صلاحیت نامزدهای شورای اسلامی شهر اعلام نشده بساط سورچرانی، خودشیرینی و دروغ گویی راه اندازی شده است. راه یافتن به پارلمان محلی چه منافعی می‌تواند داشته باشد که برای رسیدن به آن باید خیلی از چیزها در زیر پا له شوند.

کاندیداهایی که بخواهند به هر وسیله‌ای خود را مطرح بکنند و با کمک گرفتن از جو‌سازی ها و گرد و غبار ناشی از اثرات کارت‌های هدیه، روی ریل موفقیت قرار بگیرند، اگر حق نباشند و با اندیشه خدمت به خلق خدا به صحنه قدم نگذارند، نباید در انتظار موفقیت نهایی باشند.

اکثریت ورزشی‌های جامعه در انتخابات شورا به دنبال چهره‌هایی خواهند بود که در مسئولیت‌های مختلف به آن‌ها وعده سرخرمن نداده‌اند، به طرق مختلف مخالفت با ورزش و ورزشی‌ها را به وضوح نشان نداده‌اند، در فکر تأمین اهداف شخصی باندی و قومی و قبیله‌ای نبوده‌اند، و در همه حال و بدون ترس و واهمه از حاشیه‌ها و فشارها از منافع ورزش و رشته‌های مختلف حمایت کرده و در بسیاری از موارد تاوان این حمایت را نیز داده‌اند.

معرفی نامزدهایی که برای ورزش قدم‌های مثبتی برداشته‌اند، برای همه کسانی که دل در گرو ورزش و سربلندی آن دارند، باید به عنوان یک وظیفه مورد توجه قرار بگیرد. وقتی صحبت از شورا و نقش آن در پشتیبانی و حمایت از ورزش مطرح می‌شود، در شهر اردبیل بیشتر نگاه‌ها به سمت فوتبال و تیم شهرداری و نقش اعضای شورا در دوره‌های چهارم و پنجم در قبال آن معطوف می‌شود.

بر اساس لزوم قدردانی از خدمتگزاران ورزش تا انتخابات از هر فرصتی برای معرفی چهره‌های ورزشی اصلح و خدمتگزاران کارنامه دار ورزش اقدام خواهیم کرد.

شورای پنجم و سقوط شهرداری به مسابقات استانی

در آخرین سال از حیات شورای پنجم، پرونده تیم شهرداری در رقابت‌های لیگ کشوری بسته شد و این تیم با کسب نتایج غیر قابل قبول از دسته سه به رقابت‌های استانی سقوط کرد.

در سال‌های 97 تا 99 که تیم در لیگ سه حضور داشت، به طرق مختلف علاقه‌مندان از شورا در خواست حمایت قاطع و همه جانبه کردند ولی به بهانه های مختلف از جمله مخالفت بازرسی از زیربار مسئولیت شانه خالی نمودند و در نهایت سرنوشتی برای قدیمی‌ترین تیم فوتبال استان رقم زدند که منجر به نابودی آن شد.

درسال 97 درآستانه شروع رقابت‌های لیگ دسته سه، ابتدا شورا با 10 رأی موافق، حمایت از تیم را تصویب کرد. جواد زنجانی فرماندار وقت اردبیل با توجه به برخی از مسائل از جمله مخالفت بازرسی، مصوبه را برای اعلام رأی مجدد به شورا عودت داد و این بار برخی‌ها از رأی قبلی به راحتی عدول کردند و در نتیجه تیم‌داری شهرداری با 5 رأی موافق و شش رأی مخالف رأی نیاورد.

حامیان تیم شهرداری در شورای پنجم

در دومین جلسه رأی‌گیری 5 نفر با رأی مثبت خود از تیم شهرداری دفاع کردند. علیرضا غریبی، جواد انصاری، حبیب فتحی، یونس رونقی و علیرضا پوستی افرادی بودند که برای حمایت از تیم شهرداری رأی دادند. هرچند که رأی آن‌ها در مقابل 6 رأی حسین افسانه، زهرا قدیمی، رویا کنعانی، رحیم آقازاده، یعقوب هاشمی و یعقوب عزیززاده کاری از پیش نبرد ولی نام آن‌ها به عنوان حامیان فوتبال اردبیل در کتاب تاریخ این دیار به ثبت رسیده است.

در بهمن ماه سال 1397 در مطلبی با عنوان “پنج رأی مثبت، اصرار برای تیم داری شهرداری“ نوشتیم: هواداران فوتبال و علاقه‌مندان به تیم شهرداری، مطمئن محبت این پنج نماینده پارلمان محلی را فراموش نخواهند کرد.

