فضول باشی درحالی‌که سر و روی خود را پوشانده و ماسک بر چهره زده بود آفتابی شد. تا دیدمش گفتم حتماً کار واجبی برایش پیش‌آمده که در یک هوای سرد و با این وضعیت پوشش از خانه بیرون آمده است. او خواست که صحبت را آغاز کند ولی سرفه‌های پیوسته امانش نداد، سرفه‌های او موجبات به راه افتادن آب از کنج و گوشه‌های چشمش را فراهم کرده بود. به او گفتم: مرد مؤمن با این حال بیرون از خانه پا گذاشته‌ای چه‌کار واجبی داری که با حضور در سطح شهر هم خود و هم مخاطبانت را با خطر مواجه می‌کنی. برو استراحت کن و مایعات بخور شاید که حالت خوب گردد و امکان حرف زدن به دست آوری.
گفت: امروز وقتی صحبت‌های وزیر ورزش در جمع معاونین ورزشی ادارات کل را دیدم و شنیدم تاب تحمل از دست دادم و آمدم که به شما خبر بدهم. وزیرگفت: “مخالف آدم‌هایی هستم که ورزشی نیستند و از ورزش می‌خواهند برای رسیدن به شهرت استفاده کنند”. این آقای دنیا مالی حرف‌های قشنگ می‌زند و تا حال حرف زدنش بیشتر از عمل بوده‌است. او به یک مورد به خوبی اشاره کرده ولی گفتن کافی نیست، برادر، دستور عمل به این گفته و عقیده‌ات را صادر کن و زمینه برگشت همه کسانی را که از دیگر دستگاه‌های اجرایی به خدمت در ورزش روی خوش نشان داده‌اند فراهم کن و ورزش را به صاحبان مجموعه از بدنه ورزش و جوانان بسپار. باید بپذیریم که با حلوا گفتن دهان شیرین نخواهد شد. اگر به گفته خود ایمان داری، بسم‌الله، این گوی و این میدان. ورزش در بیشتر مناطق نیاز به پوست‌اندازی دارد. درصورتی‌که تحمیل شدگان به ورزش به جایگاه‌های خود برگردند و بر کارکنان عرصه ورزش بهای لازم داده شود ورزش حتماً با یک حرکت قابل‌قبول مواجه خواهد شد.
گفتم: فضول باشی تو را چه به این کارها. اگر قرار به رفتن باشد خواهند رفت، با گفته‌های تو نه کسی را ابقا می‌کنند و نه حکم پایان مأموریت فردی را صادر می‌نمایند. بنشین و تماشا کن، از این آمدن‌ها و رفتن‌ها زیاد دیده‌ایم ولی امیدوار باشیم که اگر اراده بر تغییر باشد کارها به افراد خبره و دارای کارنامه سپرده شود. ظلم در حق ورزش و ورزش ایران خواهد بود که برای راضی نگاه داشتن جمعی، مدیریت‌های ورزشی را هبه بکنیم و در این راه روابط را بر ضوابط ترجیح بدهیم.
گفت: مگر ما هم غیر از این حرفی زده‌ایم. هر وقت که حرف حق زدیم چه عکس‌العمل‌هایی که ندیدیم. نوچه‌های همیشه مدعی تا می‌توانستند محبت کردند و افاضه فرمودند حالا آنها در قبال سخنان وزیر چه موضعی خواهند گرفت؟ آیا بر می خیزند و با یک حرکت نسنجیده وزیر را نفوذی قلمداد خواهند کرد و یا به بیان واقعیت تن خواهند داد.
گفتم: وزیر ورزش اگر می‌خواهد در استان‌ها، ورزشی‌ها و ورزشکاران آثاری از تغییر ببینند و برخورد با انصاف و عدالت و به‌دور از هرگونه جانبداری‌ها و کج‌اندیشی‌ها را شاهد باشند بهترین کار عمل به وعده‌ها و تحقق وعده‌ها خواهد بود.
گفت: عزیز دل برادر، من می‌روم ولی هر وقت موج تغییرات در مدیریت ورزش استان‌ها به حرکت درآمد حتماً من بیمار را بی‌خبر مگذار شاید که با اقدامات وزیر روزنه‌ای برای برخورداری از حال خوش برای ورزش گشوده شود.

جامعه در دست عاشقان پست و مقام گرفتار شده‌است. خیلی سؤال‌برانگیز است که استاندار در جلسه ستاد‌ی‌های دکتر پزشکیان به گدایان پست و رزومه به دستان سرگردان بین اردبیل و تهران اشاره کرده و می‌گوید: اگر احیاناً فردی به مدیریت مجموعه‌ای بدون هماهنگی با استان حکمی بگیرد چندان کاری در استان از پیش نخواهد برد! شنیدن چنین خبرهایی از زبان بالاترین مقام اجرایی استان این سؤال را در ذهن ایجاد می‌کند که در این پست‌ها چه راز و رمزی است که عده‌ای حاضرند ده‌ها خفت را به جان بخرند ولی عنوان مدیریت به‌دست آورند! باید بر شدت بالای احساس مسئولیت در نزد کسانی که رسیدن به مقامی را مقدم بر هرچیزی می‌دانند آفرین گفت و بزرگواری و بلندی طبع و عشق به خدمت‌شان را ستود!! این‌گونه رفتار کردن سال‌هاست که در جامعه ما به یک امر عادی تبدیل شده و رایزنی، التماس و لشکرکشی برای قرار گرفتن در پشت میز مدیریت ادارات کل را به یک امر عادی تبدیل کرده‌است! حال که استاندار به ترفند برخی‌ها پی برده و بر دور زدن استان توسط سینه‌چاکان مدیریت، آگاهی یافته باید در حذف آنها و کشیدن خط قرمز بر روی نام‌شان کوچکترین تردیدی به خود راه ندهد.

فضول‌باشی کلام از کلام‌اش کنده نمی‌ شد، حرف‌اش را قطع کردم و گفتم: کسانی که برای به دست آوردن یک پست در دوران بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری مصمم شده‌اند با حرف‌های استاندار آرام نخواهند نشست و به هر ترتیبی تلاش خواهند کرد که این فرصت را از دست ندهند!

