دیدار دو تیم فوتبال هیر و گرمی در چارچوب رقابت های به اصطلاح لیگ برتر استان در ورزرشگاه علی دایی ناتمام ماند.

بر اساس فیلمی که از درگیری های این دیدار در فضای مجازی منتشر شده داور به طور واضح، آشکار و روشن مورد ضرب و شتم قرار گرفته و صحنه های بسیار زشت و زننده در ورزشگاه حادث شده است.

هفته گذشته مشابه صحنه های ورزشگاه علی دایی در جریان دیدار دو تیم شهرداری بیله سوار و میعاد پارس آباد نیز مشاهده شد. بعد از اتفاق بیله سوار نوشتیم و گفتیم اگر کمیته انضباطی هیات فوتبال استان قاطعانه در ارتباط با عاملان درگیری تصمیم نگیرد در ادامه رقابت ها درگیری های بیشتری را شاهد خواهیم شد . پیش بینی ما یک هفته بعد این بار در ورزشگاه علی دایی رنگ واقعیت به خود گرفت.

آیا در ساختار هیات فوتبال استان کمیته ای به نام کمیته انضباطی وجود دارد؟مسؤول این کمیته کیست؟ اگر این کمیته وجود خارجی دارد تصمیمات اتخاذ شده آن در یک سال گذشته چه بوده است؟ به چه دلیلی در ارتباط با اتفاقات هفته گذشته تاکنون اعلام رای نکرده است؟ آیا فیلمی که از بیله سوار در فضای مجازی پخش شد غیر واقعی و ساختگی بود که حضرات در مورد اتفاقات به نمایش در آمده در آن حرفی نزدند و اقدامی نکردند.

وقایع ورزشگاه علی دایی را چگونه توجیه خواهیم کرد؟ حمله هایی که به داوران صورت گرفته و ضربه های مشتی که به سوی داور این مسابقه حواله می شود آیا وافعیت ندارد ؟ نا تمام ماندن بازی نیز ساخته ذهن دشمنان هیات فوتبال استان است؟

باید پذیرفت مادامی که کارها و اقدامات در راستای رسیدن به برخی از اهداف غیر فوتبالی باشد و منافع فوتبال بر منافع شخصی ترجیح داده شود و تا آن موقعی که هدف وسیله را توجیه بکند و تا زمانی که راضی نگاه داشتن این و آن برای فرداها در نظر باشد بروز اتفاقاتی شبیه ورزشگاه های بیله سوار و علی دایی در فوتبال ما دور از ذهن نبوده و نیست.

مشتی را که داوران در ورزشگاه علی دایی و بیله سوار خوردند مشت هایی هستند که بر پیکر فوتبال استان و مسؤولین ورزش منطقه فرود آمده است. برخورد با ناهنجاری هایی که در دو هفته گذشته در فوتبال ما رخ داده است وظیفه همه کسانی است که به نوعی در ورزش استان می توانند دستی در آتش داشته باشند. این که هیات فوتبال استان به هر ترتیبی که بخواهد رفتار کند اصولی است؟ کدام ارگانی باید بر عملکرد آن نظارت داشته باشد؟ اداره کل ورزش و جوانان در این میان چه نقشی دارد؟ اگر دو پرونده یاد شده مورد بررسی قرار نگیرد و خاطیان آن به سزای اعمال خود نرسند باید در انتظار حادثه های دیگری در این رقابت ها بود.

تامین امنیت ورزشگاه

قانون صراحت دارد که اگر در یک مسابقه ورزشی کادر پزشکی و نیروی انتظامی حضور نداشته باشند ناظرین و داوران حق شروع مسابقه را ندارند. اگر فیلم بازی ها در بیله سوار و ورزشگاه علی دایی بازبینی شود اثری از مامورین نیروی انتظامی در ورزشگاه ها نیست.داوران و ناظرین بازی بر اساس چه حکم و دستور و موافقت و  تبصره ای مجوز برگزاری بازی بدون حضور نیروی انتظامی را صادر می کنند؟ می توان موارد متعددی از مصاحبه های مسؤولین فوتبال را پیدا کرد که مدعی اجرای قانون و مقررات در فوتبال شده اند آیا لزوم حضور نیروی انتظامی در رقابت ها تاکید قانون نیست که آقایان خط قرمز بر روی آن می کشند تا خاطیان در جریان رقابت ها آزادانه رفتارهای غیر اخلاقیرا به نمایش بگذارند؟

اگر اتفاق ناخوشایندی در جریان رقابت ها به وقوع پیوندد مسؤولیت آن را چه کس و یا چه کسانی بر عهده خواهند گرفت؟ عجب دل و جراتی دارند ناظرین و داوران این رقابت ها که ریسک بزرگی چون عدم حضور نیروی انتظامی را به جان می خرند و به انجام مسابقات تن می دهند.