بدون شک انتخابات شورای ششم، فرصت قدردانی از حامیان فوتبال و تیم شهرداری را فراهم می‌کند. حمایت از افرادی که در دوران مسئولیت برای ورزش و فوتبال اردبیل دلسوزی کرده‌اند برای همه ورزشی‌ها و دوستداران تیم شهرداری می‌تواند یک وظیفه تلقی گردد.

آنهایی که برای به دست آوردن مدیریت هیأت های ورزشی اقدام می کنند باید به مجمع برنامه جامعی از اهداف ، برنامه ها و ایده های خود ارائه نمایند. اگر اعضای مجامع انتخاباتی در انتخاب افراد، برنامه آنها را در نظر بگیرند و توجهی به رایزنی ها، قول و قرارها و سفارش های این و آن نداشته باشند به بهبود وضعیت هیأت های ورزشی می توان امیدوار شد و گرنه انتظار تغییرات و آغاز حرکتی جدید و تحرک بخشیدن به رشته های ورزشی انتظاری بیهوده خواهد بود.

کاندیداهای هیأت های ورزشی در ایام منتهی به مجمع حرف های شیرینی می زنند و بر اهداف بلند مدت و کوتاه مدت تأکید می کنند ولی وقتی رأی را گرفتند از در سالن بیرون نرفته همه آن قول ها را فراموش می کنند و برای چهار سال خود را حاکم مطلق مجموعه تحت مدیریت به حساب می آورند.

مسئولینی که در چهار سال حکمرانی بر یک هیأت ورزشی توان انجام وعده های داده شده را نداشته باشند چگونه بار دیگر برای تداوم عمر مدیریتی خود پیشقدم می شوند و با چه انگیزه و دلیلی اعضای مجمع از وی استقبال می کنند.

یکی از بزرگ ترین معضلاتی که گریبانگیر رشته های مختلف ورزشی می باشد نگاه دست اندرکاران هیأت های ورزشی به بحث مدیریت، تداوم آن به هر شکل و به هر ترتیبی است، یعنی آنها بودن خود را به عنوان یک اصل تلقی کرده و برای ماندن و حفظ کردن صندلی، چنگ انداختن به هر کس و ناکس، باج دادن و رفتن زیر پرچم افراد زیاده طلب را روا و شایسته می دانند. آنهایی که به حفظ صندلی مدیریت خود به هر روش و شیوه ای تأکید می کنند نمی دانند که همان صندلی دنیا و آخرت آنها را به باد می دهد و آبرویی برای شان باقی نمی گذارد.

برای پایان دادن به بساط وعده های دروغ و برچیدن پایه های چادر انحراف در افکار عمومی می توان به یک اقدام مناسب دست زد. در آستانه برگزاری مجامع انتخاباتی فیلم مجمع قبلی و یا فایل صوتی کاندیداها در اختیار مردم و رسانه ها قرار گیرد تا بدین وسیله افرادی که به وعده های انتخاباتی عمل کرده اند از آنهایی که جز شعار دادن و آمار ساختگی ارائه کردن کار دیگری نداشته اند مشخص شود.

این کار سختی نیست، مسلما فیلم همه مجامع برای مستند سازی در آرشیو روابط عمومی اداره کل ورزش و جوانان و هیأت های ورزشی وجود دارد. آیا برای یک یا دو مورد امتحان کردن که منجر به شناسایی افراد خوش قول و کارآ از صحنه سازان مقام پرست شود نباید اقدام گردد؟ صندلی و پست مدیریت وقتی با ارزش است که بنا به فرموده مولای متقیان علی(ع) بتوان حقی را به حقدار داد.

اگر اراده ای برای دور کردن رؤسای ناموفق از هیأت های ورزشی و عزم جدی برای پاک کردن صحنه ورزش از عوضی آمده ها و منفعت طلب ها وجود داشته باشد می توان با به کار بردن روش های معقول و پسندیده ورزش را از وجود انگل های مزاحم و اساتید وعده و شعار پاک کرد و در اداره امور رشته های ورزشی حق را به حقدار داد. 

عضویت در شورای اسلامی شهر، در طول چهار سال برای یک عضو چقدر می‌تواند درآمد داشته باشد که برخی از کاندیداها از هم اینک به هوای هندوستان، فیل هوا می‌کنند و در راه ثبت رکورد هزینه گام بر می‌دارند؟

فعالیت گسترده نامزدهای احتمالی در فضای مجازی و جولان دادن آن‌ها تحت عناوین دهان پر کن، عزم‌شان برای تصاحب یک صندلی از شورای شهر اردبیل را نشان می‌دهد.

رسیدن به شورا و یدک کشیدن عنوان عضو، چه مزیت‌هایی برای نامزدها دارد که از ماه‌ها قبل آستین همت بالا زده‌اند و برای مطرح شدن در فضای مجازی به خوبی دست در جیب برده‌اند؟

مشاورین آن‌هایی که می‌خواهند یک شبه ره صد ساله را طی بکنند، چه راهی در پیش پای آن‌ها قرار داده‌اند که به یک پیام دل خوش کرده و در آسمان‌ها سیر می‌کنند.

