شهرداری اردبیل این روزها به کانون توجه خیلی‌ها تبدیل‌شده است. هر فعالیت و اقدام در آن با عکس‌العمل‌هایی در فضای مجازی مواجه می‌شود. از برخی رفتارها بوی عناد، عداوت، کینه، لجاجت و مخالفت به مشام می‌رسد.
انتقاد و یادآوری کمبودها، نقص ها و اعتراض به برخی رفتارها حق طبیعی همه شهروندان می‌باشد. املای نانوشته غلط نخواهد داشت. نمی‌توان ادعا کرد همه کارهایی که در مجموعه دستگاه‌های اجرایی استان انجام می‌پذیرد بدون ایراد می‌باشد اما چگونگی طرح مسأله و نوع مانور دادن در اطراف آن می‌تواند نیّت و هدف افراد را به نمایش بگذارد.
همین افتتاح آزمایشی عرشه اصلی پل قدسT مهر تأییدی بر این ادعا می‌باشد. ایرادهای وارده بر آن باید توسط متخصصین امر بررسی و اطلاع‌رسانی شود. اصرار افراد غیرمتخصص و زیر سؤال بردن همه زحمت‌های دست اندرکاران قبلی و فعلی شهرداری و شورا شک‌برانگیز می‌شود.
کانال‌هایی که تا دیروز بله‌قربانگوی مسئولین شهرداری بوده و به‌عنوان عنصری مؤثر در حمایت از همه اقدامات این مجموعه محسوب می‌شدند و یا افرادی که در سایه راه‌اندازی یک کانال، پرچم حمایت بی‌چون‌وچرا از شهرداری برافراشته نموده و بدون برخورداری از شرایط لازم به حقوق‌بگیر آن مجموعه تبدیل‌شده بودند،حالا به منتقد که چه عرض کنم به دشمن خونی شهرداری تبدیل شده‌اند.
این‌جای کار است که بحث دارد. اظهارنظر در مورد پل قدس و دیگر پروژه‌های شهرداری حق طبیعی و مسلم متخصصین و اهالی فن می‌باشد اما یکه‌تازی و ورود تمام‌قد کسانی که گویا با حضور صفری در شهرداری مسیر برخورداری از امتیازات خاص آن‌ها مسدود شده‌است، جای تعجب خواهد داشت.
شهرداری می‌تواند در یک اقدام انقلابی و برای جمع کردن بساط تخریب و یا تعریف و تمجیدهای غیرضروری در فضای مجازی، اسامی و مشخصات کسانی را که در مقطعی از زمان از سفره گسترده شهرداری متنعم شده‌اندT اطلاع‌رسانی نماید تا سیه‌رو شود هرکه در او غش باشد.
