محمود صفری کلید شهرداری را تحویل نگرفته، توییت‌ها و پست‌های مختلف در فضای مجازی به نام او و منتسب به وی منتشر می‌شود و ساعتی بعد، او مجبور می‌شود که نسبت‌ به تکذیب آن‌ها اقدام نماید.

متأسفانه انتشار این قبیل پیام‌ها در گروه‌ها و کانال‌های مختلف، حاصل مثبت و قابل‌توجهی در روند بهبود امور شهرداری در آینده نمی‌تواند داشته باشد. به‌جز اقلیتی فرصت‌طلب و منفعت جو، همه دوست دارند که چرخ ادارات، سازمان‌ها و نهادها به‌درستی و روان بچرخد و کار مردم بدون وقفه و دست‌انداز و تبعیض راه بیافتد. هر کسی به‌غیر این فکر کند و برای گل‌آلود کردن آب و گرفتن ماهی برنامه‌ریزی نماید در صورت هوشیاری مدیران هر مجموعه‌ای، کاری از پیش نمی‌برند. آن‌ها به تلاش خود ادامه می‌دهند تا شاید بتوانند. ‌ضعف یک مدیر را بیابند و به مقصد برسند اما بی‌توجهی به اقدامات این قبیل افراد شناخته‌شده می‌تواند آینده بدون حاشیه برای هر مجموعه و دستگاه اجرائی را تضمین بکند.

تحت تاثیر قرار دادن مدیران تازه منصوب‌شده یکی از شگردهای همیشگی آن‌ها به شمار می‌رود. سعی می‌کنند در همان شروع به کار مدیر تازه، گام را محکم بردارند و با توسل به انواع روش‌ها خود را تأثیرگذار و توانا در هدایت افکار عمومی نشان بدهند و مسلماً شهرداری با آن‌همه امکانات و توانایی‌ها، بهترین و اصلی ترین مقصد برای خیلی‌ها محسوب می‌شود.

بدون‌شک توییت‌ها و پست‌هایی که تاکنون از قول محمود صفری منتشر شده در راستای همین اهداف صورت می‌گیرد. می‌خواهند برای خود جایگاهی در سیستم اطلاع‌رسانی و روابط شهرداری با دنیای رسانه و فضای مجازی دست‌وپا بکنند و حداقل موقعیت قبلی در سال‌های اخیر را از دست ندهند.

محمود صفری برای این‌که بتواند جایگاه شهرداری در برخورد با دنیای رسانه را حفظ کرده و از تشکیل لشکر سایبری و اهمیت دادن به عده‌ای خاص و مختومه نمودن پرونده عده‌ای دیگر دوری کرده و از تجربه سال‌های اخیر در مورد رسانه‌ها و شهرداری به‌نحو مطلوب استفاده نماید، می‌تواند این مجموعه را حداقل در مورد رسانه از حاشیه‌ها دور نگاه دارد.

عکس‌العمل به‌موقع شهردار منتخب به نقل‌قول‌ها، مصاحبه‌ها و یا پیام‌های مختلف منتشرشده در فضای مجازی، اقدامی مناسب می‌باشد. او با این کار می‌تواند سر رود را از ابتدا بگیرد و علاج واقعه را قبل‌از وقوع بکند و از میدان‌داری و عرض‌اندام عده‌ای برای استفاده بیشتر از شهرداری، ممانعت و جلوگیری نماید.

محمود صفری فعالیتش را آغاز نکرده عده ای به اقتضای زمان، رنگ عوض کرده و به شناگران خوبی تبدیل شده‌اند تا بتوانند بر روی امواج آب به هر سو شناور باشند. کسانی که تا دیروز صفری را فاقد فاکتورهای لازم برای تصدی شهرداری می‌دانستند، این روزها با چرب‌زبانی ها می‌خواهند خود را به او نزدیک بکنند و این رفتارها، آفتی است برای فضای مجازی و عاملی برای بی‌اعتمادی افکار عمومی به این فضا.

نه تعریف و تمجیدها و نه تخریب‌ها و اتهام‌ها، برای مدیران تازه منصوب‌شده نمی‌توانند معیاری برای قضاوت باشند. عملکرد هاست که نشان می‌دهند یک مدیر چند مرده حلاج است. در مورد صفری هم ملاک قضاوت نحوه عملکرد وی در مدیریت شهری خواهد بود و لاغیر.

سرپرست اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان اردبیل از تخصیص سه هزار میلیارد ریال تسهیلات ایجاد اشتغال پایدار در این استان خبرداد.

به گزارش ایرنا ، بهروز رحیم‌زاده در نشستی با سرپرست فرمانداری خلخال اظهارکرد: از سال ۹۶ با جهش و افزایش سطح میزان تسهیلات اشتغال‌زا در استان تا حدودی مشکل بیکاری را کاهش دادیم.