وقوع ناهنجاری های مختلف در رقابت های لیگ به اصطلاح برتر استان جای سؤال زیادی می تواند داشته باشد. در مسابقاتی که باخت و ناکامی تاثیری در نزول تیم ها به دستجات پایین ندارد کتک خوردن داور چه مفهومی می تواند داشته باشد؟

فوتبال استان با وضعیت موجود راه به جایی نخواهد برد. نیازی به موضعگیری های نادرست در قبال کسانی که به واقعیت های فوتبال می پردازند، نیست. مسلما اگر کارها اصولی پیش برود و مسابقات در فضایی ایده آل و در چارچوب قوانین انچام پذیرد چه کسی می تواند حقایق را وارونه جلوه بدهد؟ ولی وقتی دو هفته متوالی در یک دوره از رقابت ها حاشیه حرف اول را بزند بازگویی آنها دشمنی با هیات و یا این و آن نبوده و نیست و نخواهد بود؟

‍‍ ‍
کارلوس کی روش (سرمربی تیم ملی)، آرین قاسمی (مترجم)، فلیپ (مدیر رسانه ای)، مهدی تاج (رییس فدراسیون)، محمدرضا ساکت (دبیرکل فدراسیون)، بامداد میرزایی (دوست کی روش!)، امید جمالی (مسئول امور بین الملل)، محمدحسین حمیسی (رییس حراست فدراسیون فوتبال)، علی دایی و مهدی مهدوی کیا به مراسم قرعه کشی جام جهانی 2018 رفته اند. همه نمایندگان ایران هستند، شاید از فدراسیون روسیه هم این همه نماینده در کاخ کرملین نباشد.
دایی و مهدوی کیا را فیفا دعوت کرده اما 8 نفر دیگر به خرج فدراسیون رفته اند. همین فدراسیونی که مدام از مشکلات مالی می نالد و در پرداخت قرارداد کی روش ناتوان است، 8 نفر به روسیه می فرستد که مبادا این رویداد را از دست بدهند. صندلی هم می بردید که در سالن جای بقیه را اشغال نکنید.
ترکیب 8 نفره اعزامی به کاخ کرملین دقیقا قرار است چه کاری انجام بدهند که گروهی عازم شده اند؟ روسیه گردی می خواستید یا تماشای ستاره ها جذاب بود؟
از کی روش می خواهند پاسخ رسانه های ایرانی را ندهد، خودشان هم وقتی شرایط را بحرانی می بینند سیاست سکوت پیشه می کنند. برترین فدراسیون قاره کهن در بخش الهام بخشی عجب گل کاشته است. این شیرین کاری های تان را هم صادر کنید. اروپایی ها گناه دارند؛ این کارها را بلد نیستند طفلکی ها!(منبع:ایران اسپورت پرس).

مدیر عامل شرکت تجهیز و  توسعه اماکن ورزشی وزارت ورزش و جوانان در بازدید از پروژه در دست اقدام سالن سرپوشیده دوومیدانی اردبیل تامین اعتبار مورد نیاز برای به بهره برداری رساندن این پروژه تاکید کرد و تا پایان سال بهره برداری نهایی از آن را وعده داد.
قصه سالن سرپوشیده اردبیل قصه درازی است . این پروژه از آن دسته پروژه هایی است که در سال های گذشته با انواع ناملایمات ، کم محبتی ها و بی توجهی ها مواجه شده و برای تکمیل و پایان عملیات احداث آن وعده های گوناگون داده شده است.
سالن سرپوشیده دوومیدانی که یکی از نیازهای اساسی و ضروری ورزش منطقه به شمار می رود کلنگ آغاز عملیاتش در 17 مهرماه 1386و با حضور علی آبادی رئیس سازمان تربیت بدنی وقت بر زمین زده شد و از آن تاریخ تاکنون زمان های مختلفی از سوی مسؤولین برای به بهره برداری رسیدن آن اعلام شده ولی همچنان این داستان گریبانگیر این پروژه است و بازار وعده ها و سخن ها در مورد آن داغ داغ.
این سالن در زمینی به مساحت 12 هزار مترمربع و با زیربنای 9500 مترمربع و با گنجایش 1500 تماشاگر احداث می شود . برای تکمیل آن از جمله تاریخ هایی که اعلام شده می توان به تابستان سال 89توسط مهندس هادیانی مدیر وقت شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، شهریور ماه سال 90 توسط ترکاشوند مدیر عامل وقت شرکت، تعیین تکلیف نهایی پروژه و فاز بندی آن تا پایان سال 90 توسط مصطفی مدبر ،دهه فجر سال 96 توسط سلطانی فر وزی ورزش و جوانان و در نهایت پایان سال 96 توسط مدیر عامل شرکت توسعه و تجهیز اشاره کرد.

