1

مقصود بایرامی؛ اسطوره اخلاق، نخبه فوتبال

فرا رسیدن آذر ماه برای فوتبالی های اردبیل یادآور از دست دادن یکی از فوتبالیست های اخلاق مدار و بنیانگذار فوتبال نوین منطقه، مرحوم مقصود بایرامی است.

در این چند سالی که از درگذشت مرحوم بایرامی می گذرد وقتی صدای پای آذر ماه به گوش می رسید نوشتن مطلبی در مورد این مرد بزرگ را وظیفه خود می دانستم. خوشحالم که در سال های اخیر برای یادآوری زحماتی که آن مرحوم برای فوتبال اردبیل کشیده بود مراسمی برپا می شد.

امسال شرایط خاصی که از شیوع بیماری کووید۱۹ بر جامعه تحمیل شده است امکان برگزاری مراسم وجود ندارد و چون سال های قبل, ما می مانیم و قلم قاصر و ناتوان ما، شاید بتوانیم چند سطری در موردش بنویسیم و یادش را گرامی بداریم و به خاطر تلاش ها و تعصب و عشق اش به فوتبال و اردبیل در مقابل روح اش سرتعظیم فرود آوریم.

امسال برای مردم استان اردبیل و فوتبالی های آن, سال خوبی نبود. گرفتاری های ناشی از ویروس کرونا از یک طرف و از دست دادن برخی از چهره های نامدار ورزشی از طرف دیگر سال متفاوتی نسبت به سال های گذشته را برای آن ها رقم زده است. درگذشت منصور امیرخانی یکی از چهره های دوست داشتنی و اخلاق مدار فوتبال اردبیل ضایعه ای بس سنگین برای دوستان و علاقه مندان به فوتبال بود. منصور مانند مقصود خیلی زود جمع یاران را ترک کرد. این زود رفتن های کسانی که می توانستند سال ها برای فوتبال اردبیل منشأ خدمت باشند خسارت غیر قابل جبرانی را وارد می کند.

و یا همین چند روز پیش بود که جوانی پاک و قلم به دست و عاشق فوتبال که عاشقانه سال ها می نوشت و برای ورزش و بهبودی اوضاع اش تلاش می کرد غریبانه رفت و در دل خاک آرام گرفت. آرش رستم نمدی از آن دسته نویسندگان جوان ورزشی بود که با آبرو زندگی کرد و بر سر شرافت حرفه ای خود با کسی معامله ننمود. او ناملایمات زیادی دید ولی قلمش را جز در راه ورزش و منافع آن به خدمت نگرفت. آرش و آرش هایی که صادقانه قلم زدند و سرافرازانه زیستند هرچند که از مال دنیا چیزی نیندوختند اما در عمر کوتاه خود با آبرو زندگی کردند و مایه عزت و سربلندی جامعه رسانه ای شدند.

یاد بزرگانی که صادقانه به ورزش و فوتبال خدمت کرده اند همیشه با برکت همراه بوده است. برای سالگرد مقصود می خواستیم بنویسیم که نام او وسیله ای برای یاد کردن از عزیزان سفر کرده جامعه ورزش در ماه های اخیر شد.

با گذشت  ۲۵سال از کوچ ابدی کاپیتان فوتبال اردبیل همچنان نوشتن در مورد وی سخت است. کسانی که او را از نزدیک دیده اند و هنر نمایی اش را در مستطیل سبز به تماشا نشسته اند این ادعا را می توانند تأیید کنند.

از او که ستاره نسل من بود، از او که هر حرکتش در میدان درس فوتبال می داد، از او که متواضع ترین ورزشکار و فوتبالیست منطقه بود، از او که هیچ وقت توانایی هایش را در فوتبال  به رخ دیگران نمی کشید و از او که همیشه در خدمت تیم و گوش به فرمان مربی بود خاطره های زیادی در ذهنم وجود دارد.

از او که تکیه گاه محکمی برای جوانان در میدان فوتبال بود، از او که به فوتبال عشق می ورزید و زندگی اش را وفقش کرده بود، از او که هوادارن برای تماشای بازی اش لحظه شماری می کردند، از او که به تیم ملی دعوت شد و در پای هواپیما ناجوانمردانه از لیست خط خورد، از او که در فوتبال اردبیل تحول ایجاد کرد و فصلی نو در تاریخ معاصر آن باز نمود، از او که در رعایت اخلاق سرآمد همه ورزشکاران بود و از او که یکی از دوست داشتنی ترین چهره تاریخ فوتبال اردبیل است ساعت ها می توان گفت و خاطره تعریف کرد.

از رقابت های پرشور باشگاهی و بازی های فراموش نشدنی اش در تیم های پاس و صنعت نفت، از حضور مؤثر و تأثیرگذارش در تیم منتخب اردبیل و جام فلق، از جایگاه و موقعیتش در تیم منتخب آذربایجان شرقی در لیگ قدس، از درخشش در فوتبال تهران و حکومت بر کمربند میانی تیم بنیاد شهید پایتخت، از مربیگری اش در تیم فوتبال جوانان اردبیل، از فوتبال متعصبانه اش در زمین های خاکی، از پاس های طلایی و دربیل های مثال زدنی اش، از تاکتیک پذیری و تکنیک منحصر به فردش و از عشق و علاقه اش به اردبیل و فوتبال آن ده ها و صد ها مطلب می توان نوشت.