کافی است به نامزدهایی که برای پیروزی مصمم هستند، بگویند که پیشتازند، بگویند در نظرسنجی‌ها از همه سبقت گرفته‌اند، بگویند با قبضه کردن فضای مجازی مشکلی برای رسیدن به هدف ندارند، بگویند هر چه بیشتر خرج بکنی و هر چقدر که اسم و عنوان تو در گروه‌ها و کانال‌ها مطرح بشود به سوی خوشبختی گام بر می‌داری،

از خود بی خود می شوند و فکر می کنند که انتخاب شده قطعی هستند.این قبیل حرف‌ها آدم‌های ضعیف النفسِ مقام پرستِ شهرت باز را تحت تأثیر قرار می دهد، تا از گلوی خانواده‌اش بزنند و آینده فرزندانشان را با اما و اگر مواجه بکنند و پول پخش نمایند.

کسانی که به دنبال منافع خود هستند با گفته ها و نوشته ها می خواهند به برخی ها بقبولانند که قوی هستند، ولی باید بدانیم که توهم قوی بودن به کسانی که در اوج ناتوانی هستند خیانت محسوب می شود.

نامزدی که برای همسایه‌اش ناشناس باشد اگر همه کانال‌ها و گروه‌ها و کل فضای مجازی را در اختیار بگیرد نباید امیدی برای کسب رأی داشته باشد.

مردم حساس‌اند و دارای شعور سیاسی، به هر عکس رنگی و قیافه بزک کرده و شعارهای ناشدنی و وعده‌های پوچ و متزلزل رأی نمی‌دهند. نامزدی که نمی‌داند با راهیابی به شورا قرار است چه کاری انجام بدهد و مدعی حل مشکلات کشور می‌شود، با کدام پشتوانه علمی و کارنامه، مدعی شده و به ثبت نام اقدام کرده است؟

بلندپروازی و عشق مطرح شدن می‌تواند برای خیلی‌ها که ابزار لازم در اختیار ندارند دردسر ساز شود. چه خوب گفته‌اند که “هر کسی را بهر کاری ساخته‌اند”. اصرار برای رسیدن به جایگاهی که حق انسان نباشد خطرناک است. ظرفیت کم موجب فراموشی سبک زندگی و روش راه رفتن می‌شود.

پول و افتادن در دام منفعت طلبان نمی‌تواند تضمینی برای رأی‌آوری باشد. کاندیدایی که حتی دوستانش نمی‌خواهند به او رأی بدهند با قد علم کردن در فضای مجازی رسیدن به هدف‌اش غیر ممکن است.

در روزهای سخت کرونایی، نامزدهایی که علاقه به پرواز دارند، رعایت حال مردم و جامعه را بکنند و تا آنجا که می‌توانند تبلیغ چهره به چهره و دیدارهای خانگی را از برنامه هایشان حذف نمایند.

خیال همه نامزدهای احتمالی راحت، کسانی که ثبت نام کرده‌اند و پوسترهای تبلیغاتی را چاپ نموده‌اند، نگران نباشند، در نظرسنجی‌ها پیشتاز هستند، موقعیت‌شان لاکچری است، اسامی‌شان ورد زبان مردم است، با اقتدار جلو می‌روند و هر روز بیشتر از روزهای قبل، قلوب مردم را تسخیر می‌کنند. نیازی به هزینه بیشتر ندارند، قدر سرمایه خود را بدانند و همه چیز را فدای عضویت در شورای شهر نکنند.

من اگر می‌دانستم که چرا خیلی‌ها برای شورا بیشتر حرص می‌خورند و با اسم آن عنان اختیار از دست می دهند، شاید با فروش وسائل خانه برای رقابت اعلام آمادگی می‌کردم. افسوس که فلسفه این کار تاکنون برایم روشن نشده است.

مدیرکل ورزش و جوانان در مصاحبه‌ای از برگزاری نشست‌های تخصصی و ارائه تقویم ورزشی توسط هیئت‌های ورزشی خبر داد.

کاری که انجام پذیرفته است، اقدام مناسبی است به شرطی که در حد حرف باقی نماند و تحقق برنامه‌ها به جد پیگیری و رصد بشود.

اردبیل در همه رشته‌ها دارای ظرفیت و توان بالقوه بوده و این امر مورد تأیید همه کارشناسان و دست اندرکاران ورزش می‌باشد. کمبودها و برخی از مشکلات موجود همچون سدی برای عدم دستیابی به موفقیت‌ها عمل می‌کنند.