نکته قابل توجه در حیات این پروژه درصد اعلام شده برای پبشرفت فیزیکی آن می باشد. در آبان ماه سال 89 میزان پیشرفت آن 75 درصد و در آبان ماه سال 93، 77 درصد و در هشتم آذرماه 96 بر اساس خبر منتشر شده در سایت اداره کل ورزش و جوانان استان 70 درصد بیان شده است.
سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان در هشتم آذرماه 96 که برای تماشای دیدار پایانی مسابقات والیبال امیدهای آسیا به اردبیل مسافرت کرده بود در مورد سالن سرپوشیده دوومیدانی گفت: “با هماهنگی و تفاهمی که با استاندار اردبیل به عمل آمده است همه اعتبارات مورد نیاز برای تکمیل سالن دوومیدانی در سال 96 از اعتبارات ملی و استانی تامین خواهد شد تا ان شااله در دهه فجر به بهره برداری برسد.”
گفته های مدبر در ملاقات با استاندار اردبیل که در هشتم آذرماه 96 صورت گرفت شنیدنی است: پ”روژه دوومیدانی مجموعه ورزشی علی دایی تا به حال بیش از 70 درصد پیشرفت فیزیکی داشته است که با اعتباردر نظر گرفته شده امیدواریم تا پایان سال بتوانیم آن را به سرانجام برسانیم.”
وی همچنین در بازدید از این پروژه نیز گفت: 60میلیارد ریال برای تکمیل این پروژه تخصیص داده شده است که در حال حاضر 40 میلیارد ریال تامین اعتبار شده و امید است تا پایان سال پروژه تکمیل شود و قولی که وزیر محترم ورزش و جوانان برای تکمیل پروژه داده است را با کمی تاخیر به سرانجام برسانیم.
با توجه به مجموعه صحبت هایی که انجام پذیرفته می توان گفت که در 7 سال گذشته هیچ کارمؤثری در این پروژه انجام نیافته و پیشرفتی حاصل نشده است.
امیدواریم این پروژه امسال در کم تر از 4 ماه بتواند از 30 درصد پیشرفت فیزیکی برخوردار باشد و این بار وعده وزیر ورزش و جوانان تحقق یابد و دل دوستداران ورزش و ودوومیدانی استان خوشحال شود.
از سال 89 و در طول دوران دولت تدبیر و امید اقدام مؤثری در ارتباط با این پروژه صورت نگرفته است. آیا نباید به حال یک پروژه مهم گریه کرد که نزدیک به 7 سال بلاتکلیف رها شده است؟ ادعای توجه به ورزش و زیرساخت های آن چگونه در مورد یکی از مهم ترین پروژه های ورزشی استان می تئواند صادق باشد؟
امید است این بار وعده سلطانی فر در مسیر تحقق قرار بگیرد و هرچند بهره برداری از آن تا دهه فجر بعید به نظر می رسد اما همچنان انتظار می رود که حداقل در نیمه اول سال 97 پرونده این پروژه به طور کامل بسته بشود.

حضرت امام سجاد(ع)فرموده اند: شاکرترین شما از خدا،قدردان ترین شما از مردم است. از ششمین امام شیعیان جهان حضرت صادق(ع)نقل است که فرمودند:از آن کسی که به تو نعمت رسانده تشکر کن.
نهادینه کردن فرهنگ قدردانی در جامعه در همه زمینه ها لازم و ضروری است. قدردانی از کسانی که عمری را در ورزش سپری کرده و برای پیشرفت و سربلندی ان زحمت کشیده و عرق ریخته اند بر همه کسانی که در این عرصه فعال هستند از امور واجب به شمار می رود.
دعدغه در کار و گرفتاری های روزمره که افراد جامعه با آن مواجه هستند موجب آن شده که بحث سپاسگزاری و قدردانی در اولویت کارها و اقدامات قرار نگیرد. برای ورزش و رشته های مختلف ورزشی در پنجاه شصت سال اخیر خیلی افراد در لباس های مختلف زحمت کشیده اند،از هیچ کمکی برای توسعه آن کوتاهی ننموده اند،همه توانایی ها و کارآیی خود را صادقانه در خدمت جامعه ورزش قرار داده اند،ورزش را به خاطر ورزش دوست داشته و برای سربلندی آن کوشیده اند،برای ورزش کیسه ندوخته و از جیب برای آن هزینه کرده اند، ورزش را پلی برای رسیدن به برخی از اهداف غیر ورزشی قرار نداده اند ،برای دستیابی به برخی از آمال و آرزوها ورزش و دوستداران آن را معامله نکرده اند،و برای اندک پست و مقام و دیناری به ضرر ورزش و ورزشی ها گام بر نداشته اند.
این قبیل افراد آنهایی هستند که نام و یادشان همواره در پیشانی ورزش با درخشش خاص جا خوش کرده اند و خدمات و آثار از جان گذشتگی ،شهامت،شجاعت و لیاقت آنها با ورزش منطقه همراه و هم قدم بوده است.