فوتبال اردبیل با کوچ ابدی مقصود بایرامی به دیار باقی یکی از یاران مؤثر خود را از دست داد . در آن روزهایی که با بیماری دست و پنجه نرم می کرد لحظه ای از فوتبال اردبیل و سرنوشت آن غافل نمی شد. هیچ وقت نمی توانم روزی را که راه و ترابری نماینده اردبیل در لیگ دسته سه در ورزشگاه کارگران در مقابل حریفش صف آرایی کرده بود را فراموش کنم. مقصود در حالی که حال مساعدی نداشت به همراه فیض اله نیک نزاد برای تماشای بازی آمد و در گوشه ای بر روی زمین خاکی اطراف میدان نشست، حرص و جوش خورد و بازیکنان جوان فوتبال شهرش را مورد تشویق قرار داد.

مقصود و مقصودها نباید فراموش شوند. او شناسنامه فوتبال اردبیل و یکی از مدافعان جوانان فوتبالی این منطقه در سطح کشور بود. او یاری مؤثر، بازیکنی با ارزش، انسانی بزرگ، مردی پرتلاش، پدری مهربان و ورزشکاری دوست داشتنی و قابل احترام بود.

برای معرفی الگوهای ورزشی منطقه به نسل جوان کوتاهی های زیادی شده است. جبران این کوتاهی ها همتی مضاعف می طلبد همتی که از عشق به ورزش و بزرگان آن سرچشمه بگیرد و در عمل چهره خود را نشان بدهد.

روح مرحوم مقصود بایرامی شاد و یادش گرامی باد.

 




پرویز آفتابی،کاشف چهره های مطرح فوتبالی

وقتی از گذشته فوتبال اردبیل سخن به میان می آید مرور خاطرات خوش گذشته می تواند در روزهای سخت کرونایی برای انسان لحظه های شیرینی رقم بزند.

فوتبال دهه ۵۰ و ۶۰ اردبیل برای خود عالم دیگری داشت و حتی در دهه ۷۰ نیز روزگار بر وفق مراد این رشته پرطرفدار بود.

نشستن به پای صحبت کسانی که در آن روزهای خوش در صحنه بوده، فوتبال بازی کرده و برای سربلندی اردبیل عرق ریخته و در سرما و گرما به عشق فوتبال تلاش کرده اند موهبت بزرگی است که هر از چندی نصیب ما می شود و از این بابت خدای بزرگ را شاکر و سپاسگزاریم که بر ما این توفیق را عطا فرموده است تا ستاره های درخشان و عاشق روزهای خوب و پرغرور فوتبال اردبیل را به نسل جوان معرفی بکنیم و زحمات و از خود گذشتگی آن ها را در دل تاریخ فوتبال منطقه به یادگار بگذاریم.

آنهایی که تازگی ها در فوتبال اردبیل پیدا شده اند وقتی برای گفتن حرفی نداشته باشند دست به دامن برخی ها می شوند تا نوشته های آنها را منتشر بکنند. آنها فکر می کنند با این وسیله می توانند برای خود حاشیه امنی درست نمایند.

سال هایی که برای فوتبال اردبیل زحمت کشیده شده و این رشته ورزشی را در سطح کشور به عنوان یک رقیب معرفی کرده است اینها نبودند کلاش بودند که و امروز چنین بی محابا نگویند که به فوتبال اردبیل چه کارها شده است.

فوتبال اردبیل در منطقه مطرح ترین بوده و حاصل آن تربیت و پرورش و معرفی چهره هایی است که امروز در سطح کشور نام آورند و پُز آنها را آقایان می دهند. برای فوتبال اردبیل کار زیاد انجام شده بود که متأسفانه آنهایی که از ته دل با آن دشمنی داشتند در قالب دوست ضربه ها به آن زدند و به وضع امروز دچارش ساختند.

روی این اصل است که تا از گذشته فوتبال اردبیل سخن به میان می آید آنها که در نابودی آن سهیم بوده اند دست و پای خود را گم می کنند و می خواهند با به راه انداختن مجموعه ای از توهین ها و تهمت ها با غبارآلود کردن فضا، حاشیه ای امن برای خود ایجاد نمایند. فوتبال دهه ۵۰ و ۶۰ اردبیل برای این قبیل افراد کابوسی دردآور است. کابوسی که می تواند هراس بر جان و تن آنها مستولی بکند. پشت کردن به گذشته فوتبال اردبیل ناسپاسی به زحمات جمعی مخلص و عاشق است و هیچ شکی نیست که پرده کشیدن بر روی واقعیت نوعی ناسپاسی به درگاه احدیت می باشد.

به یزدان هر آن کس که شد ناسپاس

به دلش اندر آید ز هر سو هراس

این که چرا باید از روزهای خوش گذشته چشم پوشی شود و با مطالب سفارشی و ایجاد جو وحشت همه خوبی های آن دوره زیر سؤال رود گذشت زمان مشخص خواهد کرد.

جاهلان را نیست آگاهی زحال خویشتن

خفته دائم خویش را بیدار می بیند به خواب

فوتبال اردبیل گلچینی از بهترین یاران را پرورش و درس محبت، ایثار، اخلاق و بزرگی داده است. نام و یاد آنها تا ابد زینت بخش کتاب فوتبال اردبیل خواهد بود.