گفت: استاندار کار سختی دارد. بعد از سخنان وی عده‌ای که تحمل شنیدن این قبیل حرف‌ها و اولتیماتوم‌ها را ندارند ممکن است روی به حاشیه آورند ولی بهترین تصمیم برای استاندار در همان شروع به‌کار و آغاز تغییرات، دفع آدمک‌ها و جذب کاربلد‌هاست.

گفتم: کسانی که عاشق دیده شدن هستند دست به هر کاری می‌زنند و به‌راحتی آب خوردن حقایق را وارونه جلوه می‌دهند و آماده‌اند که آسمان را به زمین بدوزند و سیاه را سفید جلوه دهند و قیصریه‌ای را به آتش بکشند شاید که انگشتان‌شان را به یکی از مدیریت‌ها وصل نمایند.

گفت: اگر فردی لیاقت داشته باشد و در کارنامه‌اش پاک‌دستی و پاک‌چشمی ثبت‌شده باشد نیازی به این در و آن در زدن نخواهند داشت، نیازی به چادر زدن در تهران و رفت‌وآمدهای پیاپی به وزارت‌خانه‌ها و چاپلوسی و خودنمایی نخواهد بود. استاندار به‌درستی در مقابل آنها موضع‌گیری کرده‌است چراکه این حضرات بیشتر به فکر خود و دوستان‌شان بوده و دغدغه خدمت به مردم و جامعه را ندارند.

گفتم: فضول‌باشی آدم دلش می‌گیرد وقت می‌بیند کسانی که در مسئولیت‌های قبلی نمره قبولی نگرفته و کارنامه‌ای سیاه از خود بر جای گذاشته و ده‌ها اما و اگر در موردشان مطرح است باز هم سینه سپر کرده و خود را لایق تصاحب پست‌های حساس می‌دانند.

گفت: به جز حرص خوردن کار دیگری نمی‌توان کرد. ولی این را بار دیگر تکرار بکنم که استاندار و دیگر مسئولین تصمیم‌گیر حتماً بهتر از من می‌دانند کسانی که برای پست و مقام دوندگی می‌کنند از شایستگی لازم برای ارتقاء برخوردار نیستند، اگر شایسته بودند که دنبال مقام نمی‌دویدند بلکه به داشته‌ها و گذشته‌های خود و پرونده خدمت و خدمتگزاری‌شان متکی می‌شدند.

دامن ورزش را با برخی حرکت‌های نسنجیده و رفتارهای ناشی از عقده‌های درونی و قدرت‌طلبی و بلندپروازی‌های بی‌حساب و کتاب آلوده نکنیم. در قامت طرفداری از ورزش و به عشق مدیریت در آن، این عرصه را فضایی برای خودنمایی غیر ورزشی‌های همیشه مدعی و زیر آب‌زن تبدیل نکنیم. رقابت سالم در تمام عرصه‌های آن از میادین تا مجامع انتخاباتی را حاکم نماییم و با رعایت کامل قوانین از آسیب بیشتر به ساختار آن ممانعت کنیم. ورزش باید در راستای تقویت روحیه همکاری و تعامل بین افراد و گروه‌های مختلف نقش‌آفرینی کند، آن را وسیله‌ای برای تفرقه، رنجاندن و گوشه‌نشینی ورزشی‌های اصیل و کارنامه‌دار تبدیل نکنیم.

چند روزی صاحب امر و امضاء بودن در ورزش، ارزش آن را ندارد که این مقوله را از کارکرد اصلی‌اش دور بکنیم و خوبی‌ها و نقاط مثبت آن را با بدی‌ها و نقاط منفی جایگزین نماییم. فرقی نمی‌کند از وزیر ورزش تا یک کارشناس ساده هر فردی که در این وادی تلاش بکند خیانتکاری است که راندن‌اش از محیط ورزش لازم و ضروری خواهد بود.

ورزش به نوبه خود عرصه‌ای است برای ساختن و پرورش انسان‌ها. هدف ورزش چون مدرسه، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی آدم‌سازی است. وظیفه مهم و قابل‌توجه ورزش، تربیت نوجوانان و تکامل روح و جسم آن‌هاست. ورزش با قرار گرفتن در مسیر درست و اصولی‌اش می‌تواند روحیات ناب انسانی را در جسم و جان ورزشکاران تزریق بکند و آنها را از پلیدی‌ها و زشتی‌ها تا حد امکان دور نماید.

ورزش موقعی می‌تواند برای دستیابی به هدف امیدوار باشد که مسئولین و دست‌اندرکاران‌اش برای سالم‌سازی فضای آن اقدام بکنند. دروغ و دروغ‌گویی از هر شخص و در هر زمینه‌ای ورزش را از اهداف‌اش دور می‌کند، زیرآب‌زنی، پرونده‌سازی و اتهامات ناروا به افراد، قامت کشیده‌ی ورزش را خم و روزگارش را تباه می‌کند، پایمال کردن حق افراد و گروه‌ها و توجه به دوستان و آشنایان و جایگزین کردن رفاقت‌ها و باندبازی‌ها با شایسته سالاری‌ها آتش بر ساختار ورزش می‌افکند، تفسیر قوانین و مقررات و زیر پا گذاشتن اساس‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌ها به خاطر دوستان و رفقا، لرزه بر اندام خدمتگزاران می اندازد و وسیله‌ای برای راندن پیشکسوتان و بزرگان ورزش به گوشه رینگ می شود، سرپوش گذاشتن بر ضعف عملکردها و تلاش برای خاموش کردن صدای منتقدان آفتی برای توسعه و رشد ورزش تلقی می‌شود و یکدندگی و اصرار بر اجرای خواسته‌های خود و اهمیت ندادن به پیشنهادها و دل‌سوزی‌ها، وسیله‌ای برای جان گرفتن خودمحوری و غرور و تکبر می شود. در هر کجای ایران بزرگ و سرافراز که دست‌اندرکاران ورزش بر خلاف جریان آب شنا بکنند و خود و دوستان را محور تشخیص بدانند ورزش را در سراشیبی سقوط قرار می‌دهند و نسخه‌ای سراسر درد و غم و شکست و ناکامی برایش می‌پیچند.

