هرچند تا روز برگزاری انتخابات زمان قابلتوجهی مانده است ولی با تحرک کاندیداها و هواداران آنها، شور و شوق انتخاباتی بهمرور احساس میشود. کاندیداها و هواداران آنها به طرق مختلف از جمله اقدامات چهرهبهچهره و برپایی جلسات خانگی در تلاشند تا سلایق رأی دهندگان را به سوی خود جذب کنند.
آنچه که برای علاقهمندان به برگزاری انتخابات سالم و رقابت پرشور کاندیداها مورد تعجب و افسوس می شود شنیدن شعارهای عجیبوغریبی است که گاهاً از سوی نامزدهای احتمالی و هواداران آنها داده میشود. شعارهایی که هیچ تناسبی با جایگاه مجلس نداشته و آزار و اذیت آشنایان به امور انتخابات و هواداران حاکمیت فضای سالم را موجب میشود.
به چه دلیل باید توسل به برخی از کلمات و جملات و وعدههایی که تحقق آنها امکانپذیر نمیباشد در فریب افکار عمومی اقدام کرد؟ اگر شعارها و وعدههای نابجا بهطور مکرر ازسوی نامزدها تکرار شود انتظارات مردم از مجلس و کاندیداها را بالا میبرد و عدم موفقیت درعمل به وعده، عواقب خطرناکی بهدنبال خواهد داشت که بیاعتمادی به مسئولین از مهمترین آنها بهشمار میرود.
کاندیدایی که با وظایف مجلس آشنایی نداشته باشد و محور صحبتها و سخنانش را در چارچوب اختیارات انتخاب ننماید شأن قوه مقننه و نمایندگی مجلس را پایین میآورد و حتی در صورت ورود به مجلس در انجام وظایف محوله سردرگم می شود.
کاندیدایی که در ایام انتخابات وعدههای غیرمعقول داده و مجلس رسیده است برای تأمین بخشی از وعدهها به هر دری خواهد زد و با این رفتار، ناخواسته وامدار فلان وزارتخانه و دستگاه اجرایی خواهد شد. اگر چنین اتفاقی صورت پذیرد نماینده قادر به انجام وظیفه نظارتی خود نخواهد شد و در بسیاری از موارد چون استیضاح و سؤال از وزرا خلعسلاح شده و بالاجبار در نقش وکیلالدوله عمل خواهد کرد.
کاندیدایی که در سایه وعدههای فریبنده بر سبد رأی خود بیفزاید در صورت حضور در مجلس بیشتر توان خود را برای تحقق وعدههای انتخاباتیاش اختصاص خواهد داد و ممکن است در راه رسیدن به این هدفها به برخی از اصول ارزشی و انقلابی نیز پشت نماید.
برای مواجه نشدن با مشکلاتی از این قبیل در انتخابات پیشرو مردم باید برای انتخاب نمایندههای خود بدون توجه به وعدههای فریبنده و دهانپرکن، برنامهها و کارنامهها و سوابق فردی و اجرایی کاندیداها را مورد بررسی قرار بدهند. عمل به این شیوه و انتخاب اصلح در شکلگیری یک مجلس قوی نقش تأثیرگذاری خواهد داشت.