پرویز آفتابی یکی از این چهره هایی است که زندگی خود را از یازده سالگی با فوتبال گره زده و اینک که عمری را پشت سر گذاشته است همچنان با فوتبال همراه است و پیوندی را که از نوجوانی با آن بسته استوار و پابرجا نگاه داشته است.

پرویز در سال ۱۳۴۵ در یک خانواده ورزشی و فوتبالی و در محله “قره دینک” که امروز به محله صفویه معروف است چشم بر جهان گشوده است. برادر بزرگ وی ناصر یکی از فوتبالیست های سرآمد دهه ۵۰ و ۶۰ بود. پرویز در یازده سالگی برای پا به توپ شدن از حمایت برادرش ناصر برخوردار شده بود و بنابراین به دلیل آشنایی خانواده با فوتبال مشکلی برای ادامه دادن این رشته وجود نداشت. او در سال ۱۳۷۲ ازدواج کرده و حاصل آن یک فرزند دختر و یک فرزند پسر می باشد.

دوران تحصیل

پرویز دوران ابتدائی را در مدرسه شاه اسماعیل و راهنمائی را در دیباج تحصیل کرده است. در دوره دبیرستان به ابومسلم می رود. دبیرستانی که در رقابت های آموزشگاهی و در رشته های مختلف با بهره بردن از جوانان جویای نام همواره به عنوان رقیبی سرسخت مطرح بوده است. تحصیل در دبیرستان ابومسلم او را در راه شناخت بیشتر از فوتبال در پیمودن راه موفقیت در این رشته کمک کرد و یاری نمود.

عضویت در تیم های مختلف

در ۱۱ سالگی برای اولین بار پیراهن تیم فریاد را که مخصوص بچه های محله قره دینک بود بر تن کرد و در ادامه در تیم های مختلف از جمله ائل سون، پاس، فجر سپاه، پیام پیکان در اردبیل و در تهران بانک ملی و اکباتان و بینس عضویت داشته است.

اولین مربی

پرویز آفتابی در سال ۱۳۸۰ از دنیای فوتبال در قامت بازیکن خداحافظی کرد. اولین مربی اش داود حسنی فرد بود. داودآقا یک چهره دوست داشتنی و یک مربی کاربلد بود که به فوتبال اردبیل خدمات قابل توجهی کرده است.

داودآقا در فوتبال اردبیل از یک جایگاه و موقعیت خاص بهره می برد و روی این اصل کسانی که در تیم های فوتبال با او کار کرده اند برایش حرمت خاص قائل هستند و آفتابی از این مربی نام آشنا آنچنان یاد می کند که کاملا حرمتش نسبت به وی از لحن کلامش مشخص می گردد.

فوتبال دیروز و امروز

از او در ارتباط با فوتبال دهه۵۰و ۶۰ و فرق آن با فوتبال امروز سؤال می کنم. چنین جواب می دهد:

در روزگاری که ما فوتبال بازی می کردیم تیم های زیادی در سطح شهرفعال بودند. آنها در رده های مختلف سنی تیم داشتند، مدیران کار بلد و دلسوزی اداره امور فوتبال را بر عهده می گرفتند، مربیان شایسته و کار بلدی مسئولیت فنی تیم ها را بر عهده می گرفتند، ولی شرایط فعلی فرسنگ ها با ویژگی های فوتبال زمان ما فاصله دارد.

در آن روزگاران هر تیم به عنوان یک خانواده محسوب می شد تا جائی که برای فراهم کردن مقدمات ازدواج یک بازیکن همسر مربی به خواستگاری می رفت.

دوستان صمیمی

یکی از آثار مثبت فوتبال برای من بهره بردن از دوستان صمیمی می باشد. از آن جمله می توان از تیمسار فریدون ترک حصاری، احد عروجی، پرویز حدیثی و حیدر وطن خواه نام برد.

جام فلق

جام فلق یعنی اوج شکوفایی فوتبال اردبیل. از دل این جام، اردبیل بازیکنان بزرگی به فوتبال ایران معرفی کرد. بعد از دور اول فلق بود که تنی چند از بازیکنان به تیم های خارج از اردبیل جذب شدند و حتی بازیکن بزرگی چون مرحوم بایرامی به اردی تیم ملی دعوت شد.

دلایل موفقیت فوتبال اردبیل در جام فلق از نگاه پرویز آفتابی: مدیریت بی ادعا، تواضع مدیران و بازیکنان، وجود همدلی و تعصب در جامعه فوتبالی، انتخاب های منصفانه و بدون غرض و مرض مربیان و توجه و اهمیت دادن به جوانان.

جام عقاب

جام عقاب مؤثرترین فاکتورهای موفقیت و استعداد یابی و ایجاد انگیزه در بین جوانان را داشت. در جام عقاب استارت فصل فوتبالی اردبیل زده می شد. مرحوم هوشنگ چمن آرا عاشقانه برای برپایی و استمرار این جام تلاش می کرد. مغازه هوشنگ خان رختکن داوران بود و به طور کلی این جام نمونه ای از برگزاری یک دوره مسابقه فوتبال بود.

مربیگری

از سال ۱۳۸۰ با راه انداختن مدرسه فوتبال کار مربیگری را آغاز کرد. او چهره های زیادی را کشف و تحویل فوتبال کشور داده است. کریم انصاری فرد، سجاد شهباززاده، بهزاد بایرامی، مهرداد بایرامی، حبیب هوشیار، بهمن یوسفی … از آن جمله می باشد.

