مهلت قانونی تبلیغات کاندیداهای ریاستجمهوری به پایان رسید. مناظرهها، میزگردها، سفرهای استانی و حضور در جمع مردم ازجمله برنامههایی بود که کاندیداها و هواداران آنها تلاش کردند با استفاده از آنها نسبتبه جلب نظر مردم به سوی خود اقدام بکنند.
متأسفانه در روزهای اخیر مطالبی بر له و علیه کاندیداها در فضای حقیقی و مجازی منتشر شد که برخی از آنها فاصله عمیق با روح برگزاری انتخابات و یک رقابت سالم داشت.
دروغ گفتن و نسبتهای ناروا در روزهای اخیر به یک امر عادی تبدیل شده بود. گاهاً دیده شد که عمر یک نقلقول و اظهارنظر چند دقیقهای بیش طول نکشید. تکذیبها، توجیهها و توجیههای بعدی نمیتوانستند اثر نقل و قولی که اولینبار ذکرشده را از بین ببرند. تاکتیکی که ناجوانمردانه به مورد اجرا گذاشته شد و چندان برای جلوگیری از آن میل و رغبت نشان داده نشد.
اگر بپذیریم که مناصب و پستها دائمی نبوده و همانطوری که یک روز معارفه میشوند روز دیگر باید تودیعی انجام بپذیرد برای دست یافتناش همه خوبیها را از بین نمیبردیم و انسانیت و شرف را لکهدار نمیکردیم.
ماها که تلاش میکنیم برای حرفها و سخنان خود از روایات و فرمودههای ائمه و به خصوص مولای متقیان علی (ع) دلیل و شاهد بیاوریم حداقل خود نیز به آنها توجه بکنیم و صرفاً برای گفتن و نقل آنها بسنده ننماییم
در سال ۳۶ هجری، سپاه اسلام به فرماندهی مولای متقیان علی علیه السلام از مدینه خارج شد و در تعقیب گروه ناکسان، کسانی که به طمع قدرت و برای رسیدن به حکومت بیعت شکسته و به گذشته روشن خود پشت کرده و علیه حکومت مردمی و مشروع علی بیرق مخالفت و سرکشی برافراشته بودند به سوی بصره میرفت.
عبدالله بن عباس میگوید: در محلهای بهنام “ذیگار” امام را دیدم که مشغول تعمیر کفشهایش بود و آنها را پینه میزد. وقتی به ایشان نزدیک شدم از من سؤال کرد:
بهنظر تو قیمت این کفش چقدر است؟
عرض کردم: قیمتی ندارد
امیرمؤمنان فرمود: والله ارزش حکومت در نزد من از قیمت این کفش هم کمتر است مگر آنکه به وسیله آن حقی را برپا دارم و باطلی را سر جایش بنشانم. ( خطبه ۳۳ نهج البلاغه و منابع معتبر تاریخ اسلام).