یکی از بزرگان در سخنی نغز و جذاب گفته است که فروتنی، کمند بزرگی است. افراد متواضع همیشه در هر موقعیتی که باشند می‌توانند دوستان زیادی داشته و از حمایت و پشتیبانی بخش عظیمی از جامعه بهره ببرند.
یکی از معضلاتی که در اداره امور جامعه می‌تواند مورد توجه قرار بگیرد مسئولیت افراد خودشیفته و اقدامات نسنجیده و ناراضی‌تراشی آن‌هاست. این افراد به انتقاد بسیار حساس‌اند و تحمل شنیدن جمله‌ی “بالای چشمتان ابروست” را ندارند، برای بستن دهان منتقدان و متوقف کردن آن‌ها به هر اقدامی دست می‌زنند، از تهدید، ارعاب، حرمت‌شکنی و یا دروغ بافی‌های چندش‌آور گرفته تا استفاده از قدرت و اتهام‌زنی و دور کردن منتقدان از دایره و محدوده مدیریت.
افراد خودشیفته زمانی‌که بر صندلی ریاست و مدیریت تکیه بکنند به افرادی خطرناک، پرونده‌ساز و توجیه‌گر تبدیل می‌شوند. آن‌ها همواره خود را محق و برتر می‌دانند و روی این اصل به خودشان اجازه می‌دهند که برعلیه دیگران و به‌خصوص کسانی که ثناگو و مداح آن‌ها نباشند هر نوع پرخاشگری کلامی و یا رفتاری را داشته باشند و با دروغ‌پردازی‌ها در بزرگ جلوه دادن خود تلاش نمایند.
افرادی که قدرت اعتراف به خطاها و اشتباهات خود را نداشته باشند و از ظرفیت لازم برای تحمل اندرزها و پیشنهادات دیگران برخوردار نباشند برای مجموعه‌ها سمی خطرناک هستند که اثرات منفی آن‌ها به‌مرور زمان تأثیرش را نشان می دهد.
خداوند جامعه و دستگاه‌های خدمت‌رسان ما را از آسیب خودشیفته‌هایی که از خودپنداره کاذب بالایی برخوردارند حفظ و محافظت بفرماید. ان‌شاءالله.