مسئول ورزش در هر رده و در هر پستی که بوده باشد باید دغدغه‌ای جز سربلندی ورزش نداشته باشد. زمینه استفاده از همه نیروها را فراهم بکند و فضای آن را کاملاً برای تنفسی پرانرژی مساعد نماید. ورزش موقعی به موفقیت و درخشش یاران و جوانان خود امیدوار می‌شود که مسئولین‌اش یک ظاهر و صد باطن نباشند.

انسان‌های بزرگ و با وجدان همیشه برای نزدیکان و آشنایان الگویی قابل احترام هستند. یادشان در ذهن‌ها می ماند و درس‌هایی که از مکتب‌شان یاد گرفته‌اند فراموش نشدنی می شوند.

وجدان کاری را نگرشی قاطعانه و همراه با تعهد نسبت به شغل می دانند. در هر شغل و در هر مقام و در هر پستی، صاحبان وجدان کار نمونه بارزی از معرفت، گذشت، تلاش، اخلاص، صبر، استقامت و بزرگواری هستند.

وجدان کاری آمیزه‌ای از مسئولیت پذیری، تعهد، انضباط، هدفمندی و خوش‌اخلاقی است. وجود این ویژگی‌ها در یک فرد نشان از بزرگی و برخورداری از انگیزه لازم برای به انجام رساندن تمام وظایف و القاء احساس مثبت به همکاران در محیط کار و دوستان و آشنایان است و کسانی که از نزدیک با دکتر علی تیمورزاده آشنایی داشتند و یا در دانشگاه همکارش بوده‌اند و یا پای درس او نشسته و از دریای علم و ادب‌اش بهره‌ها برده‌اند بر این نکته که آن مرحوم در همه لحظات زندگی پر بار و تأثیر گذارش با رفتار و عملکرد مناسب و فراموش نشدنی‌اش درس احساس مسئولیت، وفاداری به ارزش‌ها و حفظ حریم و حقوق دیگران را می داد هم عقیده خواهند بود و چه خوشبخت بودند دانشجویانی که افتخار نشستن به پای درس او را به دست می آوردند و چه بهره‌ها بردند آنهایی که به عنوان همکار سال‌ها در مراکز آموزش‌عالی استان در کنارش بودند که تا می توانستند از بوستان ادب، علم، بزرگواری و انسانیت‌اش اندوخته‌ای پر بار و با ارزش را به دست آوردند.

دکتر علی تیمورزاده استاد و معلمی که عمر پر برکت خود را در راه تربیت دانشجویان و آینده سازان ایران اسلامی سپری کرد برخوردار از مجموعه‌ای از ویژگی‌های یک استاد خوب و تأثیر گذار بود. بیان ساده و شیوا، طرح پرسش‌های خلاق و درگیر کردن دانشجویان در مسایل، نظم و دقت در تدریس و حضور در کلاس درس و رابطه خوب و پدرانه با دانشجویان از جمله عواملی بودند که در محبوبیت و علاقه‌مندی دانشجویان به وی نقش‌آفرینی می کردند.

استفاده از زمان در انتقال داشته‌های خود به دانشجویان و تشویق و ترغیب شاگردان برای بهره‌برداری بهینه از زمان برای یادگیری یکی دیگر از ویژگی‌های ممتاز این استاد بود. آن مرحوم اجازه سپری شدن زمان کلاس درس بدون تأثیر مثبت را هرگز نمی داد و به این ترتیب بود که جمله دانشجویان و همکاران‌اش از بودن در کنار وی لذت می بردند و به معنی واقعی از حضور در کلاس درس وی بهره‌ها می گرفتند.

جامعه دانشگاهی و علمی اردبیل استادی بزرگ، معلمی سرافراز و انسانی اخلاق‌مدار را از دست داد. او یکی از چهره‌های تأثیرگذار در راه‌اندازی، استمرار و دوام رشته کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل بود. فارغ‌التحصیلان رشته کشاورزی واحد اردبیل نقش مثبت آن مرحوم در تربیت متخصصان و عشق به آینده روشن فرزندان ایران زمین را نمی توانند فراموش بکنند.

و برای نگارنده این سطور افتخار بزرگی بود که سال‌ها در کنار او و در آزمایشگاه‌های کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل درس وجدان‌کاری، احساس مسئولیت، تعهد به کار و تلاش برای تربیت نسلی دانا و توانا را آموختم. بدون شک مجموعه بزرگی چون دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل خدمات بی منت این استاد بزرگ را فراموش نخواهد کرد. روحش شاد و یادش گرامی‌باد.

