وقتی در تابستان سال ۱۴۰۰ زمین فوتبال ورزشگاه تختی اردبیل در اختیار جشنواره زیبایی اسب قرار گرفت در واقع فاتحه پیست تارتان خوانده شد.
هر چقدر که گفتیم و نوشتیم که ای مسئولان و تصمیم‌گیرندگان، ورزشگاه و میدان چمن و پیست آن را در اختیار هیات سوارکاری قرار ندهید گوش شنوایی نبود که حداقل این فریادها را بشنود. در مقابل برخی هم اراده کردند و تا می‌توانستند این کار را به طرق مختلف توجیه نمودند.
همه مطالب آن روزها در آرشیو رسانه‌ها و بالاتر از همه در حافظه تاریخ ورزش اردبیل می‌ماند تا آیندگان در مورد عملکردها قضاوت نمایند.
این روزها وضعیت پیست تارتان اردبیل با توجه به عکس‌های منتشرشده توسط هیئت دوومیدانی استان در فضاهای مجازی، برای همه مشخص‌شده است. چمن مصنوعی ورزشگاه تختی به چه بهایی برای ورزش اردبیل تمام می‌شود و آیا رواست که به‌خاطر چمن مصنوعی فوتبال، پیست تارتان این ورزشگاه نابود شود؟ در ازای چیزی که ورزش اردبیل از دست می‌دهد چه مورد خارق‌العاده و عظیم و بزرگی را به دست می‌آورد؟ آیا در همه ورزشگاه ها که زمین فوتبال زیر کشت چمن و یا عملیات چمن مصنوعی می‌رود پیست تارتان از بین می‌رود؟ آیا در ازای آماده‌سازی زمین فوتبال برای چمن مصنوعی راهی برای حفاظت از پیست تارتان وجود ندارد؟
اگر مهندسان و دست‌اندرکاران ورزش استان از همان روز اول تصمیم‌گیری می‌دانستند که تارتان در قبال چمن مصنوعی ازبین‌رفتنی است، اعتبارات موردنیاز برای نصب تارتان جدید را پیش‌بینی کرده‌اند؟
دو تن از نمایندگان مردم در اواخر سال ۱۴۰۰ از مجموعه ورزشگاه تختی بازدید کردند، در روزهای اخیر فرماندار اردبیل از مجموعه دیدن کرد، آیا در این بازدید صحبتی از سرنوشت نهایی پیست تارتان شد.
وجب به وجب ورزشگاه تختی اردبیل برای ورزشی‌های این منطقه سرشار از خاطرات تلخ و شیرین است، اجازه ندهید با تغییر در بافت آن، خاطره‌ها فراموش شوند و در گورستان بی‌توجهی‌ها و خودمحوری ها دفن گردند.
چمن مصنوعی جایگزین چمن طبیعی می شود، با این تصمیم گویا مسئولین استان به این باور رسیده‌اند که حداقل تا ۱۰ سال آینده، اردبیل در سطوح مختلف از جمله در لیگ یک نمی‌تواند نماینده داشته باشند، باید از این‌همه دوراندیشی قدردانی کرد!!
حداقل هم‌زمان با عملیات چمن مصنوعی سرنوشت پیست تارتان ورزشگاه را معلوم بکنید.
می‌گویند پیست تختی از نوع مرغوب بوده و امکان ترمیم آن به دلایل فنی و زیر ساختی وجود ندارد . اگر این روایت صحت داشته باشد ، پس تکلیف پیست چه خواهد شد؟
باید به درایت مسئولین درود فرستاد. شهری به نام اردبیل به‌عنوان مرکز استان در حال حاضر فاقد پیست تارتان در فضای باز بوده و پیست سالن دوومیدانی هم استفاده‌نشده با انواع دردهای کمرشکن مواجه می‌باشد.
درنهایت امیدواریم کسانی که حداقل در ظاهر هم که شده دغدغه ورزش دارند این بحث را پیگیری بکنند. از آن‌هایی که در زمان برگزاری جشنواره اسب، با افتخار در زمین چمن و پیست با اسب‌ها عکس یادگاری گرفتند و درعین‌حال خود را مطالبه‌گر ورزش قلمداد می‌کنند، انتظاری نیست ولی از افرادی که می‌توانند از حق ورزشکاران این شهر دفاع نمایند، انتظار می‌رود که حداقل خواسته ورزشکاران و اهالی دوومیدانی را به گوش مسئولان برسانند. والسلام.
