فضول باشی ورزش مثل اینکه کار و زندگی ندارد. مدام در اطراف ورزشگاه تختی و یا ادارهی کل ورزش و جوانان پلاس است تا شاید سوژهای پیدا بکند و به یک خبر دستاولی برسد.
او از وضع موجود ورزش و برخی از رشتههای ورزشی راضی نیست. اصلا اعتقاد دارد که عامل نابسامانی در رشتهها و هیأتهای ورزشی شهر و استان خود مسئولین ورزش هستند.
معتقد است: وقتی مسئولی برای پر کردن کارنامه و پوشش ضعف ها، دست به دامن کلیات میشود و به نوعی در سرپوش گذاشتن به کمکاریها اقدام نموده و به جابهجایی اعداد و ارقام میپردازد آیا باید انتظار حرکت، پیشرفت و تعالی را داشت؟
فضول باشی معتقد است: کار را تا بدانجا رساندهاند که وقتی یک دلسوز و علاقه مند واقعی میخواهد حرف حق بزند و بر واقعیتهای موجود تکیه نماید، جمعی اندک و شناخته شده شروع به مخدوش کردن و لوث نمودن چهرههای معترض میشوند.
فضول باشی عقیده دارد: آنهایی که ورزش منطقه را ارث پدری خود میدانند و بههیچوجه راضی به دل کندن از آن نیستند، وقتی با حرف حق روبهرو میشوند تاب تحمل از دست میدهند و به هذیان گوئی و … روی میآورند.
آنها خیلی وقت یکی به نعل و یکی به میخ میزنند. تا دیروز فدایی دولت تدبیر و امید و هوادار آن بودند و امروز برای اینکه بمانند و باشند، ارادتمند و سر سپرده دولت فعلی شدهاند.
او بارها گفتهاست که ریشه ابنالوقت ها باید از ورزش منطقه کنده شود. باید کسانی که در مقطعی با سفارش این و آن و یا فشار زید و قدرت عمر به جایگاهی رسیدهاند، غزل خداحافظی را بخوانند و اجازه بدهند جوانهای لایق و امیدهای آینده کشور و ورزش منطقه به روی کار بیایند و در همه موارد، صداقت و یکرنگی و رفتار حسابشده را در دستور کار قرار بدهند.
فضول باشی معتقد است که برای گفتن حقایق و پافشاری جهت حاکمیت حق باید تاوان بدهند و در این راه نباید ترسی به دل راه یابد. کسانی که در عرصه رسانه فعال هستند ضروری است که قلم از پی حق بزنند و دستورات هوی و هوس و نفس و تن را اجرا نکنند. اگر واقعیت را ببینند و در بیان آنها کوتاهی کنند، گناهی بزرگ و نابخشودنی مرتکب میشوند.
چو میبینی که نابینا و چاه است
اگر خاموش بنشینی گناه است
فضول باشی اعتقاد دارد که در همه امور اجرایی شهر و استان باید تحولی بزرگ صورت بگیرد. اگر معتقدیم که تامین خواستههای مردم در همه زمینهها ضرورت دارد، لحظهای درنگ و کمکاری روا نیست. مردم از دولت مردمی حمایت کرده و میکنند و دوست دارند که در کمترین زمان ممکن گام های اساسی برای رفع مشکلات برداشته شود.
فضول باشی همیشه میگوید: معیار سنجش کارایی مسئولان در عرصه ورزش، آسانترین راه و روش را به خود اختصاص میدهد. ممکن است کسی بگوید دهها باغ و سرا و مغازه و ویلا و کاخ وثروت دارد. ولی وقتی به او بگویند که بفرما در جیب و کیف و حساب بانکی چه داری نقاب از صورت ها کنار زده می شود.
خیلیها ممکن است بگویند که از شهر اردبیل فلان تعداد تیم و ورزشکار به مسابقات اعزامشدهاند. باید به آن ها گفت نتایجی که به دست آمده کدام ها هستند، آیا آنهایی که اعزامشدهاند، مقامی به دست آوردهاند و یا در کار تحقیقات گردشگری بودهاند؟
خلاصه این فضول باشی ما آدم عجیبی است هیچوقت خسته نمیشود و از اینکه مدافع حق باشد و به بیان واقعیتها بپردازد ترس و واهمهای هم از کسی ندارد و این دلیل محبوبیت وی در بین ورزشیهای صادق است.