وزیر ورزش و جوانان برای‌اینکه در اجرای برنامه‌های موردنظر موفق عمل نماید و برای ورزش و جامعه ورزش مثمرثمر باشد جز باور این امر که بر سر مردم نمی‌توان کلاه گذاشت چاره‌ای ندارد.
او باید به مدیران خود و به‌خصوص مدیرانی که در سطح استان‌ها در عرصه ورزش و جوانان مسئولیت دارند بقبولاند که با تمام وجود در قوه فهم و تشخیص مردم شک‌وتردیدی نداشته باشند.
یکی از دلایل عمده‌ای که مدیران در انجام وظیفه موفق نمی‌شوند و به‌جای متن بیشتر به حاشیه‌ها پرداخته و به‌طور جدی در مسیر خدمت صادقانه و خالصانه گام برنمی‌دارند عدم باور به فهم و درک مردم و تشخیص به‌موقع رویدادهاست.
مسئولینی که دل در گروی مسئولیت و تکیه زدن بر صندلی مدیریت داشته‌اند دل‌بسته روزمرگی می‌شوند و با پناه بردن به دامن برخی از آمارها و چندین پست فضای مجازی و ردیف کردن مشتی ارقام فکر می‌کنند که می‌توانند سالها در عرصه قدرت بمانند و یکه تازی بکنند و از موضع سختگیرانه و دشمن تراشی، قدمی عقب‌نشینی ننمایند.
در همه امور جامعه و به‌خصوص در ورزش هر فرد که در یک جایگاه قرار می‌گیرد و مسئولیتی را عهده‌دار می‌شود اگر خواهان حفظ آبروی خود در نزد مردم و خداوند مردم ‌باشد باید در همه کارهایش صداقت را در دستور کار قرار دهد و به‌جای دوری کردن از مردم و دل بستن به دوستان و یاران حلقه‌اش با مردم و ورزشی‌ها روراست باشد و به معنی اخص و جانانه به خدمت صادقانه، مخلصانه و بی‌ریا روی آورد.
مردم بهترین قاضی بوده و قادر به ارزیابی مناسب عملکرد مدیران و دست‌اندرکاران ورزش می‌باشند. با کارهای نمایشی، عکس‌های رنگی، مصاحبه‌های گوناگون، راه رفتن برروی اعصاب برخی‌ها و میدان دادن به بعضی از عناصر نمی‌توان ادعای سرافرازی و سربلندی کرد.
مدیران و مسئولان عرصه ورزش وقتی قادر به کسب موفقیت و جلب رضایت جامعه خواهند بود که از زبان‌بازی، خودنمایی، ریاکاری و باندبازی بپرهیزند و از حذف ورزشی‌ها و میدان دادن به غیر ورزشی‌ها و پایمال کردن حق مو سپید کرده‌های ورزش جداً خودداری نمایند.
برای ورزش هیچ خطری بالاتر از سپردن امور آن به غیر ورزشی‌ها و غریبه‌های ناشناخته نیست. در هر نقطه‌ای از کشور و در هر منطقه‌ای که جولان غریبه‌ها در ورزش بیشتر به چشم آید انتظار موفقیت، پیشرفت و رسیدن به قله‌های افتخار سرابی بیش نخواهد بود.
مردم آن‌چنان بر امور ورزش تسلط دارند که به‌آسانی می‌توانند مدیران باتدبیر و کارآمد را از شعاردهندگان عاشق نمایش و رنگ‌آمیزی تشخیص بدهند و اسیر تبلیغات و شوهای تبلیغی نشوند.
همه امیدوارند که جمله ادعاها و وعده‌های وزیر ورزش عملی گردد، ورزش کشور شکوفا بشود، سکوهای بیشتری به تسخیر دلاورمردان ایران زمین ‌بیاید، روح جوانمردی و مردانگی در فضای ورزش خودنمایی بکند و مدیران تحمیلی و غریبه‌های ناآشنا با مدیریت در این فضا خداحافظی بکنند. همه امیدوارند که در ورزش وحدت و یکدلی، احترام متقابل، پاسخگو بودن در قبال مردم و جامعه رونق پیدا بکند و بساط دلخوری‌ها، تهدیدها، بی‌حرمتی‌ها و شکایت و شکایت‌بازی‌ها برای همیشه جمع و به فراموشی سپرده شود.

همین چند ماه پیش بود که ورزش و فوتبال ما با یکی از بزرگان خوشنام و با مرام وداع کرد. مرحوم حاج نادر کهنمی یار دیرین و وفادار فوتبال اردبیل که در عین ناباوری جان به جان‌آفرین تسلیم کرد و در خانه ابدی‌اش آرام گرفت.

مراسم تشییع، تدفین و ترحیم آن مرحوم به طرز باشکوه و با حضور قابل توجه اهالی ورزش و اقشار مختلف مردم مواجه شد تا اصل مهمی که آن مرحوم در طول دوران حیات رعایت می‌کرد به چشم آید.

مرحوم نادر کهنمی ورزشکاری با اخلاق و فوتبالیستی بامرام بود که مردمداری را سرلوحه کارش قرارداده بود. آنهایی که از نزدیک با وی آشنا بودند همگی از اخلاق نیکو و تلاشش برای حل مشکلات جامعه ورزش و خدمت به فوتبال و جوانان سخن می‌گویند و بر تأثیر مثبت آن مرحوم در رونق بخشیدن به بازار ورزش و دفاع از حقانیت فوتبال منطقه تأکید می‌کنند.

برخورد مناسب جامعه با فقدان مرد بزرگی چون نادر کهنمی برای فعالان عرصه فوتبال و جوانان عاشق این رشته پرطرفدار پیام خاصی داشت. این‌که یک ورزشکار و یک فوتبالیست هر چقدر هم که در جاده پیشرفت قدم بردارد و در جامعه به سمت معروفیت برود و برای خودش اسم و نامی دست‌وپا بکند باید به همان اندازه بر تواضع، اخلاق‌مداری، انسانیت و مردم‌داری‌اش افزوده شود.

یک فوتبالیست و یک فعال عرصه فوتبال موقعی می‌تواند در بین مردم و هواداران از جایگاه مطلوبی برخوردار باشد که هیچ‌وقت خود را از مردم جدا نداند و اسیر هوس، غرور، خودمحوری و تکبر نشود.

یک مربی و یک آگاه دنیای فوتبال زمانی موفق است که خیر و صلاح همه را بداند، رقابت را در معنای اصلی‌اش بپذیرد و برای رسیدن به خواست و هدف در تخریب و هتک حرمت دیگران اقدام ننماید.

برای یک فوتبالی تمام‌عیار، گسترش اخلاق ورزشی و حفظ حریم بزرگان و دوستان در عین یک رقابت سالم برای دست یافتن به پیروزی و موفقیت، همواره باید در دستور کار قرار بگیرد و فارغ از هرگونه مسائل حاشیه‌ای و پایمال کردن حقوق دیگران و به دور از هرگونه مسائل حاشیه‌ای و در تلاش برای رسیدن به موفقیت از تخریب و پایمال کردن حقوق دیگران خودداری نماید.

زندگی مرحوم نادر کهنمی‌ها باید مورد توجه جوانان و مربیان فعال در عرصه فوتبال قرار گیرد تا با تمام وجود از پراکنده شدن تخم نفاق در فضای فوتبال و ایجاد اختلاف و دو دستگی بین آنها ممانعت نمایند. فوتبال اردبیل نیاز به یک‌رنگی، صداقت، تحمل یکدیگر و کوتاه کردن دست تفرقه‌افکنان و خود پندارهای همیشه مدعی و آتش بیاران معرکه دارد.