او در تیم های مختلفی هم مربیگری کرده است. تیم های منتخب آموزشگاهی، جوانان پاس، منتخب اردبیل، تیم ملی ناشنوایان، منتخب ایرانیان، تیم های پایه شهرداری، فجر، پیکان، مقاومت نگهبان و نیروجوان خلخال را می توان نام برد.

خاطره فوتبالی

*همراه با تیم پاس اردبیل برای دیدارهای دوستانه به قائم شهر رفته بودم. در خوابگاه یک جسم خارجی به چشمم فرو رفت و ناراحتی شدید من را موجب گردید. نادر پرستار که از همراهان تیم بود تا صبح پیگیر وضع چشمم شد تا این که زمینه رفع ناراحتی فراهم گردید. این کار او را هرگز نمی توانم فراموش بکنم. در حالی که همه و حتی برادرم خوابیده بودند او در کنار من ماند. این گونه رفتار کردن یعنی تعهد، امانت داری و درسی برای مدیریت مطلوب تیم های ورزشی.

* اولین گلم در ورزشگاه تختی اردبیل را در دیدار پاس و عقاب روی پاس طلایی مرحوم مقصود بایرامی به ثمر رساندم. ۱۶ ساله بودم و گل زدن با پیراهن تیمی چون پاس بسیار شادی آور بود. از فرط خوشحالی پریدم به بغل مرحوم هوشنگ چمن آرا کاپیتان تیم عقاب و او هم با دست کشیدن بر سرم تشویقم کرد.

* در دهه ۷۰ تیم قوی را برای اعزام به مسابقات آماده کرده بودم که در آستانه اعزام به دلیل نبود اعتبار از فرستادن آن خودداری کردند. من قطعه ای طلا فروخته و هزینه اعزام را تأمین کردم. البته بعد از بازگشت از مسابقات هزینه های انجام یافته را پرداخت کردند.

حبیب نجفلو

تکرار نشدنی، جنتلمن، منشأ خیر، اخلاق مدار و مدیری توانا در فوتبال که خدماتش چون نگینی در فوتبال اردبیل می درخشد.

اژدر عمی

خدمتگزاری بزرگ، در دوران کودکی نماد دنبال کردن و فرار نمودن، حامی از خود گذشته فوتبال، عاشق پاس بزرگ از یاد ر فته. آن مرحوم بر گردن همه فوتبالیست های دهه ۵۰ و ۶۰ حق دارد.یادش گرامی.

عارف بزرگان

مردی تلاشگر که اگر یک دهم از اهمیتی که به فوتبال و پاس قائل بود به زندگیش توجه می کرد قضیه خیلی فرق می کرد. مرد پرتلاش و متعصبی که از گمنامان عرصه خدمت به فوتبال بود. روحش شاد.

 




حسین وظیفه آسمانی شد

تحمل داغ قهرمانی جوان، جویای نام و آراسته به خصوصیات و ویژگی های اخلاقی برای جامعه ورزش بسیار سخت و طاقت فرساست.
این روزها شنیدن خبرهای ناگوار از مبتلایان به ویروس کرونا و از دست دادن عزیزان به یک مصیبت تبدیل شده است. در کنار همه غم هایی که بر فضای جامعه سایه انداخته است شنیدن خبر آسمانی شدن کشتی گیری افتخارآفرین و قهرمان کشور بر شدت مصیبت می افزاید.
فوت جانگداز جوان بلند بالا و یکی از ستاره های کشتی آزاد استان، جامعه ورزش و کشتی استان را داغدار کرد. مرحوم حسین وظیفه بر اثر تصادف روزها در کما به سر برد و سرانجام امروز صبح دعوت حق را لبیک گفت.
حسین که سابقه قهرمانی کشور در وزن ۳۸ کیلوگرم کشتی آزاد را داشت یکی از آینده دارترین جوانان فعال در عرصه کشتی بود.
اجل مهلت نداد که این جوان خوش اخلاق، با روحیه و عاشق کشتی به موفقیت هایش در عرصه قهرمانی ادامه بدهد. روحش شاد و یادش گرامی باد.




بی اخلاقی منشاء فساد در ورزش

بی اخلاقی یکی از آفت های ورزش است که زمینه سقوط آن را فراهم می کند. بی اخلاقی منشاء فساد است. اخلاق زمینه ساز اصلاح و حرکت رو به جلو همه چیز می باشد. اگر اخلاق نباشد برای اصلاح امور نباید امیدوار شد. اگر اخلاق نباشد نه اقتصاد قابل ساماندهی می شود و نه فرهنگ و نه سیاست و نه ورزش و نه فوتبال.

تأکید مستمر و دائمی متولیان اخلاق به رعایت آن و ممانعت از بی اخلاقی نشان از اهمیت موضوعی به نام اخلاق دارد.

ریشه تمام بی اخلاقی ها در همه زمینه های ورزش باید خشکانده شود. در ورزش تبدیل تفکرات منفی به مثبت می تواند برای کاهش بداخلاقی ها راهکار مناسبی باشد.

وقتی صحبت از بی اخلاقی در ورزش و فوتبال می شود بیشتر نگاه ها به سمت رفتارها و ناهنجاری های موجود در محیط های ورزشی معطوف می شود. علاوه بر این امر، مؤلفه های دیگری وجود دارد که در وارد کردن آسیب به بدنه کلی ورزش می تواند نقش مهم داشته باشند.