وی به افزایش سقف تسهیلات ایجاد اشتغال پایدار در اردبیل اشاره کرد و افزود: از سال ۹۶ تاکنون از ۴۱۵ میلیارد تومان اعتبار سهم استان اردبیل از محل قانون حمایت از ایجاد اشتغال پایدار در مناطق روستایی و عشایری ۳۳۱ میلیارد تومان تسهیلات جذب و پرداخت شده است.

وی با بیان اینکه مطابق قانون اشتغال کشور ، تسهیلات ارزان‌قیمت ایجاد اشتغال روستایی به منظور ایجاد اشتغال پایدار در مناطق روستایی ، عشایری و شهرهای زیر ۱۰ هزار نفر جمعیت پرداخت می‌شود، گفت: سه هزار و ۳۲۱ طرح اشتغال‌زا با دریافت تسهیلات ارزان‌قیمت وارد چرخه اقتصادی و تولید استان اردبیل شدند.

سرپرست اداره کل تعاون ، کار و رفاه اجتماعی استان اردبیل با تاکید بر اینکه نظارت همزمان با اعطای تسهیلات به طرح‌ها انجام می‌شود، افزود: هرگونه انحراف از اجرای طرح یا عدم انجام تعهد اشتغال به ازای دریافت هر ۱۵۰ میلیون تومان پس از تذکر کتبی منجر به تبدیل به دین و بازگشت تسهیلات با نرخ سود ۲۴ درصد خواهد شد.

رحیم‌زاده بیان کرد: مطابق با آئین‌نامه جدید طرح‌هایی که تا قبل از سال ۹۹ تسهیلات خود را دریافت کرده و با توجه به تورم موفق به اتمام و بهره‌برداری نشده‌اند با تایید کمیته فنی می‌توانند از تسهیلات متمم بهره‌مند شوند.

وی افزود: تسهیلات اشتغال روستایی توسط چهار بانک توسعه تعاون، کشاورزی، پست بانک و صندوق کارآفرینی امید در حال پرداخت است.

او اظهارکرد: بانک‌های عامل با تسریع در انجام هماهنگی‌های لازم فرآیند پرداخت تسهیلات به طرح‌های نیمه‌تمام را سرعت دهند.

سرپرست فرمانداری خلخال نیز در این نشست از مشکل بوجود آمده در پرداخت سهم اعتبارت تسهیلاتی ایجاد اشتغال پایدار روستایی این شهرستان در سال جاری انتقاد کرد.

ویافزود: از مبلغ ۷۰۰ میلیارد ریال تسهیلات منظور شده به این شهرستان تاکنون ریالی پرداخت نشده است.

او اظهارکرد: برغم گذشت پنج ماه از سال از هزار و ۵۰۰ نفر سهم ایجاد اشتغال در نظر گرفته شده برای سال جاری این شهرستان تنها یک درصد محقق شده است.

دنیای اردبیل؛ یکصدو دوازدهمین شماره نشریه دنیای اردبیل و با بررسی مسائل مختلف فرهنگی و ورزشی استان با عناوین،“عشق تعریف و تمجید“ و نگاه امیدوارانه ورزش به دولت سیزدهم “ و  … منتشر شد.
دانلود نسخه PDF d یکصدو دوازدهمین شماره نشریه دنیای اردبیل
http://donyayeardabil.ir/wp-content/uploads/2021/03/pdfjoiner_18.pdf

مطالب موجود در صفحه دوم  شماره یکصدو دوازدهمین شماره نشریه دنیای اردبیل :

*عشق تعریف و تمجید

*نگاه امیدوارانه ورزش به دولت سیزدهم

مطالب موجود در صفحه سوم یکصدو دوازدهمین شماره نشریه دنیای اردبیل :

*فضول باشی و جشنواره زیبایی اسب

مطالب موجود در صفحه چهارم یکصدو دوازدهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

*روحیه جهادی و باز ماری صندوق های رأی شورا

مطالب موجود در صفحه پنجم یکصدو دوازدهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

بی نظمی؛ خطرناک ترین آفت در اداره امورپ

مطالب موجود در صفحه ششم یکصدو دوازدهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

*…وجدان که هست

*بازار دااغ معرفی استاندار و شهردار

مطالب موجود در صفحه هفتم یکصدو دوازدهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

*تبانی در فوتبال

*مطالب موجود در صفحه هشتم یکصدو دوازدهمین شماره نشریه دنیای اردبیل

*جشنواره ها، گردهمایی ها و رعایت پروتکل های بهداشتی

منصومیرخانی؛ بزرگمردی از قافله بزرگان*

جامعه ورزش در آستانه آغاز فعالیت دولت سیزدهم، نگاهی امیدوارانه به روزهای آینده دارد و در انتظار تماشای موضعگیری دولت جدید در قبال ورزش و انتخاب مدیر آن به سر می‌برد.