یکی از بزرگ‌ترین و اساسی‌ترین مشکلاتی که گریبانگیر رشته‌های مختلف ورزشی است، فقدان برنامه‌ریزی مناسب و تدبیر قاطع و کارگشا است.

در صورتی که مشکل یاد شده برطرف گردد، و ارائه برنامه در هیئت‌های ورزشی نهادینه شود، بدون شک بسیاری از مشکلات و موانع برطرف شده و با امکانات و زیرساخت‌های موجود، حرکت در مسیر پیشرفت و روبه جلو ممکن می‌شود.

کاری که اداره کل انجام داده و هیئت‌ها را موظف به ارائه برنامه نموده است، می‌تواند عامل محرکی برای تلاش بیشتر و رسیدن به موفقیت‌ها باشد، از طرف دیگر در صورت برخورد صحیح و اصولی در پایان هر سال، هیئت‌های فعال و کارآ از هیئت‌های شعاری و توخالی قابل تشخیص خواهد بود.

حرکت خوبی که اداره کل آغاز کرده در صورت همراهی با عمل و اقدام می‌تواند کارساز و تأثیرگذار باشد. ارائه برنامه بر روی کاغذ و یا حرف زدن در جلسات و ادعاها موقعی قادر به حل مشکلات ورزش خواهد بود که در عمل چهره خود را نشان بدهد و برنامه‌های ارائه شده یک به یک و بر اساس زمان‌بندی اعلام شده انجام و به مقصد برسد.

ورزش ما علی رغم همه کمبودها و نارسایی‌هایی که با آن مواجه می‌باشد، قادر است با استفاده حداکثری و بهینه از امکانات در مسیر رو به جلو حرکت نماید و با سلاح غیرت و تعصب بر اثرات ناشی از کمبودها و ناداشته‌ها غلبه پیدا بکند. در این راه برنامه مبتنی بر واقعیت‌ها و تدبیر اصولی و نیز مدیریت جهادی و قاطع و کارآمد نیاز است.

دو پیشنهاد

برای اینکه برنامه در نظر گرفته شده اداره کل ورزش و جوانان بتواند تأثیر قابل قبول در دستیابی رشته‌های مختلف ورزشی به وضعیت مطلوب داشته باشد و میزان تحقق وعده‌ها و برنامه‌ها در طول سال کاملا رصد بشود پیشنهاد می‌شود که:

*در دل اداره کل ورزش و جوانان، مجموعه‌ای وظیفه پیگیری مداوم و بررسی برنامه‌های ارائه شده و چگونگی عملی شدن آن‌ها را بر عهده داشته باشد و هر سه ماه یکبار عملکرد هیئت‌ها را اطلاع رسانی نماید.

*برنامه ارائه شده توسط هیئت‌های ورزشی در اختیار رسانه‌ها و به خصوص رسانه‌های تخصصی ورزشی قرار داده شود تا آن‌ها نیز از جنبه وظیفه ای که دارند بتوانند در به ثمر رسیدن برنامه‌ها مثمر ثمر باشند.

پست و مقام می‌تواند میدان آزمایشی برای افراد محسوب شود. علاقه‌مندی به میز ریاست، انسان را به کار‌های غیر اخلاقی سوق می‌دهد. برای حفظ موقعیت به هر روشی پناه برده و هر ریسمانی را که ببیند آویزانش می‌شود. وقتی ماندن در پست با توسل به ترفند‌‌های مختلف از جمله احساسات قومی و چرب زبانی و دروغ گویی همراه باشد دست زدن به کار‌های ناشایست و از دور خارج کردن رقبا و حقیقت طلبان به مهم‌ترین اقدامات‌ تبدیل می‌شود.

آن‌ها معمولا کمتر به فردای خود فکر می‌کنند و از سرنوشت خیلی‌ها در عمل عبرت نمی‌گیرند. آن‌‌ها که امروز برای ماندن در قدرت به هر کاری دست می‌زنند باید بدانند که:

هر بد که می‌کنی تو مپندار کان بدی

ایزد فرو گذارد و دوران ر‌ها کند

قرضی است کار بدت نزد روزگار

در هر کدام دور که خواهد ادا کند

گوش شنوا

از صعف‌‌ها، نداری‌‌ها، کمبود‌ها و ناکامی‌‌ها در ورزش و به خصوص در برخی از رشته‌‌های ورزشی سخن گفته شده و یا مطلب زیاد نوشته شده است ولی متأسفانه از طرف مسئولین ترتیب اثری به خواست‌‌ها و موارد مورد اشاره داده نشده است.

تازه موضوع موقعی خنده دار می‌شود که ضعف‌‌ها را نپذیرند و مدام از موفقیت‌‌ها و سربلندی‌‌ها حرف بزنند، ادعا بکنند و به جزئیات و زوایای مختلف ادعا‌ها نپردازند.

