آیا «استخاره؛ پایان تردیدها» است؟

 کتاب «استخاره؛ پایان تردیدها» به قلم حجت الاسلام ایمان ضرابی در دو بخش حقیقت استخاره و دانستنی های استخاره تنظیم شده و خواننده با مباحثی همچون جایگاه استخاره در سیره معصومین(ع)، آداب و شرایط قبولی استخاره، تاریخچه استخاره، علت تفاوت استخاره به کتاب در اسلام و سایر ادیان، اهمیت مشورت قبل از استخاره، انحرافات و بدعت ها در پوشش استخاره، انواع استخاره و برخی استخاره های تاثیرگذار در تاریخ آشنا می شود.نویسنده در مقدمه کتاب می‌نیوسد: پس از سالیانی چند که خود در زمینه قرآن و علوم مرتبط با آن به کسب معرفت پرداختم و از محضر اساتید برجسته تفسیر قرآن جهان اسلام همچون مرحوم آیت الله العظمی صادقی تهرانی برای سالیان متمادی بهره مند شدم، بر آن شدم تا پس از سال ها، حاصل تحقیقاتم را در کتابی ویژه و روان که دربرگیرنده تمامی مباحث مرتبط با استخاره باشد، به رشته تحریر درآورم تا در آن به جوانب مختلف این سنت ارزشمند بپردازم. از این رو به پژوهش در دانش استخاره پرداختم و تجربیاتی را که طی این سال ها اندوخته بودم، با آن درآمیختم و حاصل را در این اوراق تقدیم نگاه خوانندگان محترم می نمایم. (صفحه ۷)

در بخشی از کتاب می خوانیم: این که برخی در آثار خود، استخاره را نوعی خرافه گرایی معرفی کرده و آن را موهوم دانسته اند و گفته اند که استخاره، سنت رسول خدا(ص) و سیره امامان معصوم (ع) نبوده، قطعا اشراف کافی بر احادیث نداشته اند که اینگونه به کژی رفته اند و با دیدگاهی غیرمنطبق با واقعیت در پی خرده گیری به تشیع، به استخاره گرفتن نیز خرده می گیرند. (صفحه ۱۳)

 

نویسنده با استناد به آیه ۶۸ سوره قصص نوشت: مفهوم درونی استخاره به معنای اعتماد و ارتباط همیشگی انسان با خداوند است و دلبستگی قلبی بدانچه که نزد اوست، دلبستگی بنده ای که به قضا و قدر پروردگارش خشنود است و به حکم او مطمئن و در تمام امور توکل و اعتمادش به او و همیشه خویش را بر آستان فضل و لطف بی شمارش می بیند. این بنده همواره سخن زیبای پروردگارش را فرا روی خویش قرار می دهد که «پروردگار تو هر چه را که بخواهد می آفریند، هر کس را بخواهد برمی‌گزیند و مردمان (پس از صدور فرمان خدا درباره چیزی و کسی) حق انتخاب و اختیار ندارند». (صفحه ۱۹)

ضرابی درباره برخی آداب و شرایط قبولی استخاره نوشت: استخاره گونه ای دعاست و قبولی آن نیز شرایط و آداب خاصی دارد. نخستین شرط آن این است که استخاره کننده تلاش کند از روزی حلال بخورد. در روایات زیادی آمده است هر کس که خورد و نوش او از راه حرام به دست آمده باشد، به دعای او توجهی نمی شود. (صفحه ۲۵)

نویسنده درباره تفاوت تفَاُل با استخاره نوشت: تفال، امید داشتن و به دید مثبت نگریستن در کارها و اتفاقات به خداوند است اما استخاره، واگذار کردن کاری است که در آن تردید وجود دارد و خوبی و بدی آن با مشورت دیگران هم قابل تشخیص نیست. تفال، فال خوب زدن و پیش بینی خوشبینانه است و در روایات به این کار سفارش شده و در مقابل از تطَیُّر یعنی فال بد زدن نهی شده است. گفته اند پیامبر(ص) امور بسیاری را به فال نیک می گرفت؛ از جمله در ماجرای صلح حدیبیه، وقتی نماینده سران مکه نزد او آمد، این مساله را به فال نیک گرفت و به یارانش فرمود «حالا دیگر امر بر شما آسان شد». (صفحه ۴۴)

کتاب «استخاره؛ پایان تردیدها» به قلم حجت الاسلام ایمان ضرابی توسط انتشارات مه میترا در ۱۰۰ صفحه منتشر شده است.