ورزش ما در حال حاضر با انواع مشکلات و نابسامانی‌ها مواجه است و حال و روز خوشی ندارد. پیروزی‌های مقطعی و رسیدن به چند مدال و مقام قاره‌ای و جهانی نمی‌تواند دلیلی بر وجود ورزش پویا و ششدانگ در کشور باشد. این قبیل پیروزی‌ها حالت جرقه‌ای دارند و نمی‌تواند حاصلی از دوراندیشی‌ها و برنامه‌ریزی های مسئولین باشد. ایجاد هیاهو و به راه انداختن کاروانی از تبلیغات در ارتباط با موفقیت‌های مقطعی دردی از دردهای ورزش را نمی‌تواند درمان بکند.

در چنین اوضاعی گفتن از ورزش و انتقاد از عملکردها و تصمیم‌ها و اعتراض به سیاه نمایی‌ها و آمار‌سازی ها و پرداختن به نوچه پروری‌ها و حیف و میل بیت المال عکس العمل‌هایی را موجب می‌شود. تلاش مدیران ناکارآمد بر این استوار می‌شود که به کمک یاران بله قربان گو و سردمداران حزب باد، عرصه را بر منتقدان تنگ کنند و جرئت بیان واقعیت‌ها و انعکاس بی‌برنامگی‌ها و ناتوانی‌‌ها را بگیرند تا خیال راحت چهار نعل پیش بتازند.

امید همه دوستداران ورزش به دولت سیزدهم است که با نگاه واقع بینانه و درک اهمیت موضوع برای همیشه ورزش این کشور را از وجود کسانی که به خاطر منافع خود، ضربات کاری متعددی به آن وارد کرده و مانع بزرگی برای بالندگی، رشد و توسعه آن شده‌اند، پاک نماید و ورزش این کشور را با آن همه استعداد و نیروی انسانی مثال زدنی در جایگاه اصلی‌اش قرار بدهد.

دولت سیزدهم در ورزش و توجه به آن موقعی موفق عمل خواهد کرد که در ابعاد مختلف از جمله مبارزه با دلال بازی، رانت خواری، آقازاده بازی، فساد و باند و باند بازی برنامه داشته باشد، برنامه‌ای که اراده‌ای قوی و پولادین در پشت‌اش باشد.

اقدامات انقلابی و دوری از اجرای کارهای روتین و خسته کننده می‌تواند برای دلسوزان ورزش نوید روزهای خوب در آینده را بدهد و امید به عملی شدن انتظارات و توقعات به حق را در دل‌ها زنده نماید.

وقتی پای حرف به میان می‌آید خیلی‌ها به قهرمان تبدیل می‌شوند و ادعاهایی در مورد موفقیت‌های ورزشی در هشت سال گذشته می‌کنند که فرسنگ‌ها با واقعیت‌های موجود فاصله نشان می‌دهند. این ادعاها را ممکن است افراد بیگانه با ورزش که آشنایی با چم و خم و زوایای متعدد آن ندارند، بپذیرند و باور بکنند ولی آن‌هایی که در ورزش عمری سپری کرده و استخوانی خرد نموده‌اند به این قبیل ادعاها می‌خندند و بر قدرت یافتن چنین عناصری در صحنه ورزش تأسف می‌خورند.

پایان دادن به حضور خودکامه‌ها و پاک کردن عرصه از نالایق‌ها، عوضی آمده‌ها و شارلاتان‌ها اگر در اولویت برنامه‌های ورزشی دولت جدید باشد قرار گرفتن ورزش در ریل منطق و توسعه حتمی خواهد بود.

آن چه بر سر ورزش در سال‌های اخیر آمده است روشن و بر کسی پوشیده نیست. حل اساسی و ریشه‌ای مشکلات ورزش نیاز به پرداختن و رفتن به سراغ علت‌ها می‌باشد. بپذیریم که ریشه تمام مشکلاتی که گریبانگیر ورزش شده است بحثی تحت عنوان جدی گرفته نشدن ورزش توسط متولیان امر می‌باشد.

دولت سیزدهم اگر بتواند به این داستان پایان بدهد و ورزش را با آن اهمیت و ویژگی‌ها و نقش آفرینی‌هایش در جامعه مورد توجه قرار بدهد و در جایگاه خودش به آن نگاه شود، مسیر حل بسیاری از مشکلات موجود هموار می‌شود.

