تیم فوتبال شهرداری فردا در رشت باید به مصاف داماش یکی از تیم های باسابقه استان گیلان برود.
تیم هرچند که الآن در رشت مستقر بوده و خود را برای دیدار مهم و حیاتی دوشنبه آماده می کند اما از نوع برخوردها، اقدام ها، حرف ها، سخن ها، موضع گیری ها، و چوب حراج بر تیم زدن ها سخن گفتن هیچ دردی از دردهای این تیم را نمی تواند درمان نماید.
وضعیت تیم اورژانسی است و اگر سریع و در اندک زمان ممکن تکلیف آن را مشخص نکنند ظلم بزرگی است که دست اندرکاران امر در حق جوانان و دوستداران فوتبال اردبیل خواهند کرد.
در چند ماه گذشته بارها این سؤال مطرح شده است که چرا از میان این همه شهرهای بزرگ و کوچک قرعه ممنوعیت تیم داری شهرداری به نام اردبیل خورده است و متاسفانه تاکنون جوابی قانع کننده برای آن دریافت نکرده ایم.
طرح چند باره این سؤال نباید برخی از دوستان را نسبت به ما آزرده خاطر نماید که چرا از تیم داری دولتی حمایت می کنیم. در این ارتباط بارها سخن گفته و موضع خود را به طور شفاف اعلام کرده ایم . روشن شدن این مطلب که چرا ماه شهر و شهرداری آن می تواند ولی اردبیل با آن همه ادعا نتواند ایرادی خواهد داشت؟ آیا این سؤال نمی تواند جوابی داشته باشد که ما را قانع نماید و دهان ما را ببندد.
عزیزانی که در آن هوای سرد زمستانی سه شنبه گذشته در ورزشگاه تختی برای حمایت از تیم اردبیل حضور یافته بودند اگر دقت می کردند در پشت پیراهن بازیکنان میهمان، شورا و شهرداری بندر ماه شهر نقش بسته بود .
متاسفانه عزیزان ما در شورا به همراهی برخی از آقایان در شهرداری از یک سال قبل چنان نسخه ای برای تیم شهرداری اردبیل پیچیدند که امروز آن را به طفلی دردمند، بیمار و رنجور تبدیل کردند که دل هر شنونده سرنوشت آن را به درد می آورد و حسرتی بی پایان بر جای می گذارد.
