این روزها در فضای مجازی بازار شایعات در ارتباط با عزل ونصب مدیران استان داغ است.
عده ای گویا کار دیگری جز دخالت در امور وظایف دیگران ندارند. در فضای مجازی به جای وزیر و هیات دولت حکم صادر کرده و با آب و تاب افراد مختلف را در کرسی مدیریت های استان می نشانند و برای خود عالمی دیگر ایجاد کرده و فکر می کنند از آنها تاثیرگذارتر در دنیای سیاست استان کس دیگری وجود ندارد.
یکی کانال خود را جریان ساز تلقی می کند و آن دیگر سوپرگروهش را در عزل و نصب مدیران دارای نقش اساسی و تعیین کننده می داند و همه این رفتارها، ادعاها، حرکات و نوشته ها در حالی انجام می شود که آقایان خودشان را تابع قانون، دلسوخته استان، طرفدار دوآتشه دولت ، پرچمدار اصلاحات، متولد خرداد ماه و عاشق جوانان و تحصیلکرده ها به حساب می آورند.
طرفداری از دولت و مدعی اصلاح طلب بودن وقتی معنی پیدا می کند که آقایان در امور نهادها و دستگاه هایی که منتخب دولت هستند دخالت نکنند و اجازه بدهند مسؤولین در یک محیط آرام و با بررسی کامل و شناخت جوانب وظیفه خود را انجام بدهند.
تجربه ثابت کرده است که نه با فشار و طومار نویسی و بد و بی راه گفتن در این استان مدیری عوض شده است و نه با سلام و صلوات مطلب نوشتن ، چهره سازی و نظر سنجی ها و از خوب این و یا بد آن گفتن مدیریت سازمانی را به فردی واگذار کرده اند. همه رفتارهایی که در یک ماه گذشته در فضای مجازی انجام پذیرفته به جز صرف وقت و هزینه هیچ اثر در تصمیم مسؤولین رده بالا نمی تواند داشته باشد.
عزل و نصب مدیران در فضای مجازی چند روزی است که پا را از حریم مدیران کل جلوتر گذاشته و حتی به حوزه استاندار نیز رسیده است.
استاندار می رود و فلانی می آید. استاندار با مگا پروژه ها و مگا وعده ها خداحافظی می کند و یک گروهان از اسامی برای جانشینی اش مطرح می شود. وظیفه من و امثال من که انتخاب استاندار و معرفی فرد برای تصدی این پست نیست. هر فرد و هر ارگان وظیفه ای دارد که اگر خیلی معتقد و پایبند باشد باید در انجام وظیفه و به سامان رساندن آن چیزی که بر عهده گرفته است تلاش بکند. وظیفه یک خبرنگار هم تحلیل مسائل ، مشخص کردن نقاط ضعف و مثبت و ارائه طریق و راهکار برای بهبود اوضاع می باشد و بس.
همین شورا و شهردار به یک مشکلی برای شهر ما تبدیل شده است. به جای این که وقت گرانبهای مردم در راستای کمک به بهبود اوضاع شهر تلف شود در خدمت مصاحبه های رنگارنگ، حرمت شکنی ها ، علنی کردن اختلافات و انتقام گیری ها و دهها مورد پیش پا افتاده ای می شود که در این میان فقط منافع شهر قربانی می شود و فرصت ها برای خدمت هرچه بیشتر از دست می رود.
اگر به عملکرد شهردار سابق اعتقاد داریم و برکناری وی را دور از عقل و منطق و انصاف می دانیم قبل از این که بساط انتقاد از شورای جدید را پهن بکنیم باید خود را سرزنش نمائیم و ببینیم که آیا در انتخاب خود درست عمل کرده ایم؟ الآن نمی توان از اعضای شورا خرده گرفت و باید در مقابل قانون سر تعظیم فرود آورد. چیزی که قابل کتمان نبوده و نیست این است که شورا حاصل دستپخت خود ما می باشد و از قدیم گفته اند خود کرده را تدبیر نیست.
گویا عده ای به این باور رسیده اند که با اندکی تحرک می توانند در چهره سازی موفق عمل نمایند. دورهمی های فضای مجازی را عده ای خواسته و ناخواسته به کل جامعه تعمیم می دهند. بدون در نظر گرفتن شرایط و ویژگی ها، افراد مختلفی را به پست های گوناگون و مدیریت های ادارات کل معرفی کرده و برای هر کدام از آنها لیستی از خصوصیات منحصر به فرد ارائه می کنند. از استاندار و شهردار گرفته تا مدیر کل ادارات کل خود را صاحب نظر قلمداد می کنیم . از همه انتقاد کرده و خود را عاری از هرگونه عیب و ایراد تلقی می نمائیم. برای تصدی شهرداری فردی را که توان تفسیر یک نقشه ساده ساختمانی را ندارد معرفی می کنیم و فرد دیگری را که هیچ رابطه استخدامی با دولت ندارد شایسته مدیریت در اداره دولتی می دانیم. فرماندار را شهردار و شهردار را استاندار خطاب می نمائیم و در هر صورت فضایی ایجاد می کنیم پرتنش و پرحاشیه که در دراز مدت اثرات این نوع برخوردها و رفتارها می تواند بر روند توسعه استان تاثیر منفی بگذارد، همچنانچه تا حالا چنین بوده است.
