بعد از پایان رقابت های لیگ دسته یک و سقوط تیم شهرداری، حرف و حدیث های زیادی در بین دوستداران فوتبال مطرح شده و هر فردی با توجه به داشته ها و اطلاعاتش در این زمینه اظهار نظر می کند. در این میان فضای حاکم بر فضای مجازی و گروه های مختلف کاملا تاسف آور و ناامید کننده می باشد. حرف هایی که در این گروهها رد و بدل می شود بهیچ وجه در شان فوتبال ما و برازنده دوستداران و هواداران فوتبال اردبیل نبوده و نیست و متاسفانه دیده می شود حتی برخی از افرادی که به دلیل شرایط خاص خود نباید در چنین فضایی لب به سخن باز کنند اقداماتی می کنند که واقعا دل انسان را به درد می آورد.
هواداران واقعی فوتبال آنهایی نیستند که این روزها در فضای مجازی میدان داری می کنند و هر آنچه دوست دارند می گویند و سعی می کنند بر سر موضوعی که می توان مستند و با منطق در موردشان حرف زد حق را زیر پا می گذارند و فضای مجازی را به فضائی برای هواداری های بی پایه، پوچ و بی اساس تبدیل می کنند.
عده ای لب به انتقاد می گشایند و از عملکرد تیم، باشگاه و مدیریت و افکار حاکم بر آن سخن می گویند و جمعی دیگر به طرفداری از باشگاه و درست در نقطه مقابل منتقدین قرار می گیرند و در نهایت فضا را ملتهب ، آلوده و غیر قابل تحمل می نمایند و تاسف در این است همه آنهائی که خواسته و ناخواسته در این عرصه وارد شده و یاوه گویی و فحش دادن و حرمت شکستن را باب می کنند سنگ فوتبال را به سبنه می زنند و خود را دلسوز، عاشق و هوادار تمام عیار معرفی می کنند.
بحث ما در این نبوده و نیست که یکی از طرفین را تایید و دیگری را رد کنیم و یا از جمعی حمایت کرده و جمعی دیگر را ناحق و قلدر خطاب کنیم ، بحث ما بیشتر بر سر رعایت اخلاق اسلامی، حفط حرمت ها و لزوم رواج بحث منطقی و علمی بوده و هست.
کسی که طرفدار واقعی فوتبال است هیچوقت قلم را به ناحق بر روی کاغذ به حرکت در نمی آورد و آن کسی که سنگ هواداری از یک مجموعه، باشگاه و شخصی را به سینه می زند حرمت نمی شکند، ناسزا نمی گوید و با مزاحمت های تلفنی آرامش یک خانواده را به هم نمی زند.
این حرکات و رفتارها اگر در ارتباط با طرفداری از فوتبال ، یک فرد و یک مجموعه باشد در جامعه مطمئنا اثر منفی خواهد داشت و به جای تقویت آن چهره ها منجر به تضعیف خواهد شد.
برد و باخت و سقوط و صعود در ذات ورزش و فوتبال است. اینکه با یک پیروزی سرود من آنم که رستم بود پهلوان سر دهیم و با یک باخت دنیا را برای خود تاریک بکنیم و اصول مورد قبول جامعه را زیر پا بگذاریم هیچ دلیلی جز ضعف و ناتوانی، نا حق بودن و ریا و چاپلوسی نداشته و نخواهد داشت. خویشتن داری، دور اندیشی، صبر و حوصله، اقدام منطقی و درس گرفتن از گذشته می تواند دوای درد فوتبال ما باشد. اینکه بنشینیم و ساعت ها وقت گرانبهای خود را در فضا های مجازی با فحش دادن، تهدید کردن، ناسزا گفتن و حرمت شکستن ها سپری بکنیم چه نفعی می تواند به آینده فوتبال ما داشته باشد.
باید این را باور کنیم که عده ای دوست دارند فضای فوتبال و ارتباط بین علاقه مندان و هواداران و مطبوعاتی های اردبیل را تیره و تار بکنند، به هر اختلاف کوچک دامن بزنند و در نهایت آب را گل آلود بکنند تا ماهی مورد نظر و دلخواه خود را در این میدان صید کنند و آنگاه به ریش من و تو بخندند و ما نیز ناخواسته به مجری اهداف و نیات آنها تبدیل شده به همدیگر ناسزا می گوییم ، تماس های تهدید آمیز برقرار می کنیم، به همدیگر خط و نشان می کشیم غافل از اینکه دشمن مشترک ما است که از این اختلافات بی پایه بهره می برد و در نهایت آنها هستند که از این آشفتگی بازار استفاده کرده به مقصد می رسند.
دوستان عزیز ما در هر گروه یعنی چه منتقدین و چه هواداران باید اجازه دهند که مسائل در یک فضای سرشار از صمیمیت و حاکمیت منطق و عقل مطرح شود و از آنها برای بهبود وضعیت استفاده شود. همه ما باید توان و ظرفیت انتقاد و نقد را داشته باشیم . با حرکت های بچه گانه و تشکیل کمپین و راه اندازی گروه و عربده کشیدن نه مسئولی را تغییر می دهند و نه برای فردی حکم صادر می کنند.
اما آنچه در این میان می تواند خریدار داشته باشد حرف منطقی بر پایه مستندات و دلایل محکم و قوی می باشد . حرف ها باید گفته شود و جمع بندی آنها می تواند عصای دست مسئولان برای تصمیم گیری باشد. فحش و ناسزا ، تهدید و آبرو بردن، حمله مستقیم بدون ارائه دلیل و مدرک هیچوقت کارساز نبوده و نخواهد بود.
اینکه بیائیم همه زحمات و عرق های ریخته شده را نادیده بگیریم ، از دوندگی ها و تلاش های شبانه روزی چشم بپوشیم و در نهایت فقط نقاط منفی را ببینیم و کاری به اقدامات مثبت و قابل توجه نداشته باشیم بی انصافی است و از سوی دیگر کور باشیم و کر و هیچ ضعفی را در مجموعه نبینیم و چشم بسته همه حرکات و افعال را در نوع خود در دنیا بی نظیر و مجریان آنها را مردان کامل و بی نقص به شماریم نیز نوعی خود شیفتگی و زیر پا گذاشتن حق و یا به عبارتی دیگر حمایت کورکورانه است که نمی تواند مورد قبول جامعه ما باشد.
ُروایت است از سالار و سرور شهیدان حضرت حسین بن علی(ع) که فرمودند: کسی که تو را دوست دارد، از تو انتقاد می کند، و کسی که با تو دشمنی دارد، از تو تعریف و تمجید می کند.
حال که اکثریت قریب به اتفاق ما اردبیلی ها مدعی نوکری اباعبداله (ع) هستیم و خود را شیعه و پیرو آن امام بزرگ و معلم بی بدیل بشریت می دانیم باید منتقدان یعنی دوستان و دلسوزان خود را بیش از پیش دوست داشته باشیم . اگر به حرف ها و تذکرات آنها عمل نکنیم حداقل بی توجهی هم نکرده و به کمک یار و انصارمان آنها را از دم تیغ نگذرانیم. از طرف دیگر دشمنان خود یعنی مداحان و مجیز گویان و کاسه لیسان را از پیرامون خود دور کنیم . باور کنید اگر همین یک قلم جنس در فوتبال شهر ما رعایت شود خیلی از موانع کنار می رود و خیلی از مشکلات لاینحل حل می شود.