بی اخلاقی در محیط های ورزشی ۵ مؤلفه دارد. بی اخلاقی در محیط های ورزشی، بی اخلاقی سازمانی، بی اخلاقی رسانه ای، بی اخلاقی فرهنگی و بی اخلاقی مالی و اقتصادی مؤلفه هایی هستند که در بحث بی اخلاقی در ورزش مورد توجه قرار می گیرند.

حاکمیت بداخلاقی سازمانی و تشکیلات ورزش و هیئت های ورزشی مانع از پیشرفت، عامل بی اعتمادی و وسیله ای برای دور شدن خانواده ها از ورزش می شود.

وقتی ماندن در قدرت به هر قیمت به صورت یک قانون غیر مکتوب در پیش برخی ها مطرح می شود دست زدن به هر عمل غیراخلاقی عملی روا و قابل قبول تلقی می گردد.

تعریف روایت های مختلف از اقدامات برخی از فعالان هیئت های ورزشی و فوتبال نشان دهنده پشت کردن آنها به اصول اولیه ورزش می باشد. هر فردی که خدمت در ورزش را انتخاب کرده و برای رسیدن به پست و مقام در آن تلاش نموده تا زمانی که ردای مسئولیت بر تن دارد در زندگی مدیریت ورزشی باید به دنبال دو مدال باشد، مدال اخلاق و منش پهلوانی.

دست اندرکاری  که ظرفیت کافی برای پذیرش انتقاد نداشته باشد، قلع و قمع منتقدین به هر وسیله و ابزاری را کاری درست بداند، باج دادن به افراد هوچیگر و زیاده خواه را در دستور کار داشته باشد، به دنبال ایجاد شبکه ای با اسامی مستعار و غیر واقعی برای کوبیدن حق گویان باشد، میرزابنویس های چندی را با کارت های هدیه در اختیار بگیرد و انتشار مطالب توهین آمیز با نام غلامان حلقه به گوش را رواج بدهد نقش اصلی در گسترش بداخلاقی در ورزش ایفا می کنند.

وظیفه همه دوستداران و علاقه مندان صادق به ورزش است که نقاب از چهره این قبیل قدرت طلبان مفسد بردارند و نسبت به طرد آنها و در نهایت نجات ورزش و رشته های مختلف ورزشی اقدام نمایند.

 




سهم فوتبال اردبیل  از اردوی تیم ملی جوانان؛ صفر

اسامی 25 بازیکن دعوت شده به اردوی تیم ملی جوانان منتشر شد. بر اساس روال چند سال اخیر بازیکنی از استان در این لیست مشاهده نمی شود.

در دهه 80 حداقل سه بازیکن اردبیلی در ترکیب اصلی تیم ملی جوانان به میدان می رفتند و از مهره های تأثیرگذار این تیم به شمار می رفتند.

فوتبال استان در حالتی قرار گرفته و از وضعیتی برخوردار شده است که فعلا در اردوی 25 نفره جوانان نمی تواند نماینده ای داشته باشد.

در این مقایسه به سراغ دهه های 50 و 60 نمی رویم. پرداختن به فوتبال آن سال ها به مذاق برخی ها خوش نمی آید ولی به راحتی می توان گفت به چه دلیل فوتبالی که در دهه 80 در تیم ملی جوانان سه یار ثابت داشته در دهه 90 قادر به معرفی یک نفر برای حضور در اردوی 25 نفره نمی باشد.

در سال 84 در تیم ملی فوتبال جوانان مهرداد عزیزوند و اتابک نمازی توپ می زدند و در سال 86 نیز مهرداد عزیزوند، کریم انصاری فرد و نادر هوشیار یار ثابت و جزء 11 نفر اصلی تیم بودند. در این سال بازوبند کاپیتانی تیم نیز در اختیار مهرداد عزیزوند قرار داشت.

در بحث از دست دادن موقعیت های فوتبالی، برای فرار از هر گونه پاسخگویی بهترین وسیله پناه بردن به دامن مسائل مالی و نبود حامی می باشد. در دهه 80 نیز پول در فوتبال جولان می داد و تعیین کننده بود ولی چرا در آن سال ها فوتبال اردبیل در پایه برای گفتن حرف های زیادی داشت ولی امروز قادر به داشتن یک سهمیه در اردو نیست؟

پیشرفت در هر زمینه ای باید آثار مثبت، قابل لمس و عینی داشته باشد. اگر بگوئیم در سد سازی قدم های مثبتی برداشته ایم تعداد سد ها و مقایسه آن با دوره های قبل سند محکمی برای اثبات ادعا می باشد. اگر بگوئیم فوتبال پایه در استان با انقلابی روبرو شده است اثرات وقوع این انقلاب در مسابقات قهرمانی کشور و عضویت نهایی در تیم های ملی رده های پایه باید خود را نشان بدهد.

امیدواریم فوتبال استان در مسیری قرار بگیرد که بتواند حداقل موقعیت های گذشته خود را دوباره به دست آورد. استعداد های این منطقه استحقاق پوشیدن پیراهن تیم های ملی و قرار گرفتن در ترکیب اصلی تیم های پایه را دارند. پرداختن کارشناسان، آگاهان و پیشکسوتان به موضوع و بیان دیدگاه ها در گشودن گره های موجود مؤثر است.