زمانی‌که قدرت حاج نوری رئیس هیئت کشتی استان اعلام کرد که پاداش نقدی کشتی‌گیران و مربیانی که در رقابت‌های قهرمانی کشور و بین‌المللی صاحب عنوان و مقام می‌شوند بلافاصله بعد از بازگشت از مسابقات اهدا می‌گردد اکثراً با شک‌وتردید به این وعده نگاه کردند.

در ورزش اردبیل تاکنون چنین وعده‌ای داده نشده بود. اصلاً بحث تقدیر و قدردانی از ورزشکاران مدال‌آور در ورزش استان یک داستان طولانی دارد. برای یک هدیه، ورزشکار ماه‌ها باید دوندگی بکند و پشت درب این مسئول و آن مقام منتظر بماند و اگر خیلی شانس داشته باشد بعد از مدت‌ها شاید چشمش به یک هدیه‌ای روشن گردد.

بارها وعده داده شد که می‌خواهند بحث هدیه قهرمانان را در یک چارچوب مشخص مصوب بکنند ولی آن‌چه که تاکنون از این بابت نصیب قهرمانان شده‌ بیشتر وعده و شعار بوده‌است.

البته باید از مدیرانی که در مقاطعی با اصرار و تلاش دوچندان مراسم تجلیل از قهرمانان را برگزار کرده‌اند به نیکی یاد شود ولی این مراسم موقعی می‌تواند دلچسب باشد که در یک زمان معین و تعریف‌شده انجام شود که متأسفانه تاکنون چنین نشده است.

تجلیل از قهرمانان، بیشتر در دوره مدیریت مدیرانی انجام‌شده که ورزشکار و از خانواده ورزش بوده‌اند. آنها که خود زجر کشیده ورزش می‌باشند به‌خوبی زحمات و رنج قهرمانان در رسیدن به سکوی قهرمانی را احساس می‌کنند و بحث راه‌اندازی بساط تجلیل را برای خود وظیفه‌ای بس مهم تلقی می‌کنند اما زمانی‌که اداره امور ورزش را عزیزانی خارج از مجموعه برعهده گرفته‌اند برپایی این قبیل مراسم با فاصله زمانی زیاد انجام پذیرفته است.

قدرت حاج نوری به‌عنوان رئیس هیئت کشتی استان برای ایجاد انگیزه در بین قهرمانان و مربیان و ارج نهادن به زحمات طاقت‌فرسای آنها آیین‌نامه تجلیل از قهرمانان و مربیان را تدوین و ابلاغ کرد. اقدام به‌موقع وی بعد از افتخارآفرینی کشتی‌گیران، برگ جدیدی را در بحث بازگرداندن اعتماد بین اعضای خانواده کشتی و دست‌اندرکاران امر باز کرد.

وفا به عهد قدرت حاج نوری برای جامعه ورزش و کشتی از اهمیت بسیاری برخوردار بود. از آن روزی که اجرای آیین‌نامه تجلیل اعلام شد تا به امروز در کوتاهترین زمان ممکن بعد از بازگشت قهرمانان و مربیان به اردبیل هدایای خود را دریافت کرده‌اند.

هیئت کشتی استان در ارتباط با تجلیل از افتخارآفرینان در حد توان گام‌هایی برداشته‌است که می‌تواند عاملی بسیار مهم در ایجاد انگیزه در بین جوانان و مربیان برای تلاش بیشتر و رسیدن به روزهای اوج و افتخار آفرینی باشد.

جامعه ما از حرف‌های بدون پشتوانه آسیب‌های زیادی دیده است. در ورزش نیز در مقاطعی حرف بیشتر از عمل به چشم خورده ولی باید بپذیریم آنچه که می‌تواند حرکت‌آفرین باشد عمل است و بی‌دلیل نیست که در مکتب ما براین‌که باید علم با حرکت و شور و وعده با عمل همراه باشد تأکید بیشتری شده و عالم بی‌عمل با نکوهش شدید مواجه شده‌است.

کشتی ورزش اول استان بوده و هر اقدام و حرکت مثبتی در جهت کمک به اعتلای آن باید مورد حمایت و پشتیبانی قرار گیرد. رفتار قدرت حاج نوری و هیئت کشتی استان در قبال مدال‌آوران باید الگویی برای دیگر هیئت‌های ورزشی باشد. در ایامی که مسئولین ورزش و دست‌اندرکاران استان، شهر، شورا و شهردار به این امر بهایی ندهند نباید دست روی دست گذاشت چرا که ورزش و هواداران آن از هیئت‌ها و ورزشکاران  انتظار درخشش در میادین مختلف را دارند بنابراین برای تحرک بخشیدن هر چه بیشتر به حرکت رو به جلوی قهرمانان باید فکر اساسی شود و در این راه تلاش دوچندان به عمل آید.

قدرت حاج نوری پس‌از کسب عنوان نایب قهرمانی کشتی فرنگی نونهالان کشور توسط محمد آد‌شیرین، وی را به ‌همراه مربی زحمتکش شهرام سمیعی مورد تجلیل قرار داد و هدایای نقدی آنها را تقدیم کرد.

امید می‌رود تجلیل از قهرمانان و ورزشکاران افتخارآفرین در استان ما به یک فرهنگ تبدیل شود و همه مسئولین از استاندار و شهردار و شورا تا دیگر مدیران دستگاه‌های اجرایی این کار را جزء وظایف همیشگی خود به حساب آورند. ان‌شاءالله.

در ششمین روز از آخرین ماه پاییز ۱۴۰۳ تیم شهرداری اولین بازی خود در رقابت‌های فوتبال لیگ دسته چهارم کشور در فصل ۱۴۰۴-۱۴۰۳ را در ورزشگاه تختی اردبیل برگزار می‌کند.

چند روزی است که در فضای مجازی علاقه‌مندان به فوتبال و تیم شهرداری از تماشاگران برای حضور در ورزشگاه و تشویق این تیم دعوت می‌کنند. تنی چند از بازیکنان نامی و محبوب تیم شهرداری چون حمید طاهری‌فرد و موسی شهبازی نیز در صفحات شخصی خود از تماشاگران درخواست کرده‌اند که حتماً در ورزشگاه تختی حضور پیدا بکنند و برای تک‌تک بازیکنان و کادر فنی قوت قلب باشند.

