به گزارش  روابط عمومی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن اطلاعیه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است: نظر به مکاتبه و پیگیری‌های مستمر از مدیران محترم سالن‌های محل برگزاری اجراهای صحنه‌ای و تا زمان عدم ارائه تاییدیه «سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی» از سوی مدیریت سالن‌ها، این الزام وجود دارد براساس رعایت حقوق ‌مخاطبان ارجمند کنسرت‌ها و الزام حداکثری موارد مربوط به ایمنی تماشاگران، فرآیند خرید در سامانه‌های فروش اینترنتی به گونه‌ای طراحی شود که فقدان تاییدیه از سوی سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی در هنگام خرید بلیت اجراهای صحنه‌ای این سالن‌ها نمایش داده و پس از اتمام فرآیند خرید نیز روی تصویر بلیت که در اختیار متقاضی قرار می‌گیرد، درج شود.

این اطلاعیه در حالی منتشر می‌شود که طی روزهای ۲۱ اردیبهشت و ۶ مردادماه در نامه‌های جداگانه‌ای که از سوی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به مدیران سالن‌های برگزاری کنسرت و جلسه روز هفتم مردادماه درباره الزام تاییده سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی برای استحکام و بازنگری در ایمنی سالن‌های کنسرت به منظور پرهیز از هر گونه حادثه غیرقابل پیش‌بینی ارسال شد، بر ضرورت اجرای این الزامات تاکید شده بود.

دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش دیگری از این اطلاعیه آورده است: با توجه به در جریان بودن روند تعیین قیمت بلیت اجراهای صحنه‌ای ذکر این نکته الزامی است تا زمان اطلاع‌رسانی این دفتر، هر گونه افزایش قیمت نسبت به دوره قبل غیرقابل قبول است.

اکبر نصراللهی  با اعلام این مطلب، اظهار کرد: اتهام بهروز بهزادی مدیر مسئول روزنامه اعتماد، «تخلف و نقض مصوبات شورای عالی امنیت ملی» است اما با اعلام منتفی شدن شکایت از سوی معاون فرهنگ و ارتباطات دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، هیات منصفه تصمیم گرفت وی را مجرم نشناسد.

وی افزود: همچنین، پرونده سهیلا محمدی مدیر مسئول سایت تیتر کوتاه، به اتهام «نشر اکاذیب از طریق درج خبر و عکس ماکارونی مانا» مورد رسیدگی قرار گرفت‌ که با اعلام رضایت شاکی، هیات منصفه ، متهم را مجرم ندانست.

نصراللهی گفت: رأی قطعی دادگاه در مورد این دو پرونده که به ریاست قاضی کریمی در شعبه نهم دادگاه کیفری یک برگزار شده است، متعاقباً اعلام خواهد شد.

بر اساس اعلام اداره کل حفاظت محیط زیست اردبیل ، هاشم میرزانژاد  اظهار کرد: با توجه به دریافت گزارش‌هایی مبنی بر آتش‌سوزی در مناطق حفاظت شده خلخال

ماموران یگان منابع طبیعی ، ماموران آتش نشانی کلور و اهالی شهر کلور و روستاهای شال و کرین سریع در محل حاضر شده و نسبت به اطفای حریق اقدام کردند.

وی با بیان اینکه آتش‌سوزی در سه منطقه از خلخال اتفاق افتاد، گفت: مساحتی در حدود ۲۰ هکتار از مراتع ملی از نوع پوشش گیاهی مرتعی و بوته‌های گون و در روستای شال حدود پنج هکتار از مستثنیات و باغات اهالی در آتش سوخت.

میرزانژاد همچنین به اطفای حریق در منطقه حفاظت شده دربند مشکول اشاره کرد و افزود: این آتش‌سوزی که در اراضی روستاهای مشکول، افشار و امیرآباد اتفاق افتاده بود با تلاش یگان حفاظت شهرستان کوثر و اهالی روستا مهار شد.

وی خاطرنشان کرد: در این آتش سوزی حدود ۱۰ هکتار از نوع پوشش گیاهی مرتع و بوته های گون دچار حریق شد.

