ورزش با مشکلات عمده‌ای دست به گریبان است، ورزش ما از قافله پیشرفت و توسعه، فرسنگ‌ها فاصله دارد، طرفداران و علاقه‌مندان ورزش از خرد و کلان و پیر و جوان از وضعیت حاکم بر ورزش گله‌مندند، ورزش قدرت استفاده از توانایی‌های بالقوه را ندارد و از به فعلیت درآوردن همه ظرفیت‌های غنی عاجز و ناتوان است، ورزش به روزمرگی دچار شده و از تفکر و آینده‌نگری بی‌بهره می‌باشد، ورزش برای برخی‌ها به ابزاری در خدمت اهداف شخصی و باندی قرار گرفته است، ورزش نسبت به شایسته‌ها و‌کار بلد‌ها پشت کرده و میدان را برای یکه‌تازی غریبه‌ها و منفعت‌طلبان آماده کرده است، ورزش برای رسیدن به اهداف مورد انتظار به پیشنهادات تحول‌آفرین و توانمندان تأثیرگذار بی‌تفاوت است، و اینها نمونه‌هایی از ده‌ها نقل و قول‌هایی است که این روزها در سطح جامعه مطرح می شود.
این‌همه نارسایی‌هایی که دامن ورزش را گرفته و هر روز شلاق و ضربه‌ای مهلک و کشنده بر تن آن وارد می‌کند آیا ریشه در مباحث مدیریتی ندارد؟ بررسی حال و احوال ورزش می‌تواند گواهی بدهد که هستند افرادی که علی‌رغم پوشیدن ردای مسئولیت و مدیریت در ورزش، خود با رفتار، تصمیم، عملکرد و نگاهشان به مانند بزرگ‌ترین مانع بر سر راه پیشرفت آن عمل می‌کنند. آن‌هایی که به ناحق و در سایه یکسری رابطه‌ها و رایزنی‌ها به عرصه مدیریتی ورزش فراخوانده می‌شوند با همه ادعاها و خودستایی‌ها و خودمحوری‌ها به عاملی برای توقف و یا کند شدن حرکت ورزش تبدیل می‌شوند و تا می‌توانند ورزش را میهمان ضربات جبران‌ناپذیر می‌کنند.
بارها گفته‌ایم و بازهم در هر فرصت مناسبی یادآوری خواهیم کرد که همه ناملایمات ورزش اثری از عدم توجه جدی به ورزش و نبود نظارت و برخورد با کم‌کاری‌ها، دروغ‌ها و وعده‌های بی‌پایه و بی‌اساس می‌باشد.
در ورزش، پول‌هایی که خرج می‌شود یک نوع سرمایه‌گذاری برای آینده‌ی روشن جوانان و سلامتی و شادابی و سرزندگی جامعه است به شرطی که به‌موقع و به‌جا هزینه شود. اگر هزینه خودنمایی‌ها، رزومه سازی‌ها و باندبازی‌ها و رفیق بازی‌ها از کیسه ورزش به بهانه اجرای برنامه‌های مختلف تأمین گردد بزرگ‌ترین خیانت به ورزش و جامعه ورزش انجام می‌پذیرد.
برای ورزش خطرناک‌ترین آفت، جولان غیر ورزشی‌ها و آویزان‌ها هستند. کسانی که از جنس ورزش و متعلق به فرهنگ ورزش نباشند و در سایه فعالیت گسترده باند‌ها و رابطه‌ها سر از ورزش درآوده باشند برای ماندن در عرصه به هر کاری دست می‌زنند و هر اقدامی را برای خاموش کردن منتقدان و شکستن قلم‌های حق‌گو به‌جا می‌آورند و با ادامه‌دار کردن حضورشان در صحنه، ورزش را با ضرر و زیان جبران‌ناپذیر مواجه می‌کنند.
وقتی امور ورزش و مسئولیت‌های آن به غریبه‌ها سپرده شوند ایجاد جو بدبینی و نفرت پراکنی، کوچک‌ترین اثرات این قبیل رفتارها می باشد. برای ورزش بهترین روزها و شادترین لحظه‌ها آن‌وقت‌ها خواهد بود که غریبه‌های چسبیده به ورزش و مهمان‌های ناخوانده و پرمدعا دست از سر صاحب‌خانه بردارند و ورزش و اداره‌ی امور آن را به ورزشی‌های صادق، عمل‌گرا و عاشق ورزش و پیشرفت جوانان واگذار نمایند.