شهرداری همان تیمی است که در مقطعی از دوران فعالیت خود بیش‌از 13 هزار تماشاگر را جذب ورزشگاه کرده است. متأسفانه اتفاقات مختلف دست‌به‌دست هم دادند تا این تیم سقوط وحشتناکی در لیگ فوتبال کشور را تجربه کند و این فصل مجبور بشود در لیگ دسته ۴ فعالیت نماید. ولی شهرداری برای تماشاگران خونگرم اردبیلی همان تیم باسابقه، دوست‌داشتنی، باوقار و شناسنامه فوتبال اردبیل است. مسلماً تماشاگران در طول فصل از آن حمایت خواهند کرد. حضور از اولین مسابقه و اعلام حمایت همه‌جانبه با صدایی بلند می‌تواند برای تیم مایه دلگرمی و برای بازیکنان باتجربه و جوان قوت قلب به حساب آید.

تأکید بر حضور هرچه بیشتر تماشاگران در دیدارهای خانگی می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. تیم شهرداری با تماشاگران فوتبال اردبیل پیوند دیرینه‌ای دارد. علاقه‌مندان به فوتبال تعصب خاصی به تیم شهرداری دارند و به نوعی مجموعه باشگاه را خانه و سرای ورزشی خود به حساب می‌آورند. حساب همه‌ی کسانی که سال‌ها برای فوتبال شهرداری دلسوزی کرده و حمایت از آن را وظیفه خود دانسته‌اند از کسانی که یک شبه در این مجموعه قد علم کرده و با یک حکم چند سطری برای فرمان دادن به مقام رسیده‌اند جداست. صاحب اصلی باشگاه شهرداری و تیم فوتبال آن، تماشاگران و علاقه‌مندان می‌باشند و روی این اصل حضور گسترده آنها در ورزشگاه و در حمایت از تیم می‌تواند پیام‌های خاصی به مسئولین باشگاه و مجموعه شهرداری و شورا داشته باشد.

تماشاگران اردبیلی نقش مهمی در حرکت رو به جلوی تیم در مقاطع مختلف فعالیت آن داشته‌اند و حضورشان همواره جذابیت دیدارهای تیم و حاکمیت هیجان در فضای ورزشگاه تختی را به دنبال داشته است.

حضور تماشاگران از اولین روز رقابت‌ها در ورزشگاه در بالا رفتن انگیزه بازیکنان و تلاش‌شان برای ارائه یک بازی زیبا و در آغوش کشیدن پیروزی مؤثر است. تماشاگران قادرند با اقدام مناسب و مساعد کردن فضای ورزشگاه، یاران تیم  را در پیمودن مسیر موفقیت همراهی نمایند.

تماشاگران با حمایت درست و اصولی از نمایندگان فوتبال اردبیل و به‌خصوص تیم شهرداری بخشی از هویت اجتماعی خود را در معرض دید همگان قرار می‌دهند. رفتار مناسب، حمایت اصولی و به‌جا آوردن رسم میهمان‌نوازی، تماشاگران فوتبال اردبیل را در زمره بهترین تماشاگران فوتبال کشور قرار داده است.

و درنهایت تماشاگران اردبیل با حضور گرم در ورزشگاه و حمایت همه‌جانبه از تیم شهرداری می‌توانند تأثیرات بسیار مثبتی در جامعه داشته باشند و برای رشد و توسعه ورزش و فوتبال و استقبال خانواده‌ها از ورزش پرتماشاگر و محبوبی چون فوتبال مؤثر باشند.

از خدای مهربان که پنهان نیست چرا از شما بنده‌های با معرفت پنهان باشد، برخی از حضرات که دل‌بسته مقام‌آندو عاشق امرونهی، این روزها بدجوری در تکاپو هستند. آن‌هایی که در قدرت‌اند و قدرت دل کندن از آن ندارند فیلم‌های تازه بازی می‌کنند تا شاید بتوانند روشی برای هموار کردن راه ماندن پیدا بکنند. بعضی از آقایانی که در رنگ عوض کردن استادند و بی‌بدیل، منتظرند دستمزد رنگ عوض کردن‌شان در انتخابات ریاست‌جمهوری را به دست آورند. عده‌ای هم تازه یادشان داده‌اند که باید دو یا سه‌تا آمپول خودنمایی تزریق بکنند و در مراسم و نشست‌ها سینه سپر نمایند و خودشان را ازنظر بدنی آماده و از جهت سیاسی پیشرو و ازنظر جایگاه در بین مسئولین ایده‌آل معرفی کنند غافل از این‌که تقلید کردن می‌تواند فراموشی خیلی از رفتارها و درنهایت شرمندگی و درماندگی را به‌دنبال داشته باشد. خلاصه این تغییر مدیریتی در استان در ارتباط با شناخت بیشتر از افراد وسیله مطمئنی است چرا که به‌راحتی می‌توان افراد صادق و با مرام را از افراد فرصت‌طلب و دغل‌باز شناسایی کرد.

گفتم: فضول باشی چرا دست از سر عده‌ای که ماهیت‌شان برای اکثریت روشن است دست برنمی‌داری؟ عینک زدن، قیافه گرفتن و هر روز برای مطرح شدن دروغی سرهم کردن چاره کار نمی‌تواند باشد. انسان‌های صادق هیچ‌وقت مرام و انسانیت و وفاداری را فدای یکی دو روز بیشتر ماندن در قدرت و پست نمی‌کنند.

فضول باشی به میان حرف من پرید و گفت: کسانی که هم شنا بلدند و هم آب دارند و هم شناگران قابلی هستند و در زیرآبی رفتن هم ید‌طولانی و سابقه‌ای درخشان دارند مروج بی‌اعتمادی در جامعه و عاملی برای تفرقه و گلایه‌ها و سوء تفاهمات هستند. نقاب تزویر و ریا و تظاهر و نفاق از چهره آنها باید کنار زده شود و در روشن شدن ماهیت کثیف‌شان لحظه‌ای درنگ نگردد. البته آویزان شدن از برخی چهره‌ها و دروغ گفتن و تهمت زدن شگرد آن‌ها محسوب می‌شود در هر حال کسانی که مسئولیتی دارند و دستی در انتصابات و سپردن مسئولیت‌ها، باید مواظبت از این قبیل افراد که نمک خوردن و شکستن نمکدان عادت همیشگی‌شان است را مورد توجه قرار بدهند.