میرزانژاد اظهار کرد: ماموران یگان حفاظت محیط زیست به‌صورت شبانه‌روزی در مناطق تحت مدیریت و آزاد استان حضور داشته و با متخلفان زیست محیطی بدون اغماض طبق قانون برخورد می‌کنند.

وی از مردم و دوستداران محیط زیست خواست هرگونه موارد زیست محیطی را به سامانه ارتباطات مردمی ۱۵۴۰ گزارش دهند.

به گزارش انجمن سینمای جوانان ایران، «پویش فیلم‌سازی وطن به روایت من» در پی جنگ تحمیلی ۱۲ روزه توسط انجمن سینمای جوانان ایران از نخستین روز تیر ۱۴۰۴ آغاز شد و تا پایان مهلت اولیه ثبت‌نام (۱۵ تیر) و مهلت نهایی ثبت‌نام (۳۱تیر)، ۲۰۲ اثر در مدت کم‌تر از یک ماه به دبیرخانه پویش ارسال شد.

از بین ۲۰۲ اثر رسیده، ۱۱۲ اثر داستانی، ۳۵ اثر مستند، ۳۱ اثر پویانمایی و ۲۴ اثر تجربی بودند که ۱۹۲ اثر در سامانه جشنواره‌های انجمن سینمای جوانان ایران ثبت شد و ۱۰ اثر روی سامانه اشراق به ثبت رسید.

دبیرخانه پویش همچنین با اعلام مشارکت ۳۱۷ نفر در این رویداد (شامل ۲۵۴ فیلمساز مرد و ۶۳ فیلمساز زن) اعلام کرد کم‌سن‌ترین فیلمسازی که به این پویش پیوسته، ۱۱ ساله و مسن‌ترین‌شان ۵۴ ساله است.

همچنین خراسان رضوی با ارسال ۲۹ فیلم، بیشترین میزان مشارکت را در پویش داشته است. بر اساس گزارش دبیرخانه «پویش فیلم‌سازی وطن به روایت من» ۲۱ اثر داستانی، ۶ اثر مستند، ۴ اثر پویانمایی و ۳ اثر تجربی انتخاب شد.
اسامی راه یافتگان پویش فیلم‌سازی وطن به روایت من
فیلم کوتاه داستانی

ایران/ حمید ملیحی/ مشهد
اینجا فروشی نیست/ معین روح الامینی/ کاشان
برای سمانه/ احمدرضا رضائی/ مشهد
بعد از ناهار/ محمدرضا دهقان/ مشهد
پاسدار/ امیرمحمد گیلان فر/ تهران
تعطیلات دروغی/ محمد رحیمیان، زینب سعدونی/ آبادان
چیزهایی مثل همیشه نبود/ آرمان بابکی/ تهران
رو به آسمان/ حنانه سراجی/ مشهد
روا/ زهرا منصور/ تهران
روزی روزگاری/ محمد مهدی محمد حسنی/ قم
سرنوشت آقای میم چه می شود؟ / آرش بابکی / تهران
شرایط بحرانی/ سهیل سهیلی/ مشهد
شیفت/ فرزانه آرشید/ کرج
طرار/ سیده زهرا موسوی/ مشهد
کیو کیو/ عرفان نیکبخت/ تهران
گره/ سیما ابراهیمی/ اراک
مثل پدر/ کامران رضایی/ کرمانشاه
منم مثل همه/ محسن رمضانیان/ سمنان
نسل z/ محمد علیزاده فرد/ تهران
نیمبوس/ حمیدرضا هیدجی/ تهران
هوادار/ لیلا نوعی / مشهد

فیلم کوتاه مستند

خستگی های شیرین/ مهرداد عسگری/ مشهد
خوین/ مهرداد افتخاری/ کرمانشاه
زندگی جریان دارد(پارک آزادی شیراز) / سینا سعادتمند/ شیراز
سایه ای از او هنوز زنده هست/ فاطمه قائدی/ جهرم
عقد ۴/۴/۴ / مهدی امینی / تهران
ماهلین/ سحر قناعتی/ اصفهان

فیلم کوتاه تجربی

پرده سبز/ حسین اعتمادفرد/ مشهد
رنگ نخل/ سامان علی نژادیان/ آبادان
فراتر از صدا / عیسی بابایی/ چالوس

