افرادی که از لحاظ فرهنگی بی‌صلاحیت باشند به فقر فرهنگی مبتلا می‌شوند. فقر فرهنگی ریشه بسیاری از بزهکاری‌ها و ناهنجاری‌ها است. ثروتمند بودن و یا برخورداری از تحصیلات و یا یدک کشیدن عناوین مختلف و یا حتی جلوس بر صندلی‌های مدیریت، برطرف کننده فقر فرهنگی نمی‌تواند باشد.
خروجی فقر فرهنگی به‌عنوان یک نقیصه بزرگ به رفتار و گفتار پوپولیستی و لمپنیسم منتج می‌شود.
بی‌ادب بودن و نداشتن صداقت یکی از ویژگی‌های مبتلایان به فقر فرهنگی است. ممکن است فردی مسئولیت مهمی هم داشته باشد ولی با فقر فرهنگی که مبتلایش است دشنام و فحش دادن را چون نقل‌ونبات در دستور کار خودش قرار بدهد.
ثروت و برخورداری از منابع مالی مختلف نمی‌تواند فقر فرهنگی را پوشش بدهد. آن‌هایی که برای مطرح شدن هر چه بیشتر جنجال می‌آفرینند و هنجارشکنی می‌کنند ازنظر فرهنگی فقیر محسوب می‌شوند هرچند که عنوان‌دار باشند و مدعی رعایت حقوق شهروندی.
فقر در بزرگی و سنجیدگی ریشه در فقر فرهنگی دارد برای فقیر عرصه فرهنگ، توهین به دیگران، به‌کار بردن کلمات رکیک، عدم پایبندی به اصول اخلاقی و بی‌توجهی به استحکام پایه‌های خانواده امری عادی و به نوعی از رفتارهای روزمره محسوب می‌شود.
