در فضای مجازی در دو روز گذشته لیستی مبنی بر ثبت‌نام تنی چند از مدیران استانی در انتخابات هیئت‌های ورزشی منتشر شد.

شرکت در هر انتخاباتی حق مسلم مردم است. از انتخابات ریاست جمهور تا انتخابات شوراهای محلی، هر کس که علاقه‌مند و حایز شرایط باشد می‌تواند قدم پیش بگذارد و برای قرار گرفتن در رأس امور تلاش کرده و دوندگی نماید.

در نگاه اول ثبت‌نام جمعی از مدیران دستگاه‌های اجرایی ایرادی نداشته و هر کسی مختار است اگر توانایی‌ها و علم، دانش و تبحر یک شغل و یا یک مسئولیت را در خود سراغ داشته باشد قدم پیش بگذارد. این‌که برخی از مدیران علی‌رغم داشتن مسئولیت سنگین در دستگاه‌های اداری، توانایی اداره امور یک هیئت ورزشی را نیز هم‌زمان احساس می‌کنند بحثی است که مربوط به خود آن‌هاست. آن‌ها حتماً نمی‌توانند همه انرژی بی‌پایان خود را در مدیریت اداره‌کل به‌کار گیرند و می‌خواهند اضافی آن را صرف بهبود اوضاع و احوال ورزش نمایند!

۲- ورزش و مدیریت در رشته‌های مختلف، نیاز به حداقل آگاهی در مورد آن‌ها را دارد. کسی که می‌خواهد برای سربلندی یک رشته ورزشی برنامه‌ریزی نماید لازم است اطلاعات نسبی را داشته باشد. تجربه نشان داده است مدیریت غیرورزشی ها در بخش‌های مختلف ورزش، کم‌تر با موفقیت همراه بوده‌است.

بررسی فدراسیون‌های موفق در المپیک ۲۰۲۴ پاریس تأیید کننده این ادعاست. مسئولیت فدراسیون‌های تکواندو و کشتی با کسانی است که به‌خوبی با زیروبم دو رشته‌ی یادشده آشنایی داشته و خاک خورده‌ی تکواندو و کشتی می‌باشند. سند مسئولیت فدراسیون‌ها و هیئت‌های ورزشی به‌نام هیچ مدیر و هیچ مسئولی انتقال نیافته است تا به دلخواه نسبت‌به واگذاری و یا تقسیم مسئولیت‌ها اقدام نمایند.

۳- فضای نقد را با تخریب، چاپلوسی و معامله‌های پشت پرده زیر سؤال نبریم. به‌جای حمله کردن به مخالفان این طرح، دلایل خود را در اختیار افکار عمومی قرار بدهیم و مستدل از عقیده خویش دفاع کنیم. بدون شک مردم بهترین قاضی هستند و با مطالعه نظر موافقان و مخالفان  بهتر از همه تشخیص می‌دهند که حق با چه کسی است.

۴- مدیریت رشته‌های مختلف ورزشی را به کسانی باید سپرد که با جو آن رشته در استان، قهرمانان و فعالان و قوانین حاکم آشنایی داشته باشند. رئیسی که از اندازه میدان یک رشته بی‌اطلاع باشد و یا مقررات حاکم بر رقابت‌ها را نداند و فرق بین جدول یک حذفی و دو حذفی را بلد نباشد و یا در عمرش برای یک‌بار به تماشای آن رشته ننشسته باشد قبول مسئولیت‌اش ظلم بزرگی در حق فعالان و جوانان علاقه‌مند به آن رشته خواهد بود.

۵- و درنهایت ممکن است گفته شود که از حضور مدیران در هیئت‌های ورزشی برای تقویت امکانات و یا تأمین بخشی از نیازهای مالی استفاده می‌شود. دراین‌حال نیز باید گفت برای جواب دادن به پرسش‌های مطرح در اذهان دوستداران ورزش بهتر است عملکرد برخی از نفرات مطرح‌شده در دوران سرپرستی هیئت‌ها اطلاع‌رسانی شود. آیا بهتر نیست که جامعه ورزش با اقدامات انجام یافته توسط سرپرستان برخی از هیئت‌ها در یک‌سال گذشته آشنا شوند و برای کاندیداتوری‌شان در ریاست هیئت، جواب سؤالات مطرح‌شده را دریافت نمایند؟