فیلم کوتاه پویانمایی

بالانس/ برزان رستمی/ سنندج
رویای بی صدا/ سحر ابوئی/ یزد
پایان زدگی/ دانیال قاسمیان/ شیروان
به رنگ امید (با استفاده از هوش مصنوعی)/ امیر کبیریان/ کرمانشاه

اسامی نهایی آثار منتخب پویش فیلم‌سازی «وطن به روایت من» به منظور راهیابی به جشنواره فیلم کوتاه تهران، پس از انجام مرحله داوری متعاقبا اعلام خواهد شد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، محمود دولت‌آبادی، یکی از مهمترین نویسندگان ادبیات معاصر ایران، آشنا با تاریخ، فرهنگ، سیاست و زیست مردم محلی ایران، به‌ویژه در نواحی روستایی و حاشیه‌نشینی است.

دولت‌آبادی با نثری شاعرانه و گاه دشوار، در داستان‌هایش، جهانی از واژه‌ها، تجربه‌های زیسته، رنج‌ها و مقاومت‌ها را خلق می‌کند. آثار او، به‌ویژه «کلیدر» در زمانه خود آیینه‌ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران بوده‌اند.

محمود دولت‌آبادی از پیشگامان ادبیات واقع‌گرایانه اجتماعی است که با بهره‌گیری از ویژگی‌های فرهنگی و زبانی، شخصیت‌هایی خلق کرده که با وجود مشخصه‌های واضح ایرانی بودن، در جهان انسانی درد و اندوه زیسته‌اند. شخصیت‌هایی که فقط مردم خراسان یا روستاهای شرق ایران نیستند مردمی هستند که در گوشه‌ای از تاریخ، زیسته‌اند، مبارزه کرده‌اند و به‌ندرت شنیده شده‌اند.

اندیشه دولت‌آبادی

محمود دولت‌آبادی، نویسنده‌ای است که دغدغه‌های اجتماعی را با سبکی واقع‌گرایانه بازگو می‌کند، نوشته‌هایش با نگاهی که گاه به طبیعت‌گرایی (ناتورالیسم) نزدیک می‌شود به زندگی روستاییان، حاشیه‌نشینان و طبقات فرودست ایران می‌نگرد. او دغدغه‌های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی خود را با دقت و عمق بازتاب می‌دهد و از قصه‌های محلی برای پرداختن به بحران‌های جامعه استفاده می‌کند.

در آثار دولت‌آبادی، دوگانه‌هایی مانند سنت و مدرنیته، فرد و جامعه یا انسان در مواجهه با بحران اجتماعی به چشم می‌خورند. در جهان داستانی دولت‌آبادی، فقر اقتصادی، سرکوب سیاسی و تضاد میان خواسته فردی و ساختار اجتماعی، مضامین تکرارشونده‌ هستند اما در دل این تاریکی، رگه‌هایی از مهر، پایداری و امید نیز وجود دارد. این دوگانگی، خواندن آثار او را به تجربه‌ای انسانی و فراگیر تبدیل می‌کند.

چگونه آثار دولت‌آبادی را بخوانیم؟

برای مواجهه با زبان خاص و پیچیده او آماده شوید؛ ادبیات دولت‌آبادی لبریز از واژگان بومی، تعبیرات شاعرانه، جملات طولانی و ساختارهای دستوری نامعمول است. در مواجهه نخست ممکن است خواندن اثر او دشوار به‌نظر برسد، اما با تمرکز و صبر، این زبان، خود به بخشی از تجربه روایی تبدیل می‌شود و لایه‌ای تازه به روایت می‌افزاید.

تمرکز بر فرهنگ عامه؛ آثار دولت‌آبادی از دل تجربه زیسته نویسنده در خراسان و جوامع روستایی برخاسته‌اند. او با دقتی مردم‌نگارانه به آداب، باورها، گویش‌ها و شیوه زیست مردمان مناطق شرقی ایران پرداخته است. آشنایی با زمینه‌های فرهنگی این مناطق به درک عمیق‌تر آثار او کمک می‌کند.