یکی از آفات ورزش و فوتبال، خودمحوری و تسلیم در قبال خواست های گروه حاکم بر فوتبال کشور است. درد ورزش و فوتبال منطقه را کسانی بهتر می دانند که با آنها بزرگ شده باشند و در این میان نیروهای جوان و خلاق و کاربلد می توانند تحرک خاصی در فضای فوتبال ما ایجاد بکنند.

 

 




فضول باشی و نادمی به نام رونالدو

فضول باشی زنگ زد، تا صدایم را شنید گفت: خانه ای؟

گفتم: این وقت روز اگر من خانه باشم چه کسی باید هزینه های نان بربری و پنیر محلی را تأمین بکند، تو حالت خوبه؟ در خانه ماندن مال کسانی است که حساب های بانکی فربهی دارند. من باید با هزار بدبختی دست و پنجه نرم بکنم تا با تأمین حداقل ها، شب به سمت خانه روانه شوم.

گفت: از این حرف ها گذشته، وضعیت اصلا مساعد نیست، کرونا سرناسازگاری دارد، در اردبیل میدان داری می کند، گرسنگی بکشید و از خانه بیرون نیایید تا بلکه موج سوم حملات این ویروسِ نامردِ پدر و مادر مرده هم بگذرد و دست از سر کچل ما بردارد.

گفتم: فقط برای نصیحت کردن من و توصیه برای رعایت پروتکل های بهداشتی تماس گرفته ای یا حرف دیگری هم داری؟

گفت: آهان، پسر خوب و سر براه، گوش کن، تازگی ها سرو صدای “مهدی رونالدو” را شنیده ای؟ تا فرصتی به دست می آورد از دست هیئت فوتبال استان فریادش را بلند می کند و از تضییع حق تیم ها می گوید و خود را محق و دیگران را باطل می داند.

گفتم: فضول باشی جان اشتباه نمی کنی؟ او که رفیق فابریک و ششدانگ حافظ نشینان بود.او که از سینه چاکان دست اندرکاران فوتبال بود. حرف شنوی وی از هیئت فوتبال استان زبانزد خاص و عام است. امکان ندارد چنین اتفاقی روی بدهد؟ حلقه ارتباطی وی با حافظ نشینان بسی محکم و غیر گسستنی بود. خوب بررسی کن. مطمئن چنین چیزی درصد تحققش در حد صفر می تواند باشد.

گفت: تو یکی چقدر از مرحله پرتی!! اگر وقت کردی سری به گروه های فوتبالی مشگین شهر بزن تا کاملا در جریان قرار بگیری. “مهدی رونالدو” تازگی ها از پست مدافع به خط حمله تغییر مکان داده است. حال به چه دلیل و علتی، من که نمی دانم.

گفتم: بابا این “مهدی رونالدو” یک دل که نه بلکه صد دل عاشق عوامل هیئت فوتبال استان بود. یا در او انقلابی به وجود آمده و یا به حریم امن او تجاوز شده است. یاللعجب؛ “مهدی رونالدو” و  قرار گرفتن در مقابل هیئت فوتبال استان؟

گفت:خلاصه من مانده ام که فلسفه این کار چه بوده است؟ می گویند چون از سفره لیگ دسته سه، او و تیم تحت مدیریتش بی نصیب مانده پرچم مخالفت برافراشته است. از طرف دیگر این هم سؤال است که هیئت فوتبال چگونه تیم دیگری را به یکی از سربازان تمام عیارش ترجیح داده است.

گفتم: ای بابا این “مهدی رونالدو” چنان در فوتبال و هیئت استان غرق بود که در مقطعی حتی وظیفه حمله به منتقدان هیئت را بر عهده داشت.

گفت: جل الخالق فراموش کردن آن همه خوبی ها، حمایت ها و جانبداری ها می تواند برای دیگر حامیان و دلدادگان جای سؤال داشته باشد. امیدواریم که در فوتبال استان همواره حق به حقدار برسد و برای رابطه ها و زد و بند های پشت پرده جایگاهی در نظر گرفته نشود. آمین یا رب العالمین

 




رسوایی

خداوند متعال در آیه ۵۴ سوره آل عمران می فرماید: و مکروا و مکراله والله خیرالماکرین

“و(دشمنان عیسی)تدبیر خود را (برای کشتن او)به کار بستند. خداوند نیز تدبیر خود(برای حفظ او)به کار برد و خداوند از بهترین تدبیر کننده هاست”.

باید بدانیم که اراده و تدبیر خداوند بالاتر از هر تلاش، حرکت و تدبیر است. تدبیر و حرکت انسان مقدمه قهر یا لطف خداوند است.

در ورزش و فوتبال که باید سرشار از صحنه های جوانمردی و مردانگی باشد شنیدن و یا دیدن حرکت های ناشی از مکر و حیله دردآور و عذاب آور است.

آنهایی که برای بقای خود با دستاویز قرار دادن نام و نشان دیگران به هتک حرمت منتقدان می پردازند و برای روبرو نشدن با واقعیت ها و نداشتن ظرفیت کافی برای تحمل، در پشت دیگران قائم شده و به نام آنها مطالب منتشر می کنند رسوایی شان حتمی است.