قدردانی از افرادی با چنین ویژگی های منحصر به فرد فواید مختلفی می تواند برای جامعه به دنبال داشته باشد.وظیفه جامعه و دست اندرکاران ورزش است که در قبال کسانی که سال ها برای ورزش استان زحمت کشیده و تلاش ها کرده اند در مقام سپاسگزاری برآیند.
سپاسگزاری از زحمت کشان واقعی،صادق،بی ریا،متواضع و بدون حاشیه و مردمی اثرات زیادی می تواند در جامعه بر جای بگذارد که ایجاد انگیزه برای خدمت و تلاش بیشتر در جوانان و آینده سازان جامعه، عمل به یک وظیفه مهم شرعی و اخلاقی،نشان دادن ارزش خدمت به جامعه،تشویق آحاد مختلف جامعه برای خدمت هرچه بیشتر و تقویت رفتارهای نیک و پسندیده از مهم ترین آنها می تواند باشد.
تقدیر محبت ها را زیاد می کند. این امر می تواند در باز شدن گره های بیشتری از روابط متقابل افراد جامعه موثر واقع شود و بذر تعامل ،همکاری ،صمیمیت ،عشق و وحدت را در سطح بیشتری از جامعه بکارد و بر قدرت تحکیم روابط اجتماعی به افزاید.
این که آیا تا به امروز مسوولین ورزش و دست اندرکاران فوتبال تا چه حد در انجام وظیفه در قبال زحمت کشان و نام آوران ورزش موفق عمل کرده اند بحث دیگری را طلب می کند و در این فرصت کوتاه باید از گروه ها و کسانی که با ابتکار خاص و برنامه ریزی های انجام یافته در این ارتباط اقدام کرده و به نوعی برخی از کم محبتی ها و بی توجی های مسوولین را پوشش می دهند یاد کرد و اقدام آنها را ستود.
بهانه این چند سطر تقدیر جمعی از پیشکسوتان فوتبال و ورزش استان و گروهی که به نام مرد بزرگی چون مرحوم مقصود بایرامی نامگذاری شده است از یکی از چهره های استثنایی و دوست داشتنی فوتبال ناصر عروجی است.
مشاهده چهره هایی از روزگار خوش فوتبال اردبیل برای کسانی که آن ایام را از نزدیک شاهد بوده اند یادآور خاطراتی دلنشین،افتخارآمیز و به یادماندنی است.
این بار یاران مقصود دور هم جمع شده و چون نگینی ناصر را در میان گرفتند تا به این هافبک تکرار نشدنی و چپ پای با تکنیک دهه ۶۰ و ۷۰ فوتبال اردبیل بگویند که آنها نمی توانند خدمات ناصر و فداکاری های او را فراموش بکنند. آمده بودند در راستای نهادینه کردن فرهنگ قدردانی در جامعه ورزش و فوتبال گام بردارند . آنها بوسه بر گونه های ناصر زدند تا گل های زیبا،دریبل های تماشایی و تعصب بی مثالش را به یاد آورند و از طریق رسانه ها و فضای مجازی به جوان ها بازیکنان بزرگی چون ناصر عروجی را معرفی بکنند تا دیگر کسانی که در بعضی از وقت ها گذشته درخشان فوتبال را زیر سوال می برند جرئت طرح دوباره مطالب وحدت شکن و مغرضانه را نداشته باشند.
ناصر در کنار همه ویژگی های فنی و توانایی اش در مستطیل سبز از نطر اخلاقی و رفتار از بازیکنان استثنایی فوتبال منطقه است.عصبانیت و رفتار احساسی و خارج از اصول از ناصر عروجی را کسی در میدان و خارج از آن ندیده است. اگر اشتباه نکنم او را می توان از جمله بازیکنان فوتبال کشور نام برد که در دوران بازی کارتی از داوران نگرفته است.
ناصر عروجی وقتی در دوران اوج فوتبالش توسط بیوک صباغ مرد نیک نام فوتبال آذربایجان به تیم منتخب آذربایجان شرقی برای حضور در لیگ قدس دعوت شد کوچک ترین تغییر در رفتار و کردار وی مشاهده نشد.
ناصر عروجی در سه دوره از رقابت های جام فلق از بازیکنان متعصب و تاثیر گذار تیم منتخب اردبیل بود . او هیچ وقت به تیم شهرش پشت نکرد . به فوتبال و پیراهن تیم شهرش عشق می ورزید و با تمام وجود در خدمت تیم قرار می گرفت تا با کسب نتیجه مطلوب به همراه دیگر یارانش, تماشاگران اردبیل را شاد و خرسند نماید.
ناصر عروجی برای فوتبال اردبیل یاری وفادار،مهره ای استثنایی،عاشقی صادق،بازیکنی متواضع،چهره ای مطمئن و سرداری سرافراز و سربلند بود.
زحمات همه آنهایی که در قالب گروه مقصود ،برنامه دیدار از پیشکسوتان واقعی و خوش نام اردبیل را تدارک می بینند و کسانی که بی ریا و بدون خودنمایی در برنامه ها حضور پیدا می کنند ستودنی و قابل ستایش است. اقدام آنهامی تواند الگویی برای هواداران و دست اندرکاران و استخوان خردکرده های دیگر رشته های ورزشی استان قرار بگیرد.
از خداوند متعال سلامتی،طول عمر و توفیق هرچه بیشتر فوتبالی های نامدار و بی ادعای اردبیل در دوران خوش و آفتابی فوتبال منطقه و بخصوص سردار فوتبال اردبیل ناصر عروجی را مسئلت می نماییم.

