تکریم و بزرگداشت عزیزانی که در ورزش بدون منت تلاش کرده و با سیلی صورت خود را سرخ می‌کنند، سنت پسندیده و نیکویی است که هیچ‌کس نمی‌تواند منکر آن بشود.
در حضور فرماندار اردبیل جلسه‌ای برای تجلیل از رؤسای هیئت‌های ورزشی شهرستان اردبیل برگزار شد. باید از اهتمام فرماندار اردبیل به‌خاطر برپایی این جلسه قدردانی کرد.
اصولاً باید تجلیل در قبال زحمات، تلاش‌ها و موفقیت‌ها انجام بگیرد. برای تعظیم باید معیارهایی تعریف شود و کسانی که در ارزیابی‌ها حداکثر امتیاز را کسب کنند شایسته تکریم و اجلال گردند.
با بزرگداشت کیلویی از عظمت، اهمیت و بزرگی مراسم ترتیب داده‌شده کاسته می‌شود و ده‌ها سؤال در ارتباط با چرایی مراسم و عدم توجه به شایستگی‌ها بر جای می ماند.
باید از فرماندار اردبیل گلایه کرد که چرا در این مراسم خبرنگاران ورزشی دعوت نشده بودند. با بودن خبرنگاران آمار سازان احتیاط می‌کنند و نمی‌توانند همه‌چیز را گل و بلبل به تصویر بکشند. فیلم مراسم و سخنرانی‌ها را در اختیار ورزشی نویسان قرار بدهید تا در جریان جلسه قرار بگیرند.
برای نوشتن از ورزش حال‌وحوصله‌ای نیست. هرچقدر که از حقایق، بی‌قانونی‌ها، خودمحوری‌ها و تنگ‌نظری‌ها بگویی خود را بیشتر در معرض حملات فرصت‌طلبان قرار می‌دهی. گوش شنوایی هم که برای شنیدن نیست. گویا خیلی‌ها وضع موجود ورزش استان و شهرستان را در اوج می‌دانند و تا می‌توانند آمارسازی می‌کنند. در چنین اوضاع و احوالی سکوت کردن بهترین و ایده‌آل‌ترین کار محسوب می‌شود.
و اما آقای فرماندار به چه دلیل و علتی از هیئت فوتبال شهرستان اردبیل تجلیل کرده و عملکرد وی و مجموعه‌اش را مورد تکریم قرار دادید. بزرگواری فرمایید و دستور بدهید عملکرد این هیئت در ۲ سال اخیر را منتشر بکنند. مسابقات باشگاهی شهرستان، قهرمان رده‌های مختلف، چگونگی معرفی نمایندگان شهرستان به رقابت‌های لیگ استانی، عملکرد کمیته‌ها و مسئولین آنها و خلاصه خدماتی که این مجموعه را شایسته تجلیل کرده‌است را جهت اطلاع افکار عمومی منتشر نمایند.
این را بدانیم که تجلیل از کسانی که کارنامه عملکردشان در در مجموع صفر است ظلم در حق کسانی است که زحمت این عرصه را کشیده‌اند و موفقیت بدست آورده‌اند.
