گفت: چه خبر؟
گفتم: خدا را شکر همهی کارها روبهراه است و در ریل خودشان شتابان به پیش میروند.
گفت: شوخی میکنی؟ بهجای شعار دادن نمونه اقدامات انجامشده را ذکر کن و دل ما را شاد گردان.
گفتم: اینکه خیلیها با ورزش آشنا شده و علاقهمند به پست گرفتن در آنف موفقیت و یک گام به جلو نیست؟
گفت: بعد از انحلال برخی از فدراسیونها میگویند عدهای در تلاشند تا در دیگر هیئتها در رأس قرار بگیرند.
گفتم: آنهایی که با ورزش غریبهاند چه اصراری برای قبول مسئولیت در آن دارند؟ در نظر آنها “ئولمک وار دونمک یوخدی” این نشد آن یکی که هست!