در دهه ۶۰ در روزهایی که حال فوتبال اردبیل خوب بود با نزدیک شدن به ایام عید نوروز تحرک خاصی در فوتبال منطقه مشاهده می‌شد. در آن ایام، فوتبال اردبیل به معنی اخص کلمه حال خوبی داشت، از روابط صمیمانه، اتحاد و وحدت همه‌جانبه، از رفاقت‌ها، ازصداقت و درستی‌ها و حفظ حرمت‌ها گرفته تا فوتبالی با کیفیت، رقابت‌های پرشور، تماشاگران متعصب و علاقه‌مندان با نشاط، فوتبال اردبیل را در سطح منطقه به رقیبی با شخصیت و قابل اتکا تبدیل کرده بود.
هواداران در آن دهه با فوتبال زندگی می‌کردند. ورزشگاهی با زمین خاکی و اندک سکوی تماشاگران برای آن‌ها برتر از ویمبلی لندن بود. اوقات فراغت خود را با فراغ‌بال در آن می‌گذراندند و از تماشای بازی فوتبالی‌های اردبیل بالاترین لذت‌ها را می‌بردند.
در آن روزگاران در بین اهالی فوتبال تضادی میان افکار و الفاظ و اعمال افراد مشاهده نمی‌شد و این یعنی صداقت و به‌درستی که صداقت چون الماس درخشنده‌ای همه فوتبالی‌ها را به سوی خود جذب می‌کرد و اثرات آن در رفتار و گفتار و در برخورد با دیگران کاملاً چهره خود را نشان می‌داد .
فوتبال دهه ۶۰ اردبیل عرصه‌ای برای اثبات توانایی جوانان، همکاری ارگان‌ها، تعصب مدیران، بی‌طرفی دست‌اندرکاران، یکدلی مسئولان، حرف‌شنوی ورزشکاران و درنهایت دنیایی از خوبی‌ها و یک‌رنگی‌ها و محبت‌ها بود.
این روزها صحبت از اقتدار و وقار و عیار فوتبال دهه ۶۰ در محضر برخی‌ها گناه نابخشودنی به شمار می‌رود. به‌طورکلی با خود دهه شصتی‌ها مشکلی ندارند ولی از بیان واقعیت‌های فوتبال آن دوران سخت برآشفته می‌شوند و گاهی عنان اختیار از دست داده و جام فلق را با مرحله اول لیگ دسته ۳ و مناطق مقایسه می‌کنند.
غلط یا درست، همان بهتر که ما ها با خاطرات روزهای خوب فوتبال روزگار بگذرانیم و عده‌ای هم برای بزرگ‌نمایی فوتبال روزهای اخیر و بزرگ و بزرگ جلوه دادن آن تلاش بکنند.
از اصل مطلب دور نیفتیم. در روزهای منتهی به عید نوروز، فوتبال اردبیل با پشت‌سر گذاشتن فصل سرما برای حضور در دو رویداد بزرگ فعالیت خود را آغاز می‌کرد؛ جام عقاب اردبیل و جام آزمایش قائمشهر.
جام عقاب
یاد و خاطره مرد بزرگ فوتبال و زحمتکش صادق فوتبال اردبیل مرحوم هوشنگ چمن‌آرا در تاریخ ورزش این دیار ماندگار است. چه مردان بزرگی بودند که صادقانه و بی‌منت برای فوتبال عرق می‌ریختند و بی‌ریا و به‌دور از هر گونه خودنمایی‌ها و خودمحوری‌ها، عاشقانه تلاش می‌کردند و برای پیشرفت ورزش و فوتبال از هیچ کوششی دریغ نمی‌نمودند.
هوشنگ چمن‌آرا و جام عقاب محوری برای زنده بودن فوتبال و ایجاد شور و نشاط اجتماعی بود. در زمین عقاب در انتهای خیابان شهید مدنی و در کنار گلزار بهشت فاطمه در تعطیلات نوروز غلغله‌ای بر پا می‌شد. در زمین خاکی پر از سنگ، رقابت‌های جام عقاب نفسی تازه به کالبد فوتبال اردبیل می‌دمید و مرحوم هوشنگ چمن‌آرا و دوستان‌شان در تیم عقاب، مقتدرانه این بازی‌ها را مدیریت می‌کردند و به پایان می‌رساندند. جام عقاب، جام خوبی‌ها، جام رقابت‌های سالم، جام آماده‌سازی تیم‌ها، جام نشان‌دهنده سرمایه فوتبال اردبیل، جام محبت‌ها و همکاری‌ها و جام معرفی استعدادهای جوانان و آینده‌سازان بود.
چه بخواهیم و چه دوست نداشته باشیم جام عقاب مایه سربلندی فوتبال منطقه و عرصه‌ای برای به نمایش گذاشتن توان آن بود. با تعظیم به روح مرد دوست‌داشتنی فوتبال اردبیل مرحوم هوشنگ چمن‌آرا برای همه فوتبالی‌هایی که آن دوران را از نزدیک مشاهده کرده‌اند آرزوی سلامتی و تندرستی می‌کنیم.
جام آزمایش
تیم پاس اردبیل در دهه ۶۰ در ایام نوروز به دعوت تیم آزمایش قائمشهر در رقابت‌های چهارجانبه حضور پیدا می‌کرد.
آماده شدن تیم و معرفی نفرات و تأمین هزینه، داستانی است که جز بزرگی فوتبال اردبیل و جو بی‌بدیل و مثال‌زدنی آن چیز دیگری را نمی‌تواند روایت بکند.
همین حضور‌ها، رفاقت و دوستی بین فوتبالی‌های اردبیل و قائمشهر را محکم و قابل‌توجه می‌کرد. پاس در همه‌ی سال‌هایی که به قائمشهر می‌رفت فوتبالی بسیار چشم‌نواز و زیبا به نمایش می‌گذاشت. در این تورنمنت همواره تیم‌های نامی حضور می‌یافتند و پاس یک پای ثابت آن رقابت‌ها بود.
در آن ایام تیم‌های باشگاهی اردبیل با یکدیگر رقابت تنگاتنگی داشتند. بازیکنان در میدان مسابقه تا پای جان می‌دویدند و برای پیروزی کوتاه نمی‌آمدند ولی در خارج از مستطیل سبز همه با هم رفیق و صمیمی بودند. البته مسئولین فوتبال نیز در استحکام پیوند‌های دوستی همراهی می‌کردند و نتیجه این اقدامات به فوتبالی می‌رسید که در ایران قهرمان می‌شد و در جام حذفی شگفتی‌ها خلق می‌کرد.
در آستانه سال نو از درگاه خداوند بخواهیم که ورزش و فوتبال ما را از شر خودمحورهای مغرور و منفعت طلب‌های ازخودراضی محفوظ و مصون بدارد. ان‌شاءالله.