اگر ورزش امری پیش پا افتاده تلقی نشود، برای مدیریت آن نیز نهایت دقت و وسواس انجام می‌شود. وقتی دغدغه‌ای در مورد ورزش در نظر مسئولین اداره امور کشور وجود نداشته باشد سپردن مدیریت بدون توجه به صلاحیت و اهلیت و تعهد و تخصص افراد، تلنبار شدن مشکلات و ناکارآمدی اقدامات و روزمرگی ودر نهایت افت و پسرفت و عقب ماندگی ورزش را به دنبال خواهد داشت.

سپردن اداره امور ورزش به دست افراد صالح و لایق و از خانواده ورزش با سابقه مدیریت مطلوب در حل مشکلات آن تأثیر گذار خواهد بود و حداقل نابسامانی‌های پرتکرار دنیای ورزش جای خود را به آرامش و کارهای قابل قبول خواهد داد.

برخی از مدیران و صاحب منصبان در استان، عاشق تعریف و تمجید هستند. این بحث بعد از رونق بازار فضای مجازی به یک عادت تبدیل شده است. هزینه کردن در این راه را واجب می‌دانند و از هر وسیله‌ای استفاده می‌کنند تا در فضای مجازی بیشتر در چشم باشند.

همین‌ها هستند که عامل نابسامانی در فضای مجازی و زیر پا له شدن اخلاق هستند. کسانی که ادامه مدیریت و چاره آن را در لا به لای گروه‌ها و کانال‌ها جستجو می‌کنند، تیم‌های مختلفی را تدارک می‌بینند و سعی می‌کنند به کمک آن‌ها مصوبات و توصیه‌های اتاق فکرشان را به کار بندند و از این راه برای خود حاشیه امنی ایجاد بکنند.

در آستانه انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی این کار توسط یک مجموعه و در فضای مجازی پایه گذاری شد و از آن زمان این فضا به صحنه نمایش بداخلاقی‌ها و شیطنت‌ها تبدیل شد.

اگر امروز در فضای مجازی و زیر عناوین ساختگی، افراد مورد حمله قرار می‌گیرند و اهانت‌ها و بی‌حرمتی‌ها را تحمل می‌کنند مقصر اصلی آن‌هایی هستند که روش تخریب را در پیش گرفتند و هر روز بر گسترش آن برنامه‌ریزی کردند.

دوستانی که به تعریف‌ها و تمجیدهای فضای مجازی دل بسته‌اند با چرب زبانی‌های فعالان آن، عنان اختیار از دست می‌دهند و برای دلگرم کردن‌شان دست به دامن اقدامات غیر قانونی هم می شوند.

آن‌هایی که پرچم تخریب، تهدید و حرمت شکنی در فضای مجازی را برافراشتند و برای رسیدن به اهداف مالی، برخی از مدیران را در دام ریا و تزویر گرفتار نمودند به مرور زمان مشت‌شان باز خواهد شد و نتیجه بازی با آبروی افراد و زیر پا گذاشتن حق الناس را خواهند دید.

توجه مدیرانی که عاشق و واله و دل بسته تعریف‌ها و تمجیدهای فضای مجازی بوده و سیاست تخریب رقبا و منتقدین و ناصحان را پیگیری می‌کنند به دو بیت شعر زیر جلب می‌کنیم:

ستایش سرایان نه یار تو اند

نکوهش کنان دوستدار تو اند

وبالست دادن به رنجور قند

که داروی تلخش بود سودمند

فضول باشی وقتی من را دید با عصبانیت گفت: مرد مؤمن به تو چه ربطی دارد که جشنواره اسب در کجا برگزار می‌شود. تو را سنه نه! مدیر کلی، استانداری، معاون وزیری، تو اصلا چه کاره‌ای، مگر خبر نداری در این آشفتگی اوضاع و در روزهای آخر عمر دولت دوازدهم، هر مدیری خودش را مالک مطلق زیر مجموعه‌اش می‌داند و به هر ترتیبی که بخواهد، رفتار می‌کند. برو دنبال گذران زندگی‌ات و این قدر سعی نکن که به دست و پای برخی‌ها بپیچی. مواظب باش گوشمالی‌ات ندهند. یعنی تو دلسوزتر از مسئولین به ورزش استان هستی؟ اسب‌های گرانقیمت باید جایی برای مانور دادن، پیاده روی و بعضا انجام حرکت‌های موزون داشته باشند. تصمیم گرفته شده، تو هرچقدر بیشتر بنویسی، دست اندرکاران امر برای توجیه، کمر همت خواهند بست و از عبارت و کلماتی استفاده خواهند کرد که تأسف آور خواهد شد.