گفتم: تو هم بیکاری، برای خودت دردسر درست نکن. تو هم مانند کسانی که با یک مطلب در فضای مجازی و یا ادعای مطالبه‌گری به‌دنبال مقام و کسب موقعیت و یا به‌دست آوردن امکانات هستند به فکر خودت باش و به یک قلم‌به‌دست نون تبدیل شو تا نان تو در روغن و حساب بانکی‌ات همیشه سرشار از اعداد خوشحال کن باشد

گفت: زیاد هم بد نمی‌گویی ولی معتقدم بساط مدیریت کسانی که به‌جز خود و دوستان و یاران و یا حتی دایی و خاله‌زاده زیرآب‌زنی یاد داده و جهت حمایت تمام قد از آن‌ها پروژه‌ها داده‌اند و پست‌ها پیشکش کردند برای همیشه برچیده شود و فضایی برای ابراز وجود به این افراد خطرناک و چندچهره داده نشود.

تیم فوتبال شهرداری به نمایندگی از فوتبال استان و شهرستان اردبیل در رقابت‌های لیگ دسته چهارم به میدان می‌رود تا بار دیگر توانایی‌های بخشی از سرمایه‌های فوتبال این منطقه را در رقابت با نمایندگان دیگر استان‌ها به نمایش بگذارد.

شهرداری فصل گذشته سهمیه استان در لیگ دسته سه را حفظ کرد و امسال قرار بود در مرحله اول لیگ سه حضور داشته باشد ولی تصمیم فدراسیون مبنی‌بر راه‌اندازی لیگ دسته چهار و قرار گرفتن تیم‌های مرحله اول لیگ سه فصل گذشته در این دسته، تیم باسابقه اردبیل را دسته چهارمی کرد.

آیا بضاعت و توانایی فوتبال شهرستان اردبیل با در نظر گرفتن همه فاکتورها در حدی است که بزرگ‌ترین تیم منطقه در لیگ دسته چهار حضور داشته باشد؟ باشگاهی‌ که در زمان‌های نه‌چندان دور از دسته دو به یک صعود کرد و دو فصل در لیگ یک کوره فوتبال منطقه را گرم نمود و شور و شوق را به سکوهای ورزشگاه پیر اردبیل به ارمغان آورد امروز مجبور است در لیگ دسته چهارم رقابت کند و دوستان و طرفداران‌اش دست به دعا بردارند که از این مرحله با موفقیت عبور بکند تا به این وسیله امیدواری برای گام نهادن در مسیر رسیدن به نقطه‌های ایده‌آل بیشتر و بیشتر شود.

شهرداری شناسنامه فوتبال اردبیل است. درحال‌حاضر هیچ تیم باشگاهی به قدمت شهرداری در فعالیت‌های فوتبالی اردبیل وجود ندارد.

تشکیل تیم شهرداری به سال ۱۳۶۰ برمی‌گردد. سالی که به همت تنی چند از علاقه‌مندان فوتبال در کوچه علی فعالیت تیم فوتبالی رقم زده‌ شد که امروز بعد از گذشت بیش‌از ۴۰ سال به شناسنامه فوتبال اردبیل تبدیل شده‌است. حمایت و پشتیبانی همه‌جانبه از این تیم برای همه‌ی کسانی که ادعای پیشرفت و توسعه فوتبال منطقه را دارند و هوادار و طرفدار سربلندی و سرافرازی فوتبال شهرستان اردبیل هستند واجب و ضروری است.

در این مقطع حساس که دوره‌ای برای اثبات شایستگی و توانایی‌هاست ممکن است انتقادات و نقدهایی برای تیم و تشکیلات آن داشته باشیم ولی در آستانه مسابقات، مطرح شدن آن‌ها خود به نوعی تضعیف تیم و برهم زدن فضای آرامش آن محسوب می‌شود. دوستداران واقعی فوتبال این روزها وظیفه‌ای جز حمایت و تقویت نقاط مثبت مجموعه ندارند. فرصت برای طرح مشکلات و گلایه‌ها بسیار زیاد است و می‌توان بعد از پایان رقابت‌ها و صعود به دسته سوم نشست و در بحث‌های کارشناسی و دلسوزانه برای تیم و موفقیت‌های آن در آینده ارائه طریق نمود.

شهرداری تاریخی از ۴۰ سال قبل فوتبال اردبیل را در دل خود دارد. فوتبال این منطقه را در بین باشگاه‌ها در سطح کشور با نام شهرداری می‌شناسند. شهرداری باتوجه به سابقه و پیشینه در میان دوستداران ورزش منطقه جای خاصی برای خود تدارک دیده است. مردم و ورزشی‌های منطقه خود را جزئی از این مجموعه به حساب می‌آورند و علت این‌که در برخی از موارد از تیم شهرداری با عنوان تیم مردمی یاد می‌شود علتی جز تعلق خاطر مردم و فوتبالی‌ها به این تیم نداشته و ندارد.

تیم شهرداری نماینده تاریخ فوتبال و ورزش اردبیل است و بدون شک حمایت از آن به تقویت هویت ورزش و فوتبال منطقه کمک خواهد کرد.

نقش شهرداری در توسعه ورزش

شور و شوقی که حضور تیم فوتبال شهرداری در فصول 94-93 و 94-95 در ورزش منطقه ایجاد کرده بود حتماً در یاد و خاطره علاقه‌مندان به فوتبال مانده است. صحنه‌های زیبایی که نزدیک به ۱۵ هزار تماشاگر در ورزشگاه تختی اردبیل خلق می کردند نقطه عطفی در سرگذشت و تاریخ فوتبال منطقه می‌باشد. همین حمایت‌ها و استقبال‌ها خود عاملی برای ایجاد انگیزه در بین جوانان و نوجوانان برای روی آوردن به ورزش و کمک برای استقبال خانواده‌ها از فعالیت فرزندان‌شان در عرصه ورزش می باشد.رونق فوتبال در منطقه می تواند در توسعه گردشگری ورزشی به معنای واقعی و کمک به رشد اقتصاد محلی و ایجاد فرصت‌های شغلی نقش آفرینی نماید.