فقط رحمتی نیست که نیمکت‌نشین یک دروازه‌بان جوان شده باشد. این رفتار با رحمان احمدی، شهاب گردان و دروازه‌بانان سیاه‌جامگان هم شده است.
ممنوعیت از جذب دروازه‌بان خارجی که چند فصل قبل در دستور کار قرار گرفته بود و رفتار کی‌روش با رحمتی، لطفی بود که در حق دروازه‌بانان نسل جدید شد. اتفاقاتی که منجر شد حالا تیم‌های لیگ برتری به دروازه‌بان‌های کم‌سن و سال هم اعتماد کنند. تا پیش از این به خاطر تحرک کمتر گلرها، تیم‌ها به دروازه‌بانان‌شان تا سن بالا هم بازی می‌دادند. ولی در فصل جدید انقلابی در این زمنیه صورت گرفته و چند دروازه‌بان کم سن جای باتجربه‌ها را گرفتند.
کاری که کی‌روش با مهدی رحمتی کرد و او دیگر در لباس تیم ملی بازی نکرد، حالا توسط سرمربی آلمانی استقلال تکرار می‌شود. شفر در این شش مسابقه‌ای که هدایت استقلال را به عهده گرفته اصلا به رحمتی بازی نداد. شفر در ادامه راه به دروازه‌بان جوان‌تر تیم‌اش اعتماد کرد. حسین حسینی حالا از نظر آماری هم بهتر از کاپیتان تیم بود. این اتفاق در چند تیم دیگر مانند پیکان، سیاه‌جامگان و پدیده هم تکرار شده است.

پرسپولیس با شکست رقیب مستقیم قهرمانی در خانه حریف، حالا در آستانه ثبت یک رکورد جدید قرار گرفته است.
از حدود سه سال قبل که برانکو روی نیمکت پرسپولیس نشست، تا امروز چیزهای زیادی در این باشگاه تغییر کرد. تغییراتی که مهمترین بخش آن، در نتایج تیم بود. پرسپولیس در بیشتر هفته‌های دو فصل اخیر، صدرنشین بوده و رکوردهای زیادی مثل بهترین قهرمانی و بهترین خط دفاع ادوار لیگ را ثبت کرده است. حالا آن‌ها، می‌توانند به بهترین قهرمانی نیم فصل لیگ برتر هم فکر کنند.
پرسپولیس فصل پیش، از ۱۲ بازی اولش ۲۶ امتیاز گرفته بود و این فصل، از این تعداد بازی ۲۷ امتیاز دارد. آن‌ها در آن زمان، شانس بهترین قهرمانی نیم فصل را با مساوی مقابل پیکان از دست دادند اما این فصل، گل دقیقه ۹۶ شایان مصلح این شانس را برای پرسپولیسی‌ها حفظ کرد.
بهترین قهرمانی نیم فصل ادوار لیگ برتر، متعلق به سپاهان لیگ دوم است. تیمی که از ۱۳ بازی‌اش، ۳۱ امتیاز گرفت و با میانگین رویایی ۲،۳۸ امتیاز از هر بازی قهرمان نیم فصل شد. پرسپولیس تا پایان نیم فصل اول، دو بازی با صنعت نفت و ذوب آهن در ورزشگاه آزادی دارد و یک بار هم در رشت، روبروی سپیدرود قرار می‌گیرد. در صورتی پیروزی در هر سه مسابقه، آن‌ها با ۳۶ امتیاز میانگین ۲،۴ امتیاز از هر بازی را ثبت می‌کنند و صاحب بهترین قهرمانی نیم فصل خواهند شد.
در صورتی که این اتفاق رخ دهد، پرسپولیس علاوه بر رکورد شکنی با فاصله ۵ امتیاز یا بیشتر قهرمان نیم فصل می‌شود و از حالا، برای گرفتن جام با رقبا فاصله می‌گیرد. البته حداقل در دو بازی از این سه بازی با صنعت نفت و ذوب آهن، پرسپولیس کار دشواری برای پیروزی دارد و کمالوند و قلعه‌نویی، به این راحتی به آن‌ها امتیاز نمی‌دهند(منبع:ایران اسپورت پرس).