با تجربه‌ای که در چند سال اخیر به دست آمده انتظار اصلاح و رفتار برخی‌‌ها غیر ممکن و محال است.

هیچ خود بین از خدا خرسند نیست

شاخ بی ‌بر در خور پیوند نیست

جایگاه افراد

به بیت زیر از شاعر بلند آوازه، فردوسی طوسی توجه کنید:

چون این کار آن جوید، آن کار این

پر آشوب گردد سراسر زمین

اوضاع برخی از زمینه های اجتماعی و سیاسی مصداق کاملی از این گفته فردوسی است. همین که امروز اکثریت به هوای رفتن به شورا برنامه ریخته‌اند، یا همه خبرنگار و گزارشگر شده‌اند و یا دلتان بخواهد می‌توانید در همه‌بخش ‌ها کارشناسان خبره و مدعی پیدا بکنید، مشکلی است که دامن جامعه را فرا گرفته است.

اگر به آنچه که هستیم، قانع بشویم و در حد توانایی‌‌ها و قدرت خود عمل بکنیم، می‌توانیم فرد مفیدی در جامعه باشیم و بهترین حاصل از زندگی و تلاش برداشت نماییم.

دلا تا بزرگی نیاری به دست

به جای بزرگان نباید نشست

راستگویان

راستگویی چراغ نجات انسان و انعکاس فطرت اصیل و روح پاک انسانی است. راستگویی معیاری برای شناخت و سنجش افراد نیک سیرت است. راستگویی عاملی برای پیوند انسان با خلق‌‌های پسندیده است.

لزومی ندارد که انسان پشت به راستگویی بکند، خوشی‌‌های آنی را بر خوشبختی عقبا ترجیح بدهد، انسانیت را در زیر پا‌ها له بکند و به خاطر دنیا و چند روزی بیشتر بر مسند قدرت تکیه زدن از راه راست فاصله بگیرد.

آینده از آن راستگویان است و کسانی که دروغ و نیرنگ را پیشه خود ساخته‌اند مورد غضب پروردگارند و مولای متقیان چه زیبا فرموده‌اند: “هنگامی که خداوند بنده‌ای را دوست بدارد، راستی و صداقت را به او الهام فرماید”.

و امیدواریم که خداوند آخر و عاقبت کار‌های ما را ختم به خیر فرماید.

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا

تا دری به تخته می‌خورد و خبری از واگذاری یکی از تیم‌‌های استان‌‌های همسایه به گوش می‌رسد آنهایی که سهمی در عقب گرد فوتبال اردبیل دارند، مسئولین و نمایندگان مجلس را برای خرید و یا گرفتن این قبیل سهمیه‌‌ها به امداد می‌طلبد.

آنهایی که بر چنین درخواست‌‌هایی اصرار ورزیده و در سطح جامعه به طرح و تبلیغ آن اقدام می‌کنند مطمئنا اهداف دیگری در سر می‌پرورانند، چرا که خود از همه بهتر می‌دانند و آگاه هستند که در استان ما شرایط برای تیمداری در رده‌‌های بالای لیگ اماکن پذیر نمی‌باشد.

استانی که قادر به حفظ سهمیه در لیگ سه نباشد، استانی که در اکثریت موارد شکست با تیم‌هایش پیوندی ناگسستنی دارد، استانی که فاقد یک باشگاه استاندارد و به معنی واقعی است، استانی که به کمیت‌‌ها دل بسته و با کیفیت‌‌ها بیگانه است و استانی که جایگاه فوتبالی‌اش فقط در حرف‌‌ها و سخن‌‌ها خلاصه می‌شود حرف زدن از لیگ برتر کاملا مصداق ضرب المثلی است که می‌گوید: “سنگ بزرگ علامت نزدن است”.

هنوز از یاد‌‌ها نرفته است که در دو سه سال قبل وقتی واگذاری تیم گسترش تبریز مطرح شد، برخی آقایان از مذاکرات با زنوزی خبر دادند و توقع بیجایی در نزد علاقه‌مندان ایجاد کردند. روز‌ها و سال‌‌ها گذشت ولی حداقل نتیجه مذاکرات با زنوزی برای تکمیل خبر اولیه اعلام نشد. این ادعا‌ها در حالی صورت می‌گرفت که زنوزی و اطرافیان وی از چنین مذاکراتی اظهار بی‌اطلاعی می‌کردند.

استانی که برای تأمین هزینه‌‌های یک تیم در مرحله اول لیگ دسته سه باید کاسه گدایی به دست داشته باشد صحبت از لیگ برترش سرِ کاری و با اهداف حاشیه‌ای نیست؟

عده‌ای با طرح مسائل خرید امتیاز می‌خواهند توپ را به میدان مسئولین استان بیاندازند و خود را و عملکردشان را در حاشیه نگه دارند و با ایجاد گرد و غبار، دیگران را مقصر و مسئول وضعیت فعلی قلمداد نمایند.