این ها منافقانی هستند که می خواهند با مکر و حیله در قبال جامعه به نیت پلید و خلاف حق دست یابند.در آیه ۹ سوره بقره می فرماید: می خواهند خدا و مؤمنان را فریب بدهند و در سوره منافقون نیز آمده است: خداوند شهادت می دهد که منافقان دروغگو هستند.

نفاق یک مرض روحی است و منافقان فاقد شعور واقعی بوده و یک دروغگوی تمام عیار می شوند.

به هر حال عده ای خود را زرنگ و صاحب نظر در امور تفرقه افکنی و ایجاد جو بی اعتمادی می دانند. آنها باید بدانند که زرنگی اگر در مسیر حق نباشد بیشعوری است.

 




جای خالی کاراته استان در رقابت های لیگ

فدراسیون کاراته در خبری که منتشر کرده است اسامی تیم های شرکت کننده در رقابت های لیگ کاراته را اعلام کرده است.

در رقابت های لیگ کاراته که در سبک آزاد و کنترلی برگزار می شود ۹۲ تیم از سراسر کشور در مقطع بانوان و آقایان ثبت نام کرده اند.

با مرور اسامی تیم ها متأسفانه متوجه می شویم که در بین ۹۲ تیم نام تیمی از استان اردبیل وجود ندارد.

غیبت استان اردبیل با سرمایه انسانی غنی در رشته کاراته سؤال برانگیز است. وجود اساتید گرانقدر و دارای رزومه در سطح استان و بخصوص در شهرهای اردبیل و پارس آباد و جمعیت تحت پوشش این رشته جایی برای توجیه عدم شرکت تیم های اردبیل در این رقابت ها باقی نمی ماند.

مسئولین کاراته استان با جذب نظر مساعد علاقه مندان و صاحبان صنایع و رایزنی های متعدد می توانند برای این رشته در رقابت های لیگ، سرنوشت خوب و مساعدی را رقم بزنند.

هزینه مورد نیاز برای حضور یک تیم در لیگ کاراته با برخی از رشته ها قابل مقایسه نمی باشد. این که چرا دست اندرکاران این رشته برای میدان دادن به جوانان و افزودن بر تجربه و توانایی آنها جهت شرکت در لیگ چاره ای نمی اندیشند می تواند جای بحث داشته باشد.

یکی از پیشکسوتان و فعالین عرصه کاراته در جواب سؤال ما مبنی برآورد هزینه شرکت در لیگ گفت: با رعایت صرفه جویی و همکاری ورزشکاران با مبلغی در حدود ۲۵ الی ۳۰ میلیون تومان می توان در لیگ شرکت نمود.

از طرف دیگر روایت می کنند که استاد بهروز قربانی یکی از پیشکسوتان و رئیس هیئت کاراته شهرستان نیز در صورت حضور یک تیم از اردبیل برای تقبل بخشی از هزینه ها اظهار تمایل کرده است. با وجود چنین زمینه هایی آیا نباید تیمی از اردبیل در بین ۹۲ تیم تیم حاضر در لیگ برای خود جایی باز می کرد.

برخی از رشته ها چون فوتبال و والیبال برای لیگ هزینه زیادی نیاز دارند. جذب اسپانسر و حامی مالی برای این رشته ها در شرایط اقتصادی موجود کار طاقت فرسایی است ولی رشته هایی چون کاراته وقتی می توانند با حداقل هزینه ها میدان پیشرفت و آبدیده شدن ورزشکاران و جوانانش را فراهم بکنند با اندکی تلاش، گذشت، همکاری و احساس مسئولیت امکان برداشتن قدم های مثبت در این ارتباط وجود دارد.

بعد از اردبیل، کاراته در پارس آباد مغان نیز از جایگاه والایی برخوردار می باشد. این شهر همواره مهره های تأثیرگذار و قهرمانانی افتخارآفرین داشته است. کاراته بی شک جز رشته هایی است که در سطح آن شهرستان بالاترین میزان تحت پوشش ورزشکاران را دارند. همچنین مربیان و اساتید کاراته آن شهرستان نیز کارنامه دار می باشند. وجود اساتیدی چون استاد صمد نوری می تواند نعمتی برای این رشته محسوب شود.

این که استان با بهره بردن از این هم نیروی انسانی نمی تواند در بین ۹۲ تیم جایگاهی برای خود داشته باشد زجرآور نیست؟

همه مشکلات موجود بر سر راه پیشرفت ورزش و توسعه رشته های مختلف ورزشی با اندکی صبر و گذشت و مضاعف کردن تلاش و احساس مسئولیت در قبال جوانان و آینده سازان این مرز و بوم قابل حل است.

در پشت میز نشستن و به کار بردن جملات و کلماتی مانند “سخت است”، “نمی شود”، “پول نیست” و همکاری و تعامل وجود ندارد کارها حل شدنی نمی شود. باور داشتن به قدرت و توان همکاری و نیت خدمت بی منت گره گشای بسیاری از مشکلات می تواند باشد. پشت کردن به منیّت ها و قهر کردن با خصوصیات زشتی چون خودمحوری و دراز کردن دست همکاری به سوی همه اعضای خانواده ورزش ترسیم کننده روزهای خوب برای ورزش هستند.

 




گفتگوی شمع و کبریت و رابطه آن با فوتبال

شمع به کبریت گفت: از تو می ترسم، تو قاتل من هستی

کبریت گفت: از من نترس….

از ریسمانی بترس که در دل خود جای دادی!!!