گفتم: فضول باشی چرا باید نشست و گوش به یک سری حرف‌های بی‌اساس داد. سکوت در قبال سخنانی که مطمئنا خیلی‌ها از شنیدنش خنده بر روی لبانشان نقش می‌بندد، کار صحیحی نیست. پذیرش چنین حرف‌ها یعنی مهر حمایت بر پیشانی خود زدن. من فقط می‌خواهم بگویم که دوستان من احمق نیستم و می‌فهمم، حالا شما شب و روز داد بزنید و به دوستان و اطرافیان دستور مصاحبه بدهید تا با استفاده از کلمات مختلف بگویند که راه رفتن اسب‌ها بر روی چمن مانعی ندارد.

گفت: بعضی وقت‌ها حرف‌هایی زده می‌شود که ”پیشمیش تویوخون گولمیی گلیر“. می‌دانم چه می‌گویی این که در ورزشگاه آزادی در زمین چمن جشنواره اسب برگزار شده است. این جاست که آدم خیلی اذیت می‌شود. در زمینی که اجازه نمی‌دهند دو روز پشت سر هم یک مسابقه فوتبال برگزار بشود، آیا مجوز حضور اسب و قدم زدن آن را صادر می‌کنند؟ جل الخالق عجب حرف‌هایی می‌شنویم. آن‌هایی که مدعی هستند، یک عکس از ورزشگاه یک صد هزار نفری آازادی و زمین چمن آن در حال رژه اسب‌ها منتشر بکنند. چقدر برخی از مسئولین برای فرار از پاسخگویی و به جای اعتراف به اشتباه فقط حرف می‌زنند و به تبعات آن فکر نمی‌کنند.

گفتم: فضول باشی گفته‌اند که این کار در شهر لندن هم انجام شده، جان مادرت اگر خبر داری که کدام وزشگاه فوتبال بوده بگو تا ما هم بدانیم، نکند ورزشگاه ویمبلی بوده است. مگر در لندن زمین‌ها و پیست‌های اسب سواری وجود ندارد و آن‌ها چون شهر ما درگیر کمبود امکانات و زیر ساخت‌ها هستند؟

گفت: من کاری به این کارها ندارم. خلاصه جمعی پولدار عاشق اسب و پرورش آن به شهر ما می‌آیند و اگر زیاد حرف بزنی می‌گویند با گردشگری ورزشی مخالف هستی، برو به زندگی بچسب، تا زمانی که تعدادی از افراد به ظاهر ورزشی دانسته و یا ندانسته مأموریتی چون تأیید تصمیم مسئوبلین و دست اندرکاران را داشته باشند تغییر در امور جاری ورزش و رزشی‌ها غیر ممکن خواهد بود.

گفتم: حرف‌های تو صحیح ولی از تو خواهش می‌کنم مطلعه کن، جستجو کن ببین در کشورهایی چون آلمان، اسپانیا، سوئد و دانمارک که ورزشگاه‌ها و زمین‌های فوتبال مناسبی دارند از جشنواره زیبایی اسب میزبانی نکرده اند؟ و اگر جواب شما منفی بود حتما تجربه دست اندرکاران این جشنواره را به کل جهان معرفی بکن تا آن‌ها فرصت را از دست ندهند و دعاگوی وجود نازنین تو بشوند.

حالا به یک حکایت توجه کن:

شخصی در حمام، رفیق دروغگویی را که مدتی در سفر بوده ملاقات نمود.

گفت: رفیق مدتی است تو را نمی‌بینم.

گفت: بله، چندی است که در تعقیب دزدان بوده‌ایم.

پرسید: چرا پایت مجروح شده؟

گفت: در سوارس اسب ساییده شده است.

گفت: در سواری اسب پاها از طریق داخل ساییده می‌شود و جراحات پای تو از خارج است.

گفت: بله در مراجعت از تعقیب دزدان ساییده شده است!! !

باور کنیم که در استان ما دیواری کوتاه تر از دیوار ورزش وجود ندارد. در هر مجموعه و دستگاه و نهادی که از امکانات، نیروی انسانی و فضای ساختمانی کم می آورند ورزش مورد توجه قرار می گیرد و ضربات کاری و طاقت فرسایی را به سویش حواله می کنند.

ورزش در استان ما غریبه ای بیش نیست. در موردش حرف های زیادی زده می شود، ساعت ها برای مزیت های آن سخن سر می دهند ولی در عمل کاری برایش انجام نمی دهند. عادت شده است که در ارتباط با ورزش شعارهای تند و  پر محتوی بدهیم ولی هیچ وقت برای سربلندی ورزش برنامه ریزی نکنیم.