اتفاقی که جمعه گذشته در جریان یکی از دیدارهای لیگ برتر استان بین دو تیم خوب میعاد پارس اباد و شهرداری بیله سوار رخ داد این بازی و به طور کلی لیگ برتر استان را تحت شعاع خود قرار داد و موجب بروز مسائل و بیان اظهاراتی شد که برازنده فوتبال ما نیست.
وقوع چنین اتفاقاتی تلخ و حرکات ناشایست در جریان رقابت ها به هیچ وجه نمی تواند به صلاح فوتبال ما باشد. این گونه حرکات لطمه به حیثیت ورزش و دست اندرکاران فوتبال و حتی هواداران آن در سطح استان وارد می کند.
برای این که بتوان مانع از تکرار حرکت های شرم آور در فوتبال استان شد باید مسئولان امر برای حاکم کردن فضای سالم و امن در فوتبال تلاش بکنند و فضا را برای غوغاسالاران ،منفعت جویان و حاشه سازان تنگ نمایند. این امر محقق نمی شود مگر این که قانون به طور کامل و با قدرت اجرا بشود و متخلفین به سزای اعمال خود برسند.
مطمئن ترین و تنهاترین راهی که می تواند برای همیشه دامن مسابقات فوتبال و فوتسال استان را از این گونه حرکت ها نجات بدهداجرای قاطع و بدون مماشات قانون است. قانونی که محور آن “عدالت” باشد. این و آن نشناسد و تاثیر برخی ارتباطات را به صفر برساند.
حفظ حرمت فوتبال در درجه اول با متولی آن است.رخ دادن حوادثی که می تواند اصل فوتبال ،اعتبار و سلامت آن را با خطر مواجه نماید نیاز به برخورد قاطع و اقدامی مدبرانه از سوی دست اندرکاران و متولیان امر است.
وقتی عملی ناپسند برای چندمین بار در جریان مسابقات روی می دهد و در مورد مسببان آن به خوبی و درستی تصمیم گیری نمی شود زمینه برای رشد شایعات و گمانه زنی ها فراهم می شود. پذیرفتنی نیست که برخی ها مدعی باشند که وابستگی های چندی شاید در برخوردهای قانونی مانع ایجاد می نمایند.
چنانچه بعد از وقوع هر حادثه حکم صادر شود و به خوبی مسائل مورد رسیدگی قرار بگیرند جای هیچگونه اظهار نظر و احیانا سواستفاده ها باقی نمی ماند.
ذکر چند نمونه از حوادث فصل گذشته که در مورد آنها تصمیم مقتضی اتخاذ نشد می تواند دلیل محکمی بر نبود قاطعیت در برخورد با مسائل حاشیه ای باشد.
فصل گذشته در بازی نماینده بیله سوار و پارس آباد در بیله سوار اتفاقاتی رخ داد . ابتدا یکی از بازیکنان با اعلام هیات استان تا اطلاع ثانوی محروم شد ولی در بازی بعدی با تصمیم رئیس سابق هیات فوتبال استان و بدون برگزاری جلسه کمیته انضباطی با سپردن تعهد کتبی مجوز بازی دریافت کرد.
همین جریان می تواند در دل خود ده ها سوال را داشته باشد. از جمله این که چگونه رئیس سابق نقش کمیته انضباطی را بازی کرده و حکم از راه دور صادر کرده است؟ اگر قرار بر بخشیده شدن بود چه لزومی داشت محرومیت تا اطلاع ثانوی اعلام می شد؟
در جریان دیدار نماینده بیله سوار و ساوالان یوردوم مشگین شهر در بیله سوار مسائلی پیش آمد و تنی چند از مشگین شهری ها آسیب دیدند. به موقع عکس های مختلفی در این حادثه در اختیار همه قرار گرفت ولی آیا در این ارتباط کمیته انضباطی تشکیل شد؟گزارش داور و ناظر بازی چگونه بود؟چرا رسیدگی به این مسئله هر روز به بهانه ای پشت گوش انداخته شد تا مسابقات به پایان رسید و وقتی ساوالان یوردوم قهرمان شد حادثه بیله سوار را فراموش کرد و پیگیری نشد.
و یا زمانی که مسئول فوتبال استان در جریان رقابت های فوتسال مورد بی مهری و بی احترامی قرار گرفت چه تصمیمی در مورد آن اتفاق اتخاذشد؟
حال باید منتطر ماند و دید که کمیته انضباطی چگونه به این موضوع رسیدگی می کند. آیا باز هم این اتفاق به زمان سپرده می شود تا در آستانه برگزاری مجمع انتخاباتی نارضایتی برخی ها فراهم نشود؟