این درست شرح حال فوتبال ما می باشد. اگر معتقد باشیم که فوتبال ما حال و روز خوشی نداشته و با گذشته خودش فرسنگ ها فاصله گرفته است از دیگران و از غیر فوتبالی ها و از سبز شده های یک شبه در دنیای فوتبال نباید گله مند باشیم.

عامل اصلی را باید در دل فوتبالی ها جستجو کرد. آنهایی که خود را نه یک دل و بلکه صد دل عاشق و خدمتگزار فوتبال می دانند. آنهایی که برای خود سهم قابل توجهی از فوتبال قائل هستند، افرادی که به ظاهر برای فوتبال جان می دهند و در قفا معامله های آنچنانی می کنند، آنهایی که خود را صاحب نظر و صاحب سبک در فوتبال می دانند ولی منافع آن را به چندرغاز می فروشند، افرادی که خود و میزان درآمدشان را معیاری برای حال خوب و یا بد فوتبال می دانند و افرادی که فوتبالی بودن را در کارنامه دارند ولی حاضرند گذشته خود را با پست و مقامی هر چند اندک معامله بکنند.

عامل سکون، بی تحرکی و یا حرکت رو به جلو و پیشرفت روزافزون را نه در افراد غیر فوتبالی بلکه در نزد فوتبالی ها باید جستجو کرد.

ترس از غیر فوتبالی ها برای تأثیر بیشتر در عقب ماندگی فوتبال در قبال فوتبالی هایی که به آن خیانت می کنند در درجه دوم اهمیت قرار دارد. فوتبال برای نجات از وضعیت موجود نیاز به عقب نشینی از منافع شخصی به ظاهر فوتبالی ها دارد.

 




اردبیل و لیگ یک بسکتبال باشگاه های کشور

فدراسیون بسکتبال گروه بندی و تاریخ برگزاری لیگ دسته یک باشگاه ها را اعلام کرد.

بر اساس اعلام فدراسیون، امسال رقابت های لیگ یک در دو گروه شمال و جنوب از 16 تا 18 آذر ماه آغاز می شود.

در گروه شمال 23 تیم در چهار گروه قرار گرفته و در گروه جنوب نیز 16 تیم در سه گروه رقابت خواهند کرد.

با نگاه به گروه های هفت گانه مشخص می شود که بیشتر استان ها در این مسابقات نماینده دارند و در بین استان هایی که در حسرت رقابت ها مانده اند طبق معمول استان اردبیل حاضر می باشد.

وقتی مجمع انتخاباتی  هیئت بسکتبال برگزار می شد و کاندیداهای ثبت نام کرده را به بهانه حضور فردی با قول های مناسب برای  پیشرفت بسکتبال از گردونه رقابت ها خارج کرده و محترمانه مجبور به کناره گیری می نمودند انتظار این بود برای اثبات حسن نیت و در راستای وعده های داده شده حداقل در لیگ دسته یک تیمی از استان شرکت می دادند.

در آستانه برگزاری مجمع انتخاباتی هیئت بسکتبال در تماس تلفنی با یکی از مسئولان اداره کل ورزش و جوانان در ارتباط با گلایه های انجام یافته مبنی بر تلاش برای برگزاری مجمع با یک کاندیدا به طور ضمنی گفت که خیر و صلاح بسکتبال انتخاب رئیس فعلی است.

برای این انتخاب برخی از مواد اساسنامه از جمله اقامت کاندیدا در استان را نادیده گرفتند به این امید که در کوتاه ترین زمان ممکن اثرات مثبت و قابل توجه این انتخاب در بسکتبال منطقه خود را نشان بدهد.

معرفی یک تیم از استان برای رقابت های لیگ می توانست یکی از اثرات مثبت انتخاب رئیس تازه باشد که متأسفانه با اعلام گروه بندی رقابت ها امیدها به یدس تبدیل شد و در به همان پاشنه قبلی چرخید.

شنیده ها حاکی از همکاری اکثریت وابستگان به بسکتبال با هیئت استان می باشد. خروجی این همکاری ها در کوتاه مدت می تواند اموری چون شرکت در لیگ ها در راستای ایجاد انگیزه بیشتر در بین نوجوانان، جوانان و علاقه مندان بااشد.

بسکتبال از زیباترین و دوست داشتنی ترین رشته های ورزشی به شمار می رود. جوانان استان در این رشته دارای استعداد هایی هستندکه با اندک توجه می توانند برای بسکتبال استان افتخارآفرینی بکنند.

با پرسش از چند نفر از عزیزانی که در بسکتبال دستی بر آتش داشته و یا در مجمع انتخاباتی حضور داشته اند وعده حضور تیمی از اردبیل در رقابت های لیگ را تأیید کردند. اگر چنین وعده ای داده شده عمل به آن و محقق کردنش توسط دست اندرکاران امر باید واجب و ضروری تلقی می شد. چانچه چنین وعده ای داده نشده می توانستند با معرفی یک تیم به لیگ یک، عزم خود برای تحرک بخشیدن به بسکتبال را در عمل نشان می دادند.

توجه به کلام پروردگار بزرگ درآیه 34 سوره اسرا نشان از اهمیت عمل به وعده ها و پیمان ها می باشد. در آیه یاد شده می فرماید: “به پیمان خود وفا کنید، که از پیمان و عهد پرسش خواهد شد”.