عقاب داشت از گرسنگی می مرد و نفس های آخرش را می کشید.، کلاغ و کرکس هم مشغول خوردن لاشه گندیده آهو بودند….
جغد دانا و پیری هم بالای شاخه درختی به آنها خیره شده بود. کلاغ و کرکس رو به جغد کردند و گفتند: این عقاب احمق را می بینی به خاطر غرور احمقانه اش دارد جان می دهد . اگر بیاید و با ما هم سفره شود نجات پیدا می کند . حال و روزش را ببین آیا باز هم می گویی عقاب سلطان پرندگان است؟
جغد خطاب به آنان گفت : عقاب نه مثل کرکس لاشخور است و نه مثل کلاغ دزد، آنها عقابند از گرسنگی خواهند مرد اما اصالتشان را هیچ وقت از دست نخواهند داد. از چشم عقاب چگونه زیستن مهم است نه چقدر زیستن !!!!
باید بدانیم مهم نیست که چند سالی بتوانیم در ورزش خودی نشان بدهیم و پشت رقیبانمان را یکی پس از دیگری با زمین آشنا بکنیم، بلکه مهم آن است که بتوانیم اصول اولیه یک ورزشکار حرفه ای و پایبندی به اخلاق ورزشی را رعایت بکنیم و به آنها متعهد باشیم.
مهم نیست که دهها سال نشریه من ، مجله من، سایت من و چه می دانم کانال و یا گروه من منتشر بشود مهم چگونه منتشر شدن، هدف و نیت از انتشار و پایبندی به اصول حرفه ای است.
مهم نیست که من چند سال بر صندلی ریاست و مدیریت تکیه بزنم و فرمان برانم بلکه مهم چگونه رئیس و مدیر شدن من می باشد. مهم اثرات و نتایجی است که مدیریت من می تواند در سطح جامعه از خود به یادگار بگذارد.
مهم نیست که این روزها خیلی از افراد قربان صدقه من بروند و چون پروانه دور سرم بگردند و همواره پرچم تعریف و تمجید از من را برافراشته نگهدارند، مهم رضایت قلبی از عملکرد من است.
و مهم نیست که من چگونه بنویسم و به چه نحوی آبروی افراد را زیر سؤال ببرم و برای ر سیدن به هدف از وارونه جلوه دادن حقایق تا پرده کشیدن بر روی واقعیت ها کوتاهی نکنم ، مهم فردای قیامت است که باید در محضر پروردگار جوابگوی این قبیل رفتارهای احساسی و یا منفعت طلبانه و یا کینه توزانه خود باشم.
و در نهایت مهم نیست چقدر زنده ایم مهم این است که به بهترین شکل زندگی بکنیم.