اما فضا که همیشه غبارآلود نمی‌ماند، وقتی غبار بنشیند زیر غبار دوباره باز و شفاف می‌شود و آدم ها معلوم و چهره‌‌ها عریان می‌گردد.

وضعیتی که بر فوتبال ما حاکم است نه نیازی به بزرگنمایی دارد و نه احتیاجی به لاپوشانی. به جای شعار دادن و ردیف کردن یک سری آمار در مورد مسابقات و کتمان حقایق و لاپوشانی واقعیات، نتایج به دست آمده توسط تیم‌‌های استان در دو سال گذشته را شفاف و بی‌پرده افشا کنیم و اجازه بدهیم مردم و علاقه‌مندان فوتبال خود در مورد عملکرد‌ها قضاوت بکنند.

فوتبال ما نیاز به لیگ برتر ندارد. این رشته ورزشی محتاج همتی است که در گام اول بتواند آن را به وضع طبیعی برگرداند. متأسفانه آستانه حساسیت در فوتبال ما چنان بالا رفته که بسیاری از اتفاقاتی که می‌تواند فاجعه آمیز باشد تا حد زیادی عادی جلوه می‌کند و اینجا می‌توان این سؤال را مطرح کرد که وظیفه نجات فوتبال از وضعیت فعلی بر عهده چه کس و یا چه کسانی می‌باشد؟

چرا فوتبال اردبیل علی‌رغم همه شایستگی‌‌ها و استعداد‌ها، در سال‌‌های اخیر به نتایج خوبی دست پیدا نکرده است؟ آنهایی که اعتقاد به موفقیت فوتبال دارند برای اثبات صحت ادعای خود چه دلایلی می‌توانند ارائه بکنند؟ آیا حضور دو یا سه نفر به عنوان ناظر رقابت‌‌ها تضمین‌کننده شکوفایی فوتبال هستند؟ اصلا شاخص‌‌های سربلندی فوتبال کدام‌‌ها هستند؟ آیا قضاوت داوران در رقابت‌‌های لیگ برای فوتبال ما کافی است؟ اصولا در تعیین عوامل مورد نیاز برای برتری فوتبال، تعداد داوران و ناظران تا چه حد می‌توانند نقش داشته باشند؟

این‌‌ها سؤالاتی است که معمولا در ارتباط با فوتبال استان جای طرح دارند و امید است با برنامه‌ریزی‌‌های مناسب و زدودن آثار محرومیت و بیان واقعیت‌‌ها و سپردن کار‌ها به دست افراد کاردان و صادق، گام‌‌های مؤثری برداشته شود.

آیا در رقابت‌‌های فوتبال، دل بستن به کمیت‌‌ها قانع‌کننده است و یا کیفیت مسابقات، نحوه برگزاری، نتایج به دست آمده و پراکندگی تیم‌‌ها در سطوح مختلف لیگ نیز باید مورد توجه قرار بگیرند.

پیروزی و شکست در هر مجموعه‌ای از درون آن آغاز می‌شود. این یک اصل مسلم و پذیرفته شده است. اگر فوتبال ما نمی‌تواند به نتایج مورد نظر دست پیدا بکند دلایل آن را در داخل مجموعه باید جستجو کرد. هر چند که  عوامل بیرونی هم می‌توانند در ناکامی‌‌ها سهمی داشته باشند اما نقش اصلی بر عهده خود مجموعه است.

موفقیت‌‌ها و کامیابی‌‌ها در هر پدیده‌ای از جمله ورزش نمی‌تواند شانسی و اتفاقی به دست‌آید. در آغوش کشیدن موفقیت‌‌ها و کامیابی‌‌ها نیازمند رعایت یک سری اصول و شرایط می‌باشد و تا زمانی که در رعایت آن‌‌ها همت و اراده‌ای نباشد رسیدن به هدف غیر ممکن می‌شود.

با تعریف و تمجید‌های آنچنانی و با تحت تأثیر قرار دادن جمعی شهرت پرست و خود محور و حمایت کورکورانه آن‌‌ها، فریاد موفقیت سر دادن عوام فریبی است.

وارونه جلوه دادن واقعیت‌‌ها و سینه زدن زیر پرچم کسانی که سهمی هرچند کوچک در ناکامی‌‌های فوتبال داشته باشند ظلم در حق این رشته ورزشی و آینده آن می‌باشد. تا زمانی که حاشیه سازان، عناصر مخرب و انگل و عوضی آمده‌‌ها و جریانات طماع و منفعت پرست از عرصه فوتبال حذف نشوند، برای موفقیت آن امید داشتن بیهوده است.