مشکل عمده ورزش استان متزلزل بودن جایگاه آن در بین مسئولان است. اصلا جایگاهی ندارد که متزلزل و پایه هایش لرزان شده باشد.آخرین محبت به ورزش در استان، همین محبت مسئولین شهرداری در دور کردن سازمان فرهنگی ورزشی از خانه اصلی خودش می باشد.

چرا مجموعه ای که با اهداف فرهنگی ورزشی احداث شدهو وجود فضاهای ورزشی در آن دلیلی بر این ادعا می باشدباید برای استقرار شهرداری منطقه پنج اختصاص داده شود و چرا و به چه دلیل و علتی صاحب خانه را از منزل اصلی اش بیرون می کنند می خواهند در یک محل عاریتی اسکان داده شود؟

اگر بخواهیم بشتر به این موضوع بپردازیم ممکن است سرسپرده ها ظهور پیدا بکنند و به دنبال ساکت کردن باشند ولی بالا غیرتا فکر بکنند و ببینند کار خوبی است که مجموعه باشگاه ورزشی از میادین و سالن ها دور شود و به جای آن بخش اداری شهرداری یک منطقه مستقر شود؟

حالا شهردار نه یک مصاحبع بلکه ده ها گفتگو انجام بدهد، در مقابل دوربین ها ظاهر بشود و حمایت از ورزش را ضروری بداند و با افتخار هر چه تمام از پشتیبانی از مسصابقه و یا جشنواره زیبایی اسب خبر بدهد و یا به طرق مختلف سعی در ترسیم چهره ای ورزشی از خود داشته باشد خروجی این ادعاها اگر ستاندن ساختمان ورزش در جنب مجموعه ورزشی و در بدر شدن باشگاه فرهنگی ورزشیگردد به این قبیل ادعاها چگونه باید اعتماد کرد؟

پیشگویی بلئ نیستم و در اشفتگی اوضاعی که انتخابات شورا داشته نمی دانم که شهردار در مسئولیت خود می ماند و یا رفتنی می شود ولی می توانم این را به عنوان یک شهروند بگویم که شهردار در سال های اخیر روی خوش به ورزش قهرمانی نشان نداده است و آخرین اقدام وی یعنی انتقال باشگاه ورزشی به خارج از مجموعه یکی از روشن ترین دلایل برای موضعگیری او در قبال ورزش می باشد.

زمانی که به همت شهرداری ورزشدوست و کاردانی چون اکبر نیکزادمجموعه فرهنگی ورزشی شهرداری احداث و افتتاح می شد به ذهن کسی خطور نمی کرد که روزگاری به دستور یک شهردار مدیریت ورزشی شهرداری از مجموعه ورزشی جدا گردد و در نقطه ای دور ز محل همیشگی مستقر شود.

باور کنیم که این قبیل رفتارها در برابر ورزش پسندیده و مقبول نیست و مسلما جامعه ورزش این محبت های مجموعه مدیریتی شهرداری را فراموش نخواهد کرد.

جان به کفان شهردار در فضای مجازی از این نوشته دلخور نشوند و توپخانه سفارشی و کلیشه ای را به سمت ما ذنشانه نروند. حمایت از ورزش و درخواست برای جلوگیری از خروج بخش اداری باشگاه از مجمعه زره ناس سیاسی نیست پس شما نیز مساعدت بکنید تا شهردار و دیگر عوامل دست اندرکار از تصمیم خود منصرف بشوند و برای استقرار شهرداری منطقه پنج مجل دیگری را در نظر بگیرند.

اردبیل به شهر حسینی و دیار دوستداران اهل بیت(ع) و عاشقان اباعبداله(ع) معروف است. در این شهر آداب و رسوم محرم و ایام عزاداری امام حسین (ع) در نوع خود بی‌نظیر و تابع یک سری قوانین و مقررات خاص می‌باشد.

عزاداری محرم در اردبیل و نحوه برگزاری آن نشان از پایبندی مردم منطقه به نظم در امور و حرمت بالای ماه محرم در نزد آن‌ها می‌باشد.

مردم اردبیل در طول تاریخ و در بدترین شرایط اجتماعی و زیر فشارها و تهدیدهای حکومت طاغوت، هیچ وقت اقامه عزای حسین(ع) را متوقف نکرده‌اند.

شرایط کرونایی محرم سال گذشته، هر خانه شهر اردبیل را به یک حسینیه تبدیل کرد. عمل به موارد اعلام شده از سوی ستاد کرونا هرچند اجرای عزاداری در سطح شهر و محلات را بر طبق آداب قبلی متوقف کرد ولی مردم در جمع خانواده با برپایی عزاداری، پرچم برافراشته شده در دهم محرم سال 61 هجری قمری در کربلا را همچنان در اهتزار نگه داشتند و مسلما امسال نیز تأکیدات مسئولین مربوط و سفارش آن‌ها در راستای مبارزه با شیوع ویروس کرونا مورد توجه قرار خواهد گرفت.