درک زمانه و زمینه تاریخی؛ رمان‌های دولت‌آبادی، به‌ویژه «کلیدر»، در بستر تاریخی و سیاسی ایران پس از جنگ جهانی دوم و اوایل حکومت پهلوی دوم نوشته شده‌اند. فهم تحولات ارضی، سرکوب سیاسی، قدرت خان‌ها و بوروکراسی نوپا و گفتمان‌ مقاومت‌های مردمی، به تحلیل بهتر لایه‌های اجتماعی و سیاسی رمان‌ها کمک می‌کند.

درک تجربیات انسانی از گفت‌وگوهای درونی؛ شخصیت‌های آثار دولت‌آبادی، افرادی درگیر با درون خود، با جامعه و یا تاریخ‌ هستند. فهم انتخاب‌ها، شکست‌ها، و سکوت‌های آن‌ها، نیازمند دقت در لحن، گفتار درونی و کنش‌های شخصیت است.

از کجا شروع کنیم؟

می توانید از این مسیر برای مطالعه آثار دولت‌آبادی استفاده کنید، از گام‌های کوتاه‌تر تا یکی از بلندتری گام‌ها در ادبیات فارسی معاصر ایران، «کلیدر»…

داستان‌های کوتاه

بنی‌آدم: داستان‌های اجتماعی با فضای مدرن و شهری، تجربه‌ای متفاوت در سبک ادبی، این مجموعه، شامل شش داستان با عناوین «مولی و شازده»، «اسم نیست»، «یک شب دیگر»، «امیلیانو حسن»، «چوب خشک بلوط» و «اتفاقی نمی افتد» است.

آهوی بخت من گزل: آهوی بخت من گزل، سرنوشت دختری است به نام گزل که با سرنوشت غزالی تیزتک می آمیزد. گویی هر دو که از دست صیادان در آسیب و هراسند، چشم انتظار فردایی هستند که روشنی و عشق را به آن ها هبه کند. فردایی که سواران پر شیهه و پرخروش، با دشتی از سبزه و آب و آبادانی به خانه باز آیند.

رمان‌ها

جای خالی سلوچ: روایت دردمندانه زندگی زنی روستایی در یکی از نقاط دورافتاده ایران که بعد از ناپدید شدن ناگهانی شوهرش، باید به تنهایی بار مسئولیت خانواده را به دوش بکشد.

کلیدر: اثری ده‌جلدی (در 5 کتاب) بلندترین اثر محمود دولت‌آبادی (با بیش از ۲٬۸۰۰ صفحه)، روایت زندگی یک خانواده کرد ایرانی است که به‌ناچار به منطقه سبزوار خراسان کوچ می‌کنند. داستان در دوران پرتلاطم پس از جنگ جهانی دوم، با فضای اجتماعی–سیاسی ملتهب این برهه، به شبیه‌سازی تراژیک سرگذشت گل‌محمد، یاغی عدالت‌خواهِ محلی، می‌پردازد که نماد مقاومتِ مردم علیه ظلم اربابان است. اگرچه آثار دیگری از دولت‌آبادی عمق و تنوع ادبی را نشان می‌دهند، اما «کلیدر» به‌تنهایی می‌تواند به‌عنوان جامع‌ترین و اثرگذارترین اثر او خوانشی کامل از دولت‌آبادی محسوب شود و نیاز به مطالعه دیگر آثار این نویسنده نباشد.

روزگار سپری‌شده مردم سالخورده: «اقلیم باد»، «برزخ خس»و «پایان جغد»، سه کتاب «روزگار سپری شده مردم سالخورده» هستند، این مجموعه‌ی سه جلدی روایتی است از همه‌ی آنچه در طول تاریخ بر سه نسل از مردمان سخت‌کوش و ستمدیده‌ی روستایی رفته است، داستانی با شخصیت‌های بی‌شمار که هر کدام در مشقت زندگی باری سنگین به دوش کشیده‌اند.

بازنویسی‌های ادبیات کهن

وزیری امیرحسنک: به قول خودش ادای دین او به ابوالفضل بیهقی است که در طول زندگی، بسیار به کتاب های او رجوع کرده است؛ این کتاب، همان داستان حسنک وزیر تاریخ بیهقی است که از زبان محمود دولت آبادی روایت شده است.