خوش گرفتند حریفان سر زلف ساقی
گر فلک شان بگذارد که قراری گیرند
لسان الغیب حافظ شیرازی چه زیبا در این بیت به شرح و حال کسانی که در این جهان فانی به جاه و جلالی می رسند و ایامی چند زندگی بر مراد آنها می چرخد اشاره کرده است و این که در این موقعیت های پوشالی آنچه به دست می آورند دیر نمی پاید که سرنوشت دیگری را در قبال خود مشاهده بکنند.
اگر سند همه دنیا را دربست به نام آدمی بزنند باز در آخر و عاقبت وی نمی تواند تاثیر گذار باشد. دنیا به هیچ کس وفا نداشته است. دنیای خاکی به پیامبران و اولیاء هم وفادار نمانده است. طبیعت دنیا این است . ای کاش معنی و مفهوم آن را به خوبی درک کرده باشیم و باور کنیم که این دنیا جای ماندن نیست اگر این امر را با تمام وجود درک بکنیم  مطمئنا راه و روشی را در پیش خواهیم گرفت که به درد ما بخورد. رفتاری خواهیم کرد که مایه آبرو و عاملی برای نجات ما گردد.
ای که دانی به یقین خشت شود قالب تو
از چه بیهوده نهی خشت همی بر سر خشت
یکی از مشکلات عمده ای که جامعه ما با آن دست به گریبان است عمل نکردن به آنچه که می گوییم می باشد. حرف های زیبایی می زنیم. چهره بسیار موقر و حق به جانبی می گیریم ولی آنجا که عرصه عمل می رسد همه چیز را فراموش کرده و نفع شخصی خود را مقدم بر همه چیز می دانیم.
دنیای عجیبی است . برخی ها که قدم گذاشتن در عرصه های اجتماعی را وسیله ای برای ارضای بخشی از هواهای نفسانی و منفعت طلبی تلقی می کنند هر حرکتی را در خلاف مسیر، دشمنی با خود تلقی کرده و سعی در اتهام زدن به هر وسیله و بهانه ای می کنند. اگر به آخرت و معاد و اصل “انا لله و انا الیه…” معتقدیم باید بدانیم که بازگشت به سوی او حتمی است و نباید کاری شود که در بازگشت احساس شرمندگی کنیم . آنجا دیگر حساب و کتابی است و با جار و جنجال پرونده ای به نفع آدمی بسته نخواهد شد.
باید آن قدر شهامت باشد تا تن به واقعیت ها داده شود. مطمئنا ضرری متوجه انسان نمی شود که تا می تواند کار و تلاش را بر آن استوار سازد که تا دیر نشده با عمل و اقدم نیکو و صالح استغفار بکند و آب رفته را به جوی بازگرداند که:
عنقریب است که از ما اثری باقی نیست
شیشه بشکسته و می ریخته و ساقی و نیست
چشم بر هم بزنیم عمر تمام شده است. غفلت کردن زمینه حسرت خوردن ها در آینده را فراهم می کند. نباید طوری رفتار شود که در روز حسرت دیگر کاری از دست ما برنیاید. تا فرصتی است و توانی باقی است تلاش کنیم تا دست از غفلت و خودخواهی و حسادت و روزمرگی برداریم و در جهت جلب رضای خدا و خلق خدا گام برداریم.
خدمت به خلق بهترین عبادت  است. خوش به حال آنهایی که می توانند در این راه گام بر می دارند و همه چیز را فدای مطرح شدن ها و نقشه های منفعت طلبانه نکنند .
صدها فرشته بوسه بر آن دست می زنند
کز کار خلق، یک گره بسته واکند
هرکس هر جا هست، مهم نیست که در کجا باشد، در خانه، در مدرسه، در کارخانه، در رسانه، در دانشگاه و یا در باشگاه و ورزشگاه. هر کس به اندازه وسع و توان خودش “لا تکلف نفسا الا وسعها” مهم این است که جهت حرکت درست باشد، غفلت در کار نباشد، راه و هدف را در هیاهوی روزگار و زیر حجاب خودخواهی ها، زیاده خواهی ها و فراموشی ها گم نکنیم و خدای بزرگ را در همه حال ناظر بر اعمال و رفتار خود بدانیم.
 
 

بر اساس فیلمی که امروز در فضای مجازی منتشر شد در جریان بازی دو تیم میعاد پارس آباد و شهرداری بیله سوار داور این دیدار مورد حمله قرار گرفته است.
مشاهده چنین صحنه هایی در رقابت های فوتبال در سطح کشور تعجب آور است. دیگر آن زمان هایی که تماشاگران امکان حضور در میدان را پیدا می کردند و یا حملاتی به داوران انجام می پذیرفت گذشته است.در حال حاضر مهم ترین وظیفه دست اندرکاران برگزاری یک مسابقه فوتبال تامین امنیت است.
این که حمله از کدام طرف انجام پذیرفته و عوامل به حاشیه کشیده شدن این دیدار چه بوده بحث دیگری است .آنچه مهم است نفس عمل می باشد.چرا باید در فوتبال ما فضایی حاکم باشد که در آن فرد و یا افرادی به خود این اجازه را بدهند که در جریان بازی وارد میدان مسابقه بشوند و حمله ای را در دستور کار خود قرار بدهند.

سالم سازی میادین فوتبال و برقراری امنیت کامل در مسابقات ابتدائی ترین نیاز برای رقابت های فوتبال محسوب می شود.وقوع چنین حوادث و حتی پخش فیلم آن از طریق فضای مجازی می تواند پرونده فوتبال استان ما را با اما و اگرهای بیشتری روبرو بکند.
رخ دادن اتفاقاتی که مدت هاست بساط آنها برچیده شده است در شان ورزش،فوتبال و فوتبالی های استان نبوده و نخواهد بود.
برای ریشه کن کردن حرکت هایی از این قبیل در فوتبال استان برخورد قانونی و محکم و بدون رودربایستی از طرف کمیته انضباطی هیات استان مورد نیاز می باشد. در گذشته دیده شده که در مواردی مشابه با این اتفاق، تصمیم قاطع گرفته نشده است. وقتی بالاترین مرجع تصمیم گیرنده در فوتبال استان در یکی از شهرستان ها مورد نوازش قرار می گیرد و در ارتباط با عوامل اصلی آن حرکت تصمیمات لازم گرفته نمی شود راه برای ادامه دار شدن چنین حرکت های خجالت آور هموار می شود.
حال باید منتظر ماند و دید که اولا گزارش ناظر و داور مسابقه چگونه تنظیم خواهد شد و آیا باز هم واقعیت ها فدای مصلحت ها می شود؟ثانیا آیا کمیته انضباطی مقتدرانه وارد عمل می شود و تصمیمی قاطع بر اساس آئین نامه موجود گرفته و اعلام می کند؟ثالثا آیا عوامل دخیل در بروز این اتفاقت شناسایی و برای همیشه نسبت به مختومه شدن پرونده این قبیل حرکت های شرم آور اقدام می شود؟
جای دوری نمی رود اگر بخش اعظمی از انرژی دست اندرکاران فوتبال که این روزها صرف تبریک برای حضور در یک جلسه و یا یک کلاس آموزشی و یا اعزام یک داور و ناظر و مانور دادن در اطراف آنها می شود را در راه برنامه ریزی،تفکر و بهینه کردن شرایط لازم برای برگزاری مسابقات در شرایط قابل قبولی در نظر گرفته شود.
وقتی ساختار لازم برای برگزاری مسابقات فوتبال در سطح استان در دسترس نباشد و هر تیم را که اعلام آمادگی کند مجوز حضور در لیگ برتر داده شود و تیم ها نگرانی از بابت سقوط نداشته باشند مشاهده حوادثی از این قبیل نمی تواند دور از انتظار باشد.
امید است هیات فوتبال استان و بخصوص کمیته انضباطی آن با همان دقت،وسواس و تعصبی که در جریان رسیدگی به صلاحیت مدیریتی کاندیدا ها عمل می کرد در این ارتباط یعنی برخورد با حاشیه سازان و حادثه آفرینان رقابت های لیگ به اصطلاح برتر استان وارد عمل شده و قاطعانه برخورد نماید. انشااله.