برخلاف معمول این بار من به سراغ فضول باشی رفتم و با تماس تلفنی خواستم که سال جدید را به او تبریک بگویم. تا صدای من را شنید با دلخوری گفت: در اوضاع اقتصادی حاکم نه عید می‌چسبد و نه تبریک گفتن. تعطیلات تمام نشده توان جیب من تمام شده و قدرتی برای خرید لوازم مورد نیاز نمانده است. پس نه حوصله تو را دارم و نه می‌خواهم حرف‌هایت را بشنوم و نه دوست دارم از اوضاع ورزش بگویم و یا از وضعیت کرونا و تعداد بستری‌‌ها و فوتی‌‌ها از تو بپرسم.

گفتم: چه خبره داداش، عید و این همه یأس، تو را من خوب می‌شناسم تو از چیزی ناراحتی که اینجوری آب چند حوض را با هم مخلوط کرده‌ای. تو را اگر بالای دار هم ببرند از اظهار نظر در مورد ورزش و فوتبال محال است که عقب نشینی بکنی. من را با بقیه مسائلی که برشمردی کاری نیست، در سال جدید چند جمله‌ای در مورد ورزش و فوتبال بگو تا عیدی تو به ما تلقی شود.

پشت تلفن آهی کشید و گفت: چندی پیش رئیس هیئت فوتبال استان گفته است که در سال 99 بیشتر از 80 مسابقه فوتبال و فوتسال برگزار شده اما متأسفانه از نتایج این مسابقات و شکست‌‌ها و پیروزی‌‌های به دست آمده حرفی نزده است. این دوستان حاکم در فوتبال استان، عشق کمیت داشته و اصلا با کیفیت رابطه مناسبی ندارند. گویا موفقیت را فقط در کمیت جستجو می‌کنند و به نظر می‌رسد با این دیدگاه و تفکر است که هر روز یک شکست جدیدی برای فوتبال اردبیل به ارمغان می آورند.

وی ادامه داد: به یک مورد دیگر نیز اشاره بکنم و بماند تا سر فرصت بیشتر که با هم حرف بزنیم. چرا مسابقات فوتبال بزرگسالان شروع نمی‌شود؟ همان رقابت‌‌هایی که آقایان نام لیگ برتر بر آن نهاده‌اند. انشااله که نگویند کرونا دلیل بر عدم شروع این رقابت هاست چرا که اولا حضرات در فضای بسته، مسابقات فوتسال را آغاز کردند، حالا به کیفیت، تعداد تیم‌‌ها و نحوه برگزاری و ورودیه‌‌های دریافتی فعلا حرفی نمی‌زنیم، ثانیا مسابقات فوتبال کشوری در اردبیل برگزار شده است پس به چه دلیلی هیئت فوتبال استان این مسابقات را آغاز نکرده است. حالا فردا که مهلت معرفی تیم‌‌ها برای لیگ سه و حذفی فرا می‌رسد می‌خواهند چه کار بکنند؟ آیا باز هم به فکر توجه به دوستان و اقربا و یا باج دادن به این و آن خواهند بود و نام قهرمان استان را زیبنده تیم های دوست و پشتیبان خواهند کرد؟

گفتم: فضول باشی عزیز، حرف از این کار‌ها گذشته است. خودت را خسته نکن. در این استان گویا مسئولین در ارتباط با شنیدن مسائل فوتبال پنبه در گوش فرو برده‌اند. فعلا آقایان کار‌های واجب‌تری از توجه به فوتبال دارند. زیاد حرص نخور، قند خونت بالا می‌رود و فشار خونت نیز مویرگ پاره می‌کند. برو استراحت کن. در استان ما فوتبال کیلویی چند؟ یاحق.

در هر انتخابات از شورا تا مجلس شورای اسلامی، توسعه استان و شهر اردبیل یکی از شعار‌های همیشگی داوطلبان می‌باشد.

نامزد‌ها می‌آیند شعار می‌دهند، از توسعه حرف می‌زنند، سبد رأی خود را پر کرده و در پایان دوره نمایندگی، آمار دقیقی از نقشِ‌شان در توسعه منطقه ارائه نکرده و مصداق‌‌های روشن و مشخص ذکر نمی‌کنند.

تأسف آنجا بیشتر می‌شود که وقتی آنها دوباره کاندیدا می‌شوند باز حول محور توسعه سینه‌زده، رجزخوانی کرده و در جذب اعتماد مردم تلاش می‌کنند.

یکی از مهم‌ترین دلایل عقب ماندگی اردبیل، عدم توجه به نیروی انسانی و توسعه انسانی است. انسان بزرگ‌ترین ثروت ملی است و متأسفانه در منطقه ما به جای ارزش نهادن و قدردان سرمایه‌‌های عظیم انسانی شدن با توسل به روش‌‌ها و طرق مختلف در هدر رفتن استعداد‌ها تلاش شده و می‌شود.