هشتم ذی الحجه سال روز شهادت سفیر عشق حضرت مسلم بن عقیل(ع) روز اعلام آغاز عزای حسین(ع) و آمادگی مردم دلاور منطقه برای اقامه آن می‌باشد.

بر اساس یک سنت قدیمی در این روز دسته زنجیرزنی محله عالی قاپو(دروازه) در مسیر محلات شش‌گانه و بازار سرپوشیده اردبیل با نظم و عظمت خاص حرکت می‌کند و به طور رسمی آغاز عزاداری‌های ماه محرم اعلام می شود.

در سال‌های نه چندان دور، گروه شبیه خوانی محله عالی قاپو نیز در این روز در محوطه مقابل مساجد محلات شش‌گانه به اجرای برنامه می‌پرداختند. متأسفانه اجرای این برنامه چند سالی است که متوقف شده ولی حضور گسترده زنجیرزنان و عزاداران اردبیلی در قالب زنجیر زنان محله عالی قاپو همچنان ضمن حفظ و استمرار یک سنت دیرینه بر عشق بی‌پایان مردم اردبیل به حسین(ع) و خاندانش مهر تأیید می‌زند و آمادگی کامل مردم منطقه برای اجرای مراسم طشت گذاری و آئین عزاداری دهه اول ماه محرم را اعلام می‌نماید.

در این روزشعار اصلی جمع زنجیرزنان محله دروازه یک بیت نوحه مخصوص است. این نوحه که منحصرا در روز شهادت مسلم بن عقیل(ع) در سطح شهر طنین انداز می‌شود از ده‌ها سال قبل مرسوم بوده و بدون شک تا ظهور اقا امام زمان(ع) این سنت پسندیده همچنان ادامه خواهد یافت.

خبردار ‌ای عزاداران حسینون یاسی باشلاندی

اولونسون عالمه اعلان حسینون یاسی باشلاندی

در این روز در محوطه مسجد عالی قاپو، مشاهده پلاکاردهای سیاه که اشعار حماسی حسینی زینت‌بخش آن‌ها شده به چشم می‌خورد.

هشتم ذی الحجه ائللر قاره باغلار تازه‌دان

 اردبیلده شور عاشورا کئچر اندازه دن

پرچم ماتم چیخاندا مسجد دروازه دن

زادگاه عشقیده اعلان اولار پیغام عشق

شیعه دنیا سینده رسما باشلانار ایام عشق

از هشتم ذی الحجه مردم حسینی اردبیل به استقبال ماه محرم می‌روند و با روش‌های مختلف از جمله نصب پرچم‌های سفید و سرخ و سیاهپوش کردن شهر، اقامه عزای سالار و سرور شهیدان را برای خود امری واجب تلقی می‌کنند.

بازار انتشار لیست‌های مختلف در فضای مجازی برای دو پست حساس استانداری و شهرداری داغِ داغ‌ شده است.

تجربه نشان داده است این قبیل گمانه زنی‌ها در تصمیم مسئولین برای تعیین مدیران، کوچکترین تأثیری نمی‌تواند داشته باشد.

عده‌ای که دوست دارند در چشم باشند و خود را به عنوان تصمیم گیرنده و بازیگران پشت صحنه انتصابات معرفی کنند معمولا آتش بیاران معرکه می‌شوند. آن‌ها آدم‌های دوراندیشی هستند که می‌خواهند همواره عنوان قدر قدرت را با خود داشته باشند و در مواقع متعددی راه را برای بهره‌برداری‌های جانبی هموار نمایند.

بیکاری و سوءاستفاده و رسیدن به اهداف شخصی و علاقه‌مند به چهره شدن، انسان را وادار به رفتار و حرکت‌هایی می‌کند که در همان نگاه اول اهداف‌شان بر همه روشن و آشکار می‌شود.

دولت مستقر نشده، کابینه معرفی نگردیده و از همه مهمتر وزیر کشور رأی اعتماد نگرفته در استان حکم صادر میش‌ود و کرسی استانداری به این و آن تعارف می‌گردد و با این قبیل اقدامات نسنجیده و سؤال برانگیز نوعی التهاب و حاشیه در جامعه حاکم می‌شود.

اگر قرار بر انتخاب استاندار بر اساس خواسته و گفته و نوشته‌ها باشد دیگر چه نیازی به وزارتخانه طویلی چون وزارت کشور وجود دارد.

این روزها همه خود را در قد و قواره وزیر کشور می‌بینند و دوست و آشنا و رفیق و رقیب را در یک لیست خود ساخته قرار می‌دهند و برای بهره‌برداری‌های جانبی برنامه‌ریزی می‌کنند.

