چه بر سر ورزش و فوتبال ما آمده‌است که برای برگزاری مسابقات فوتسال جام رمضان، مدعیان چندی قد علم می‌کنند و اطلاعیه پشت اطلاعیه صادر می‌نمایند؟
چرا باید سرنوشت فوتبال و ورزش ما در دست کسانی باشند که نتوانند به تفاهم برسند و کار را به جدل و اطلاعیه نویسی نکشند و همه خوبی‌ها را زیر سؤال نبرند؟
مگر چه اتفاقی افتاده است آن‌هایی که تا چندی پیش گل می‌گفتند و گل می‌شنیدند و چنین وانمود می‌کردند که چون کوه پشت یکدیگر هستند امروز به جان هم افتاده و علیه یکدیگر سخن‌ها می‌گویند و در پشت سر چه حرف‌هایی که نمی‌زنند.
عجب روزگاری شده‌است زمانی دست در دست یکدیگر برای خاموش کردن صدای منتقدین در کنار هم می‌ایستادند و امروز چنان در مقابل هم صف آرایی کرده‌اند که چگونگی برخوردشان و ادبیات سخن گفتن‌شان به سوژه روز جامعه تبدیل می شود.
چه کس و یا چه کسانی باید به حال فوتبال و ورزش گریه بکنند که هر چه کارهای بکر، مبتکرانه و خجالت‌آور است را پذیرا می‌شوند و هیچ‌وقت به‌طور شفاف، اتفاقات پیرامون آن‌ها را در اختیار افکار عمومی قرار نمی‌دهند!
حالا وقت‌اش فرا رسیده است که مسئولین ورزش و فوتبال صادقانه و به‌دور از هرگونه حرکت پوپولیستی و خودبزرگ‌بینی بیایند و ریشه اختلاف‌ها و سنگ‌اندازی‌ها بر راه برگزاری رقابت‌های فوتسال جام رمضان را بگویند و مردم و علاقه‌مندان به فوتسال را به قضاوت دعوت بکنند.
ورزش و فوتبال ارث پدری هیچ فرد و هیچ احدی نیست. نمی‌توان در سایه یک حکم و یک ابلاغ چند سطری به خواسته‌های علاقه‌مندان و نفع ورزش و فوتبال منطقه بی‌توجه شد و فقط برای به کرسی نشاندن حرف خود و به رخ کشاندن قدرت، میدانداری نمود و برای تحقق آن‌چه که می‌گویند و می‌اندیشند پافشاری کرد.
دراین‌میان وظیفه مسئولین استان چیست؟ آیا برگزاری یک یا دو جلسه و حال دادن به دوستان دوره دبیرستان کافی‌ست؟ آیا کارهای واجب‌تری از پاسخ‌گویی به علاقه جمعی از علاقه‌مندان وجود دارد و آیا ورزش همچنان در اولویت‌های چندم دست‌اندرکاران است و به جز ایام خاص و مناسبت‌های ویژه پرداختن به مشکلات و نارسایی‌های موجود از ضرورت کافی برخوردار نیست؟
اختلافی که در ایام ناخوشی حال ورزش و فوتبال شعله‌ور می‌شود به نفع ورزش و فوتبال نیست. آن‌هایی که نه‌تنها در مدیریت و حتی در کل حیات و زندگی‌شان رفتارهای غیرقابل‌پیش‌بینی دارند بدون دلیل تغییر موضع‌های متعدد می‌دهند و زمینه را برای اختلاف و سوءتفاهم فراهم می‌کنند.
تظاهر به دوستی‌ها و پیمان‌ها وقتی با ارتباط صمیمی و عمیق همراه نباشد و صرفاً ریشه در حفظ موقعیت و پیش بردن اهداف داشته باشد با کوچک‌ترین احساس به خطر افتادن منافع به دشمن تبدیل می‌شوند و اگر لازم باشد به دروغ رو می‌آورند و به رفتارهای دوگانه مشغول می شوند.
اگر قصد خدمت باشد و اگر نیت پیشرفت ورزش و فوتسال باشد و اگر صداقت در بین مسئولان ما حاکم گردد هیچ‌وقت به مرزبندی‌ها، اتهام‌زنی‌ها، حرمت‌شکنی‌ها و زورآزمایی‌ها نیازی نخواهد بود.
ورزش صحنه مردی و مردانگی است. آن‌هایی که در این عرصه حق انصاف و عدالت را نادیده می‌گیرند و با گفتار و رفتارشان یأس و ناامیدی را در دل علاقه‌مندان می‌کارند و یا آن‌هایی که بدون توجه به منافع جامعه ورزش بر سر قدرت دعوا راه می‌اندازند و یا آن‌هایی که با توسل به روش‌های فریب در رسیدن به اهداف نقشه می‌کشند و می‌کوشند که از آب رد بشوند و پاهایشان تر نشود و یا آن‌هایی که هر رفتار و کردارشان نشان از دشمنی و کینه‌ای ریشه‌ای دارند صلاحیت اداره امور ورزش و فوتبال را نمی‌توانند داشته باشند.
جام رمضان عرصه‌ای برای همگانی کردن ورزش و ایجاد انگیزه در بین جوانان و نوجوانان برای روی آوردن به فوتبال و ورزش است به شرطی که صداقت و یک‌رنگی و نیت خیر و خیرخواهانه در دستور کار مسئولین مربوطه قرار بگیرد.