همین انتخابات شورا را ببینید و از جمع کاندیدا‌ها به شمارید آنهایی را که سال‌‌ها به هر دلیل و علتی بر مصدر قدرت در منطقه تکیه‌زده و استعداد‌های ناب، جوانان لایق و آینده سازان را طناب پیچ اتهام کرده و با انگ و ناسزا تخریبِ‌شان نموده‌اند. آنها همچنان بر ماندن در قدرت اصرار ورزیده و می‌خواهند عده‌ای جوان لایق و خوشنام را قربانی کینه توزی و قدرت طلبی و منفعت اندوزی خود بکنند.

جوان‌‌های مؤمن، انقلابی، پاک دست و عاشق ولایت سرمایه‌‌های بزرگی هستند که باید حفظ بشوند اما آنهایی که از برای ماندن در قدرت بدجوری حریص هستند، فضا را تنگ کرده و مجال اثرگذاری برای آنها را نمی‌دهند و خود را محق‌تر از همه برای تکیه زدن به صندلی شورا به حساب می‌آورند.

جوان‌‌های حزب الهی و عاشق نظام و انقلاب برای منطقه سرمایه محسوب می‌شوند اجازه بدهید بیایند تا با عشق به ملت و نظام و انقلاب در تبدیل سرمایه‌‌های ملی به ثروت بکوشند.

مسلما جوان‌‌های عاشق بهتر می‌توانند صدای مردم را بشنوند. آنهایی که تازگی‌‌ها به فکر مردم افتاده‌اند بزرگ‌ترین خدمتی که می‌توانند انجام بدهند کمک به جوانان در راه محقق کردن اهداف نظام و انقلاب می‌باشد.

از اولین دوره فعالیت شورا‌های اسلامی شهر و روستا، متأسفانه ترکیب و فعالیت شورا‌های شهر اردبیل به طور کامل انتظارات را برآورده نکرده و به عبارتی اقدام و عملکرد آن‌‌ها در‌شأن و مرتبت مردم قهرمان و ولایتمدار منطقه نبوده است.

این گفته شاید به مذاق برخی‌‌ها خوش نیاید و به خصوص نمایندگان شورا چه در حال و چه در گذشته با این نظر موافق نباشند. البته باید به آن‌‌ها حق داد چرا که هیچ صاحب مغازه و فروشنده‌ای به صراحت نمی‌گوید که ماست‌اش ترش است.‌اما مردم در این مدت مزه این قبیل ماست‌‌ها را نه یک بار بلکه به دفعات چشیده‌اند و مزه ترش و غیر قابل تحمل آن را با تمام وجود درک نموده‌اند.

نگاه قومی و قبیله‌ای به انتخابات شورای کلان شهری چون اردبیل این شهر را از قافله پیشرفت و توسعه دور می‌کند و در نهایت ظلمی بزرگ و غیر قابل جبران در حق آیندگان صورت می‌پذیرد.

شورای شهر اردبیل در دوره ششم به افراد متدین، دلسوز و کارآمد نیازمند است. افرادی که دیانت و تقوی آن‌ها درعمل به اثبات رسیده باشد و کاملا قابل اعتماد و دارای کارنامه روشن و عاری از هرگونه نقطه تاریک و شبهه‌انگیز باشد.

اگر همه کسانی که در روز انتخابات در پای صندوق‌‌های رأی حاضرمی شوند به یک نقطه مشترک مبنی بر انتخاب افرادی با ویژگی‌‌های قابل قبول برسند آن موقع شورا را با جرئت و جسارت می‌توان تبلور اراده آحاد مختلف مردم برشمرده و به آینده و تأثیرگذاری آن در روند امور شهر امیدوار شد.

از ورود افراد بی‌بهره از حداقل صفات و ویژگی‌‌های ذکر شده به مراکز تصمیم‌گیری باید جلوگیری شود و شورای شهر یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین این مراکز می‌باشد که باید انتخاب اعضای آن با دقت و وسواس بیشتری انجام پذیرد.

آنهایی که تشنه قدرت و علاقه‌مند به مطرح شدن می‌باشند چون از طریق سابقه، پیشینه و خصوصیات شناخته شده قادر به جلب رأی اعتماد مردم نمی‌باشند، می‌خواهند با صرف هزینه به مانور رسانه‌ای روی بیاورند و امیدشان را به این ترفند معطوف نمایند. مسلما آگاهی مردم و تصمیم بر انتخاب افراد صالح به معنای واقعی می‌تواند نقشه های خیلی را برآب کرده و  ترکیبی ایده آل و خدمتگزار برای شورای شهر اردبیل را به ارمغان بیاورد.