اوقات فراغت

فعالیت تیمی باسابقه و برخوردار از اقبال مردمی در پر کردن اوقات فراغت و جذب جوانان و نوجوانان به محیط سالمی چون ورزشگاه‌ها مؤثر است. تماشای بازی‌های حساس و مهم همیشه برای نسل جوان هیجان‌انگیز می‌باشد از طرف دیگر انجام رقابت‌ها و حمایت و حضور علاقه‌مندان، عاملی برای برقراری ارتباطات اجتماعی و فرصتی برای تجدید دیدار کسانی است که سال‌ها عمری در فوتبال و ورزش گذرانده‌اند.

غرور و شادمانی

شور و شوق و غروری که پیروزی‌ها و موفقیت‌های ورزشی و تیم‌های فوتبال به هواداران خود ارزانی می‌دارند مهم و در افزایش میزان اعتماد جامعه فوتبال مؤثر می‌باشد. هر پیروزی و هر موفقیت، جوانان را در پذیرش وجود استعدادها و توانایی‌ها و تشویق به تلاش در برخورد با مشکلات و ایجاد انگیزه برای مبارزه با نابسامانی‌ها در راه رسیدن به هدف تشویق و ترغیب می‌کند.

فوتبال شهرداری توان جذب تعدادی از علاقه‌مندان به فوتبال و پر کردن سکوهای ورزشگاه تختی را دارد. کاری که می‌تواند برای جوانان ما در صحه گذاشتن به توانایی‌هایشان و اعتماد به لیاقت و کارآیی‌شان مؤثر باشد.

تقویت اتحاد

حضور یک تیم از منطقه در رقابت‌های لیگ، عاملی برای یکدلی و اتحاد تماشاگران و هواداران فوتبال محسوب می‌شود. شهرداری قادر است با کسب نتایج مطلوب، همه هواداران فوتبال را در زیر یک پرچم به‌نام تیم شهرداری جمع بکند و آن‌ها را برای پشتیبانی از تیمی که هویت فوتبال منطقه است مصمم و با اراده نماید. اگر شهرداری از همان هفته اول، قدرت خود را به رخ حریفان بکشد دوستداران فوتبال بدون توجه به تعلقات رنگی می‌آیند تا شهرداری را حمایت بکنند، می‌آیند و جلوه‌های زیبایی از وحدت و یک‌رنگی به نمایش می‌گذارند و همه دست در دست یکدیگر و یک‌صدا تیمی را تشویق می‌کنند که بخش مهمی از تاریخ فوتبال منطقه است.

فوتبال در خانواده‌ها

در سال‌های ۹۳ و ۹۴ و ۹۵ فوتبال آن‌چنان تأثیری داشت که اکثراً در جمع خانوادگی صحبت از تیم شهرداری، مسابقات و حریفان آن بود. به عبارتی دیگر با کمک شهرداری، فوتبال در خانواده‌ها و در بحث‌های جمعی و نشست‌های خانوادگی راه پیدا کرده به‌طوری‌که در اکثر محافل به بخشی از مسائل قابل‌طرح تبدیل شده بود. شهرداری می‌تواند با یک برنامه‌ریزی مناسب به‌مرور این نقش مهم را دوباره احیا نماید و فوتبال را به جمع خانواده‌های اردبیلی ببرد و حال‌وهوای خاصی به فضای خانوادگی و ورزش شهرستان ببخشد.

وظیفه مسئولین

وظیفه مسئولین استان و شهر در قبال این‌همه تأثیر مثبت ورزش و فوتبال بر روابط اجتماعی و فضای فرهنگی منطقه چیست؟ آیا باید بنشینند و تماشا بکنند و خدای ناکرده در برخی مواقع اگر از دست‌شان برمی‌آید در روند حرکت رو به جلو آن سنگ‌اندازی نمایند؟ نمونه عدم حمایت مسئولین و نتایج ناشی از آن بی‌توجهی را در سال‌های ۹۴ و ۹۵ و ۹۶ به‌وضوح دیده‌ایم. این‌بار همه باید به اندازه‌ای که امکانات اجازه می‌دهد و مقررات یاری‌شان می‌کند به حمایت از تیم شهرداری و فوتبال اردبیل همت کنند. برای علاقه‌مندان به فوتبال دیگر قابل‌قبول نیست که چون سال‌های یادشده مسئولین درجه اول شهر، در بازی‌های تیم به ورزشگاه بیایند و در جایگاه قیافه دوستدار فوتبال بگیرند ولی در عمل قدمی در راه کاستن از مشکلات و آلام تیم برندارند. اگر خواهان جامعه‌ای با نشاط، سالم، با روحیه و باانگیزه هستیم مجبوریم که از ورزش و ورزشی‌ها حمایت ‌بکنیم و دراین‌میان بدون شک فوتبال و تیم شهرداری ضروری است که از جایگاه خاصی بهره‌مند باشد.

تعلق شهرداری

شهرداری در اصل نه تعلق به سازمان ورزشی و نه تعلق به شورا و شهرداری دارد. این مجموعه و این تیم از آن فوتبال و فوتبالی‌های اردبیل می‌باشد. تیم مال کسانی است که سال‌ها با خاطرات آن زندگی کرده و برایش دلسوزی نموده‌اند، تیم متعلق به آن‌هایی است که با موفقیت‌اش سرود پیروزی سر داده و با شکست‌هایش زانوی غم در بغل گرفته و اشک ریخته‌اند و درنهایت سند مالکیت این تیم به‌نام فوتبال و ورزش اردبیل است و روی این‌اصل همه کسانی که دستی در آتش دارند و علاقه‌مند به فوتبال‌اند در این فرصت کوتاه باید همه گلایه‌ها و سوء تفاهمات و احیاناً دلخوری‌ها را فراموش بکنند و نسبت‌به حمایت از مجموعه مدیریتی، بازیکنان و کادر فنی و سرپرستی تیم اقدام نمایند تا ان‌شاءالله بعد از بازی‌ها در فرصت مناسب تلاش‌ها برای طرح مشکلات و ارائه راهکارها برای موفقیت هرچه بیشتر استوار گردد. ان‌شاءالله.