جوانمرد کیست و جوانمردی چیست؟ جوانمردی نقطه اوج مردانگی و انسانیت است. جوانمرد به آن کسی اتلاق می شود که برای روشن شدن مجلسی خود را می سوزاند ،جوانمرد آن کسی است که دست افتاده ای بگیرد ،بر کسی ظلم و تعدی نکند و بار خود را بر خلق ننهد.
از کریم اهل بیت امام حسن مجتبی(ع) نقل است که فرمود:جوانمرد کسی است که در نگهداری دین و عمل به آن تلاش کند، در اصلاح اموال و ثروت خود همت گمارد و در رعایت حقوق طبقات مختلف پابرجا باشد.
جوانمرد به آن کسی گفته می شود که بتواند دین خود را به هوای نفس نفروشد ،دنیای زودگذر را با بهشت جاودانی و رضوان الهی عوض نکند.
همچنین نقل است که روزی معاویه در مجلسی از دومین اختر تابناک امامت و ولایت سوال می کند که مروت و جوانمردی چیست؟
امام حسن(ع)در پاسخ وی هفت ویژگی مهم برای جوانمردی بیان می فرمایند که عبارتند از حفظ دین، اصلاح کسب و کار،حسن منازعه در گفتگو، سلام کردن،نرم سخن گفتن،جلب محبت مردم و پرهیز از اموری که به انسان ارتباطی ندارد.
جوانمرد باید در استفاده از کلمات ناشایست در بحث خودداری کند و از آلوده کردن کسب و کارش به حرام دوری نماید.
اگر کسی یا ورزشکاری از چنین ویژگی هایی برخوردار نباشد و احیانا عملی از او سربزند که درست در مقابل ویژگی های ذکر شده در بالا باشد ناگفته پیداست که حضور آنها در ورزش نامانوس خواهد بود و هرگز از مقبولیت خاص برخوردار نشده و مورد اقبال عموم قرار نخواهد گرفت.
اگر در ورزش کسانی پیدا بشوند که بر مردم ستم بکنند و دروغ بگویند و چشم بر روی واقعیت ها ببندند و حقایق را فدای مصلحت ها بکنند بر او نمی توان نام ورزشکار نهاد و به وجودش افتخار کرد هرچند که عناوین زیادی را با خود یدک بکشد و قوت بازو و ستبری سینه بهتر از دیگران داشته باشد.
قدرت جسمانی بخشی از ورزش را تشکیل می دهد . اگر این ویژگی با معنویات پیوند نخورد و جنبه روحانی آن در نظر گرفته نشود ورزشکارانی به بار می آیند که در آنها نمی توان اثری از اخلاق نیکو و راز و رمز مردانگی و جوانمردی پیدا کرد.
اگر قهرمانی و ورزشکاری و یا شخصی قدرت غلبه بر هواهای نفسانی را نداشته باشد می تواند عامل به وجود آمدن فجایع غیر قابل جبرانی باشد.
اگر تمرین،تلاش،مسابقه،مبارزه،پایداری،مقاومت و شجاعت به مرز شعور و معنویت و معرفت نرسد ابتر خواهد بود.
جوانمرد و پهلوان به آن کسی گفته می شود که به رشد و بالندگی و کمال انسانی دست پیدا بکند. قهرمانی تنها در مدال گرفتن و با قدرت بودن از نظر جسمانی خلاصه نمی شود بلکه هدف و مقصود از ورزش ارتقای سطح قدرت جسمانی و پیوند آن با اخلاق و معنویت است.
ممکن است برخی ها این پیوند را فقط در حرف خلاصه کنند.به ظاهر آنچنان بگویند و ادعا بکنند آن سرش ناپیدا ولی در عمل کارهایی انجام بدهند کاملا در مقابل ویژگی های جوانمردی.به ادعاهای این قبیل افراد نباید اهمیتی قایل شد.آنها همواره تلاش خواهند کرد اوضاع را به نفع خود اداره کنند غافل از این که شیپور رسوایی شان دیر یا زود نواخته خواهد شد.