تا سر زلف عروسان سخن: دولت آبادی در این کتاب گزیده ای از مهم ترین متون منثور فارسی از قرن سوم تا قرن دوازدهم هجری را پیش روی مخاطبان قرار داده است. داستان «کیومرث و پادشاهی او» از کتاب «تاریخ طبری» محمد بن جریر طبری و «قصه یوسف» از تفاسیر و…

یادداشت‌ها

نون نوشتن: مجموعه‌ای از یادداشت‌های شخصی دولت‌آبادی بین سال‌های ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۴ در مسیر خلق آثار بزرگ مانند «کلیدر». نگاهی بی‌واسطه به تجربیات، دشواری‌ها و ساخت جهان داستانی.

میم و آن دیگران: یادداشت‌هایی درباره نویسندگان دیگر که افق فکری و تأثیرات ادبی دولت‌آبادی را روشن می‌کنند.

آثار دولت‌آبادی، از ایران خواندن است

محمود دولت‌آبادی نه فقط یک داستان‌پرداز، که مورخ رنج مردم بی‌صداست. در جهانی که روایت رسمی تاریخ بیشتر از زبان قدرت بیان شده، آثار او از زبان تهی‌دستان، محرومان و مغلوبان نوشته شده است. در آثار او، مقاومت در قامت زیستن و ایستادگی در برابر فراموشی معنا می‌یابد.

محمود دولت‌آبادی کیست؟

محمود دولت‌آبادی در دهم مرداد سال ۱۳۱۹ در روستای دولت‌آباد، از توابع سبزوار در استان خراسان رضوی متولد شد. پدرش عبدالرسول، کشاورز و روحانی محلی بود که علاقه فراوانی به شعر و ادب کلاسیک فارسی داشت و همین فضای خانوادگی، آشنایی زودهنگام محمود را با شعر حافظ، سعدی و فردوسی فراهم کرد. تحصیلات ابتدایی را در همان روستا گذراند و پس از آن به سبزوار رفت، اما فقر، کمبود امکانات و شرایط دشوار زندگی در شهرستان باعث شد خیلی زود وارد بازار کار شود. او در سال‌های نوجوانی مشاغل مختلفی را از چوپانی و کفاشی گرفته تا دوچرخه‌سازی و کارگری در مزرعه تجربه کرد؛ . در همین دوران با کتاب آشنا شد و بدون هیچ راهنمایی حرفه‌ای، در تنهایی شبانه، بر بام خانه یا در پناه نور کم‌رنگ چراغ، رمان‌هایی چون «جنگ و صلح» را خواند.

با ورود به مشهد، به سینما و تئاتر علاقه‌مند شد. در سال ۱۳۳۸ به تهران آمد و در کلاس‌های بازیگری مؤسسه آناهیتا که زیر نظر مصطفی اسکویی اداره می‌شد، شرکت کرد. به‌تدریج در تئاتر پارس مشغول به کار شد و در نمایش‌هایی از نویسندگان مطرح داخلی و خارجی مانند برتولت برشت، بهرام بیضایی و اکبر رادی بازی کرد. در همین دوران بود که نخستین داستان کوتاهش با نام «ته‌شب» را منتشر کرد و به تدریج از بازیگری فاصله گرفت تا تمام انرژی‌اش را صرف نوشتن کند.

در سال ۱۳۵۳، به دلیل فعالیت‌های سیاسی، توسط ساواک بازداشت و برای مدتی زندانی شد. زندان، تجربه‌ای دردناک اما تحول‌آفرین برای او بود. ایده‌ اصلی رمان «جای خالی سلوچ» در ذهنش در سلول جوانه زد و پس از آزادی، آن را در مدت هفتاد شب متوالی به نگارش درآورد.دولت‌آبادی پس از آن، بزرگ‌ترین پروژه زندگی‌اش را آغاز کرد: نگارش رمان ده‌جلدی «کلیدر» که بیش از پانزده سال به طول انجامید و به‌عنوان بلندترین رمان فارسی، جایگاه ویژه‌ای در ادبیات ایران پیدا کرد.

آثار او به زبان‌های متعددی ترجمه شده‌اند و از جمله جوایزی که کسب کرده می‌توان به جایزه بین‌المللی یان میخالسکی در سال ۲۰۱۳ و نشان شوالیه ادب و هنر فرانسه در سال ۲۰۱۴ اشاره کرد.