند اما نقش اصلی بر عهده خود مجموعه است.

موفقیت‌‌ها و کامیابی‌‌ها در هر پدیده‌ای از جمله ورزش نمی‌تواند شانسی و اتفاقی به دست‌آید. در آغوش کشیدن موفقیت‌‌ها و کامیابی‌‌ها نیازمند رعایت یک سری اصول و شرایط می‌باشد و تا زمانی که در رعایت آن‌‌ها همت و اراده‌ای نباشد رسیدن به هدف غیر ممکن می‌شود.

با تعریف و تمجید‌های آنچنانی و با تحت تأثیر قرار دادن جمعی شهرت پرست و خود محور و حمایت کورکورانه آن‌‌ها، فریاد موفقیت سر دادن عوام فریبی است.

وارونه جلوه دادن واقعیت‌‌ها و سینه زدن زیر پرچم کسانی که سهمی هرچند کوچک در ناکامی‌‌های فوتبال داشته باشند ظلم در حق این رشته ورزشی و آینده آن می‌باشد. تا زمانی که حاشیه سازان، عناصر مخرب و انگل و عوضی آمده‌‌ها و جریانات طماع و منفعت پرست از عرصه فوتبال حذف نشوند، برای موفقیت آن امید داشتن بیهوده است.