شهردار هم که قصه دیگری دارد. بگذارید هیئت رئیسه مشخص گردد و گروه‌های مطرح و رایزنی‌ها و قربان صدقه گوها مشخص گردند تا بعد به معرفی شهردار و امید بستن برای روی کار آمدن فرد دلخواه‌مان در فضای مجازی جولان بدهیم.

شهردار و انتخاب شهردار جدید در راستای قصه‌ای است که سر دراز دارد و باید اظهار نظر در مورد آن طی مراحل مختلف و گام به گام صورت بگیرد. واقعا جای سؤال ندارد که به چه هدفی با قاطعیت شهردار معرفی می‌کنیم و اسامی چندی را پشت سر هم ردیف می‌نماییم که فقط بگوییم ما هستیم و خواهیم بود.

شورا و اعضای آن اگر به معنی واقعی نماینده مردم در پارلمان محلی باشند به هیچ کدام از این قبیل خودشیرینی‌ها، خودمحوری‌ها، چرب زبانی‌ها، کرنش‌ها، فشارها و خودبزرگ‌بینی‌ها اهمیتی قائل نمی‌شوند و با بی‌توجهی و بی‌محلی، باد غرور و ”من آنم که رستم بود پهلوان“ خیلی را خالی نمایند و متوهم بودنشان را به اثبات برسانند.

در هشت سال گذشته از این قبیل حرکات و تصمیم گیری‌ها در خارج از مجموعه قانونی و استانی ضربه‌های زیادی خورده‌ایم. تعیین نفرات برای پست‌ها و مناصب در کافه‌های سنتی، دفاتر احزاب و تحمیل مهره‌ها به مسئولین، استان را در بدترین شرایط قرار داده است. امیدواریم دولت جدید برای همیشه به چنین فصه‌ها و نفوذ‌ها پایان بدهد تا جایی که همه در جایگاه خود اظهار نظر کرده و از رؤیا پردازی خودداری نمایند.

کشف حقایق و انعکاس سریع و صریح آن از وظایف خبرنگاران و فعالان عرصه ارتباطات محسوب می‌شود.

خبرنگاران دیده‌بان جامعه در هدایت افکار عمومی هستند. خبرنگار وظیفه دارد که بدون تعصب و یکجانبه نگری و یا به عبارتی دیگر با رعایت اصلی به نام بی‌طرفی به انجام وظیفه بپردازد.

متأسفانه در برخی از موارد عمل به آن چه که بر عهده یک خبرنگا خلاق و حرفه‌ای است غیر ممکن می‌شود چرا که برخی از مسئولان معتقدند که خبرنگاران وظیفه‌ای جز تعریف و تمجید از آن‌ها ندارند. متدسفانه مسئولین روابط عمومی‌ها نیز در چنین مواردی مدیران خود را همراهی می‌کنند و با فراموش کردن نقش اصلی مبنی بر برقراری ارتباط بین تشکیلات اداری با جامعه فقط در راستای تعریف و تمجید از مسئولان قدم بر می‌دارند.

خبرنگار در همه موارد باید در اندیشه رسالت اجتماعی خود باشد و از توپ و تشر و تفنگ هیچ کس ترسی به دل راه ندهد.

مسئولی که برای مقابله با نوشته‌های خبرنگاران به جای جوابگویی و توضیح به افکار عمومی دست به حرکت‌های ایذایی با استفاده از ابزارهای مختلف بزند کاری منطقی و اقدامی انسانی و شرافتمندانه نمی‌کند.

اگر واقعیت‌ها را نپذیرند و برای سرپوش گذاشتن بر عملکردهای ضعیف و بعضا خارج از چارچوب قانون و مقررات دست به دامنتوجیه‌ها وحتی گزارش‌های غیر واقعی بشوند ممکن است در کوتاه مدت برخی‌ها را همراه بکنند ولی با وجدان جمعی و داوری تارخ چه خوند کرد؟

اصلا این‌ها را قبول نداشته باشیم آیا به دادگاهی که در آن مثقال و ذره‌اش حساب دارد معتقد نیستیم؟ در پیشگاه عدل الهی چه پاسخی برای رفتارها و عملکردها خواهیم داشت؟

و اما خبرنگاری که بساط تعریف و تمجید غیر واقعی از مسئولان پهن می‌کند و اخلاق حرفه‌ای را در زیر چکمه‌های نفع پرستی نابود می‌کند و بر آسیب‌ها و نتایج منفی تصمیمات مدیران در سطح کلان چون پوششی ضخیم عمل می‌کنند به فکر فردا و فرداها و از همه مهمتر حق الناس باید باشند.